çocuklarına ''dur'' demeyen anne, babalara çok kızıyorum

bir nesil var, kendi ezilmişliklerini çocuklarının yaşamasını istemeyen bir nesil..işte bunu yapan o nesildir,neymiş efendim çocuğunun özgüveni kırılırmış,yahu çocuğu azarla diyen kim al karşına konuş bebeyle.
mesela öğretmenim ben öğretmenler odasındayız,hocamın tekinin çocuğu geldi,tekerlekli sandalyeye oturdu, ordan oraya çekiştirip duruyor üstüne biniyor ,çarpıyor oraya buraya.kadın yapma dedikçe çocuk yapıyor .yanıma aldım çocuğu eğildim gözgöze geldik elinden tuttum.çocukları seviyormusun dedim evet dedi.çocuklar kötü not alsınmı dedim hayır dedi.sen gürültü yapınca öğretmenler yanlış not veriyor.çocuklar kalsınmı dedim kalmasın dedi geçti bi yerde uslu uslu oturdu.ama tabi bunu uygulamak için sabır ve zaman lazım sevgili anneler.yapma dedikçe çocuğun kafası onu yap algılar,çocuklar olumsuz kelimeleri algılayamaz.yapmaması gerekenleri öğrenmezse de ilerde başınıza çok iş açar
 
evet arkadaşlar, dün evimize eşimin abisi, yengesi ve çocukları geldi. küçük çocuk 5 yaşında, büyük kız 10 yaşında.. küçük çocuk bütün çekmecelerimi karıştırdı. salondaki konsolun, ünitenin çekmecelerini, mutfak dolaplarını, yatak odasındakiler her yeri. ve anne babası en son kalkmaya yakın karıştırma dediler. çok sinirlendim. büyük konuşmayayım diyorum, benimde çocuğum böyle olursa, ilk öğreteceğim şey başkasının evine gittiğimizde kimsenin çekmecelerini karıştırmamasını öğretmek olacak. eline tablet, laptop ne geçerse aldı oynamaya başladı, oyun cd si taktı ama görseniz cd yerini kıracaktı resmen biraz daha zorlasa.. eşimde bir şey diyemedi, bende öyle. belki içinde özel resimlerimiz, dosyalarımız var kimsenin görmesini istemediğimiz anlayamıyorum böyle rahat aileleri. bir de yatak odasına da gitti şifonyeri karıştırıyor iyice sinirlendim. kendi ablamın çocukları olunca gördüğümde uyarıyorum, yapamıyorlar. ama eşim kırılmasın diye tek kelime etmedim. bir de salondan annesini kaldırdı, başka odaya götürdü, anne salonun kapısını kapat birşey göstericem diyor. annesi kapatmadı, geldi çocuk kapattı kapıyı... içim içimi yedi. çok gerildim, konuşurken bile gözüm çocuğu takip etti. ünitenin camı kırılacaktı az daha... size de gelen böyle misafirler oluyor mu, nasıl baş ediyorsunuz? aileleri değil de, sırf çocukları yüzünden evime gelmesini istemediğim insanlar var.
çocukların çoğu duracağı, oturacağı yeri bilmiyorlar. hepsinin elinde bilgisayar, tablet, cep telefonu.. hiç bir çocuk yaşının oyuncağı ile oynamıyor..
öyle misafir gelmezmi hemde alası geliyor, benim ikizlerim var kollamak zor oluyor diye çekmece kulplarını söktüm, camlı eşyaları kaldırdım, ama gelenler hiç bişey bulamasa oyuncakları duvarlara vuruyor,
ben çocuklara değil anne babalara kızıyorum onların ayıbı bu , çocuğa ne kadar öğretsekte başka bi çocuk yapınca görüp bidaha yapmaya kalkar, anne baba ordaysa müdehale edecek, yada hiç ev oturmasına gitmicek.
 
kimse kimsenin gürültüsünü çekemiyor valla artık sokak park ta kalmadı adam gibi çocuklar fazla enerji atıp kendi başlarına kuduracak açık hava bile bulamayabiliyorlar.
 
Ben 14 aylik bebegimle ev gezmesi yapmaktan hic hoslanmiyorum bu sebepten. bebegim cekmece dolap bosaltmaya cok merakli,cokta hareketli. pesinde kosturmaktan hic oturup 2cift laf edemiyorum ve cok yoruluyorum. o yuzden biyere gitmiyorm,evimde rahatca oturuyorm,bebegimde rahatca kuduruyo:)
 
Bir arabamız aklıma geldi.5 tane çocuğuyla misafirliğe gitmiş çocuklar bir oraya bir buraya koşup durmuşlar kadın oturduğu yerden sessiz olun biraz şuraya kafa dinlemeye geldik diye kızmış çocuklara.Onun gibi kimisi dinlenmeye gidiyor ev sahibi peşinde koşsun diye.Ben mahcup olmamak için oğlumun peşinde koşmaktan birşey anlamıyorum.Bu şekil anneler ben çocuğuma şuradan kalk şuraya otur demedim diye övünürler ama marifet böyle anne baba olmak değil
 
Back
X