Kendinize zaman verin biz de eşimle ancak 30 yaşına gelince düşünmeye ve istemeye başladık ondan önce hele ilk evlendiğimiz yıllar çok uzaktı çocuk fikri şu an çocuğumuz yok düşük yaşadım 6 ay önce ama tabi tekrar düşünüyoruz içimde müthiş bir arzu istek var mı yok ama yine de tabi insan biraz istiyor10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Ben çocuk istiyorum ama size nasıl çocuk yapmazsın onu doğurunca iyi ki doğurmuşum dieceksiniz falan demicem çünkü o çocuğu sadece çocuk doğurmak isteyen bakabilir istemeyen gönülsüz bakar o yüzden eğer ki gerçekten pişman olmicaksanız kimsenin sözüne aldırış etmeyin bu sizin hayatınız sizin özeliniz kimse eşiniz ve size karışamaz mesela ben evet çocuk istiyorum kimse de bana diyemez daha gençsin gençliğini yaşa çocuk doğurup napcan diye benim hayatım çocuk istiyorsak kimseyi ilgilendirmez de karışamazlarda10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Evet o bebeğin kimin bedeninde büyüdüğünün farkında değiller sanırım. Kadın ne zaman bağımsız oldu ki evlilikten önce aile evlilik sonrası koca... Kadın kadın olarak varolamadı, birey olamadı her zaman bir engel kondu önüne.Evli kadın eşinden izinsiz kürtaj olamaz, tüplerini bağlatamaz. Bir de şimdi evli kadının yumurta dondurtamadığını öğrendim, muhtemelen eşini boşamasın diye yapıyorlar. Bu ülkede kadın olarak evleniyorsan boynuna devletin tuttuğu bir tasma geçiriyorsun demektir.
Basimiza taş yagardi.
Kadin cocuk yapmayan ve pisman olanlar diye baslik acmis, cocuk yapanlar sayfa sayfa cocuk guzellemesi yapmis.
Bir de cocuk yapip pişman olan dese düşünemiyorum
İlk yorumu ben yapabilirdim o zaman
Var, ben gayet pişmanım.
Pişmanlık ayrı, sevmek ayrı.
Varolan bir şeyin elbet yok olmasını dileyemezsiniz ama kendiniz için hata yaptığınızı kabul edebilirsiniz.
En azından ben ediyorum, ikinci çocuğum için değil ama ilki büyük pişmanlık bende.
Evet o bebeğin kimin bedeninde büyüdüğünün farkında değiller sanırım. Kadın ne zaman bağımsız oldu ki evlilikten önce aile evlilik sonrası koca... Kadın kadın olarak varolamadı, birey olamadı her zaman bir engel kondu önüne.
yani geçen yazacaktım konuyu dağıtmamak adına yazmadım
genius dizisinde einsteinın hikayesini izliyorum
adama uyuz oldum resmen.
çok zeki diye bir kadınla evlenip, kadını hamile bırakıp sonra kadının tüm hayatını sıfırlaması...
sonra ama ben dehayım böyle dünyevi işlerle uğraşamam beni baltalıyorsun tavırları...
bütün çevrenin adamı haklı ve muhteşem bulması kadının yok olup gitmesi...
madam curie nin hem çocuklu hem de bilim kadını olması ve tabi ki çocuklarının ondan nefret etmesi...
sonra da 90 yıllarından sonra kadın haklarını savunurken biz, ergen salak adamların çıkıp da "neden hiç bilim kadını yok o zaman yeaaa" gibisinden tespit kasmaları... sanki kendisi quantum mekaniği hakkında makaleler yazmışçasına...
Evet tavırları gerçekten beni rahatsız ediyor hekimliği için öneri ile gittim ancak her defasında tercihlerime mudehale şekli ve dozunu aşan ısrarkeş tavırlar nedeniyle hekim değişikliği yapacağım.Her kadın anne olmak zorunda değil. Toplumdaki bu baskıyı ben de anlamsız buluyorum.
Bu baskı sonucu anne olan kadın mutsuz, cocuk mutsuz. Kimseye faydası yok.
Öte yandan dondurma işlemi ben olsam yapardım. Cunku yaşınız genç. Alternatif oluşturmak, kararınızın değişme ihtimaline karşılık iyi bir şey.
Bundan 10 sene sonra bu düşüncede olmayabilirim. Pişman olmaktansa bu süreci yaşamayı göze alırdım.
Ama siz çok kararlı bir insansınızdır, kolay kolay değişmezsiniz, bu konuda da netsinizdir, bu kadar emin olduğunuz bir şey için de kendinizi yormak istememeniz normal.
doktorunuz size her ihtimali sunmak ve seçeneklerinizi detaylı anlatma durumunda. Bunun ötesinde bir ısrar olduğunu düşünüyorsanız ve tavrını can sıkıcı bulduysanız doktorunuzu değiştirin.
Evet sürü psikolojisi gerçekten çok etkili. Bazıları toplumda varolmak, görünür olmak ile bagdastirdiklari için seçkin ve maddi durumu iyi koca+çocuk düşünüyor. Onun tercihi elbet saygı duyarım ancak bazıları için altında yatan neden bu. Toplumun beklentilerini ne kadar karşılarsan o kadar kabul görüyorsun.Çoğunluk neye uyuyorsa senden o bekleniyor
Çoğu eğitilmiş dediğimiz kadın bunu daha fazla yapıyor
Bakiyorsun işyerine bosanan kadın sayısı az bekar kadın sayısı az bu yüzden olması gereken evlilik diye bakıyorsun.
Ya da evlisin çocuk yapmak istemiyorsun hemen yine bir dışlanma hissediyorsun
Bunu karşı cins yaşayınca böyle tepki almıyor erkek erkeği bu kadar dislamiyor
Ama kadın toplumun belli normlarına uymayınca kötü kadın damgası yiyor
Huysuz geçimsiz hep negatif sıfatlar kadına yakistiriliyor.
sizin kendinize ait zamanlar yaratmanız gerekli. mutlaka eşinizden yada aile büyüklerinden yada bakıcı bilemiyorum ama yardım alın. iki çocuğum var sizin kadar boğulmuş hissetmiyorum kendimi. kendi hayatınızı bu kadar yok saymayın küçük boşlukları güzel değerlendirmek sizin elinizde. açıkçası üzüldüm bu düşüncelerinize.Evliliğimin 15. Senesinde çocuk yapmaya karar verdim. Daha doğrusu arkadaş gazıyla bir defa korunmadım. Üstelik sizin yazdığınız herşey bende de aynıydı. Tamamen ben yazmışım gibi. Çift çizgiyi görüp kalp atışını duyunca bende işin ciddiyeti ortaya çıktı. Çok mutsuz bir hamilelik geçirdim. O kadar pişman oldum ki anlatamam. Doğunca ve görünce geçer dediler. Geçmedi. Şu anda 19 aylık kızım var. Çok seviyorum, çok masum, herşeyden habersiz ama benim gibi düşünüyorsanız lütfen çocuk sahibi olmayın. Şu anda zamanı geri alma şansım olsa kendime de aynı öğüdü veririm. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama insanın kendini öldürüp başka bir canlıya adaması. Artık ben yokum. Olamam da. Herşey de çocupa bağlı. Hayatta bana keyif veren herşeyi 19 aydır rafa kaldırdım. En basitinden arabaya binip müziği açıp ruhumu dinlendirmek bile lüks. Sürekli benimle. Yanımda olmasa da benimle. Ağlıyor mu, ağlayacak mı, uyudu mu, ateşi mi var. Gece gündüz yok. 24 saat çocuk var artık.
Şimdiki nesil bile anne babasını haftada kaç kez görüyorki.Eskıdenmiş o kalabalık sofralar. Şimdikiler boşluklarında tatile falan gidiyor. Yeni nesili tahmin bile edemiyorum.Hele bı yaşlanın, çevrenizdeki çocuğu olan şuan acidiginiz(belkide) kişiler çocuklarıyla yazlık keyfi yapsın,kalabalık aile sofralarında sohbet etsin,çocuklarının doğum sevincini yaşasın,mezuniyetine olsun busuna gitsin..sizde uzaktan izleyin.O zaman keşkelerin biri gelip biri gidecek.
Bu cümleyi bana kuran,tam 7 yıl evvel çocuk yapma konusunda kararsız kaldığımı söyleyince 65 yaşında bile isteye çocuk yapmayan komşu teyzem söyledi..
Öyle derinden etkilendim ki.
Şimdi iki kızım var.İlk zamanlar evet zor ama şimdi büyüğü 4 yaşında.Çok keyifli.Beraber geziyoruz.
İkinci bebeğimde birlikte büyütuyoruz.
Onlar bana öyle bir güç kattıki.
Ne olur yanlış anlamayın ama,bile isteye çocuk yapmayanlarada ben çok üzülüyorum nasıl bir duygudan kendilerini mahrum ettikleri için.
Ha tabiki herkes anne olmak zorunda mı asla.
Kimi çocuk yapıp çöpe atıyor mesela.
Bu yüzden evet istekli olanlar anne olsun.
iki kızımda aynı bana benziyor.Kolonlanmiş gibi.onlar benim geçmişim çocukluğum aynı zamanda.
Çocukluğuma dokunmak,yapamadıklarını onlara yaptırabilecek muazzam bi duygu.
Hiçbir hekim sizi bir şeye zorlayamaz.Evet tavırları gerçekten beni rahatsız ediyor hekimliği için öneri ile gittim ancak her defasında tercihlerime mudehale şekli ve dozunu aşan ısrarkeş tavırlar nedeniyle hekim değişikliği yapacağım.
Yahu sevmek ayrı pişmanlık ayrı.doğurduktan sonra sevilir kimse doğurduğu çocuk için pişman değildir. ama sevmek yeterli mi bir çocuk için.
Zorlamaktan ziyade profosyonellikten çok uzak bir şekilde ben senin iyiliğini düşünüyorum kisvesi altında saygısız bir ısrar hali. Kendisi çocuk düşünmediğimi belirttiğim halde yok yaparsın illa, çocuksuz olur mu hiç, çok pişman olursun diyor. Çocuk istemediğimi, düşünmediğimi kaygımın doğurganlığım değil kendi sağlığım olduğunu belirtsemde hemen yapman lazım sonra olmaz bak, hem sen istemesen de eşin aileleriniz ister elbet dedi ki hiç ama hiç profosyonel bir yaklaşım değilHiçbir hekim sizi bir şeye zorlayamaz.
Size olabilecekleri söyler, seçenekler sunar ve bu doğrultuda kararınızı vermenizi ister.
Bir hastalık tedavisinde bile böyledir durum, tedaviyi reddetme hakkınız daima vardır.
Neyin ısrarı yani?
Eger sizi rahatsiz ediyorsa degistirin.Evet tavırları gerçekten beni rahatsız ediyor hekimliği için öneri ile gittim ancak her defasında tercihlerime mudehale şekli ve dozunu aşan ısrarkeş tavırlar nedeniyle hekim değişikliği yapacağım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?