cocuk yuzunden kavga edıyoruz

ne kadar ters acilardan bakmissiniz konulara arkadaslar... Kadinin derdini ben anliyorum, cunku eltim de ayni seyleri yasiyor, bizzat goruyorum. Yasadigi kolay birsey degil, cocuga anne olarak bir otorite saglamaya calisiyor, sonucta cocugun egitimi ve gelisiminden en cok sorumlu olan annedir. Butun gun onun iyi sekilde yetismesi icin cabalayan yegane insan. Dusunun ki anne cocuga duzgun birseyler ogretmek cabasinda bir seye `hayir` derken, babanin `evet` demesi cok abestir. Cocuk anneden bulamadigi yuzu babada bulunca, annesinin otoritesi kalmaz, ve olur olmaz herseyi tutturmaya baslar. Bu en basitinden bir el yikamakla baslar, daha sonra toplum icerisinde annesine huzur vermez olur, cunku babanin anneye sert cikismalari ve bunu ozellikle cocugun onunde yapmasi, cocuga farkli bir guven vererek `annem bana birsey diyemez-yapamaz babam var` zihniyeti olusturur. Halbu ki bir cocuk hem anneyi hem de babayi esit derecede saymalidir ki, dogru olmayan seylerden anne-baba birlikte evladini koruyabilsin... Elbette babanin da cocugun gelisiminde rolu cok buyuk, fakat babanin burada anneye destek olmasi gerek, engel degil. Sizin yapmaniz gereken cocuk gelisimi konusunda uzman biri ile esinizle birlikte gorusmeniz, size en dogru sekilde davranisi o gosterecektir - izah edecektir. Esiniz ile aranizda olusan bu problemlerde, ozellikle esiniz bu konularin egrisini dogrusunu bir uzmandan duyduktan sonra, yavas yavas kaybolacaktir. Kafanizda buyutmeyin bence, zaten ilk cocugunuz belli ki, ikinizin de tecrubeli olmadiginiz bir alan, zaman ile asacaksinizdir, fakat muhakkak bir uzmana danismalisiniz. Cocugunuzun daha saglikli sekilde anne-baba dengesini bilerek buyumesi icin... :34:
 
Son düzenleme:
tweety ıle tolin kardeslıgı
sımdı bırı bıse yazar otekıde hemen begenır
bırı bırını begendı ya
 
Son düzenleme:
tweety ıle tolin kardeslıgı
sımdı bırı bıse yazar otekıde hemen begenır
bırı bırını begendı ya

Kardes konuna yorum yapmayacagim daha,
ayni fikirde oldugum insani niye begenmiyim :)
sen konuna odaklan bize degil,
bizim yorumlari begenmedigin bekledigin cevabi alirsin umarim sevgiler :6:
 
Aslında büyütecek bir sorun yok ,çocuğa yaklaşım tarzınızı bende yanlış buluyorum,çocuk eğitim ve gelişimi başlı başına bir iştir,bakıcı muamelesi derken,kötü örnekler hariç genelleme yapılması yanlış(bakıcıyım ve asla bir çocuğa vurma ,bağırma vs davranışlar içinde bulunulmaz)çocuk bakımı konusunda eşinizle çelişmemelisiniz,kararlarınız ortak ve kurallarınız kesin olmalı ,ama bunun dışında sevgiyle yaklaşmalısınız ,vurma vs çok yanlış,bence kendinize bu konuda bir özeleştiride bulunup eşinizle sıkıntılarınızı paylaşıp ,sorunlarınızı çözebilirsiniz derim,sevgiler.
 
o nasıl babasıysa sende annesisin ve yavrunu incitecek birşey asla yapmazsın. aslında çocuklar ağladığında herşeyi yapmayacaksın çünkü ağlayınca elde ettiğinin farkına varıyo ve sürekli ağlayarak elde etmeye çalışıyo ağlayınca yapmamak lazım aslında ama oda karışan bi eş olduktan sonra zor. küçükler ama bi o kadar da zekiler bilgisayar gibi ne görse alıyo canım benim benimde eşim hiçbirşeyime karışmaz çocuk yönünden çok karışır çocuk senin yanında düşse olay olur kendisi düşürür hiçbirşey yokmuş gibi davranır. bakmaya gelince 5 dkka versen 3 dkka üstüne atar karışmaya gelince önde koşarlar.Evlatlarımız bizim herşeyimiz kokusu başka tadı başka rabbim tüm isteyenlere versin kimsenin kucağını boş bırakmasın. Sanada kolaylıklar dilerim canım.
 
esımle onceleri ıyı anlasırdık . hrkesın yuvasını cocuk yapar bızımkını tam tesı
bu aksam yemek yıyorduk cocugum sureklı alıskanlık yaptı lavobaya goturup benı elını yuzunu yıkatttırıyo bana tam yemek yıyecegımız sırada ıstedı aldım bı kere yıkadım getırdım yıne ıstıyo yıne kolumdan cekıp aglıyo bagırıyo lavobaya gıtmek ıstıyo bende sınırlendım ve elıne vurdum.
yaptıgımı tamam ıyı demıyorum ama ben annesıyım dusmanıma vurur gıbı vurmadım ya
esım hemen bagırdı benım cocuguma vuramassın dıyo bunu ama bır degıl ıkı degıl cocuga sınırlenıp az bagırsam bıse solesem cocuguma yapamassın dıyor ya benı cocugun yanında rencıde edıyor otorıtemı sarsıyor
ayrıca ben bu cocugun bakıcısı mıyım annesıyım
bezını degıstırırken mesela cocugun ellerı rahat durmuyo ama bende dıkkkat edıyorum poposunu ellemesın dıye o anda bıde esımle ugrasıyorum bas bas bagırıyo cocuk ellıyo dıye yok altına bez ser yok elını yıka cocugu parka goturup getırıyo mesela kapıdan ıcerı gırerken daha cocugun elını yıka ustunu degıstır dıyo bana sankı bı bakıcıya soluyo
burada okuyorum ben kımılerı kocam pıs dagınık dıyo benım kocama sorsanız aynı seylerı benım ıcın der ben ev ısı bılmeden evlendım ama sımdı ıyı kotu yapıyorum benım evımı baskası temızlemıyo ya
cocuk bıse yıyo hemen bana elını sıl dıyo ben dusunemem ya benı kendı kadar temız gormuyo
onceden kaynanamla aynı evdeydık pıskolojım bozuktu sımdı cıktık sımdıde ccouk yuzunden kavga edıyoruz ama bı kavga etsek ılk yaklasan esım olur benı sevıyor bende onu ama kavga edıyoruz o zamanda dusunuyorum sevıyor ama eskısı kadar cok sevıyor mu dıye
bırde su var cok onceden cocugum ılk dogdugunda bır konu acmıstım ben dogumdan sonra bunalıma gırdım cocugumu kabullenemedım zaten oncede bunalımdaydım kaynanamla oturdum bı sure sınırlerım harab oldu o zaman cocuktan bunaldıgımı anlatan bı konu acmıstım belkı ahtırayan olur yada eskı konularıma bakanlar olur dıye soluyorum lutfen o konuya gore degerlendırmeyın yazdıklarımı
ben esıme de dahıl kımseye cocuguma duydugum sevgının buyuklugunu anlatmak zorunda degılım
dogdugunda emmedı ben kendı sutumu kasıkla verıp oyle besledım onu o benım yavrum
ıcımı dokmek ıstedım bılmıyorum dogru mu yaptım

daha oncekı konunuzu bılmıyorum ama hem dogum psıkolojısdı hemde kaynana problemı sızı derınden etkılemıs...esınızınde bu tavırları ıyıce sınırlerınızı harap etmış...esınız durumu abartmış sonuçta sizde o çocucugun annesısınız bazı seylerı sizde düşünebilirsiniz..bi bakıcıya davranır gıbı davranması hos degıl...hem ılerde ebeveyn olarak hemfıkır olmazsanız cocugunuzla ılgılı olan problemlerı asamazsınız..yaramazlık yapıyorsa yaramazlığa devam eder mesela nasılsa annem kızıyor babam koruyor gıbı....bu durumlarda aslında kesınlıkle aile terapisi alabılırsınız einizle beraber bu çok faydalı olan bıseydır..kesınlıkle faydasını gorursunuz..hemde yıprandığınız bır dönemden gecmıssınız daha cabuk atlatırsınız...başka bır önerımde cocugunuzlaa ve esınızle ayrı ayrı dısarda basbasa vakıt gecırmenız....esınızle basbasa olduğunuz bır anda bu sıkıntınızı uygun bır dillede anlatabılırsnız....esiniz biraz evhamlı siz gayet iyi bir annesınız bence sakın böyle düşünmeyın ...mutluluklar :)
 
anneme sorsanız bana mükemmel annelik yapmıştır ama bir de bana sorun. ben annem yüzünden ...
bazen insanın kendine bakması gerekir. bence siz de bir kendinize bakmayı deneyin.
 
bnm eşimde yapıyorr böyle oğlum yaramazlık yaptığında ona kızamıyrum babası hemen pohpohluyor otorite sağlayamıyorum yaptığı şeyin yanlış olduğunu anlatamıyorum.. çok sewiyor ama farkında olmadan kötülük yapıyor konuşuyorum anlamıyor. sen bi kelime hatası yapmışsın fazla yüklenmişler bn seni gayt iyi anlıyorum cnmm aynı durumdayız:)
 
Konuda kendimi gordum sanirim..bebek buyudukce bu tarz problemler olacaktir..dun gozumun onunde ilk defa babasinin elinden kaydi dustu bebegim..ayakta durmak istiyordu yerde koltuga filan tutunarak..babasi bir anda bos bulundu ve dustu cocuk…

Aglamasa abartmam bende durumu, ama baktim agliyor yavrum yerimden firladim cocugu kucagima aldim…esim kendisi almak istedi ama vermedim onun kucagina…bu tamamen icgudusel birsey..anne olunca ister istemez korumak istiyorsun herseye ragmen…sonra tabiiki guldurduk gonlunu aldik…ama icim acidi tabii…ben kizmis olsamda cocuguma kimse cocuguma benim kadar uzulebilir mi? Sevebilir mi?

Esiniz yaptiginizi begenmiyorsa kalksin kendisi yapsin madem, rahat dotunun ustunden kalksinda lavaboya o gotursun mesela :34:
 
Çocuklar otoriteyi öfkeyle ya da ufak bir tokatla anlamazlar, sevgiyle ilgiyle anlarlar. Çocuğun eline vurmak ufak görünse de şiddettir ve eşiniz haklıdır. Çocuğun altını alırken bez sermekte gereklidir bezinin (sonuçta idrar kaka dolu torba) yerlere bulaşmasını engeller. Sorun şu ki kusura bakmayın ama eşinizde sizde çocuk bakma konusunda etrafınızda model görmemişsiniz.

Altın kural çocukla ilgili bir konuda yanlışta olsa yapılan bir hareketi diğer ebeveyn çocuğun yanında eleştirmemeli, çocuk yokken uyarabilir. Eşiniz de sabırsız bir tipe benziyor :) Çocuğunu çok sevdiği belli ve şansılısınız ki çocuğunuzla ilgleniyor, bezini değiştirirken örtü koy mu dedi ah canım unuttum versene dolaptan diyerek onu da dahil edin olaya. Konuşun onunla, kendi doğrularınız ve yanlışlarınız olabileceğini ama bunları birlikte öğreneceğinizi, birbirinize uyarıları çocuğun yanında değil de çocuğun olmadığı ortamlarda konuşmanız gerektiğini anlatın. İki ebeveyn tutarlı davranışlar sergilemezse tutarsız bir çocuk ortaya çıkar ve çocuk kimi kullanabilirse oraya gider...
 
Arkadaşım belli ki epeyce sıkılmışsın.Annelik zor zanaat bunu da kabul ediyorum .Ben de bir anneyim haklı olduğun noktalar olabilir ama bence en büyük hatan kavgalarınızın çocuğunun suçu olduğuna inanman.Kavgaların sebebi çocuk değil sizin ve eşinizin tutumu.Eşim beni çok seviyor ama çocuk yüzünden kavga ediyoruz demek benim gözümde çocuğu ikinci plana atmaktır ve bencilliktir.Herkesin yavrusu kendine kıymetli benim için eşimle anlaşmaktan önce çocuğum gelir.Tabi bunlar benim görüşlerim.Sonuçta çocukla ilgili durumlardan biz de tartışıyoruz ama ben çok iyi biliyorum sebep çocuk değil biziz.
 
Arkadaşım belli ki epeyce sıkılmışsın.Annelik zor zanaat bunu da kabul ediyorum .Ben de bir anneyim haklı olduğun noktalar olabilir ama bence en büyük hatan kavgalarınızın çocuğunun suçu olduğuna inanman.Kavgaların sebebi çocuk değil sizin ve eşinizin tutumu.Eşim beni çok seviyor ama çocuk yüzünden kavga ediyoruz demek benim gözümde çocuğu ikinci plana atmaktır ve bencilliktir.Herkesin yavrusu kendine kıymetli benim için eşimle anlaşmaktan önce çocuğum gelir.Tabi bunlar benim görüşlerim.Sonuçta çocukla ilgili durumlardan biz de tartışıyoruz ama ben çok iyi biliyorum sebep çocuk değil biziz.

keske baslıgı degıstırıp sadece kavga ettık deseymısım
ya nasıl bole cımbızla tutulup cekılıp yanlıs anlanıyor anlamıyorum ben ya
 
esımle onceleri ıyı anlasırdık . hrkesın yuvasını cocuk yapar bızımkını tam tesı
bu aksam yemek yıyorduk cocugum sureklı alıskanlık yaptı lavobaya goturup benı elını yuzunu yıkatttırıyo bana tam yemek yıyecegımız sırada ıstedı aldım bı kere yıkadım getırdım yıne ıstıyo yıne kolumdan cekıp aglıyo bagırıyo lavobaya gıtmek ıstıyo bende sınırlendım ve elıne vurdum.
yaptıgımı tamam ıyı demıyorum ama ben annesıyım dusmanıma vurur gıbı vurmadım ya
esım hemen bagırdı benım cocuguma vuramassın dıyo bunu ama bır degıl ıkı degıl cocuga sınırlenıp az bagırsam bıse solesem cocuguma yapamassın dıyor ya benı cocugun yanında rencıde edıyor otorıtemı sarsıyor
ayrıca ben bu cocugun bakıcısı mıyım annesıyım
bezını degıstırırken mesela cocugun ellerı rahat durmuyo ama bende dıkkkat edıyorum poposunu ellemesın dıye o anda bıde esımle ugrasıyorum bas bas bagırıyo cocuk ellıyo dıye yok altına bez ser yok elını yıka cocugu parka goturup getırıyo mesela kapıdan ıcerı gırerken daha cocugun elını yıka ustunu degıstır dıyo bana sankı bı bakıcıya soluyo
burada okuyorum ben kımılerı kocam pıs dagınık dıyo benım kocama sorsanız aynı seylerı benım ıcın der ben ev ısı bılmeden evlendım ama sımdı ıyı kotu yapıyorum benım evımı baskası temızlemıyo ya
cocuk bıse yıyo hemen bana elını sıl dıyo ben dusunemem ya benı kendı kadar temız gormuyo
onceden kaynanamla aynı evdeydık pıskolojım bozuktu sımdı cıktık sımdıde ccouk yuzunden kavga edıyoruz ama bı kavga etsek ılk yaklasan esım olur benı sevıyor bende onu ama kavga edıyoruz o zamanda dusunuyorum sevıyor ama eskısı kadar cok sevıyor mu dıye
bırde su var cok onceden cocugum ılk dogdugunda bır konu acmıstım ben dogumdan sonra bunalıma gırdım cocugumu kabullenemedım zaten oncede bunalımdaydım kaynanamla oturdum bı sure sınırlerım harab oldu o zaman cocuktan bunaldıgımı anlatan bı konu acmıstım belkı ahtırayan olur yada eskı konularıma bakanlar olur dıye soluyorum lutfen o konuya gore degerlendırmeyın yazdıklarımı
ben esıme de dahıl kımseye cocuguma duydugum sevgının buyuklugunu anlatmak zorunda degılım
dogdugunda emmedı ben kendı sutumu kasıkla verıp oyle besledım onu o benım yavrum
ıcımı dokmek ıstedım bılmıyorum dogru mu yaptım

evliyim henüz çocuğum yok.Fakat anlattığın gibi dayım öyle..Önceden çocuk istemiyordu, çocuk olduktan sonra aşırı düşkün ve pimpirikli oldu. Birgün bize geldiler, evimizde tertemiz köpek besliyoruz, yıllardır bizimle, bizim evimizin çocuğu gibi anlayacağın.Neyse bebeğin battaniyesinin ucu köpeğimizin kuyruğuna değdi diye dayım panikle tepki verdi karısına.Annem böyle yapıcaksan bi daha gelme evimize , senin yaptığın normal değil dedi..Şimdi köpeğimizin yanından ayrılmıyor ufaklık..Karısı senin gibi çok çekti, hala çekiyor. Ha noldu, çocuğa babasının yüzünden disiplin veremediler, şımardıkça şımardı, ne sözlerini dinliyor ne yapma demekten anlıyor.
 
cocugunuz dogdugu zaman alisamama sorununuz varmis
esiniz bu yuzden sürekli size talimat veriyordur
belkide guvenmiyordur
baksaniza burda bile cocuk yuzunden kavga ediyoruz demissiniz

benim esimde bebegimize alisma sorunu yasadi
bu nedenle gözüm hep üstündedir
cok dikkat ederim
ayni esiniz gibide söyle yap böyle yapma vs vs derim
oda cok kizar sanki ben üvey babayim der
istedigini desin hic önemli degil
onun gönlünü aliyorum tatli tatli konusuyorum
ama dedigim gibi hep benim kontrolum altinda

esinzi bence böyle birsey yasiyor
 
Çocuğunuza vurmuşsunuz işte.
Bunun bahanesi açıklaması yok. Minicik bir çocuk bu. Savunmasız.
Bunları duymak istemiyorsunuz biliyorum da..Benim çocuklarımdan birine biri vuracak... Ben de sessiz kalacağım.
Nasıl bişey bu.
Çocuğunuzu seviyorsunuzdur mutlaka.
Ama siz o çocuğu engel olarak görüyorsunuz gibi hissettim.
Eşinizle problemlerinizin kaynağı, kareyierinizin engeli gibi.
Üzüldüm açıkçası bir anne olarak..

Şunu da ekleyeyim. Ben de bir anneyim.
Çalışan bir anne.
Übtelik çok geç anne oldrum. Yani yaşım da genç değil.
Çocuklarımın her ikisi de çok küçük.
biri 3 biri 5,5 yaşında.
Babalırndan ayrıldım birkaç ay sonra 2 sene olacak ayrıldığım.
Eve yorgun da gelsem, 50 kere de kaldırsalar yerimden kalkıyorum.
Sevgiyle mutlulukla.
O çocuklara sahip olmanın şükrüyle..
 
Son düzenleme:
bunu ciddi sekilde esinle konusup
bu hareketlerinin sebebini anlaman gerek
huyumu yoksa sendenmi ileri geliyor
senden ilerimi geliyor diyorsam yanlis anlama lutfen
alisamama surecinden etkilenmis olabilir
yada tamamen kendi huyudur

hani cocugu kaydiraktan düstü diye
karisina cok agir hakaret eden adamlar var
konusu vardi burda
belki asiri kontrolcu birisidir
bunu ancak ciddi ve mantikli bir sekilde konusarak hal edersin

iki bebegim var benimde aralarinda 15 ay var
esimle birbirimize mudahale ederiz bazen kiriici oluruz
ve ne gariptirki o kizima kizdigi zaman sesini yukselttigi zmaan
cok zoruma gidiyor kiziyorum ama ben knedim yaptigim zaman
" e sende yapiyorsun" diyor "ben annesiyim" diyorum
yani her zaman babasindan daha cok soz hakki sahibi oldugumu
belli ederim ve kendiside bunu kabul etti artik
cok guzel anlarimiz oluyor cocuklarimizla ama bazen
o kadar strese giriyoruz ki
cocuga yonelik davranislarimizi elestirmekten
aramizi bozdugumuz cok oldu
ama akillandik sukur cunku elimize bir sey gecmiyordu e ikimizde ayni seyi istiyorduk sonucta

gecmisi unutmaya calis canim
pay cikar gecmisten
kotu gunler sonucunda kendi evindesin
kendinize ait bir evladiniz ve cekirdek aileniz var
onlari dusunup uzulmen sana bir sey kazandiriyormu?
uzuntuden stresten baska
oldu bitti gecti gitti de
aci olmazsa tatliyi anlamayiz degilmi
inisler cikislar olacak saygi cercevesinde hal etmeye calis herseyi
kendine yuklenmeden
ve bunu esinden iste
seni seven bir esin saglikli bir bebegin ve basini sokacak bir evin
rizkin duzenin var
mutlu anlari cogaltmaya calis gecmis sikintilarinla kafani mesgul etmesine musade vermeden
 
Çocuğunuza vurmuşsunuz işte.
Bunun bahanesi açıklaması yok. Minicik bir çocuk bu. Savunmasız.
Bunları duymak istemiyorsunuz biliyorum da..Benim çocuklarımdan birine biri vuracak... Ben de sessiz kalacağım.
Nasıl bişey bu.
Çocuğunuzu seviyorsunuzdur mutlaka.
Ama siz o çocuğu engel olarak görüyorsunuz gibi hissettim.
Eşinizle problemlerinizin kaynağı, kareyierinizin engeli gibi.
Üzüldüm açıkçası bir anne olarak..

Şunu da ekleyeyim. Ben de bir anneyim.
Çalışan bir anne.
Übtelik çok geç anne oldrum. Yani yaşım da genç değil.
Çocuklarımın her ikisi de çok küçük.
biri 3 biri 5,5 yaşında.
Babalırndan ayrıldım birkaç ay sonra 2 sene olacak ayrıldığım.
Eve yorgun da gelsem, 50 kere de kaldırsalar yerimden kalkıyorum.
Sevgiyle mutlulukla.
O çocuklara sahip olmanın şükrüyle..

yazdıklarımdan cocugu engel olarak gordugum karıyerıme engel gordugum cıkmıyor sız muhtemelen dedıgım o eskı konumu okudunuz
ben basta bu yazımın bazıları tarafından haklı bulunsamda bazıları tarafından da elestırılecegını bılerek actım tabıkı ve bu elestırenlerın de ılerı gıdıp oncekı konularıma bakıp o konumu gorup oradan bana saldırmak ıcın o konumu kendılerıne destek yapacaklarını da tahmın ettım
bu yuzden belırttım lutfen o yazıma bakmayın dıye
herkes ınsan herkesın zaman zaman bunalıma gırdıgı olur anlayan anlar
bende sukredıyorum cocugum oldugu ıcın
bırde evet vurdum ama bunu kendımde onaylamadıgımı da belırttım sadece bı anlık patlamaydı dedım
buradan benım cocuga terbıye verıs seklımın doverek oldugunu cıkaranlar var
anlamıyorum ben
 
Back
X