Çocuk sahibi olmak için katlanmaya değer mi ?

RedGirl .!.:

Yorumları okumadan yazıyorum.
İlk olarak evliliğin zaten zor giderken birde çocuk neden?
İkincisi çocuk dediğin ağır sorumluluk ister öyle dışarıdan sevmek gibi değil. İlk olarak maddi yükü var bezi emmezse maması kıyafeti beşiği arabası kangurusu...... Daha sonra manevi yük olarak sen bebeğe bakarken ev temizliği yemek kişisel bakım v.s. bunların hepsine ara vermen gerekecek. Devamı olarka bebekle zırt pırt dışarı çıkamayacaksin çünkü onun kendine özgü uyku düzeni olacak, ona uymazsan bebeğin ağlama krizlerine gircek.l v.b..
Hadi bir de kolik olursa hop 10dk da bir ağlama krizi.
Sakin oldu diyelimki bunun gece 2 saatte bir kalkıp emzirmesi olacak o doğum açılarıyla beraber.

Bunların hepsi olurken zaten bedenen yorgun bitkin olan sen en azından psikolojik destek görmek isteyeceksin. Şuan sen baska yerde kalmadığında ki bunu istemesi de çok entrasan... bunda bile sana böyle tiriplenen bağıran bir insandan bir destek göreceğini hiç dusunmuyorum.

Böyle bir evliliğim olsa çocuk yapmadan önce evliliği düzeltmeye çalışırım. Çünkü şuan o çapraz giderken araya başka tarafa gidecek bir yol daha acmazdim.

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Annem üzülüyor onu mutlu etmek istiyorum. Senin de çocuğun olsun diyor

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Bekâr hayati gibi özgür yaşamak isteyen bir eşim var. Hiçbir ortak noktamız yok. Doğru dürüst vakit geçirmeyiz. Ben ailemin yanina gittiğimde hemen arkadaşlarını eve çağırır.
Dün teyzem rahatsızlanmış bugün için eşime dedim ki gidip teyzeme bir hafta bakacağım refakat edecegim diye.
Ama sabah kızkardeşim aradı ben ilgilenirim dedi. Ben de gitmekten vazgeçtim. Meğer bu arkadaşlarıyla plan yapmış. Her gün bir iki tanesini kahvaltıya cagiracakmis. Bir sürü azarlayıp tersledi. Vay efendim söz vermişmiş neden fikir değişirmişim .
Daha önce de giderim diyip gitmediğim olmuştu. Onda da tepki gösterdi.
O kadar zoruma gidiyor ki ayrılmak istiyorum ama çocuk sahibi olmak için katlanmaya devam ediyorum.
Cocugumun olma ihtimali de düşük ikimizde de problem var.
Benden bazen aileme gitmemi istiyor. Aileme gittiğim zamanda niye zırt pırt geliyorsun evlisin tepkisi alıyorum

Genişletmek için tıkla...

Katipsondanbir .!.:

Nasıl da tutuyor kendini, patlayacak.

Genişletmek için tıkla...

tobotsever .!.:

Tüm bunlarin asıri rezil olduğu yetmezmiş gibi bide damadı kadını pazarladığıni ima etti Müge. Sonrasında o konuyla ilgili bişey oldu mu bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

Thrive60 .!.:

Şu konuda anlaşabiliriz sanırım: Duygusal hisleriniz diğer insanlar kadar yoğun değil. Anne baba için bile “biraz hissediyorum” diyorsanız demek ki bu sizin yapınızla ilgili.

Bir kere bu durumu kabullenelim. İnanın kendinizi tanırsanız yaşamınız çok kolaylaşacak.

Sizin yapınızda olan kişiler için elbette gelir ve zenginlik yeterli olur ancak.... çocuk sizin gibi olmayacak. Onlar dünyanın en duygusal varlıkları.

Parayı bir tarafa bırakalım, anne kucağında kalmak için açlıktan ölmeyi göze alıyorlar.

Bol para verdim, tamam iş bitti diye birşey yok.

Anneniz torun yok diye ağlamış olabilir ancak evlat/torun imtihanı en ağır imtihandır, sorunlu bir birey yetişirse annenize acıların en büyüğünü yaşatırsınız.

Sakın çocuk yapmayın. Sakın.

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Bekâr hayati gibi özgür yaşamak isteyen bir eşim var. Hiçbir ortak noktamız yok. Doğru dürüst vakit geçirmeyiz. Ben ailemin yanina gittiğimde hemen arkadaşlarını eve çağırır.
Dün teyzem rahatsızlanmış bugün için eşime dedim ki gidip teyzeme bir hafta bakacağım refakat edecegim diye.
Ama sabah kızkardeşim aradı ben ilgilenirim dedi. Ben de gitmekten vazgeçtim. Meğer bu arkadaşlarıyla plan yapmış. Her gün bir iki tanesini kahvaltıya cagiracakmis. Bir sürü azarlayıp tersledi. Vay efendim söz vermişmiş neden fikir değişirmişim .
Daha önce de giderim diyip gitmediğim olmuştu. Onda da tepki gösterdi.
O kadar zoruma gidiyor ki ayrılmak istiyorum ama çocuk sahibi olmak için katlanmaya devam ediyorum.
Cocugumun olma ihtimali de düşük ikimizde de problem var.
Benden bazen aileme gitmemi istiyor. Aileme gittiğim zamanda niye zırt pırt geliyorsun evlisin tepkisi alıyorum

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Ya başkasını bulamazsam. O endişe veriyor

Genişletmek için tıkla...

bafelix .!.:

Ben yapı gereği hemen vurup öldürelim modunda biri değilim. Mutlaka bir sebebi olmalın her şeyin. Konu sahibindeki bencillik sevgisizlik annesinden ve yetiştirilme tarzından geliyor gibi. Annesi torun sevmek istiyorum değil, senin de anne olmanı istiyorum diyor. Bu tam psikiyatrik tedavi gerektirecek bir durum. "Çocukluğuna inelim" gerekiyor. Benim gördüğüm daha kendi ailesinden geliyor sorunları ve zaten “onları biraz seviyorum” demesi bunu kanıtlıyor.

Kimse bu kadar sevgisizliği haketmiyor. Neler gördünüz neler yaşadınız da bu hale geldiniz? Paranız pulunuz varmış bakıcılar yardımcılar tutabilirsiniz ama çocuğunuz da aynı sizin gibi biri olur. Anne baba sevgisi ilgisi yok. Herkes kendi keyfinde eğlencesinde. Çocuk nasıl büyüyecek ki bu ortamda?

Hem hayvanlardan hem insanlardan nefret etmenin bir sebebi var. Akıl sağlığı normal bir insan hadi hayvandan korkabilir ama eziyet görmesini istemez. Gözünün önünde işkence edilmesine müsaade etmez. Bak emin olun bu hayattaki en kötü şey sevgisizliktir. İnsanı sevmezsin ama çiçeği doğayı hayvanı seversin. Baktığın gördüğün birşeylerin mutluluk vermesi lazım. Hiç mi ümit görmüyor musunuz kendinizde? Psikolojik tedavi görmek farklı biri olmak istemez misiniz?

Evlilik evlilik değil ne koca ne kadın birbirlerine gram sevgi saygı yok. Bir insanın en kuvvetli bağ kurduğu kişiler anne babasıdır ve siz sanki bir yemekmiş gibi ya da bir ürünmüş gibi biraz seviyorum diyorsunuz. Çok ilginç ki hasta teyzenize bakmaya gönüllüsünüz ama.

Anlaşmalı bir evlilik mi sizinki? Yani toplum gözünde evli olalım ama ne sen benden sevgi cinsellik bekle ne de ben senden bekleyeyim. Kafamıza göre takılalım mı? Çocuk sahibi olmak istemediğiniz takdirde bir sorun yok. Kendi aranızda yaşayın bütün anormalliğinizi.

Çocuk bakmak bü dünyadaki en ağır iştir çünkü kendini 7-24 adayacaksın, istifa etme yok başkasına devredemezsin, kapıyı çekip gidemezsin. Benim ilk çocuğum Temmuz 2007'de doğdu ve ben hamileliğin son ayını da sayarak Haziran 2007'den beri saat 6.30 dan sonra uyumanın ne olduğunu unuttum. 8. sınıfa giden çocuğu hala ben kaldırıp kahvaltı ettirip gönderiyorum okula. Hele ilk 3-4 yıl gece kesintisiz uyku yoktu. Bir deneyin bakalım , özellikle gece boyunca iki üç saatte bir alarm kurun uyanın. Bu uykusuzluk yöntemini işkence olarak kullanıyorlar hapishanelerde.

Genişletmek için tıkla...

KelebekkB .!.:

Her yorumunuzu katılıyorum fakat konu sahibi gidip tedavi olsun o halde o kotu olmayı tercih ediyor. Bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şey kendisi Allah korusun o doğmamış bebegi.
bu sonda ki paragrafa birseyler eklemek istiyorum.

Bu çocuk bakımının bu sekilde anlatilmasini hic dogru bulmuyorum ayrica gercekte degil.
Evet dışarıdan gözüken o yapılan işler tam olarak bu uykusuzluk vs ama yaratılış olarak Allah muhtesem bir mekanizma ile yaratmış bizleri ve bunun üzerine yapılan bir cok bilimsel calisma diyor ki ( Onereyim hemen bitane Netflix bebekler) bebek doğduğunda onun bakımını üstlenen kisiler illa anne olmasına gerek yok bakimini ustlenmesi yeterli bir cok hormon salgiliyor oksitosin denilen bu hormon beyinde bir bolgenin büyümesini sağlıyor iste tam bu değişim bebek bakımını mümkün güçte kılıyor Allah zaten sabrını veriyorun sabri bizi biyolojik olarak buna uygun yaratması şükürler olsun.

Hapishanelerde yapılan bu uygulamanın beyne ve ruha bıraktığı travmalar, hasarlar ile bebegin bakimini üstlenen kişiye bıraktığı sey ayni değil.

O yüzden yeni anne olacak adaylar ya da düşünenler bu tarz konuları ve yorumları kafanızda büyütüp korkup bilincaltiniza bunu islemeyin. Bu durum size işkence olarak gelmiyor tabikii geldiği vakitler olacaktır ama bilin ki size travma yaratmıyor. Rabbim her seyo bilerek ve ongorerek yarattı tabiki bununla alakalida muhtesem bilimsel çalışmalar yapıldı zaten aksi halde bir cok insan cocuk bakamazdi.

Genişletmek için tıkla...

bafelix .!.:

Nasıl gerçek değil? Çocuk %100 fedakarlık ve adanmışlık istiyor. Ben bile isteye anne oldum, bir gün of demedim çocuğum ne zaman ağlasa kalktım sersem gibi gezdim gece gündüz. Göğüs yarasından bebeği ağlayarak emzirdiğimi hatırlıyorum. Bebek aç kalacağına ben ağrı çekeyim uykusuz kalayım deyip oturup ağladığım çok oldu. Bebek uyumuyor ağlıyor ben ağlıyorum... Yeni anne olacaklara hiç bir tavsiye veremem çünkü herkesin anneliği veya bebeği farklı. Kitaplarda yazdığı gibi olmuyor her zaman.

Muhteşem mekanizmayla yaratılmışsak saatlerce sancı çekmeden doğumun da kolay olması gerekiyor. Sancı olmadan bebeğin çıkacağı açıklık oluşsa fena olmazdı. Bebek de mesela tüm gece uyuyacak şekilde yaratılabilirdi daha kolay olurdu. Rab'bin herşeyi öngörerek yarattığını kanıtlayan bilimsel makale hangisi? Netflix bilimsel araştırma yapılan bir yer değil. Eğlence amaçlı izleyicilerin talebine göre fim dizi doküman sunan bir platform. Size saygısızlık etmek istemem ama o halde hiç bir bebek hasta veya engelli doğmasın onlar da muhteşem mekanizmayla doğsun.

Beynin, uykusuzluğun sebebine göre ayırım yaptığını yazan, bilimsel deneylerle kanıtlanmış yerli veya yabancı bir çalışma varsa okumak isterim. Mümkünse hakemli denetim yapılan bir makale olsun.

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Bekâr hayati gibi özgür yaşamak isteyen bir eşim var. Hiçbir ortak noktamız yok. Doğru dürüst vakit geçirmeyiz. Ben ailemin yanina gittiğimde hemen arkadaşlarını eve çağırır.
Dün teyzem rahatsızlanmış bugün için eşime dedim ki gidip teyzeme bir hafta bakacağım refakat edecegim diye.
Ama sabah kızkardeşim aradı ben ilgilenirim dedi. Ben de gitmekten vazgeçtim. Meğer bu arkadaşlarıyla plan yapmış. Her gün bir iki tanesini kahvaltıya cagiracakmis. Bir sürü azarlayıp tersledi. Vay efendim söz vermişmiş neden fikir değişirmişim .
Daha önce de giderim diyip gitmediğim olmuştu. Onda da tepki gösterdi.
O kadar zoruma gidiyor ki ayrılmak istiyorum ama çocuk sahibi olmak için katlanmaya devam ediyorum.
Cocugumun olma ihtimali de düşük ikimizde de problem var.
Benden bazen aileme gitmemi istiyor. Aileme gittiğim zamanda niye zırt pırt geliyorsun evlisin tepkisi alıyorum

Genişletmek için tıkla...

KelebekkB .!.:

Tek tek cevap vermek isterdim ama vaktim yok.

Netflix eglence amacli degil her turlu icerik var orada hanimefendi, kolay ulasilsin diye oradan bir ornek verdim ayrica onerdigim sey
belgesel 100 bilimadaminin yillarca suren arastirmalarinin belgeseli .

Dogum ile ilgili yaratilis mekanizma vs soylediklerinize bir cok sey soylerim ama simdi banlanmak istemiyorum.
Allah her seyi olmasi gerektigi gibi yaratti, acisiz bir hayat vaad edilmedi . Rabbimin kanitida kurani kerim meallerinden ulasabilirsiniz.

Her neyse tamamen bakis acisi diyor konuyu kapatiyorum. Allah kolaylik versin

Genişletmek için tıkla...

Kupecicegi .!.:

Ben çocuklara çok bayılmıyorum. Başkasının çocuğuna hiç katlanmam. Ama annemi ağlarken gördüm. Bir de duyguyu tatmak istiyorum. Anne olmayı yani. Bir level daha geçmiş olacağım böyle eksik kalmış hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Valla hiç dediğiniz gibi bir lohusalık yaşamadım ben. Her gece ağlardım hayatım bitti diye. Hiç akıllı işi de değilmiş. Efsane zormuş. Buna rağmen bunu göze alan yapsın. Sonra ortada duygusal boşluk yaşayan, fiziksel yada ruhsal istismara uğrayan çocuk dolu.
Çocuk hiç öyle kolay, Allah gücünü veriyor denecek bir şey de değil. Benim çok güçsüz hissedip berbat anneyim keşke anne olmasaydım diye ağladığım geceler de oldu. Güzelliği kadar zorluğu da çok. Zorluklar bahsedilmediği için toz pembe hayallerle evcilik gibi bebek sevip oynamaya yapan sonra ilgisini sevgisini candan veremeyip çocuklara zor hayat yaşatan da çok. Böyle sersefil edileceğine yapmasın kimse bilsinler zorluğunu.

Genişletmek için tıkla...

KelebekkB .!.:

Lohusallikta bunlari yaşamak oldukca normal çünkü değişen kan değerleri, hormonlar dogumla birlikte bir cok vitamin kaybı depresyona sebep olabiliyor. Bu yüzdende yaşadığım ülkede bu durum dogum oncesi anne adayına anlatılıyor ve bunun en hafif şekilde geçmesi içinde lohusalik döneminde kullanilacak multivitamin takviyeleri veriliyor halen bu sekilde hissediyorlarsa hemen terapiye yönlendiriliyor.
Yaşadığınız ortamda geri kalan eşiniz vs aile üyeleri ve size destekleri onemli ve bu duruma ortak. Benim çevremde bu sekilde anlattığınız gibi lohusalik yaşayan anlatan hic olmadı mesela hep aksini duydum. Siz zor yönünü gormussunuzdur elbette herkesin kendi travmalari, yasadigi ortam, cevresi ve bebegi farklı ama görmeyenlerde gayet harika gecirenlerde var elbet.
Tabikii hazir olan ebeveyn olmalı konum kesinlikle o değil , buna evcil hayvan bakimidadahil , bir kedi kopek sahiplenmek bile buyuk sorumluluk ve bağımlılık.

Ama ben bu sekilde eziyet gibi anlatilmasini ben doğru bulmuyorum .

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Konuşulmuyor çünkü. Ben de yalnız değildim. Annem ve ablalarım her gün geldiler. Ama gün sonunda o hisleri dibine kadar yaşadım. Ama ablalarımdan başka kimseye de şikayet edemedim. Çünkü teşebbüs ettiğimde en kolay günleri , çocuk böyle bir şey ne bekliyordun dediler. Ama aynı kişiler hamilelikte ay mis gibi kokacak, emerken şöyle güzel bakacak gibi pembe masallar anlatmıştı bana.
Beklediğimden çok daha zor bir şeyle karşılaştım. Keşke bana o dönem böyle Rabbim kolaylığını verecek diyeceklerine çok zor ama alışacaksın denilseydi.
İnsanlar bilerek yapsınlar ki gerçekten isteyen bakabilecek olan doğursun. Yoksa gerçekten çocuk ziyanlığı. Parklarda da görüyorum bitik anneler çocuk normal bir şey dahi yapsa bağırıyor mesela. Çünkü sabrı yeterli değil, belki aslında çok da anne olmaya müsait değildi ama gaza getirdiler.

Genişletmek için tıkla...