çocuk planları yaparken...

herkese merhaba,
buaradaki annlerden fikir almak istiyorum 18 aylık evliyim çocuk istemeye başladım eşim istemesede ama çok büyük korkularım var. bu korkuları nasıl aşabilirm yardım istiyorum.birde dün eşimle sohbet ederken dedim en büyük korkun ne, cevabı sakat yada sorunlu çocuğum olması dedi.şimdi kaygılarıma gelince;
1. evlendiğimde balayında kazayla hamile kaldım hiç istememiştimisonrasında alıştım ve çok istedim10.haftada beni bıraktı dünyam yıkıldı, tekrara aynısını yaşayacağımdan,
2. sakat yada herhangi sorunla doğar diye,
3. ben doumu beceremeyeceğimden,
4.hamileliğimin rahat egçmeyeceğinden ve düşününce daha çok şeyden korkuyorum. daha 1 yıl sonra istiyorum ama nasıl kendimi hazırlayabilirm, tecrübelere ihtiyacım var. Acaba psikolojik yardım falan mı alsam? herkese teşekürler.

fazisun .!.:

herkese merhaba,
buaradaki annlerden fikir almak istiyorum 18 aylık evliyim çocuk istemeye başladım eşim istemesede ama çok büyük korkularım var. bu korkuları nasıl aşabilirm yardım istiyorum.birde dün eşimle sohbet ederken dedim en büyük korkun ne, cevabı sakat yada sorunlu çocuğum olması dedi.şimdi kaygılarıma gelince;
1. evlendiğimde balayında kazayla hamile kaldım hiç istememiştimisonrasında alıştım ve çok istedim10.haftada beni bıraktı dünyam yıkıldı, tekrara aynısını yaşayacağımdan,
2. sakat yada herhangi sorunla doğar diye,
3. ben doumu beceremeyeceğimden,
4.hamileliğimin rahat egçmeyeceğinden ve düşününce daha çok şeyden korkuyorum. daha 1 yıl sonra istiyorum ama nasıl kendimi hazırlayabilirm, tecrübelere ihtiyacım var. Acaba psikolojik yardım falan mı alsam? herkese teşekürler.

Genişletmek için tıkla...

1. ilk gebelik düşükle sonuçlanabilir, bu çok normal, takma kafanı buna. Ama istersen bir kadın doğum uzmanına gidip bebek sahibi olmanı engelleyen bir hastalığın olup olmadığını öğrenebilirsin.

2. İki tarafta da böyle bir vaka yoksa, düşünme bunu. Zaten artık ikili üçlü test, amniyosentez yapılıyor. Amniyosentez sonucunda bebek engelli olacak ise anne baba isterse gebelik sonlandırılabiliyor.
3. Normalden korkarsan sezeryan yaparsın, hiç düşünme.
4. Bu tamamen sana ve eşine bağlı. Her şeyi böyle dert etmeyeceksin.

çook teşekür ederim. doktora gitmeyi hiç aksatmam zaten küçük bir kasık ağrım olsa da yine giderim. Dr.herhangi bir sorun olmadığını söyledi.
yine de korkularımı yenemiyorum.tekrar düşük yaparsam diye.

fazisun .!.:

herkese merhaba,
buaradaki annlerden fikir almak istiyorum 18 aylık evliyim çocuk istemeye başladım eşim istemesede ama çok büyük korkularım var. bu korkuları nasıl aşabilirm yardım istiyorum.birde dün eşimle sohbet ederken dedim en büyük korkun ne, cevabı sakat yada sorunlu çocuğum olması dedi.şimdi kaygılarıma gelince;
1. evlendiğimde balayında kazayla hamile kaldım hiç istememiştimisonrasında alıştım ve çok istedim10.haftada beni bıraktı dünyam yıkıldı, tekrara aynısını yaşayacağımdan,
2. sakat yada herhangi sorunla doğar diye,
3. ben doumu beceremeyeceğimden,
4.hamileliğimin rahat egçmeyeceğinden ve düşününce daha çok şeyden korkuyorum. daha 1 yıl sonra istiyorum ama nasıl kendimi hazırlayabilirm, tecrübelere ihtiyacım var. Acaba psikolojik yardım falan mı alsam? herkese teşekürler.

Genişletmek için tıkla...

Canım öncelikle merhaba...

Çocuk istemeye başlaman güzel birşey allah şimdiden tamamına erdirsin derim...8 aylık hamile bir bayan olarak önce duygularımı bildirmek sonrada senin kaygılarına cevap vermek istedim...Öncelikle hamilelik zor,sıkıcı,bunaltıcı,iğrenç,delirtici bişey gibi gözüksede inan dünyanın en muhteşem şeyi...Ben ilk hamile kaldığımda aynı senin gibi düşünmüştüm...Hamileliğimin ilk günleri mide bulantısı,mide yanması,gece uykusuzluğuyla geçti oturup geceleri ağladım bunaldım delirdim...Sonra kıyafetlerim olmadı kilo aldım reflüm başladı geceleri uyuyamadığım için kabusa döndü...Son aylarım ise hiç sorma felaket gibi ama inan bana bunun karşılığında onun tekmelerini hissetmen,kıyafetlerini okşaman,ona hazırlıklar yapman onu hissetmen dünyada bir daha olmayacak bir duygu hiçbişeye değişmem bu duyguyu...

Sana gelince 1.İlk bebeğini kaybetmen üzücü bir olay ama vardır bundada bir hayr...
2.Sakat yada sorunlu olmasıda rabbimden geldiği için onu kabullenmen evlat sevgisiyle birleşince daha kolay olacaktır ki zaten ortada böyle bişey yokken böyle düşünme rabbine sağlıklı sıhhatli olması için dua et içten gelerek ona sığın....
3.Doğumu kimler beceriyor ki sen beceremeyesin...Ki artık kolay doğum yolları var sezeryan epidural gibi...
4.Hamileliğin benim kadar zor geçsede değiyor bunu unutma...


SEvgiler...

çok güzel anlatmışsın haknur sanada çok teşekür ederim. Allahım veriyor sonuçta ama sakat çocuk doğurmak çok ürkütüyor beni. Tabiki kabul ederim ama çok korkuyorum Ailemde ve eşimin ailesinde de yok böyle bir durum ama ben neden bukadar takıntılıyım bilemiyorum. Allah bebişinizi size bağışlasın uzun ömrü olsun inş.

fazisun .!.:

herkese merhaba,
buaradaki annlerden fikir almak istiyorum 18 aylık evliyim çocuk istemeye başladım eşim istemesede ama çok büyük korkularım var. bu korkuları nasıl aşabilirm yardım istiyorum.birde dün eşimle sohbet ederken dedim en büyük korkun ne, cevabı sakat yada sorunlu çocuğum olması dedi.şimdi kaygılarıma gelince;
1. evlendiğimde balayında kazayla hamile kaldım hiç istememiştimisonrasında alıştım ve çok istedim10.haftada beni bıraktı dünyam yıkıldı, tekrara aynısını yaşayacağımdan,
2. sakat yada herhangi sorunla doğar diye,
3. ben doumu beceremeyeceğimden,
4.hamileliğimin rahat egçmeyeceğinden ve düşününce daha çok şeyden korkuyorum. daha 1 yıl sonra istiyorum ama nasıl kendimi hazırlayabilirm, tecrübelere ihtiyacım var. Acaba psikolojik yardım falan mı alsam? herkese teşekürler.

Genişletmek için tıkla...

canım bende daha 28 haftalık hamileyim ama bizde 5 yıldan sonra anca karar verdik eşimle çocuk sahibi olmaya.karar verdiğimiz dönemde sorardım eşime allah korusun özürlü yada engelli olursa naparız ben aldıramam hayatta, evimiz kira olmasa 1 dk düşünmem allah veriyor sonuçta yine o bebeği derdim,eşimde nasıl bakcaz allah tıpta çare bulmuş erken farkediliyor yoksa tıp bu kadar ilerlemez derdi,neyse hamile kaldım hatta arkadaşlarla aynı anda deniyorduk bir tanesi boş gebelik yaşadı kürtaj olmak zorunda kaldı,1 hafta sonrada eltimin gebeliğinin de boş gebelik olduğunu öğrendik oda kürtaj oldu,bunlar tamda benim bebişimin kalp atışlarını duymaya gideceğim haftaya denk geldi nasıl korkmuştum, paniktim ya bende de aynısı olursa diye anlatamam ama kalp atışlarını duydum sonunda,hareketlerini hissetmeye başlayana kadar da her hafta acaba kalbi atıyormu bebeğimin yaşıyor mu, ayy kusarken karnım kasıldı bişey olmuşmudur diye ilk ayları zehir ettim kendime ama allahtan bebeğim sağlıklıı çok stres yaptım.
bazı şeyleri oluruna bırakmaya çalışmak en mantıklısı,arkadaşım kürtajdan 2 ay sonra tekrardan hamile kaldı şimdilik onunda iyi gidiyor hamileliği.her bebekte sorun olucak bişey yok insan endişeleniyor ama korkma aklına kötü şeyler getirmemeye çalış, allaha hep dua et sağlıklı hayırlı evlat versin diye.çünkü nice insanlar oluyor hamilelikte testlerinde bişey çıkmayıp özürlü bebeği olan yada testleri kötü çıkıp özürlü denilip sağlıklı bebeği olan,her şey allahtan bol bol allaha dua et ,inşallah sağlıcakla ikinci bebeğini kucağına alacaksın sen sadece olumlu düşün bişey olsada nasip değilmiş de kendini üzmemeye çalış

kendime yazdıklarınızı anlatmayı öğrenmem lazım. bebişinizi hayrlısıyla kucağınıza alırsınız inşallah.

fazisun .!.:

çok güzel anlatmışsın haknur sanada çok teşekür ederim. Allahım veriyor sonuçta ama sakat çocuk doğurmak çok ürkütüyor beni. Tabiki kabul ederim ama çok korkuyorum Ailemde ve eşimin ailesinde de yok böyle bir durum ama ben neden bukadar takıntılıyım bilemiyorum. Allah bebişinizi size bağışlasın uzun ömrü olsun inş.

Genişletmek için tıkla...

Amin canım teşekkürler...Şunu unutma ama nasıl düşünürsen onu çağırırsın...İyi düşün iyi olsun buna çok inanıyorum ben.

canım benim hiç yorma kafanı sadece dua et gerisi boş zaten ben böbrek nakli oldum yüksek tansiyon kolestorol kemik erimesi var 30 yaşındayım çok bebek istedim yaşadığım ilde nakil olup doğum yapan yoktu doktorlarıma bişey demeden hamile kaldım biliyorum izin vermiceklerdi.hamile ollduğumu söylediğimde onlarda tedirgindi aldır dediler hayır dedim doktorlarım ellerinden geleni yaptılar 3 testte bebeğimin özürlü olduğunu aldırmam gerektiğini söylediler.hayır rabbim kaldıramıcam yükü yüklemez ne verirse vardır bir bildiği dedim inancımı hiç kaybetmedim sadece hamileliğin verdiği zevki yaşadım bebeğimin tekmeleriyle mutlu oldum korkmadım üzülmedim hamdolsun 8 aylık oğlum var.8 aylık doğum yaptım bebeğim böbreğe zarar vermemesi için. kalbi delik doğdu, erken olduğu için .ben yine korkmuyorum rabbime emanet ettim inşallah anlamışsındır ne demek istediğimi güzel bi bebeğin olur inşallah sadece hamile kaldığını öğreniyosun gerisi geliyo zaten sırayla hamile kalırsan doya doya bebeğini yaşa sadece tavsiyem....

Superisi senin hikayn bence ornek olmamalı kusura bakma ama resmen hayatınla oynamışsin dahası bebeğin de hayatıyla oynamışsin.Konu sahibi saglık sorunun yoksa gerisnini düşünme ama doktor engelli olabilir derse ki test sonucuna göre bence aldirilmali,bebeğin hayat boyunca birine bağımlı yasamasının vicdani sorumlulugunu düşünmeli.


Konu sahibi arkadasım sen iyi duşun aklına getirme ins sağlıklı bir bebisin olur

tabiki benim hayatım örnek olamaz.ben yüzde 80 özürlüyüm yanlış anlaşılmış olabilirim benim orda anlatmak istediğim iyi şeyler olcana inanmasını dua etmesini tavsiye ettim.inanmanın iyi şeyler olacağına inanmanın iyiyi çağırdığını düşündüğüm için yazdım.yanlış anlaşılmak istemem tabiki bu arada anlatmak istedim kimse ezbere kafasına göre kendini boşver, bebeğinin hayatını riske atamaz.tamam inanmak çok güzel büyük destek ama kuru kuruya beklemedim ki ben hem kendi mi hem bebeğimi riske atayım.ince detayları bile es geçmedim çıkan testleri hocalara incelettim yurtdışına gönderdim çıkan sonuçları.korkmadım üzülmedim inanarak ince eleyip sık dokuyarak geldim buralara tabiki.benim yaşadığım ilde doğum yaptırmamış doktorlar nakilli birine yoksa izmir istanbulda var.yanlış anlaşıldıysam tekrar üzgünüm...

ben anne olmayı çok istiyorum.3 yıllık evliyim.eşim istemiyor.ben bu yaz bütün kontrollerimi oldum.geçenlerde eşimle konuştuğumda önümüzdeki sene istersek yaparız dedi.üstüne fazla gitmek de istemiyorum ters tepki oluyor.ancak benim büyük bir sorunum var.eşim her gün 2-3 şişe bira içiyor.nasıl bıraktırabilirim bilmiyorum.dün tatlı bir şekilde hayatım içme şu birayı.neden her gün içiyorsun dedim.eşimde bir sebebi yok içiyorum.bira neyse de sigarayı bıraksam dedi.sigara olmazsa birayı bu kadar içmem dedi.nasıl bıraktırabilirim?

kızlar ben çocuk sahibi olmayı çok istiyorum.eşim en geç 1 sene içinde yaparız diyor.ama anladım ki eşimin korkuları var.sakat çocuk olacak diye korkuyor.büyük bir ihtimalle korkuları olduğu için çocuk yapmaya yanaşmıyor.eşimin korkularını yok etmem lazım.nasıl yapabilirim (