Çocukluk arkadaşım

patiledim .!.:

11-12 yaşlarımdan 25ime kadar hiç kopmadığımız yakın bir arkadaşım vardı. En son "şaka yollu" beni hassas bir noktamdan vurmuştu. Ben de açık bir dille kırıldığımı üzüldüğümü yazmıştım. Ama "Ne var bunda ahaha?" yazmış ve sonrasında da hiç konuşmamışız. (Facebook'ta hala ekliymiş, merak edince son konuşmamıza baktım. Normalde hiç FB kullanmıyoruz o da ben de.)

O artık büyüdüğümüz şehirde yaşamıyor, ben yurtdışına taşındım. Görüşme ihtimalimiz çok düşük. Yaş almaya başladıkça toksik insanlardan, negatiflikten arındım. Çok fazla arkadaşım yok, yavaş yavaş eksikliğini de hissetmemeye başladım. Ama onunla konuşmayı özlediğimi fark ettim son haftalarda.

Sizce hal hatır sormak için yazmalı mıyım? Yoksa dramanın lüzumu yok hiç açma mı dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

patiledim .!.:

11-12 yaşlarımdan 25ime kadar hiç kopmadığımız yakın bir arkadaşım vardı. En son "şaka yollu" beni hassas bir noktamdan vurmuştu. Ben de açık bir dille kırıldığımı üzüldüğümü yazmıştım. Ama "Ne var bunda ahaha?" yazmış ve sonrasında da hiç konuşmamışız. (Facebook'ta hala ekliymiş, merak edince son konuşmamıza baktım. Normalde hiç FB kullanmıyoruz o da ben de.)

O artık büyüdüğümüz şehirde yaşamıyor, ben yurtdışına taşındım. Görüşme ihtimalimiz çok düşük. Yaş almaya başladıkça toksik insanlardan, negatiflikten arındım. Çok fazla arkadaşım yok, yavaş yavaş eksikliğini de hissetmemeye başladım. Ama onunla konuşmayı özlediğimi fark ettim son haftalarda.

Sizce hal hatır sormak için yazmalı mıyım? Yoksa dramanın lüzumu yok hiç açma mı dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

freckleskate .!.:

Özlediysen yaz tabi çocukluk arkadaşı başkadır. Kolay bitmez durur öylece.

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Beni hassas bir yerimden vurdugu icin 23 yillik arkadasima kirildigimi belli ettigimde aa sen de cok alingansin diyerek beni kaybetmisti.

Senelerdir gormem.

Kendime de dert aramam.

Bence sende arama.

Genişletmek için tıkla...

Damdakiperi .!.:

Yaklaşık 10 yıl önce bir arkadaşımla küsmüştük. Bundan yaklaşık 3 ay önce aradı beni . Ben de araması hatrına arkadaşlığımıza şans verdim. Ama bakıyorum da totalde 3 aydır ben 2-3 defa arayıp, mesaj attım, ama karşı taraftan devamı yok..Aslında yıllar önce niye küstüğümü hatırlamış oldum sadece. Zaten arkadaşlığıma değer veren biri olsaydı yıllar önce bitmezdi.. Kimse değişmiyor ve olgunlaşmıyor. Nasıl biraktiysam öyle, bir milim ilerleme kaydetmemiş seneler içerisinde.. Ben şimdi ne yapacağımı, söz verdiğim üzere bir kez davet edeceğim tekrar, sonra dışarda bir bulisma ayarlayacagım, belki 1-2 defa daha ararım. Bunları hep haklılığımi görmek ve karşı taraftan söyleyecek söz bırakmamak yani kendime hizmet için yapacağım aslında..Kalbim tamamen müsterih bir şekilde tekrar nokta koymak için..

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Bahsettigim arkadasimin annesi, arkadasim dogum yaptiginda beni aradi, cok saygi duydugum ve sevdigim, cok ekmegini yedigim bir kadindi. Gel de su kusluk bitsin, doguma gelirsen seni affeder, ozledi zaten dayanamaz sana dedi.

Ben de kendisini anne gibi saydigimi, sevdigimi soyledikten sonra affetmesi gereken kisinin ben olduğumu anlattim, ki kadin hic sasirmadi, ama onun hatirina dogumuna gidip altinini taktim, bebegi sevdim ayrildim yanindan sonra ne mi oldu? 2 cocuk dogurdum, dogurdugumu ve gebe kaldigimi da biliyor (annesi tebrik etti) ama kendisi aramadi.



O yuzden ben asla pismanlik yasamadim.

Genişletmek için tıkla...

Damdakiperi .!.:

Dip dibe yıllarımizin geçtiği bir arkadaşımdi, çok yakındık ama çocuğum 2 yaşına geldiğinde bile halen evime ziyarete gelmemişti. Ben o doğum yapmış olsa 50 defa giderdim. Değer verip değer görmemek üzücü ancak bu konuda da bizlerin yapabileceği birşey yok. Siz gene de değer verip hediyenizi vermişsiniz.Mesela ben benim için birşey yapan insana borçlanırım. Yani şöyle ki; doğumgünümde arayan insanı not alırım, aman unutmayayim diye mesela, 1 adım gelene 5 adım giderim ama insanlar böyle değil. İşte bu noktada umudu kesince de içimden artık birşey yapmak gelmiyor, benim için en önemli olan noktanın konulduğu yerde kalbimin müsterih olması. Yavrularınizi da Allah bağışlasın

Genişletmek için tıkla...

patiledim .!.:

11-12 yaşlarımdan 25ime kadar hiç kopmadığımız yakın bir arkadaşım vardı. En son "şaka yollu" beni hassas bir noktamdan vurmuştu. Ben de açık bir dille kırıldığımı üzüldüğümü yazmıştım. Ama "Ne var bunda ahaha?" yazmış ve sonrasında da hiç konuşmamışız. (Facebook'ta hala ekliymiş, merak edince son konuşmamıza baktım. Normalde hiç FB kullanmıyoruz o da ben de.)

O artık büyüdüğümüz şehirde yaşamıyor, ben yurtdışına taşındım. Görüşme ihtimalimiz çok düşük. Yaş almaya başladıkça toksik insanlardan, negatiflikten arındım. Çok fazla arkadaşım yok, yavaş yavaş eksikliğini de hissetmemeye başladım. Ama onunla konuşmayı özlediğimi fark ettim son haftalarda.

Sizce hal hatır sormak için yazmalı mıyım? Yoksa dramanın lüzumu yok hiç açma mı dersiniz?

Genişletmek için tıkla...