Konunuzu okurken bir yandan da kafamda toparlamaya çalıştım da sizin sorununuz birbirinizi yanlış ifade etmeniz.
Şimdi konunun sonunda daha yeni evliyiz belki 1 yıl sonra fikrim değişecek diye belirtmişsiniz ama konunun başında çocuğu ayak bağı olarak görüyorum diye yazmışsınız.
Şimdi benim kafam karıştı?
Hangisi sizin sorununuz?
Siz eşinize çocuğu ayak bağı olarak görüyorum demek yerine daha anlaşılır şekilde "Aşkım daha çok yeni evliyiz kendimize biraz zaman tanıyalım ben kendimi henüz hazır hissetmiyorum" demiş olsaydınız daha makul olurdu.
Ama siz eşinize daha başında kestirip atmışsınız eşiniz de haklı olarak sizin damarınıza basmak istemiş ve başarmışta.
Asıl konu bu çocuk işini evlenmeden önce eşinizle hiç konuşmadınız mı?
Hani genelde evlilik öncesi flört eden çiftler evlilik hayalleri kurar ve bu hayalleri doğacak olan çocukları ile süsler hatta kız olursa ismi şu erkek olursa ismi bu olsun vs gibi konuşmalar yapılır.
Sizde bu tarz konuşmalarda mı olmadı?
Yani eşiniz sizin bu çocuk olayına bakış açınızı evvelinden bilip şimdi kalkıp size böyle yapıyorsa çok ayıp etmiş derim.
Ama yok siz evlendikten sonra bu tutumunuzu anca belli ettiyseniz o zaman da eşiniz haklı diyeceğim.
Birde en son kurduğunuz cümle var ya hani? "Allaha havale ettim" diye

Demek ki inançlı birisiniz ki Allah'ın adaletine sığınmışsınız.
O halde bu güzel meziyetinizle eşinize gidip konuştuğu kelimelerin çok yanlış ve kırıcı olduğunu ve bebek konusunda biraz zamana ihtiyacınız olduğunu eşinizle başbaşa biraz daha vakit geçirmek istediğinizi herşeyin vakti zamanı gelince olacağını söyleyin.
Hem huzurunuz kaçmaz hem eşiniz dediğinden utanır ve etraftakilerin de ağzının payını verir diye düşünüyorum.