- 9 Ekim 2009
- 18.273
- 92
- 213
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Cocuk sahibi olmak konusunda fikirleriniz:)
- Konu Sahibi Lambrusco
- Başlangıç Tarihi
HeheBenim gibi olursa cok sakin olacaktir da babasi kücükken annesine cok cektirmis :)
Yani gördügüm kadariyla genel anlamda herkes okul bitmeye yakin cocuk sahibi olmamdan yana!:) Bu durumda esim benden daha mantikli düsünmüs oluyor.
Benimki de hem bana hem babasına çekmiş =))
Okul bitmeye yakın en mantıklısı =)
Bir de çalışmayı da pek kafana takma çünkü hem çalışıp hem de bebek büyütmek zor. Bir de benim gibi bakıcıya bırakacaksan çok daha zor. İlk 1-1.5 yıl bebeğinle olursun, sonrası kolay olur zaten. Bu ilk yıl zaten öyle çabuk geçiyor ki sen bile hayret edersin.
Himm Parkon aslinda senin gittigin yolda gitmeyi planlayan bir ögrenciyim ben de. Ben de 23 yasinda evlendim. Buraya geldikten sonra Almanca ve Inglizce üzerine yogunlastim, üniversiteye kabul edildim simdi okuma sürecindeyim. Ve Doktora yapmayi cok istiyorum. Ve zaten gelecek kariyerim icin keske olsa da üniversitede calisabilsem diye umut ediyorum.
Okurken ailem bana destek olamaz diye tahmin ediyorum cünkü onlarin da kendilerine göre sikintilari var, kayinvalidem baska bir ülkede. Annem en fazla üc ay yanimda durabilir.
En büyük korkum aslinda cocuk olduktan sonra ya ideallerimi yerine getiremezsem sorusu. Ama senin yasamis oldugun örnek saniyorum hayallerime de bu kadar yakin olunca beni biraz daha rahatlatti.
Esim de cocuklarimiz arkadas gibi olsun istedigi icin ikinci cocugu da yakin istiyor.
Öte yandan da hep hayalimde cocuklarimla ilk bir kac yil birlikte vakit gecirmek vardi ama bu plan eger calistiktan sonra evlenseydim gecerli olacakti...
Burada doktora imkanlarini arastirayim bir yandan en iyisi..
Bakiciya birakmak hakkinda da beni biraz aydinlatir misiniz? :) Bebegi bakiciya birakinca nasil hissediyorsunuz? Bu cocukla olan iliskiyi etkiliyor mu?
şu bir gerçek, bebek yaşamın tüm düzeni değiştiriyor.
okul bittikten sonra hamile kalmanı tavsiye ederim. çünkü hamile kalıp bütün gün yatmak zorunda kalan, kusmaktan bitap düşüp hastaneye kaldırılan dostlarım var.
bunun yanında bir kez kusmamış, bebeği hiç sorun çıkarmamış olanlarda var.
hamileliğin nasıl geçeceğini bilmediğin için okul bitmeden hamile kalma derim.
bebek doğunca ilk günler kimselere güvenemiyorsun, hep kendin ilgilenmek istiyorsun.
zaten ilk 1 yıl bebek anneye ihtiyaç duyuyor. hem 1 yaşına kadar emzirmek gerektiğine inanıyorum. iş hayatındaki stres sütün gitmesine sebep olabilir (tecrübe ile sabit)
eğer 2. bebeği düşünüyorsan ilk çocuk 1 yaşındayken yapmanı tavsiye ederim. çünkü bebek bakımında tecrübeli olmuşsundur ve geceleri biri için değil ikisi için kalkarsın.
zaten yaşadığın yerde çocuklar 3 yaştan sonra kreşe başlıyor. onlar kreşe siz işe gidersiniz.
bu arada mümkün olduğunca Almancanı geliştirirsin.
okul bittikten sonra hamile kalmanı tavsiye ederim. çünkü hamile kalıp bütün gün yatmak zorunda kalan, kusmaktan bitap düşüp hastaneye kaldırılan dostlarım var.
bunun yanında bir kez kusmamış, bebeği hiç sorun çıkarmamış olanlarda var.
hamileliğin nasıl geçeceğini bilmediğin için okul bitmeden hamile kalma derim.
bebek doğunca ilk günler kimselere güvenemiyorsun, hep kendin ilgilenmek istiyorsun.
zaten ilk 1 yıl bebek anneye ihtiyaç duyuyor. hem 1 yaşına kadar emzirmek gerektiğine inanıyorum. iş hayatındaki stres sütün gitmesine sebep olabilir (tecrübe ile sabit)
eğer 2. bebeği düşünüyorsan ilk çocuk 1 yaşındayken yapmanı tavsiye ederim. çünkü bebek bakımında tecrübeli olmuşsundur ve geceleri biri için değil ikisi için kalkarsın.
zaten yaşadığın yerde çocuklar 3 yaştan sonra kreşe başlıyor. onlar kreşe siz işe gidersiniz.
bu arada mümkün olduğunca Almancanı geliştirirsin.
Ben oğlum 7 aylıkken bakıcıya bıraktım ve kendimi gerçekten çok kötü hissettim. Güvenilir tanıdık bir aileydi ama sonra oğlumun enerjisinin bittiğini, gözlerinin içindeki ışığın söndüğünü gördüm. Hemen bakıcıyı değiştirdim. Oğlum düzeldi bir süre sonra ama yine de içim rahat değil inan. Keşke annem ya da kayınvalidem baksa demişimdir çoğu zaman. Çünkü onların da canı benim oğlum.
Şuanda 1.5 yaşında hala zorlanıyorum çünkü o da tepki vermeye başladı. Okuldan gelince bana sımsıkı sarılıyor yanından ayrılsam hemen ağlıyor, gidip uzun süre gelmem diye korkuyor herhalde.
Biraz daha büyüdüğünde belki çok sert tepki gösterecek bu duruma bilemiyorum ama o zamanlar gelince burada deneyimli annelerden öğrendiiğim gibi onunla konuşarak ve onunla evde/dışarda güzel vakit geçirerek yeneceğimi düşünüyorum.
Genç anne baba olmak her zaman avantajdır her anlamda bunu söylüyorum... imkanı olan çifler bebek sahibi olmayı ertelememeliler...
Bu arada ben 29 yaşındayım eşim 35 yaşında 9 yaşında bir oğlumuz var Allah nasip ederse ikinci bebeğimiz kızımız geliyor,ikinci bebek için bu kadar beklediğime bile pişmanım
Bu arada ben 29 yaşındayım eşim 35 yaşında 9 yaşında bir oğlumuz var Allah nasip ederse ikinci bebeğimiz kızımız geliyor,ikinci bebek için bu kadar beklediğime bile pişmanım
Son düzenleme:
Bu durumda bakiciyinin cocuga uyumunu da iyi gözlemlemek gerekiyor tabi evet. Iste annelik duygusunu tatmadan bazi seyleri hissedemeyecegim icin sizlere sorarak en azindan fikrini zihnimde oturtmaya calisiyorum. Yani firsat varken belli bir yasa kadar cocugu getirmek sonra ise baslamak gerektigi düsüncesi oturuyor zihnimde. Ona yeterince ilgi gösterdiginize eminim, yasi büyüdükce belki de alisacaktir bu duruma ve sizinle vakit gecirdigi zamanlar onun gözünde daha degerli olacaktir.
Genç anne baba olmak her zaman avantajdır her anlamda bunu söylüyorum... imkanı olan çifler bebek sahibi olmayı ertelememeliler...
Bu arada ben 29 yaşındayım eşim 35 yaşında 9 yaşında bir oğlumuz var Allah nasip ederse ikinci bebeğimiz kızımız geliyor,ikinci bebek için bu kadar beklediğime bile pişmanım
Mutlulugunuz daim olsun!:) Saglikla büyüsün kiziniz da:)
Lambrusco..durumunuzu az cok biliyorum. yasadiginiz ülkedeki sartlarida bilmekteyim... Aileniz yaninizda degilse zorlanirsiniz biraz...Bir diger taraftan esinizde yüksek yapiyor ,sizde... Cocuga bakici bulmak o kadar kolay degil, ....
Benimle birlikte okuyan arkadaslarimdan iki bayan arkadasiminda cocuklari oldu... Birinin ailesi yanindaydi digerinin de ailesi yaninda degildi ama arada sirada bakici buluyorlardi, bazende bebegi derslere getiriyordu, bebiste üniversitenin bir ögrencisi olmustu :)) Bir sekilde ikisi de basardi ama bazen zorlandiklarini anlatmislardi...
Derslerinizi ne yogunlukta 1,5 yilda gercekten kesin bitecek mi ? egitiminizin son 5 ayinda durumunuz daha da netlik kazanir, o zaman plan yapmaniz daha uygun olur....
Benimle birlikte okuyan arkadaslarimdan iki bayan arkadasiminda cocuklari oldu... Birinin ailesi yanindaydi digerinin de ailesi yaninda degildi ama arada sirada bakici buluyorlardi, bazende bebegi derslere getiriyordu, bebiste üniversitenin bir ögrencisi olmustu :)) Bir sekilde ikisi de basardi ama bazen zorlandiklarini anlatmislardi...
Derslerinizi ne yogunlukta 1,5 yilda gercekten kesin bitecek mi ? egitiminizin son 5 ayinda durumunuz daha da netlik kazanir, o zaman plan yapmaniz daha uygun olur....
canım herkesin öncelikleri farklı elbette ama ben sana kendimden örnek vermek isterim
ben 30 yaşındayım ve 8 senelik evliyim eşim benden sadece 6 ay büyük yaş farkı yok yani
ama çocugumuzda yok
biz önceleri düşünmedik şimdiyse cesaret edemiyoruz
ancak ben geriye bakıp düşündüğümde hata ettiğimi anlıyorum
kardeşimden görüyorumda genç anne olmak bir başka galiba
elbette hayırrlısı hakkında ancak zamanın çabuk geçtiğinide sakın unutma
ben 30 yaşındayım ve 8 senelik evliyim eşim benden sadece 6 ay büyük yaş farkı yok yani
ama çocugumuzda yok
biz önceleri düşünmedik şimdiyse cesaret edemiyoruz
ancak ben geriye bakıp düşündüğümde hata ettiğimi anlıyorum
kardeşimden görüyorumda genç anne olmak bir başka galiba
elbette hayırrlısı hakkında ancak zamanın çabuk geçtiğinide sakın unutma
hayatta hiçbirşey planladığınız gibi gitmez
o yüzden bu kadar plan yapmaktan ziyade buna hazırmısınız önce onu sorgulayın
evliliğiniz yerine oturdumu onu sorgulayın
eğer bunlara verecek cevabınız olumlu ise diğerlerini d üşünmeyin
çünkü kimsenin yarına garantisi yokken bu kadar uzun vadeli planlar yapmayın
bir de nerden biliyorsunuz hemen istediğiniz anda bebek olacağını
RABBİM sınamasın ama kendimden size örnek vermek istiyorum
benim eşim de baştan beri istiyordu ben 2 sene beklemek istedim
korunmama rağmen adetim gecikince panik yapıp hamilemiyim yoksa diye sorun yapardım
eşimi babalık duygusundan mahrum ettim
eşim bana o zamanlar bak sonra isteriz olmaz ne biliyorsun hemen olacağını demişti
dediği gibi de oldu
2 sene sonra çocuk işine başladık
ama 2sene boyunca bebeğimiz olmadı
sebepsiz kısırlıktı bizimki
önceden istemediğim bebeğim şimdi ise istediğim anda gelmiyordu bi türlü
sonra bi doktora gittik ve kromozom rahatsızlığım çıktı
doktor doğal yolla çocuk olma ihtimalin %20-30 dedi
kendime çok kızdım o zaman
ilk başalrda sanki çocuk doğurma garantim var da bebek yapmadım bak şimdi de ALLAHvermiyor işte dedim
çok şükür şimdi tedavi ile hamileyim ama bu konularda plan yapmak bana hatalı geliyor
RABBİMin ne zaman vereceği belli olmaz ki
biz hep sanıyoruzki herşeyimiz garanti hemen bebek olacak
ona göre plan yapıyoruz
ama malesef öyle olmuyor
bence eşiniz ve evliliğinizden memnunsanız bi takım şeyler için ertelemeyin
yaşınız da çok geçmesin
zaten eşinizle aranızda sorun yoksa her türlü o bebeğe bakarsınız
biraz zor olur ama benim durumuma düşmek daha kötü emin olun
RABBİMhakkınızda hayırlısını versin
bebeğini zor elde etmiş biri olarak benim size diyebileceklerim bunlar
o yüzden bu kadar plan yapmaktan ziyade buna hazırmısınız önce onu sorgulayın
evliliğiniz yerine oturdumu onu sorgulayın
eğer bunlara verecek cevabınız olumlu ise diğerlerini d üşünmeyin
çünkü kimsenin yarına garantisi yokken bu kadar uzun vadeli planlar yapmayın
bir de nerden biliyorsunuz hemen istediğiniz anda bebek olacağını
RABBİM sınamasın ama kendimden size örnek vermek istiyorum
benim eşim de baştan beri istiyordu ben 2 sene beklemek istedim
korunmama rağmen adetim gecikince panik yapıp hamilemiyim yoksa diye sorun yapardım
eşimi babalık duygusundan mahrum ettim
eşim bana o zamanlar bak sonra isteriz olmaz ne biliyorsun hemen olacağını demişti
dediği gibi de oldu
2 sene sonra çocuk işine başladık
ama 2sene boyunca bebeğimiz olmadı
sebepsiz kısırlıktı bizimki
önceden istemediğim bebeğim şimdi ise istediğim anda gelmiyordu bi türlü
sonra bi doktora gittik ve kromozom rahatsızlığım çıktı
doktor doğal yolla çocuk olma ihtimalin %20-30 dedi
kendime çok kızdım o zaman
ilk başalrda sanki çocuk doğurma garantim var da bebek yapmadım bak şimdi de ALLAHvermiyor işte dedim
çok şükür şimdi tedavi ile hamileyim ama bu konularda plan yapmak bana hatalı geliyor
RABBİMin ne zaman vereceği belli olmaz ki
biz hep sanıyoruzki herşeyimiz garanti hemen bebek olacak
ona göre plan yapıyoruz
ama malesef öyle olmuyor
bence eşiniz ve evliliğinizden memnunsanız bi takım şeyler için ertelemeyin
yaşınız da çok geçmesin
zaten eşinizle aranızda sorun yoksa her türlü o bebeğe bakarsınız
biraz zor olur ama benim durumuma düşmek daha kötü emin olun
RABBİMhakkınızda hayırlısını versin
bebeğini zor elde etmiş biri olarak benim size diyebileceklerim bunlar
- 8 Haziran 2009
- 14.782
- 11.183
- 823
Zor tatlım.Ben işe başladığımda kızım yarım gün okula başlamıştı ve yarım gün bakıcı geliyordu eve.5 yaşındaki çocuğu bile bakıcıya bırakırken ben ilk bir hafta ağladım.Tabi bu benim birazda o yaşa kadar onlarla yapışık yaşamamdan kaynaklıydı.
Yabancı ülkede olman senin işini zorlaştırıyor ,akrabalarının yanında olsan sana kesinlikle benim yaptığım şekilde çok rahat edersin derim ama dediğim gibi bana yardımcı olan çok büyük destekçilerim vardı.Annem çocuklarıma bakarken eşim benimle sabahlara kadar çeviri yaptı kaç gece.
İyi düşün.En mantıklı kararı sen verirsin zaten.
Sumuz evet sizinle konusmustuk, ailem yanimda degil ve derslerim su an icin cok yogun, cünkü hem Almanca ögrenmeye calisiyorum hem de inglizce okumaya henüz tam adapte olamadim, zorlaniyorum hala. Esim de burada büyüdügü icin biliyorsunuz böyle cocuklu üniversite arkdaslari oldugundan , zorlanmayacagimi düsünüyor saniyorum bir de kendi desteginin tam olacagini söylüyor.
1.5 yilda diye tahmin ediyorum ama hadi bir aksilik olsa 2 yili cok fazla gecmez diye tahmin ediyorum.
Yanitin icin tesekkür ederim.
Peki sence Almancayi sokakta konusmaya baslayayim mi? B1 seviyeye yeni baslayacagim. Yanlis ve yavas konusmaktan cekindigim icin ilerletemedim. Halbuki Almancam otursa belki okurken staj yaparim ya da is bulurum diye ümit ediyorum..
Yanitin icin tesekkürler, bir arkadas daha cocuk sahibi olmadigini ve belli bir yastan sonra cesaret edilmediginden bahsetmisti..Haklisiniz su bir yilin bile ne hizla gectigini , bir yandan evlilige , yeni bir hayata nasil adapte oldugumun bile farkina varmadim..
O yüzden simdiden düsünüp bir yaklasik yol cizmenin iyi olacagini aklima koyup da isin icinden cikamayinca en iyisi KK da tecrübeli kadinlardan destek alayim dedim
Cok üzücü bir sürec elbette ama simdi hamile olmaniza cok sevindim. Aslinda ben de cocuk istedigimizde olmazsa diye de düsünüyorum onu da hesaba katiyorum ama hani olacagini varsayarsak hangi yol daha mantikli olur diye önümü görmek istedim sadece. Zaman ayirip hikayenizi paylastiginiz icin tesekkürler. Cünkü cocugumu kucagima aldigimda da bunun altindan nasil kalkacagim diye üzülmek istemiyorum, ama dediginiz gibi ne olacagini ön görmek de mümkün degil..
Almanca ingilizceye göre cok zor bir dil, gramatigi özellikle... Esinizinle almanca konusmaya baslayin , ne kadar cok konusursaniz sizin icin daha iyi olur. Esinizde yanlis konustugunuzda düzeltirse cok cabuk ögrenirsiniz...Utanmayi birakin sizin ana diliniz degil, tabiki ilk basta hatali konusabilirsiniz. Is ortami almanca ögrenmenize yardimci olur... Orada nasil bir oturumunuz var,...Visaniz diger ülkedense calismaniza izin verilmiyor, cok zor veriyorlar.. Staj olayida biraz engebeli , staj yaparsiniz ama size maas ödemezler...
Benim sahsi fikrim calismak yerine egitiminize agirlik vermeniz...Özellikle dil konusuna agirlik verin... Egitiminizi tamamladiktan sonra is imkanlari sunulacaktir...
Son düzenleme:
cocuk dogduktan sonra anlıyosun bu isin zorlugunu...25 yasında evlendim 28 yasında anne oldum. master ı yarım bırakmıstım ben de..calısıyorum, kızım 2.5 yasında. krese baslıcak ama ben kara kara dusunuyorum napicam diye.esim doktora yapıyo bu bile zaman zaman bizi sıkıntıya sokuyo. yeri geliyo kızla ilgilen dedigimde yapmam gereken islerim var diyo ben de bıktım diyorum bitsin okul diyorum 
hem okul hem cocuk cook zor. hele ki bakacak kimseniz yoksa..surpriz sekilde 2. ye hamile kaldım akla karayı seciyorum nasıl buyuyece diye. bence okulu bitir, eger cocuk olmazsa olmazınızsa ise girmeden yap..cocuk ele avuca gelsin ise girersin..calısırken cocuk dogurmak daha zor
hem okul hem cocuk cook zor. hele ki bakacak kimseniz yoksa..surpriz sekilde 2. ye hamile kaldım akla karayı seciyorum nasıl buyuyece diye. bence okulu bitir, eger cocuk olmazsa olmazınızsa ise girmeden yap..cocuk ele avuca gelsin ise girersin..calısırken cocuk dogurmak daha zor
Tesekkür ederim parkon, insanin annesinin ya da anlasabildigi bir kaynanasinin yaninda olmasi gercekten böylesi bir dönemde büyük güc olacaktir. Esimi ben biraz duygusal buluyorum bu konuda. Sanki bebek hic aglamayacak hic bize problem yasatmayacakmis gibi davraniyor bazen, mutlu mesut hersey güzel olacak kadar iyimser, ben de bu durumda cok mu pimpirikli ve karamsar oluyorum bilemiyorum herseyi ince ince düsünerek, elbette neler yasayacagimi cocugumun olup olmayacagini vs bilemiyorum su an ama en azindan bir yol haritam olmadan da ilerleyebilen bir insan degilim.
Esim aslinda hic bakiciya vermek istemiyor cocugu kendi annesi ile büyümüs, ben de annemle büyüdüm...Tabiki anne ile büyümenin güzellikleri cok ayri ama emek verip okuduktan sonra da calismamayi aklimdan geciremem, o yüzden bir noktadan sonra cocugu bakiciya emanet etmek zorunda kalacagim..Ama gördügüm üzere o da isin ayri zor bir boyutu
