Çocuk sahibi olmak için katlanmaya değer mi ?

Bahsettiğiniz şey bir çocuk, ev eşyası değil. Sinir uçlarıyla oynamalik konu yemin ederim. Çocuk yapayım da hadi kenarda dursun, memnun olmazsam iade ederim diyeceğiniz bir şey de değil. Hele filan mutlu olsun, seviye atlamış olayım diye yapılacak bir şey de değil. Onu 9 ay taşı, hamilelik zaten başlı başına risk ama işin en kolay kısmı yine de. Sen çocuğu yap ben bakarım diyenler çocuk olunca toz oluyor mesela baba zaten baştan ofsayt. Gerçekten bir bebeğin sorumluluğunu alabileceğinizi düşünüyor musunuz??
 
Mükemmel bir hayati olmayabilir ama doğmak bile hediye değil mi ? Kimseye baglanmasa da ben ona pek sevgi veremesem bile maddi durumum iyi yer içer gezer tozar. Yoksul aileye göre daha avantajliyiz.istedigi herseyi alır.
Bu cevapta ciddi misiniz? İnanamıyorum bunu ciddi demiş olamazsınız.
 
Hayatımda ilk defa böyle bir dua ediyorum. Rabbim sizden hakkınız olan bebeği alsın, gerçekten seven, isteyenlere versin. Dilerim canını yaktığınız tüm masumların ahı sizi bulsun.
Amin.
Hatta tüm canı yananların hakları da bu ve bunun gibilerden çıksın.
Malum ihtimaller dünyası.
 
Mükemmel bir hayati olmayabilir ama doğmak bile hediye değil mi ? Kimseye baglanmasa da ben ona pek sevgi veremesem bile maddi durumum iyi yer içer gezer tozar. Yoksul aileye göre daha avantajliyiz.istedigi herseyi alır.
Çocuk ruhunu hiç bilmiyorsunuz.
Çocuklar ilk üç yıl ailenin alım gücünü fark etmezler. Üstünde bir zıbın ve battaniye varsa anne sütü içiyorsa yeter ama sevgiyi, kabul görmeyi, sarılmayı şefkatli anne baba sesini doğdukları ilk dakikadan itibaren bilirler. İlk altı saate de bulundukları ortamı çözdükleri düşüncesi bilimsel olarak ortaya konmuştur.
İlk 3 yıl ne hissettirirseniz ömürlerini bu temel üzerine inşaa ederler
 
Onun düzelmesi umurumda değil. Çünkü evlilik benim için anlam ifade etmiyor. Ben evlenmeyi hiç istemedim çünkü erkeklere ilgim yok.
Çocuk için evlendim ama o da olmuyor ve zaten bana iyi davransa bile sevmeyeceğim birine katlanmış oluyorum
Erkeklere ilgin yok, hayvanlara ilgin yok, üç harfli mi seviyon
 
Bekâr hayati gibi özgür yaşamak isteyen bir eşim var. Hiçbir ortak noktamız yok. Doğru dürüst vakit geçirmeyiz. Ben ailemin yanina gittiğimde hemen arkadaşlarını eve çağırır.
Dün teyzem rahatsızlanmış bugün için eşime dedim ki gidip teyzeme bir hafta bakacağım refakat edecegim diye.
Ama sabah kızkardeşim aradı ben ilgilenirim dedi. Ben de gitmekten vazgeçtim. Meğer bu arkadaşlarıyla plan yapmış. Her gün bir iki tanesini kahvaltıya cagiracakmis. Bir sürü azarlayıp tersledi. Vay efendim söz vermişmiş neden fikir değişirmişim .
Daha önce de giderim diyip gitmediğim olmuştu. Onda da tepki gösterdi.
O kadar zoruma gidiyor ki ayrılmak istiyorum ama çocuk sahibi olmak için katlanmaya devam ediyorum.
Cocugumun olma ihtimali de düşük ikimizde de problem var.
Benden bazen aileme gitmemi istiyor. Aileme gittiğim zamanda niye zırt pırt geliyorsun evlisin tepkisi alıyorum
Kusura bakmayın ama gerçek anlamda bir bencilsiniz bunu göz göre göre bir çocuğa yapmak istediğiniz için
 
Back
X