• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklarının yaş aralığı kısa olan anneler!

Allah kolaylık versin.
Benim kardeşimle aramda 15-16 ay filan var kardeşim 9 aylık doğmadığı için 1,5 yaş bile yok.
Annem çalışmıyormuş tamam ama köyde o eski çalışma temposunda biriniz karnımda diğeriniz sırtımda çok sıkıntı çektim ayrıca da eski kayınvalidelerden bir kayınvalideyle.
Kardeşim doğduktan sonra birde küvöze konmuş, yine eskisi gibi her ilde yok başka bir ilde 40 gün ayrı kalmış annem kardeşimden. Süt bile nasıl sancı yapardı onu sağıyım diye odaya geçtiğimde kaynanam söylenirdi dışarda, bir de oturur ona ağlardım der.
Ama büyütme ile ilgili pek sıkıntısından bahsetmez annem ikiniz bir arada büyüdünüz gittiniz der. Uslu çocukmuşuz zaten sadece kardeşim 7 aylık olduğu için, birde emmekten başka hiç bir gıdayı kabul etmediği için çok ağlarmış.

Zannedersem ilk sene zorluk çekersiniz.
Yine Rabbim yardımcınız olsun ama birde şöyle düşünün iyi ya da kötü gece kalkmalara alıştınız, çocuk sebebiyle koşuşturmaya da alıştınız temponuz sadece biraz daha artacak. Rabbim evlatlarınıza sağlık sıhhat versin de tek dertleriniz bunlar olsun inş.
Zaten etrafımda çocukları büyümüş olan arkadaşlarımın hepsi keşke çocuk 2 yaşındayken bi tane daha yapsaydım peşine, bir arada o kargaşada büyür giderlerdi. Şimdi rahatlığa çok alıştım gözüm korkuyor 2. çocuk için diyorlar.

Annem her zaman şey der bir arkadaşta belirtince tebessüm ettim, tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yer :)

Bu arada bir melek taşıyıcısı olarak biz evlat sahibi olamayan anne aday adayları için dua edermisiniz, çünkü sizin duanız bir kat daha yüce çünkü
 
Kardeşimle benimde aramda 18 ay var.. Annem hep der ikinizi birden büyüttüm. Hatırlamıyorum bazı anlarınızı der..
Babam çok yardımcı olmuş. Alıp parklara götürürmüş. Evde bakarmış.
Birde düşünün bundan 30-33 sene önce tek maaşla, ev kira vs..
Ama hani durumları o zamana göre fena değilmiş. Tek diyeceğim eş desteği sizi ayakta tutacak.
Evet biriyle meşgul olurken diğerinin büyüdüğünü göremeyecek olmak çok üzücü.
Zaten hafıza olarak çok sağlıklı bi insan değilim, tamamen unuturum artık.
Eşimin biraz olasun babanıza çekmesine istemekten başka yapabileceğim bişey yok sanırım :) bayılırım babanız gibi sağduyulu babalara.
 
Bizim kardeşimle aramız 1 yaş 10 ay sizin durumunux gibi yani aşağı yukarı. Annem çok zorlanmadığını ama bunda rahat bebekler olmamızın etkisinin çok olduğunu söyler. Beraber oynama yaşlarına kadar biraz sıkıntı çekecekdiniz mecbur
evet özellikle ilk bir yılın çok çılgınca geçeceğini düşünüyorum.
Eğer hala sağlam kalabilirsem bir yıldan sonrası daha rahat olacaktır :)
İlk bebeğim çok huysuz, umarım ikincisinden yana yüzüm güler.
 
biz 5 kardeşiz 4ümüzün yaş 86, 88,90,92 canımm.. ne güzel beraber büyüyecekler.. hem tek çocuk anneyi iki çocuk birbirini yer derler.. benim kızım 18 aylık annemler baskı yapıyor bitane daha yap o çok büyümeden sonra zor olur diye.. emzirmiyorsan asla sıkıntı olmaz bence ilk bebeğini.. ben hala kızımı emzirdiğim için düşünmüyorum henüz..
aslında emziriyordum ama hamileliğimi öğrendikten sonra doktorum bıraktırmamı istedi.
Bu arada emmeyi bırakınca gece uykuları falan çok düzene girdi, yaşıyor musun öyle bir sorun bilmiyorum ama emzirme işi bitince çok rahatlayacaksın, bilgine :)
 
aslında emziriyordum ama hamileliğimi öğrendikten sonra doktorum bıraktırmamı istedi.
Bu arada emmeyi bırakınca gece uykuları falan çok düzene girdi, yaşıyor musun öyle bir sorun bilmiyorum ama emzirme işi bitince çok rahatlayacaksın, bilgine :)
evet yaşıyorum canım yaa en az 6 kere uyanıyor gece ama inş kararlıyım 2 yaşına kadar katlanacağım..işyerinde biraz zorlanıyorum uykusuz ama çok şükür canım yaa...tabii bırakmak gerekiyor zaten çünkü dışardaki bebek herşeyi yer ama içindeki sadece senden beslenecek..
 
İşin latifesi canım, ikiz annelerine duyduğum hayranlığı anlatamam zaten.
Yaşanabilinecek en zor ama en değerli deneyimdir herhalde.
İkincsiyle ilgilenirken ilkini gözardı etmek, büyüksün sen sabredeceksin, sen bekleyeceksin durumu olacak ve haksızlık etmiş olucam gibi geliyor.Halbuki o da daha bebek ve onunda bana hala çok ihtiyacı var.
İşte asıl mesele sen büyüksün sabredeceksin bekleyeceksin değil. Kardeşini beraber yıkayalım mı beraber doyuralım mı. Kardeşin emerken izlemek istermisin. Sen ufaklıkla ilgilenirken tabiki bişeyler isteyecek onu da o anın durumuna göre sen belirleyeceksin. Ben kendimi en son plana attım önce çocuklar sonra koca ve en son ev. Zaten ilk bi kaç ay zorlanırsın sonra düzene girer kendiliğinden....
 
ay allah razı olsun, düşündüğüm tüm sıkıntıları sıralamışsın arkadaşım.
İlk bir yıl çok zorlanacağıma eminim, ilk bebeğimde de 7. aydan sonra yeni yeni rahata ermeye başlamıştım.Şimdi bütün yaramazlıkları bana tatlı geliyor.
senin yardımcın varmıydı? mesela tuvalet eğitimi dönemini ve 2 yaş sendromunu nasıl atlatırım çok kafa yoruyorum.
cnm benim annem yakındı ama çokta yardımcı diyemem kafası götürmedi bile ee bende yardım eder umuduyla kalıyordum her defasında, gelsede az yardım etse diye beklerdim gelince çayını içer giderdi arada bi yardım ederdi o kadarbende umdugumla kalırdım. ummasan daha iyi olurdum herhalde, eşim vardiyalıydı işten gelince yardım ederdi. en büyük yardımcımdır hala, kızım içine kapandı bi dönem kreşe gidince açıldı. tuvalet eğitiminde zorlandım açıkcası ama benim kızım zor bebekti hep ağlardı küçük arada büyüdü desem yeridir. her çocuk birbirinden farklıdır. ama biri 2 birisi 4 yaşına gelince rahatladım artık oynuyorlar birlikte iyiki de varlar dünyanın en güzel iki harikası
 
merhaba, size daha önce de yazmıştım başka bir topikte. konunuzu görünce hatırladım. tekrar yorum yapmak istedim. Bence hiiiç canınızı sıkmayın. Allah her şeyi öyle bir yoluna koyuyor ki biz canımızı sıktığımızla kalıyoruz. ben de şuan ikinciye hamileyim Allah izin verir de o günleri görürsem ikisinin arası 5 yaş olacak. 1 yaş farkında zorluğu var, 5 inde var, 10 yaş farkında var. kısacası ikinci çocuk hepimiz için her halükarda zor olacak ama olsun katlanırız canları sağ olsun da yavrularımızın. Allah bizlere onların acısını yaşatmasın. Dediğim gibi Allah bir yoluna koyar. canınızı sıkmaya değmez. üstelik sizin ki sürpriz bir hamilelik olmuş ben olsam o kadar dikkat etmeme rağmen bu bebek gelecekse bunda da vardır bir hayır derim. minik bebeğiniz size şimdiden hayır getirmeye başlamış bile... eşinizle aranızın düzeldiğini size destek olduğunu yazmışsınız. inşallah hep böyle gider. eşinizle ve evlatlarınızla mutluluklar dilerim..
 
benimkilerin aralarinda 2 yas 4 ay olacak ama ben isteyerek sectim bu farki.
illaki zorlaniriz ama aradaki yas farkinin az olmasi bana cazip geliyor. ileriki egitim hayatlarinda derslerine yardimci olurken falan hep avantajli olacak insallah. beraber oynayacaklar arkadas olacaklar.
ben de korkuyorum ama olumlu yanlarindan bakiyorum.
mesela buyuyup akillaninca kariyerime donerim, tekrar kardes diye yillar sonra ayni seyleri yasamam.
 
Elbet zorlukları olacak, çocuk büyütmek meşakkatli ama eşinizle aranız iyiyse yoluna girer,canınızı sıkmayın hallolur bir sekilde. sürpriz olması tabiki panik yaratmış ama zamanla hallolur,iyi taraflarından bakın :)
 
Benimkilerin arasında 16 ay var :) zorluğun alasını yaşadım. Gerçekçi olalım hiç kolay değil ama şimdi biri 2 diğeri 3,5 yaşında ve ben rahata çıktım çok şükür.

Biraz dişini sıkacaksın annesi yapacak bir şey yok. Allah kolaylık versin şimdiden. Merak ettiğin başka bir şey olursa cevaplarım.
 
Şuanda bebeğinize kim bakıyor? Doğumdan sonra siz çalışırken yine bakan kişi de yardımcı olabilir. Hem ne güzel eşinizde 2.hamileliğinizi öğrenince ilgilenmeye başlamış. Bence beraber üstesinden gelirsiniz :KK66:
Şuan çalıştığım için haftanın belli günleri annem belli günleri kv bakıyor, ama doğumdan sonra çok yardımlarının dokunacağını sanmıyorum nitekim ikisi de gönülsüz biraz.Onlar biraz isteksiz davranınca gurur yapıyorum yalvaracak halim yok ya diyorum :KK59: suan calışmak zorunda olduğum için ikisisninde sesi çıkmıyor.Evet eşim cidden umut vaadediyor, umarım değişmez.
 
Su klise lafi etmek istemiyorum haline sukret diyen sukurculerden de degilim herkesin derdi kendine agir kesinlikle kiyaslama yapmiyorum ama diyemeden de edemeyecegim yaklasik 4 yildir anne olmaya ugrasiyorum zor hamile kaliyorum ama onlar da 4 5 aylik olunca dusuyor ben naapayim keske senin bu derdin bende olsaydi
Aslında evet şükürlük bi durum, hele ki yıllarca çabalayan, hasretle yanan insanları duydukça nankörlük yapmak çok ayıp ama günümüzde kadın üzerinde o kadar ağır bir yük var ki.. bunların hepsini göğüslenecek olmak insana herşeyi düşündürüyor.Bu arada benim ablamda 6 yıl boyunca sizinle aynı sebepten bebek sahibi olamadı.3 ay önce nihayet doğum yaptı ve tosun gibi bi oğlu oldu, tedavisiz.Hiç moralinizi bozmayın biliyorum çok zor ama sakin olun, Allah zamanı geldiğinde mutlaka bahşediyor.Rabbim çok bekletmesin inşallah.
 
Aslında evet şükürlük bi durum, hele ki yıllarca çabalayan, hasretle yanan insanları duydukça nankörlük yapmak çok ayıp ama günümüzde kadın üzerinde o kadar ağır bir yük var ki.. bunların hepsini göğüslenecek olmak insana herşeyi düşündürüyor.Bu arada benim ablamda 6 yıl boyunca sizinle aynı sebepten bebek sahibi olamadı.3 ay önce nihayet doğum yaptı ve tosun gibi bi oğlu oldu, tedavisiz.Hiç moralinizi bozmayın biliyorum çok zor ama sakin olun, Allah zamanı geldiğinde mutlaka bahşediyor.Rabbim çok bekletmesin inşallah.
Amin cnm rabbim seninkini de kucagina versin hayirlisiyla hicbir acilarini gostermesin sana bagislasin ikisini de yeniden deniyorum bende 12 haftalik olunca dikis atilacak insallah bu sefer kaybetmem den de merak etme rabbim kolayligini verir sana
 
Biraz rahatınıza düşkünsünüz sanırım.
Eğer gerçekten istiyorsanız ve çocukları seviyorsanız üstesinden neden gelemeyesiniz?
Çocuklarım 1 ve 3 yaşlarındayken babalarından ayrıldım.
Üç seneyi geçti ayrıldığımız.
42 yaşındayım ve çalışıyorum.
Çocuklarımı çok seviyorum.
Elbette ki zor ama bir öpücüğü, bir annem deyişi, bir sarılışı çok daha büyük zorluklara değer..
Pek rahata düşkünlükten değil de Ebru abla,
Hayatımın ne yöne gideceğinden emin olamadığım için, belirsizliklerin içinde kaybolduğum için bu kaygım.
Yani size hayatımı anlatsam,en azından kıyısından bana hak verirdiniz.Maddi açıdan çok çok zor bi dönemden geçiyorum, manevi olarakta çok sağlıklı bi süreç sayılmaz.bu genellemenin ayrıntıları beni çok düşündürüyor, benim toparlanmam için en az iki yıl aralıksız çalışmam lazım ama ikinci çocuk olduğunda mecburen işi bırakmak zorunda kalıcam çünkü henüz iki yaşına bile basmamış üstüne bi de küçücük bebeğe ailemden kimse bakmaz, bakıcı tutsam çalışmamın bi manası kalmaz.. yani bir sürü sorun var düşünmem ve içinden çıkmam gereken.
Şuan hayımda ki tek umut verici nokta eşimin gebeliğimi öğrendiğinden sonra ki bana karşı olan olumlu tavrı.
Bitek bununla avunabiliyorum.
 
Amin cnm rabbim seninkini de kucagina versin hayirlisiyla hicbir acilarini gostermesin sana bagislasin ikisini de yeniden deniyorum bende 12 haftalik olunca dikis atilacak insallah bu sefer kaybetmem den de merak etme rabbim kolayligini verir sana
Çok yakın arkadaşım rahim dikiminden sonra (yalnız gebelik boyunce düşük tehlikesi oldu) sağlıklı bi gebelik geçirmişti.
Şuan 3 yaşında oğlu, inşallah bi sorun yaşamazsın tutunur evladın.Sonucu haber verir misin?
 
Doğduktan sonra eşinizin desteğini çekmek gibi bir lüksü olmamalı
Siz ne sıkıntılara göğüs gerip çocuğunuzu doğuracaksınız.
Kıymet bilmesi size yardımcı olması bir lütuf olmamalı öyle değilmi.
Buna mecbur bence.. bunu ona alıştırın
ahh brave ahh :KK51:
şimdi döktürüceksin beni valla, zaten çok doluyum bu konuda.
 
Back
X