Cocuklarda guven

Selam kizlar,

Cocuklarinizin kendine ozguveni olmasi icin neler yaptiniz, yapiyorsunuz?
Tavsiyeler...?

Tesekkur ederim tecrubeli annelere :)

Tecrübeli anne değilim ama cocuklarla çalıştığım için biraz fikir verebilirim.
1. Si beklentinizi her konuda düşürün.
2. Si yapacağına emin oldugunuz görevler verin. Mesela kurabiye hamuru yoğurun birlikte, şekil versin akşam ailece yiyin ve takdir edin.
Yada biraz boncuk alın, sizin için birlikte bir bileklik yapın, ve onu kullanın.
Çocuğun urettiklerine değer vermek, onu önemli hissettirir.
 
Çocukların yaptıklarına zarar vermeyecek dereceye kadar müdahil olunmadığında, tecrübeyle, deneme yanılmayla öğrendiklerinde, kendilerini yeterli hissettirildiklerinde ve de bence en önemlisi ebeveynleri tarafından başarabilir, yapabilir diye desteklendiklerinde zaten özgüveni yüksek çocuklar oluyorlar..
 
ovvv işte benim en çok önem verdiğim şey. kendim çok ürkek, çekingen bir çocukluk ve gençlik geçirdiğim ve hala da izlerinden kurtulmak ta zorlandığım için ah etmiştim "ukalalığa yakın bir özgüveni olacak çocuğumun"diye.
siz daha tecrübeli bir annesiniz bana göre ama yaram olduğu için bu konuda, çabalarım daha fazla olmuş olabilir.
çocuğum doğunca annemle anlaştık. "yapamazsın, düşersin, kırarsın..." kelimelerini lugattan çıkardık. annem bana hala "yapamazsın" der :KK43: o ayrı.
kendi ile ilgili her işi, yapmak istediği her şeyi yapmasını sağladık babası ile. en yükse yere mi çıkacak, güzelce anlattık. bir alttaki yere çıkmasını izledik, düşmek üzereyken tuttuk. birine bir şey soracağı zaman elini bırakıp "git sor" dedik ve izledik.
bazen geliyor "su" diyor. bardağın orda al diyorum gidip alıp içiyor suyunu. neredeyse her işini kendi yapar. 3,5 yaşında ayakkabısını giyer, suyunu içer, insanlarla sohbet eder. makas işlerini yapar. bir şeye başlayınca yapamam demesine fırsat vermiyorum. denemeden bilemezsin diyorum. aslında bu biraz zor oluyor tabi. daha çok dikkat etmek gerekiyor. kendi yaptığı için kırma, düşme ihtimali daha fazla ama bir iki sonrasında beceriyor. sadece bazen dışardaki insanlar çocukları çok muhatap almadıkları zaman bir sarsılıyor yavrucum, ama hemen el atıyorum olaya :sinirli:
Sanirim benimki daha cok muhafazakar olmaya calisirken durumu bu hale getirmis olmam cocugu koruyum derken korkak ettim
ona balik yemeyi ogrettim ama ben tuttum :(
 
Anne değilim ama öğretmenim. Eğitim derslerinden öğrendiğim ve çocuklarda uygulayıp sonuç aldığım şeylerle ilgili naçizane bir şeyler söyleyebilirim.
Çocuğun size güvenmesiyle başlar özgüven süreci. Bu da ilk 3 yaşa tekabül eder. Çocuğun girişken olabilmesi için arkasında onu destekleyen birileri olmalı yani. Çocuğunuza sürekli telkinde bulunun: Sen çok başarılısın, yapabilirsin. Senin en iyisini yapmaman için hiçbir sebep yok demelisiniz.
Çocuğunuzu özerk bırakın. Bırakın dağıtsın, keşfetsin kendi başına bir şeyler yapmasına olanak sağlayın.
Yaptığı sakarlık ya da hatalardan dolayı onu suçlamayın. Güleryüzlü olun ve suçlamadan yaptıklarının bir karşılığı olduğunu belirtin. Sorumluluk vermekten kaçınmayın.
soyle soyleyebilirm; kizima guvendigimi her hareketimle belli ederim
butun hayatim onun uzerine kurulu, babasiz buyudugu icin hersey onun yasam akintisina gore ayarlarim
yurtdisinda yasiyoruz 4 yildir anasinifina gidiyor ayriyetten bos zamanlarda surekli aktiviteler yapiyoruz
benimde yasim genc oldugu icin onunla cocuk olurum :)
isimi gucumu tatilimi herseyim ona goredir
aslinda daha cok herseyi ona sundugum icinde olabilir diyorum
hersey hazir ayaginin altinda
Evde ikimiz yasiyoruz dolasiyla baska mesguliyetim yok ondan baska yani onun mutlu olmasi icin temizligimi birakir oyun oynarim bunun gibi seyler
 
benim kizim belkide kendi karakterinden biraz fazlaca ozguvenli geliyor bazen bana. sosyal iliskilerinde kendi basina iletisim kurup insanlarla konsuyor. parkta cocuklarla kaynasip oyunalr oynayabiliyor. kendi basina dolabi acip istedigi seyi alip yikayip yiyebiliyor. bu ve benzeri bikac oz bakim islerinide kendisi yapiyor ve kendi basina yapmaya karar verebiliyor.
ama gecen farkettimki, resim yapmiyor, yapamam ben guzel boyayamiyorum diyip benim boyamami istiyor, kitap okuyoruz (3 yasinda daha bu arada, okuyoruz dedigim resimelrle ben anlatiyorum yada babasi, oda dinliyor) hadi simdide sen anlat dedigimde anlatmak istemiyor, ben bilmiyorum diyor, ki bu bilmiyorum dedigi en az 50 kere okudugumuz kitap :) bu ve benzeri bikac konuda kendisiyle celisip cekingen davrandigini farkettim.
sonrada farkettimki ozellikle resim olayinda ben boyarken o kadar muntazam boyamisimki cocuk tabikide ben oyle yapamam diyip cekiniyor belkide. simdi tasira tasira boyuyorum cokda guzel oldu diyorum falan.
belkide cocuklardan yasindan fazla ozguven bekliyoruz diye dusundum bikac olaydan sonra.
kendi kisilikleriyle ilgili olarak belkide bazilari azcik geride durup yavas hareket etmeyi seviyorlardir.
belki sizin cocugunuzunda cekingen oldugu yerler vardir ama atilgan oldugu durumlarda olacaktir.
biraz cogugun karakteri tabi cokcada bizim yetistirme tarzimiz sanirim.
guzel bi tesbite varmissiniz.mesela cocuk resim yaparken atiyorum bulutlari pembeye boyadi diyelim buna mudahale edip hayir bulutlar pembe degil beyaz olur demiycekmisiz cocuk istedigi rengi boyuyabilir.cunku onun hayal dunyasina ureticiligine engel oluyormus.
 
Koruyup kollarken bıraz hata yapıyoruz malesef
pekı sadece konu sumu hanı havuza ben yuzme bılmeme ragmen habersızce ıtılmek benı cok korkutuyor
hayir bu degil
Mesela; ben calisiyorum kizimi kulube yazdirdim dans, farkli aktiveler vs,...
bu hafta kulup kapali oldugu icin annemlerde kaliyoruz Sabah ben ise gittigimde annemde iste oluyo kardesim evde, annemde 9bucukda giriyo eve
Sabah evde kardesimin olmasina ragmen evde yanliz kalmaktan korktugunu soyleyip aglamaya basladi arabay bindim pencereden aglaya aglaya bana bakti pencereden cok moralim bozuldu :(
 
Değer vermekten kastım ona birşeyler almak ya da eksik hissetmesin diye ona birşeyler yapmak değildi. Onu karşınıza alıp konuşmaktan, onunla ilgili kararları ona anlatmaktan, onu aile meclisinize dahil etmekten bahsediyorum. Ben kendi canım sıkkın olsa bile basit kelimelerle ona anlatırım nedenini. Hani derler ya büyük insan gibi davranıyorum. Çocuktur anlamaz demiyorum, onu hiçbir konuda uzakta tutmuyorum.

Siz babasız çocuk büyüttüğünüz için biraz fazla üzerine titremişsiniz anladığım kadarıyla. Ona çocuk gibi değil, küçük bir dost gibi, aklı başında bir birey gibi davranın. Onun yerine birşeyler yapmayın. Onun görevlerini üstlenmeyin. İnsan ilişkilerine müdahale etmeyin. Onu herşeyden sakınmayın. Tehlikeye atın demiyorum tabi ama hayatın gerçeklerinden uzak tutmayın. Bırakın gölgenizde değil, kendi toprağında yetişsin bu çiçek

kesinlikle bu sozunuzu kulagima kupe yapiyorum
sanirim ben bunu yaptim
 
sizdekide belki tek basina birakmamak yeterince kendi basina biseyler yapmasina iizn vermemek sorunudur.
okula gidiyormu?
orada durumu nasil acaba?
belki siz etraftayken kendi basina bisey yaptiginda onu izleyip bisey soylemenizden sikiliyordur.
benim kizim bazen aferin dedigimde bile aferin deme diyordu :)
bagimsiz olmak istiyorlar cogu zmn, pozitif bile olsa tepki istemiyorlar hatta.
sanirim ben onu tek basina bisey yaptiginda aman duser aman bise olur diye diye cocugun kendine olan guvenini sarstim
ya mesela bi dussun yada carpsin biyere kucucuk bise olsun onu buyutuyo buyutuyo butun gun onun acisini cekiyomus gibi davraniyo
 
Tecrübeli anne değilim ama cocuklarla çalıştığım için biraz fikir verebilirim.
1. Si beklentinizi her konuda düşürün.
2. Si yapacağına emin oldugunuz görevler verin. Mesela kurabiye hamuru yoğurun birlikte, şekil versin akşam ailece yiyin ve takdir edin.
Yada biraz boncuk alın, sizin için birlikte bir bileklik yapın, ve onu kullanın.
Çocuğun urettiklerine değer vermek, onu önemli hissettirir.
gelen yorumlari okudukca ve cvp verdikce aslinda yanlis ifade ettigimi dusunyorum
kizim bisey yapmayan birisi degil henuz 7yasinda ama 4yildir anasifina gider bircok aktivitelere yazdiririm sosyal faaliyeti cok fazla yani yetenek degil sorunu
sorunu diyelim yuruyoruz dustu hafif bise yani buyutecek bisey degil onu buyutur herkese anlatir acidigini dile getirir
kavga etmeyi hic sevmez birisi ona vursun karsilik vermez ama o vurdu diye aglar bidaha gitmez onlarin yanina
 
Ben anne değilim fakat ablam bu konuda kızına çok önem veriyor özgüvenli yetiştirmeye çalışıyor ondan gördüklerimi yazayım.
Yemeğe gittiğimizde garsona kendi siparişini kendine verdirtiyor.
Bir konu Hakkı'nda onun göz hizasına inip konuşup fikrini alıyor. Eve birşey alınacaksa onunda fikrini beğenesini soruyor.
Sürekli hayal dünyası gelişsin diye resim çizdiriyor ve her resimde takdir ediyor. Kediye topuklu ayakkabı çizmesini bile :))
Günlük kıyafetini ona seçtiriyor. Kıyafet alınacaksa kızına soruyor beğendiğini alıyor.
Mutfakta hep birlikteler. Kurabiye yaparken hamurun bir kısmını ona veriyor yoğuruyor aynı şekilde köfteyi de.
Ve yanlış yaptığı anda ona sitem etmiyor oturuyor hata yapabilirsin sende insansın hatalar öğrenmemiz için düzeltmemiz için var diye telkinlerde bulunuyor.
Biri ona haksız yere kızdıysa bu babasıda dahil ablam bunu farkettiği an kızının içine kapanmasına izin vermiyor bencede burda sen haklısın ve gidip ona söyle beni kırdın üzdün ama ben haklıydım haksız yere kırdın diye nedenleriyle anlattırıyor.
Eğer kızı haksızlık yaptıysa bu kez sen haksızsın diye onun düşünmesini sağlıyor çocuk bir süre sonra hatasını anlayıp özür diliyor.
Ve herkesi sevmek zorunda olmadığını ama herkese saygı duymak zorunda olduğunu eğer içinden gelmiyorsa kimseye kendini zorla öptürüp sevdirtmemesi gerektiğini öğretiyor
İş dağılımı yapıyor kızı odasını kendi topluyor böylece sorumluluklarını da öğretmiş oluyor.
Ama bizimki fazla güvenli olmuş galiba şimdi saçını kendi istediğimiz gibi yapsak hayır bunu istemiyorum diyo çok yakıştı dediğimizde ama bu benim dünyam bu benim kararım diyor :rolleyes:
İnşallah yardımcı olur size :)
 
Ben anne değilim fakat ablam bu konuda kızına çok önem veriyor özgüvenli yetiştirmeye çalışıyor ondan gördüklerimi yazayım.
Yemeğe gittiğimizde garsona kendi siparişini kendine verdirtiyor.
Bir konu Hakkı'nda onun göz hizasına inip konuşup fikrini alıyor. Eve birşey alınacaksa onunda fikrini beğenesini soruyor.
Sürekli hayal dünyası gelişsin diye resim çizdiriyor ve her resimde takdir ediyor. Kediye topuklu ayakkabı çizmesini bile :))
Günlük kıyafetini ona seçtiriyor. Kıyafet alınacaksa kızına soruyor beğendiğini alıyor.
Mutfakta hep birlikteler. Kurabiye yaparken hamurun bir kısmını ona veriyor yoğuruyor aynı şekilde köfteyi de.
Ve yanlış yaptığı anda ona sitem etmiyor oturuyor hata yapabilirsin sende insansın hatalar öğrenmemiz için düzeltmemiz için var diye telkinlerde bulunuyor.
Biri ona haksız yere kızdıysa bu babasıda dahil ablam bunu farkettiği an kızının içine kapanmasına izin vermiyor bencede burda sen haklısın ve gidip ona söyle beni kırdın üzdün ama ben haklıydım haksız yere kırdın diye nedenleriyle anlattırıyor.
Eğer kızı haksızlık yaptıysa bu kez sen haksızsın diye onun düşünmesini sağlıyor çocuk bir süre sonra hatasını anlayıp özür diliyor.
Ve herkesi sevmek zorunda olmadığını ama herkese saygı duymak zorunda olduğunu eğer içinden gelmiyorsa kimseye kendini zorla öptürüp sevdirtmemesi gerektiğini öğretiyor
İş dağılımı yapıyor kızı odasını kendi topluyor böylece sorumluluklarını da öğretmiş oluyor.
Ama bizimki fazla güvenli olmuş galiba şimdi saçını kendi istediğimiz gibi yapsak hayır bunu istemiyorum diyo çok yakıştı dediğimizde ama bu benim dünyam bu benim kararım diyor :rolleyes:
İnşallah yardımcı olur size :)
Cok guzel cok begendim ablanizi takdir ediyorum :)
Ben evde kizimla yanliz yasiyorum bizimde diyalogumuz cok iyidir
Evde ilgilenecek bir esim veya baska cocugum olmadigindan butun konsantrasyon alanim kizim :)
Mesela temizlik yaparken onada yaptiririm yani kendiside isteyerek yapiyo ayakkabilari duzler, siraya dizer ayakkabilari sanki cami dersin ama yine oooo neguzel olmus boyle derli toplu derim bidahaki seferde ben duzledigimde duzleyis seklimi gorup oda oyle yapar
corap katlar (hani ic ice koyulur ya oyle) onu ogrendi diye nsl sevinmisti
balkonu ben temizlerken onada siseye su doldur balkonu yikayalim diyorum iyiki senin kizin olmusum ben olmasam kimle yapacaktin bu isi diyor :D
 
Cok guzel cok begendim ablanizi takdir ediyorum :)
Ben evde kizimla yanliz yasiyorum bizimde diyalogumuz cok iyidir
Evde ilgilenecek bir esim veya baska cocugum olmadigindan butun konsantrasyon alanim kizim :)
Mesela temizlik yaparken onada yaptiririm yani kendiside isteyerek yapiyo ayakkabilari duzler, siraya dizer ayakkabilari sanki cami dersin ama yine oooo neguzel olmus boyle derli toplu derim bidahaki seferde ben duzledigimde duzleyis seklimi gorup oda oyle yapar
corap katlar (hani ic ice koyulur ya oyle) onu ogrendi diye nsl sevinmisti
balkonu ben temizlerken onada siseye su doldur balkonu yikayalim diyorum iyiki senin kizin olmusum ben olmasam kimle yapacaktin bu isi diyor :KK70:
Ablamda eşinden boşandı ama arada babası ile birlikte ödev yapma etkinlikleri aile yemekleri oluyor :) aynen ablamda öyle kızına adadı kendini yoğun çalışıyor uykusuzluktan ölsede onunla vakit geçirmeden yatmaz
Aynen ablamın kızıyla diyaloğu da sizin gibi dünyada Bi annesi Bi o :) kendini herşeye yetebilen çocuk olarak görüyor bazen işe gelip bize yardım ediyor ah ah ben olmasam Nasıl yapardınız diyo :)) özgüven patlaması yaşıyoruz bazen
 
Selam kizlar,

Cocuklarinizin kendine ozguveni olmasi icin neler yaptiniz, yapiyorsunuz?
Tavsiyeler...?

Tesekkur ederim tecrubeli annelere :)
Çocuk ama erkekmi kızmı yaş aralığı nedir? Bunları da belirtirseniz size yardımcı olmaya çalışırım.
Lakin her yaşta ki çocuk farklı davranışlar gösterir yaş aralığını bilmeden ve hangi konuda özgüven istediğinizi yazın.
 
Çocuk ama erkekmi kızmı yaş aralığı nedir? Bunları da belirtirseniz size yardımcı olmaya çalışırım.
Lakin her yaşta ki çocuk farklı davranışlar gösterir yaş aralığını bilmeden ve hangi konuda özgüven istediğinizi yazın.
Kizim 7 yasinda
4 yildir anasinifina gidiyor (yurt disindayiz) cok sosyal faaliyetlere katilir el becerisi iyidir, zekidir ama mesela yanliz kalmaya cesaret edemez (yanliz derken evde birisi vardir ama yatiyodur gibi..) dustugu zaman cok acimasada o yarayi buyutur
kolay arkadas edinir ama diyelim parka gittik orda cocuklarla oynadi birisi ona vurduysa ordan gelir bidaha donmez ben elini tutup giderim uyaralim diye (kesinlikle kenara cekip dovelim degil yanlis anlasilmasin :D ) gideriz cocugu bana gostermez son anda bana "tamam tamam ozur diledi benden yanlislikla oldugunu soyledi " der oyle degil aslinda korktugundan dedigini biliyorum

son zamanlar biraz tramva yasadi belki bundan oldu diyorum belkide karakteri diyorum
 
Selam kizlar,

Cocuklarinizin kendine ozguveni olmasi icin neler yaptiniz, yapiyorsunuz?
Tavsiyeler...?

Tesekkur ederim tecrubeli annelere :)
En önemli şey çocuklarımızı olduklari gibi kabul etmek, onları eleştirmek,başkalarıyla kıyaslamak yerine yeteneklerini ortaya çıkaracak aktiviteler bulmak ...iş bize düşüyor çünkü erkekler bu konuda topu sürekli bizlere atıyor.. çocuklarını çok ama çok sev
 
Beninde oglum kücük 19 aylik özgüvenli olmasini istiyorum yalnis yetistirmekten cok korkuyorum. Parka felan gidince onu izliyorum hareketlerini ne yaptigini benden bagimsiz oynamasini istiyorum. Ya da yere düsünce hemen beni cagiriyor ben onu kaldirmiyorum ama yerden kalk yavrum birsey olmadi diyorum kalkiyor hemen. Sofra kurmay bile yardim ediyor bütün kahvaltiliklari kendisi götürüyor masaya koyuyor her seyine aferin cok güzel yaptin diyorum bilmiyorum yeterli mi konuyu takip etcem
 
Kizim 7 yasinda
4 yildir anasinifina gidiyor (yurt disindayiz) cok sosyal faaliyetlere katilir el becerisi iyidir, zekidir ama mesela yanliz kalmaya cesaret edemez (yanliz derken evde birisi vardir ama yatiyodur gibi..) dustugu zaman cok acimasada o yarayi buyutur
kolay arkadas edinir ama diyelim parka gittik orda cocuklarla oynadi birisi ona vurduysa ordan gelir bidaha donmez ben elini tutup giderim uyaralim diye (kesinlikle kenara cekip dovelim degil yanlis anlasilmasin :KK70: ) gideriz cocugu bana gostermez son anda bana "tamam tamam ozur diledi benden yanlislikla oldugunu soyledi " der oyle degil aslinda korktugundan dedigini biliyorum

son zamanlar biraz tramva yasadi belki bundan oldu diyorum belkide karakteri diyorum
Kızınızın özgüven sorunu yok sadece yaşına göre normal tepkiler veriyor.
Biraz daha ketum bir anne olmanızı tavsiye ederim :KK66: Netice de ingiliz kraliyet aile mensubu yetiştirmiyoruz ve dünya sizin kızınıza parkta gösterdiğiniz yaklaşımı hakedecek kadar masum değil maalesef.Daha güçlü bir kız evlat için daha sert durmalısınız (sert derken çocuğa şiddet bağırmak anlamında değil yani kaya gibi güçlü anlamında)
Çünkü kızlar en çok annelerini örnek alırlar.Ve ev işi yaptırmak çocuğa öz güven sağlamaz.Özgüven dışarıda ki herşeye ve herkese karşı bilgili olmaktan geçer.
Ve bu bilgiyi kızınıza siz vereceksiniz.
Ben babasız bir kız evlat büyüttüm kızım 19 yaşında ve okul hayatında ki başarısı olsun arkadaş ilişkileri büyükelrine karşı olan saygısı vs herşeyiyle kızımla gerçekten gurur duyuyorum.
Çünkü kızıma ne verdiysem hepsini aldı ve kullanmasını biliyor.
Kızınızla sürekli konuşun bıkmadan usanmadan tabular koymadan sınırlar çizmeden konuşun.
Yeri geldiğin de kızınıza kötü ve argo kelimelerin anlamlarını öğretin.
Yeri geldiğin de cinsellikle ilgili sorular soracak mantıklı bir şekilde açıklayın.
İkili ilişkileri erkek anatomisini herşeyi anlatın kızınıza.
Velhasıl kızınız merak ettiği herşeyi sizden öğrensin ki dışarıda öğrenirse hem yanlış öğrenir hemde yanlış yaşar.
 
Kızınızın özgüven sorunu yok sadece yaşına göre normal tepkiler veriyor.
Biraz daha ketum bir anne olmanızı tavsiye ederim :KK66: Netice de ingiliz kraliyet aile mensubu yetiştirmiyoruz ve dünya sizin kızınıza parkta gösterdiğiniz yaklaşımı hakedecek kadar masum değil maalesef.Daha güçlü bir kız evlat için daha sert durmalısınız (sert derken çocuğa şiddet bağırmak anlamında değil yani kaya gibi güçlü anlamında)
Çünkü kızlar en çok annelerini örnek alırlar.Ve ev işi yaptırmak çocuğa öz güven sağlamaz.Özgüven dışarıda ki herşeye ve herkese karşı bilgili olmaktan geçer.
Ve bu bilgiyi kızınıza siz vereceksiniz.
Ben babasız bir kız evlat büyüttüm kızım 19 yaşında ve okul hayatında ki başarısı olsun arkadaş ilişkileri büyükelrine karşı olan saygısı vs herşeyiyle kızımla gerçekten gurur duyuyorum.
Çünkü kızıma ne verdiysem hepsini aldı ve kullanmasını biliyor.
Kızınızla sürekli konuşun bıkmadan usanmadan tabular koymadan sınırlar çizmeden konuşun.
Yeri geldiğin de kızınıza kötü ve argo kelimelerin anlamlarını öğretin.
Yeri geldiğin de cinsellikle ilgili sorular soracak mantıklı bir şekilde açıklayın.
İkili ilişkileri erkek anatomisini herşeyi anlatın kızınıza.
Velhasıl kızınız merak ettiği herşeyi sizden öğrensin ki dışarıda öğrenirse hem yanlış öğrenir hemde yanlış yaşar.
:KK9::KK9::KK9:
Masallah size
 
Kizimin odasi ayri ama biraz gec ayirdim (5 yasindaydi)
onun benim sevgime ihtiyaci oldugunu dusundugumden hep ayni odada kaldik ayni yatakda yatmasakda (benim odamda yatagi vardi orda yatardi) babasinin onu biraktigini hissettigini ve benimde onu birakacagimdan korktugunu dusunuyodum hep yaninda oldugumu hissetmek istiyo
5 yaşına kadar sizin odanızda mı yattı:KK57:
aslında bu yazdıklarınız kızınızın hissetikleri değil,sizin onun adına düşünüp karar verdiğiniz şeyler..bizden ayrılmayı istemeyeceğin, düşünüyorum..terk edilme korkusu yaşar diye endişe edip ayrımadım vss...oysa kızınıza bu duyguları yaşatan siz olmuşsunuz..
şu anki durumunuz da bu bana göre.kızınız adına düşünmekten vzgeçin.sadece rahat bırakın oluruna bırakın ve gözlemleyin.ona bişrey öğretmeye değil ondan öğrenmeye çalışın.
oğlum 6 yaşında..çekingenlik yeni ortamlarda çekingen davranıyor bu kısmı şöyle halletik; cafede gidip kendisi sipariş veriyor,markette kendisi alıyor,parayı syıyor üstünü bekliyor.vsss...
mesela ben çok sosyal sıcakkanlı bir insanımdır.önce oğlumda sorun var diye düşünüyordum ama baktım ve gördüm ki bu onun karakteri.ilk girdği ortamda çekingen davranır ve gözlem yapar,sonrasında hoşlandığı arkadaşları ile oynar.gerisi onun için hiç önemli değildir.
havuz meselesi mesela.oğlum da önce çekindi istemedi.zorlamadım.sadece cesaretlendirdim ve çekici hale getirdim.sonrasında kendisi devam etti.ben yüzme öğretmeye çalışırken direnmişti ama 3. günün sonunda kendi kendine kolluklarını attı..
demem o ki bazen çocuklardan öğrenmeliyiz bazı şeyleri.herşeyi öğretmeye çalışmakla olmaz.onları da bazen ouğu gibi kabul etmeliyiz.
 
Back
X