Çocukluğumu hatırlayamıyorum…

Bende sizin gibi herseyi hatirliyorum arkadaşlarım da biz hiç hatırlamıyoruz sen nasıl hatırlıyorsun diyorlar beni de bu durum urkutuyor
 
Beyin korumak için siliyor kötü anıları..hatta şöyle diyeyim hayatınızda detay hatırladıgınız yıllar mutlu hatırlamadıklarınızda mutsuzmişuz..mesela ben liseyi çok az hatırlıyorum ama cocukluğum o kadar net kinhafızamda çizerim o derece
 
Emdr yi biliyorum gerçekten faydasını göreceksiniz hatırlamanız gerekenleri de elbet hatırlayacaksınız. Zamanla resim daha belirginleşecek
 
Ağır travmalarda evet.Her seans yapmıyoruz.
Ben de anıların canlanmasını sağlamıştı bu teknik. Ancak elbette travma daha ağırsa belki daha zor oluyordur mantıken. Uzmandan destek almanız güzel, süreci sağlıklı yönetecektir bence, biraz akışına bırakın mümkünse
 
Özele girmeden, basit dediğiniz ne gibi olaylar sizi etkilemiş mesela? Merak ettim de.
Memleketteki köyümüzde beni karşılıksız çok seven ,benimle papatyalalar toplayan bir amcanın(Ki sevgi görmemiş,itilmiş bir çocuğum) öldüğünüduymuştum ama ailem yalanlamıştı.Yazın memlekete gittiğimizde ev ev ev onu aramıştım.Onun öldüğüne ikna olduğumda bir damla gözyaşı dökmeden uzaklaşmıştım herkesten.Bu an ara ara aklıma gelirdi ama travma olarak değil,şımarıklık olarak.Zihnim sevilmeyi ve sevilen birinin kaybına üzülmeyi kabul etmiyordu.Bu benim için lükstü.
Terapiden sonra günlerce yas tuttum.Ağladım,başlarda kendi kendime utanarak,sonrasında hıçkırarak.
Ölüm korkum vardı,azaldı.Ölüm yokmuş.Eminim ki o amca cennette.
Hayatıma giren erkeklerle uzun süre ilişki kuramıyrodum.Yolunda gidiyorsa ayrılmak istyordum,onlar beni terketmezse eğer.Çünkü onları x amca gibi öldürüyordım.Eğer x amca yaşasaydı benden bıkıp beni sevmeyecekti diye kodlamış zihnim.
Aslında çok ağır olan ama benim yıllarca basit ve şımarıklık olarak gördüğüm bu anı acı bir şekilde günyüzüne çıktı.

Galiba travmalar hafızamızda ve biz onları travma olarak görmediğimiz için hatırlamadığımız zannediyoruz.Esas travma da bu zaten.Sorumun cevabını size yazarken buldum…Yine gözlerim doldu…
En sevdiğim çiçek papatyadır,yıllarca toplamadım…Belki bir gün taç yaparım..
 
Ne diyeceğimi bilemedim. Travmalarınızın üstesinden gelip ruhunuza şifa bulursunuz tez zamanda inşallah.

Papatyaların da tam zamanı. Belki cesaret edersiniz.

Amcaya da Allah rahmet eylesin.
 
Bende tam tersi yakın zaman değil ama çocukluk anılarımı yüzde 90 a yakın hatirlarim iyi kötü her anı 4 5 yaşı.. annem bile şaşırır nasıl hatırlıyorsun diye 2005 de oturdugumiz gecekondu evinin her odasını ve o zamanlar 4. Yaşında ancaydim demekki güzel bir çocukluk geçirmişsin kötü olanlar iz bırakıyor çünkü
 
Bende Emdr alanında çalışıyorum. Dediğiniz gibi mucizevi bir terapi. Terapistinize güveniyorsanız eğer, yani işinde uzman diyorsanız hatırlamamanız o duyguyu, olayı örttüğünüz, hatırlarsanız konfor alanınızdan çıkmak zorunda kalacağınız için bilincinizin hoşuna gitmediği yönünde yorumlayabiliriz. Zorlamayın, zamanla çıkacaktır yüzeye.
 
Ben de pek fazla hatırlamıyorum ama tramvalarım var.yaşadıklarımı silmiş beynim.annemi kayb ettim 5 buçuk yaşımda sonra babam evlendi üvey anneyle psikolojik ve fiziksel şiddetle geçen çocukluk.ama çok fazla hatırlamıyorum.
 
Gecenlerde bi haber cikmisti. Psikatr doktor tedaviye gelen cocuklara, onlari kucuklen babalarinin tecavuz ettigini bu yuzden travma gecirdiklerini soylemis, yuzlerce cocugu bu sekilde kandirmis.
Terapistiniz boyle bir travmaniz var dediyse bu dogru olmayadabilir.
Simdi herkes cok merakli tum sorunlari gecmise ve anne babaya yuklemeye. Bunu yanlis buluyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…