Çocuk yapmayıp pişman olan var mı?

Yumur
Istemiyorsanız istemiyorsunuz zorla değil ya :KK51: Toplumun bu konuda koyduğu baskı çok edepsizce ve saçma. Toplum ne baskı kuracaksa kadınların üstüne kruuyor zaten, erkekler ellerini kollarını sallayarak geziyor.

Bu arada bu konuyu keşke hiç açmasaydınız şimdi bencilsin şusun busun yazanlar çıkacak, onlar melek nasıl istemezsin püüü diyen 3 çocuklu ablallar gelecek bir de ben istiyorum çocuğum olmuyor sen nasıl istemezsinciler var onları unutmayalım:bicak:
:deli:
Bakamayacağı çocuğu yapanların bencilliği yanında çok masum bir bencillik bence hep konuşur onlar zaten 😂🌼
 
Uzuuuunca bir süre ilk doğduğu andan yaşına girdiği ana kadar yeğenime baktım Allah’ın sevgili kuluymuşum da fragmanın bir kısmını capcanlı yaşayıp çocuklu bir hayatın bana göre olmadığını görüp çocuk yapmama karar alabilmişim…Deneyip gördükten sonra pişman olmayacağımı da fark etmiş oldum on numara oldu…Sırf yaşım geçmesin,millet laf etmesin ya da ilerde bana baksın diye neden böyle bir yola gireyim ki hem bana yazık olur hem de ona…
sen bekar değil miydin ne çocuğu ayoll?yaşında genç
 
Pişman olur muyum bilmiyorum. Cocuk hiç istemiyoruz ama 28 yaşimdayim henüz, bu konuyu 35ime geldigimde tekrar degerlendiririz diye dusunuyorum. 😁 Belki birden bire "anayim benn anaaa" modum aktifleşir filan nebileyim.

Cocuk yaparsak once saglikli olsun sonra bir de en çok bana benzesin, en korktugum şey cocugumun kv ya da gorumceye benzemesi. 🤭

Cocuk yok mu sorusunu geçtim cocugunu zorla kucagima verip ne kadar muthiiisss bir duygu, mucize, harika, kutsal annelik, bir gülüşünün yetmesi... gibi sohbetlerle cocuk istememi saglamaya calisanlar oluyor ama anlattiklarini dinlesem bile bana bir sey ifade etmiyor, cocuklarina baktigimda bir sey hissetmiyorum ve bunu algilayamiyorlar bir turlu. 😬 O sıkıntı ama napalim alistim 😬
 
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil, herkes evlenmek zorunda da değil. Böyle bir yanılgı var bizim toplumunuzda yaşın geldi evlen, zamanı geldi çocuk yap, yalnız kalmadın ikinciyi yap... Uzağa gitmeye gerek yok bu sitede bile evlenmemesi, çocuk sahibi olmaması gereken milyonlarca insanın konularını okuyoruz. Kendinizi en iyi siz tanırsınız
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Canım sen bence böyle düşünüyorsan bencede cocuk yapmaman daha hayırlı. Eger kararlarında net isen pişman olmazsın ileride diye düşünüyorum
 
Anormal bi durumunuz yok.
Noktasından virgülüne katılıyorum yazdıklarınızın.
Bende ömrü boyunca çocuk sahibi olmak istemeyenlerden biriyim. 🙋‍♀️
Annem tek başına büyüttü bizi başımızda baba olmadan.
Amannn valla hiç uğraşasım gelmiyor o kadının çektiklerini gördükten sonra .
Küçüklüğümüz ayrı sıkıntı, ergenliğimiz ayrı sıkıntı, büyüdük evlendik barklandık sıkıntı bire bin ekledi. Anneciğimin yaşadıklarını yaşamak istemem.
Her erkek de öyle baba yapılmaya layık değil malesef. 🤷‍♀️
 
Bu arada bu konuyu keşke hiç açmasaydınız şimdi bencilsin şusun busun yazanlar çıkacak, onlar melek nasıl istemezsin püüü diyen 3 çocuklu ablallar gelecek bir de ben istiyorum çocuğum olmuyor sen nasıl istemezsinciler var onları unutmayalım:bicak:
:deli:
Forum kadınlarının "annelik" özetini yazmışsınız gerçekten. Bir başkasının çocuğu olmuyor diye neden olanlar doğurmak zorunda anlamıyorum. Toplumda bu kadar şükürcülük, kabul anlayışı var madem, bu forumda neden bu kadar konu açılıyor. Herkes de bekarları düşünüp kocasına katlansın o zaman. Ay bu yapamadığını başkasına zorlamaktan öte bir şey değil.
 
sen bekar değil miydin ne çocuğu ayoll?yaşında genç
Hani olur da ilerisi için olursa diye dedim 😂 bir de “evlen” baskısı başladı çevremdekilerde 😂 evlensem bi 3-4 ay sonra çocuk baskısı başlayacak, hadi diyelim bi anlık gazla yaptım 1 tane daha yaşına girmeden ayy bi kardeşi olsaaa hani ikinci çocuk baskısı başlayacak 😂😂 daha yeni kurtulmuşum bi daha o taşın altına girmem kolay kolay :KK53:
 
İstemek doğalsa istememek daha doğal.
Aklınızda acaba mi, ister miyim diye kalacaksa ki gelecekte ne olur belli olmaz, yumurta dondurma diye biliyorum. Onu arastirabilirsiniz.
Dr bile olsa size doğur diyemez
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Yumurtalığınızı donduruverin ne olacak ki ne kaybedersiniz belki ilerde isteyeceksiniz pişman olmamış olursunuz . Bana çok normal geliyor baskıyla annelik yapılmıyor. Bı kere evlat sahibi olmak çok zor sağlıklı olsada sağlığı yerinde olmayınca hele. Bilmiyorum gerçekten ağır zor bir imtihan . Çok güzel bundan da bahsetmek istiyorum. Allah kim istiyorsa nasip etsin . Ancak zorluğu öyle böyle değil kendinizi unutuyorsunuz ☺️
 
Çok doğru yoldasınız. Hele de anaç biri değilseniz gerçekten hiçç hiççç gerek yok.

Size öcü gibi bakacaklarına birine bakamazken dördüncüyü yapanlara, vitaminsizlikten şekli şemalleri kaymış bir oda dolusu çocuk sahibi olanlara öcü gibi bakmalılar.

One problem less..
 
Evliliğimin 15. Senesinde çocuk yapmaya karar verdim. Daha doğrusu arkadaş gazıyla bir defa korunmadım. Üstelik sizin yazdığınız herşey bende de aynıydı. Tamamen ben yazmışım gibi. Çift çizgiyi görüp kalp atışını duyunca bende işin ciddiyeti ortaya çıktı. Çok mutsuz bir hamilelik geçirdim. O kadar pişman oldum ki anlatamam. Doğunca ve görünce geçer dediler. Geçmedi. Şu anda 19 aylık kızım var. Çok seviyorum, çok masum, herşeyden habersiz ama benim gibi düşünüyorsanız lütfen çocuk sahibi olmayın. Şu anda zamanı geri alma şansım olsa kendime de aynı öğüdü veririm. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama insanın kendini öldürüp başka bir canlıya adaması. Artık ben yokum. Olamam da. Herşey de çocupa bağlı. Hayatta bana keyif veren herşeyi 19 aydır rafa kaldırdım. En basitinden arabaya binip müziği açıp ruhumu dinlendirmek bile lüks. Sürekli benimle. Yanımda olmasa da benimle. Ağlıyor mu, ağlayacak mı, uyudu mu, ateşi mi var. Gece gündüz yok. 24 saat çocuk var artık.
Üzücü bir durum maalesef 😟herkes standart bir şekilde "sen bir yap sonra nasıl seviyorsun" diyor. Eee yaptıktan sonra mecbur kalıyorsun geldiği yere gonderemezsin pişman olsan fayda etmez. Su an kesinlikle yapma düşüncem yok hislerim de hiç değişecek gibi değil çünkü geçerli sebeplerim var ama bir ihtimal o pişmanlık yaşanır mı diyorum ama biryandan da yüzde yüz istemediğim bir şey için yumurta dondurma gibi zahmetli bir şeye değer mi diyorum
 
Çocuk istemiyorsaniz yapmazsiniz.Cocuk ya pişman olursam diye yapilan birsey degil.Ama burada böyle bir soruyu sordugunuza göre çok emin degilsiniz dusuncenizden.
 
X