Çocuk takıntım beni yiyip bitirmeye devam ediyor

Mrsmuallime .!.:

Az zaman önce çocuk takıntım adlı bir konu açmıştım 7 aylık evli olduğumu deli gibi çocuk istediğimi ama gerek borçlardan gerekse eşimin baba olmayı henüz istemeyişi nedeniyle beklemek zorunda kaldığımı anlatmıştım. Herkes eşime hak vermişti maddi durumu düzeltip eşim hazır olduktan sonra(ki bu 2-3 yıl alacak) çocuk yapmamızın doğru olduğunu söylemişlerdi.

Hala çocuk istiyorum deli gibi istiyorum. Son haftalarda bu takıntım boyut değiştirdi . Çevremde çocuk sahibi olamayan ya da sürekli düşük yapan bir kaç arkadaşım var belki de onlardan etkilendim. Şöyle ki sürekli ya bizim çocuğumuz olmazsa, ya eşimde ya da ben de sorun varsa, daha iki yıl çocuk sahibi olup olamayacağımı bile öğrenemicem, erken davranıp gerekenleri erkenden yapamıcam geç kalıcak herşey, ki kesin bir sorun olur hemen çocuğum olmaz bu devirde hamile kalmak zorlaştı diye düşünüp duruyorum .

Geçenlerde sırf bu yüzden hayatımda ilk kez jinekoloğa gittim bir sorun var mı erken davranmamızı gerektirecek bir problemim var mı diye. Ultrasonla baktı rahim ve yumurtalıklar tertemiz dedi. Tabi bana bu kadarı yetti mi hayır. Dedim bi de hormon testi yapalım hocam yumurta rezervine bakalım. Doktor bile dedi daha 25 yaşındasın ne bu endişe falan . Sonra rezervlere de bakıldı(fsh 4 çıktı çok iyiymiş falan anlattı baya) çocuk sahibi olman için en ufak bir engel bile yok dedi yolladı

Bir kaç gün rahat gezdim ama şimdi de ben de sorun yokmuş ama ya eşimde varsa diye düşünüyorum

Hiç ama hiç iyi değilim sanki hamile kalsam Nirvana’ya ulaşıcam. Benim gibi böyle ya çocuk olmazsa diye düşüncelere kapılan var mı kötüyü çağırıcam gibi hissediyorum artık

Ben bu iki üç yıllık süreyi nasıl delirmeden atlatırım nolur beni motive edin. Her evlenenden üç beş ay sonra çocuk haberi alıyorum iyice gerildim.

Genişletmek için tıkla...

chamallows .!.:

panik atak yada obsesif falanmisiniz?
3 sene cocuk icin ugrastim yinede bukadar takillmadim durumunuz değisik gercekten

Genişletmek için tıkla...

Mrsmuallime .!.:

Az zaman önce çocuk takıntım adlı bir konu açmıştım 7 aylık evli olduğumu deli gibi çocuk istediğimi ama gerek borçlardan gerekse eşimin baba olmayı henüz istemeyişi nedeniyle beklemek zorunda kaldığımı anlatmıştım. Herkes eşime hak vermişti maddi durumu düzeltip eşim hazır olduktan sonra(ki bu 2-3 yıl alacak) çocuk yapmamızın doğru olduğunu söylemişlerdi.

Hala çocuk istiyorum deli gibi istiyorum. Son haftalarda bu takıntım boyut değiştirdi . Çevremde çocuk sahibi olamayan ya da sürekli düşük yapan bir kaç arkadaşım var belki de onlardan etkilendim. Şöyle ki sürekli ya bizim çocuğumuz olmazsa, ya eşimde ya da ben de sorun varsa, daha iki yıl çocuk sahibi olup olamayacağımı bile öğrenemicem, erken davranıp gerekenleri erkenden yapamıcam geç kalıcak herşey, ki kesin bir sorun olur hemen çocuğum olmaz bu devirde hamile kalmak zorlaştı diye düşünüp duruyorum .

Geçenlerde sırf bu yüzden hayatımda ilk kez jinekoloğa gittim bir sorun var mı erken davranmamızı gerektirecek bir problemim var mı diye. Ultrasonla baktı rahim ve yumurtalıklar tertemiz dedi. Tabi bana bu kadarı yetti mi hayır. Dedim bi de hormon testi yapalım hocam yumurta rezervine bakalım. Doktor bile dedi daha 25 yaşındasın ne bu endişe falan . Sonra rezervlere de bakıldı(fsh 4 çıktı çok iyiymiş falan anlattı baya) çocuk sahibi olman için en ufak bir engel bile yok dedi yolladı

Bir kaç gün rahat gezdim ama şimdi de ben de sorun yokmuş ama ya eşimde varsa diye düşünüyorum

Hiç ama hiç iyi değilim sanki hamile kalsam Nirvana’ya ulaşıcam. Benim gibi böyle ya çocuk olmazsa diye düşüncelere kapılan var mı kötüyü çağırıcam gibi hissediyorum artık

Ben bu iki üç yıllık süreyi nasıl delirmeden atlatırım nolur beni motive edin. Her evlenenden üç beş ay sonra çocuk haberi alıyorum iyice gerildim.

Genişletmek için tıkla...