Cocuksuz aile olmanin getirileri

tam da bugunku ruh halime uygun bir konu acmissin bu kadar olur
sabah ise gelirken bunlari dusundum, gozlerim doldu
benimki istememek degil de once cocuk olmasi icin evlenmek gerek, o yok bende
hersey zamaninda guzel, gec evlenirsin bu sefer cocuk olmaz
birkac sene daha gectigi zaman sanırım cok gec olacak benim icin
yalniz yaslilik insani nasil uzer kimbilir

olivia .!.:

Tabiki bu dünyaya gelmissen eger cocuk yapmak lazim ama gel görki bazen sartlar buna el vermiyor ve cocuksuzda kalabiliyorsun.
Ama er-ca nin dedigi gibi insan yeterki mutlu olmasini bilsin, cocuklu veya cocuksuz fark etmiyor.
Yaslaninca istersen 10 tane cocugun olsun yine yanlizsin yine yanlizsin, yetistirdigin ve büyütügün evlatlarin sana bakmamak icin binbir nedenler bulacaklar.
Onun icin ben sahsen huzur evlerini cok mantikli bulurum, en azindan kimseye minnettar kalmadan yasitlarinla orada yasiyorsun son yillarini.
Sunu cok iyi bilinki cocuklarin var diye yaslilikda yanliz degilsin mantigi yanlis, heleki bu zamanda egoistlik had safhada, anne ve babaya önem verilmiyor.
Cünkü bbu zamanda herkes kendi derdinde. Eskiden öyle degildi annesine veya babasina bakmamak ayipdi. Simdi bakin evlatlariniza bana düskündür diyenlerin sayisi ne yazikki eskiye göre azaldi.
Simdi bu zamanda akraba baglarida kalmadi, insanlari bir hirs bürümüs ve kimse yasliyla ugrasacak ne psikolojik durumu var nede zamani.
Neticede bundan sonra herkes cocuklu veya cocuksuz hayatinin son yillarini huzur evinde gecirecegi bir gercek. Gelecek onu gösteriyor.
Ama tabikide yinede cocuk yapmak lazim, ama kendin icin gelecekte bana bakar niyetiyle degilde, bu dünyaya dogru ve düzgün bir birey yetistirmek icin.

Genişletmek için tıkla...

tamam huzurevi mantıklı ama oraya da parası olanlar gidebiliyor, bir birikimin olacak yani
birikimin yoksa oraya da gidemezsin, bakan ceken kimse de olmaz cok zor
anca komsular falan
onun icin bence simdiden birikim yapmakta fayda var

NisaNurum .!.:

şimdi ilk önce hayırlı bi evlat sizin herşeyiniz olabilir ama hayrısız evlat sizin herşeyinizi alabilir ee zaten çocuğun evlenecek gidecek gene senin yanında olmıcak gene sen eşinle yanlız kalıcaksın ama şuda var en azında seni arayıp soran halini hatrını bilen birileri olur ama o duyguyu annelik duygusunu tadmak lazım çok güzel bi duygu hani hiç istemeyenlerede ben şaşırıyorum çocuk sevgisi olmayan insanlara şaşıyorum bizim burda bi kadın vardı evlenmedi evlenmek istemedi neyse gençliğinde herşeyi yaptı kimseye muhtaç değildi ama yaşlandı annesiyle kalıyodu oda öldü kaldı bi başına evinde yanlız yanlız yatıyo yanlız kalkıyo ne zor bişi ama şimdilerde niye evlenmedin evlenseydinde bi çocuğun olsydı dediklerinde ahh keşke bi çocuğum olsaydı diyo ama iş işten geçti yani demek istediğim gençliğinde aramıyosun ama yaşlanınca bi insan arıyosun bu çocuğun eşin vs. ama yanlızlık zor benim 6 aylık kızım var 4 sene sonra ona bi kardeş düşünüyorum oda yanlız kalmasın kardeşi olsun ben her zamn onun yanında olamayabilirim ama kardeşio olur destek olurlar allahım herşeyin hayrılısını versin

Genişletmek için tıkla...

kan bagi olan da kardes olamiyor canım herzaman
yani kardesler bile birbirine bakmayabiliyor
baska bir insan, kardesinden daha yakın olabiliyor

gelecekkorkusu .!.:

tamam huzurevi mantıklı ama oraya da parası olanlar gidebiliyor, bir birikimin olacak yani
birikimin yoksa oraya da gidemezsin, bakan ceken kimse de olmaz cok zor
anca komsular falan
onun icin bence simdiden birikim yapmakta fayda var

Genişletmek için tıkla...

ablam bende huzur evine giderim dedi kendimi kızıma baktırmam dedi çünkü orada çalışanlar dahi piskoloj,ik bunalıma giriyorlarmış yaşlılara bakmaktan bunu kendi çocuğuma yapamam dedi hem onlar piskolojik destek alıyorlarmış eyvahedigeldismile

ema1 .!.:

ablam bende huzur evine giderim dedi kendimi kızıma baktırmam dedi çünkü orada çalışanlar dahi piskoloj,ik bunalıma giriyorlarmış yaşlılara bakmaktan bunu kendi çocuğuma yapamam dedi hem onlar piskolojik destek alıyorlarmış eyvahedigeldismile

Genişletmek için tıkla...

valla biz baktık ama bunalıma falan girmedik
bilemiyorum
ama dedigim gibi para konusur, parası olmayan oraya dahi giremez
cocuklarin da bakacagi garanti degil
valla yaslilik zor sadece sunun icin dua edebiliriz
insallah kimseye muhtac duruma dusmeden bu dunyadan ayrılırız

Bu konudaki 2. msjimi okuduysaniz gorursunuz ki, ben de huzur evinde bakici olarak calistim. Psikolojik destege ihtiyacim olmadi, olani da gormedim.

Yorumlari okudum. Bazi yanlis anlamalari acikliga kavusturmak istiyorum. Benim anlatmak istedigim sey olayin ruhsal boyutu. Yoksa evladim bana baksin derdi degil. Ben yaslaninca kendi istegimle huzur evine gidecegim Allah izin verirse. Ne kendi evlatlarima ne de komsularima, akrabalarima, kimseye kendi bakimimi yuklemek istemem.
Benim esas vurguladigim sey, ziyaretcinin, seveninin olmasi yaslilikta. Ayda yilda 1 de ziyaretime gelseler, telefon da etseler, birilerinin beni benimsedigini, yalniz olmadigini bileyim. Huzur evinde de, kendi evimde de olsam, arasira bana gelen, sarilan, open evladim, torunum olsun isterim. Yalnizlik, yaslandiginda insana daha cok koyar kanimca.

..MELEK.. .!.:

Bu konudaki 2. msjimi okuduysaniz gorursunuz ki, ben de huzur evinde bakici olarak calistim. Psikolojik destege ihtiyacim olmadi, olani da gormedim.

Yorumlari okudum. Bazi yanlis anlamalari acikliga kavusturmak istiyorum. Benim anlatmak istedigim sey olayin ruhsal boyutu. Yoksa evladim bana baksin derdi degil. Ben yaslaninca kendi istegimle huzur evine gidecegim Allah izin verirse. Ne kendi evlatlarima ne de komsularima, akrabalarima, kimseye kendi bakimimi yuklemek istemem.
Benim esas vurguladigim sey, ziyaretcinin, seveninin olmasi yaslilikta. Ayda yilda 1 de ziyaretime gelseler, telefon da etseler, birilerinin beni benimsedigini, yalniz olmadigini bileyim. Huzur evinde de, kendi evimde de olsam, arasira bana gelen, sarilan, open evladim, torunum olsun isterim. Yalnizlik, yaslandiginda insana daha cok koyar kanimca.

Genişletmek için tıkla...

ben dikkat etmemişm demek siz orada çalıştınız atmosferini daha iyi bilirsiniz. orada yaşamak için maaşını bırakmak yeterli mi?

birde aranmak istiyoruz elbette uzak bir yere tatile bile gitsek arada bir tel.imiz çalsın nasılsın desin bir ses istiyoruz doğum günümüzde hastalığımızda bir ziyaret bir tel. bekliyoruz. bunlar için mutlu sıcak yardımsever iyilik dolu bir hayat yaşarsak sevenimiz dostumuz arkadasımız arabamız çok olur. ne kadar dağınık aileler var tek başına öle yanlız başına yaşlanan bayramda bile tel.u çalmayan. örn. televizyonda sanatçılar görüyoruz eski yeşilçam yıldızlarını yanlız kalmış maddi zorluk içine girmiş arayanı soranı olmayan. bazılarınıda görüyoruz hastaneye yatsa ziyaretçi akınınauğruyor. ölünce bile her senesinde mezarının aşında insanlar dolu oluyor kiminin mezar yerini kimse bilmiyor.
bu tamamen bizim mutlu güzel iletişim kurabilen bir dünya kurmamızla alakalı.

Haklisiniz Er_ca.
Demek istedigimi anlamissiniz.
Ben gecen yil huzur evinde calistim, atmosferini bilirim. Yasli insanlar ziyaretci seviyorlar, onlarla konusmak, sarilmak veya ellerini tutmak hoslarina gidiyor. Genelde zaten butun gun birbirlerinden baska kimse yok. Bazilarinin ailesi vardi onlari cok benimseyen, koruyan. Bazilarinin ise yoktu, cogunlukla yalnizdilar. O ortami gorunce zaten aklima geldi bu evlat konusu.
Bastan belirteyim, ben ABD'de calistim, Tr'yi bilemem. Benim yasadigim yerde maas birakmanin yanisira devlet de yaslilara maddi yardim ediyor bildigim kadariyla. Calistigim yerin fiyatina baktim, bayagi pahaliydi.

ben evlenmeden önce çocuk yapmak nasıl birşeydir diye düşünmezdim ve evlensemde çocupum olsa demezdim dışarda gördüğüm çocukları yiyip durmazdım ama evlendikten sonra hormon değişikiği sanırım bir anda çocuk delisi olmaya başladım. Biraz reglim gecikse acaba hamilemiyim diyorum eşim korunuğu halde şimdi 2 senelik evliyim ve baharda bebek düşünüyoruz ve iple çekiyorum. Yalnızlığı çok seven biriyken bir bebeğin sorumluluğunu almaya uğraşmaya hazırım. Günümüzde bayanlar ya gereksiz gördüklerinden ya hayatını kısıtlayacağını yada kariyer delisi olmalarından çocuk düşünmüyorlar yada sürekli erteliyorlae ama belli yaştan sonra şansta azalıyor. Bence çocuk gibisi yok eş diyorsunuz ama bebek aşkı çok başka herkes öyle diyor. bir anne lafını duymak bile herşeye değer o canlıyı yetiştirmek hayata hazırlamak isterse sonra fazla görüşmesin kendi hayatını kursun.. Biz kurmadık mı ama yine ailemizle görüşüyoruz bir arada oluyoruz. yaşlılıkta eşimizimn yanımızda olacağı ne malum. Huzurevinde tek başına kimsenin ziyareti olmadan yaşamak nasıldır acaba. Ama istemeyenler daha çabuk hamile kalıyorlsr kafaya takmadıklarından sanırım.çok isteyenlerde bir türlü kalamıyor Allah'ın hikmeti işte... Birde bir bilmece vardır e harfiyle üç meyve söyleyin diye.. Elma, erik ve evlatmış.. annem hep söyler.. sizin canınızdan kanınızdan dünyaya gelen bir varlık gibisi var mı... Ama bence yine de kendine güvenmeyen, bakmayacak ve bu sorumluluğu kendinde bulamayan insanlar gerçekten çocuk yapmamalı daha sonra bunalacak, sinirlenecek ve o çocuğa sevgi ve zaman veremeyecekse hiç olmasın daha iyi. Bu duygular dışardan birinin demesiyle olmaz çünkü...

evlenmeden önce işim dolaysıyla ailemden ayrı yaşadım. ev arkadaşlarım oldu ama en fazla 1 ay dayanabildim. nasıl evlenecektim onu bile bilmiyordum. bir insanla aynı çatı altında olmak ıyyy. eşimle tanıştım aşık oldum hemde delicesine. 4,5 ay içerisinde tanışma-çıkma-söz-nişan-evlilik hepsi gerçekleşti. 2 yıl boyunca evimizde çocuk lafı geçmedi. sonra yakın arkadaşımın hamile kalmasıyla bende ışıklar yanmaya başladı. her gün çocuğunu nasıl yetiştireceğini anlatıp duruyordu. ben bir çocuk yetiştiremeden bir iz bırakamadan bu dünyadan ayrılamazdım. hemen çocuk çalışmalarına başladık. 1 yıl geçti doktora gittik. meğer bizim normal yollardan çocuğumuz olamazmış. sorunumuz ilk etapta çok büyüktü. bekletmeyin hemen tüp bebek dendi. o ay tüp bebeğe başladık. bebişim tuttu. ama anneciğini bıraktı. şimdi ikinci deneme için hazırlanıyorum. aklıma geliyor bazen ya çocuğum hiç olmassa diye. benim anne ile babamında yanlarında çocukları yok. ama 3 kardeşin üçü de her gün telefonla arar. her tatilde yanlarına gideriz. aralarda onlar gelirler. annemin sesini duymadan geçirdiğim bir gün yok. merak ediyorum. beni de arayan fikrimi soran evlatlarım olacak mı? yoksa boş bir evde eşimle ölümümü bekleyeceğim. şu anda çalışıyor para biriktiriyoruz daha iyi merkezlerde daha falza tüp bebek denemesi için. bir gün gelicek -ki ben 29 yaşındayım- bu umudum da kalmıyacak. sonrasında ne için çalışacağız. kime miras bırakmak ya da kimin eğitim masraflarını karşılamak için. ben yaşlılığımda beni arayıp sorsun diye değil daha çok yetiştireceğim evlat istiyorum. umarım rabbim bana nasip eder. bir çok kişiden daha iyi çocuk yetiştireceğime eminim. yaşım aldığım eğitim, maddi durumum püffffffffffff uzun yazdım kusura bakmayın moralim bozukkk

simten81 .!.:

evlenmeden önce işim dolaysıyla ailemden ayrı yaşadım. ev arkadaşlarım oldu ama en fazla 1 ay dayanabildim. nasıl evlenecektim onu bile bilmiyordum. bir insanla aynı çatı altında olmak ıyyy. eşimle tanıştım aşık oldum hemde delicesine. 4,5 ay içerisinde tanışma-çıkma-söz-nişan-evlilik hepsi gerçekleşti. 2 yıl boyunca evimizde çocuk lafı geçmedi. sonra yakın arkadaşımın hamile kalmasıyla bende ışıklar yanmaya başladı. her gün çocuğunu nasıl yetiştireceğini anlatıp duruyordu. ben bir çocuk yetiştiremeden bir iz bırakamadan bu dünyadan ayrılamazdım. hemen çocuk çalışmalarına başladık. 1 yıl geçti doktora gittik. meğer bizim normal yollardan çocuğumuz olamazmış. sorunumuz ilk etapta çok büyüktü. bekletmeyin hemen tüp bebek dendi. o ay tüp bebeğe başladık. bebişim tuttu. ama anneciğini bıraktı. şimdi ikinci deneme için hazırlanıyorum. aklıma geliyor bazen ya çocuğum hiç olmassa diye. benim anne ile babamında yanlarında çocukları yok. ama 3 kardeşin üçü de her gün telefonla arar. her tatilde yanlarına gideriz. aralarda onlar gelirler. annemin sesini duymadan geçirdiğim bir gün yok. merak ediyorum. beni de arayan fikrimi soran evlatlarım olacak mı? yoksa boş bir evde eşimle ölümümü bekleyeceğim. şu anda çalışıyor para biriktiriyoruz daha iyi merkezlerde daha falza tüp bebek denemesi için. bir gün gelicek -ki ben 29 yaşındayım- bu umudum da kalmıyacak. sonrasında ne için çalışacağız. kime miras bırakmak ya da kimin eğitim masraflarını karşılamak için. ben yaşlılığımda beni arayıp sorsun diye değil daha çok yetiştireceğim evlat istiyorum. umarım rabbim bana nasip eder. bir çok kişiden daha iyi çocuk yetiştireceğime eminim. yaşım aldığım eğitim, maddi durumum püffffffffffff uzun yazdım kusura bakmayın moralim bozukkk

Genişletmek için tıkla...

duygularını çok iyi anlıyorum, son iki yıl aktif olarak aralıklarla toplam 5 sene denediğimiz halde bizim de olmamıştı, yaşım 31 di,herhangi bir sorun yok gibi görünüyordu, ço zorlarsan benim yumurtalarım da kalite çok iyi değildi dendi, eşim de askere gidecekti yumurta takibi gonaphene denendi olmadı ve eşim askere gitti...her ay şanslı günlerimizde Ankaara'ya gidiyordum gonaphene eşliğinde ama 5 ay denedik olmadı...artık gitmeyecektim eşim dönüyordu tüp bebek merkezleri ile iletişime geçmeye başlamıştım döner dönmez hemen tüp deneyecektik çünkü bir jinekolog tam da geçen sene bu zamanlar moralimi darmadağın etmiş, ümitlerimi kırmıştı...hiç aşılama ile uğraşma paranı tüpe sakla ve elini çabuk tut minvalinde bir çuval laf etmişti...
kısa dönemler terhis olacakları ay evci izni, çarşı iznine çıkamazlar bilirsiniz, o yüzden son ay gitmeme gerek yoktu ama eşim doçentliğe başvuracağı için ona dosyanın ulaştırılması gerekiyordu çok önemli belgeler olduğu için kargoya güvenemedik ben gidip birliğine teslim edecektim...gittim ama o hafta komutanı ona iki gün üst üste çarşı ini verdi ama benim şanslı günlerime daha vardı ...eve döndüm o aya kadar hep umutlu olduğum halde o ay kendimi çok kötü hissediyordum hatta ben de kilo vermeye çalışıyordum parkta yürüyüş yaparken -ki bahardı arabalarında bir sürü bebek görmeye artık tahammül edemez duruma gelmiştim- birden kardeşime ağlamaya başladım ama resmen isyan şeklinde...tüm duygularımı haykıra haykıra söylediğimi hatırlıyorum ne çok sıkmışım kendimi meğer..
hülasa... sözü fazla uzatmayayım...sabaha kadar anlatabilirm benim hayatımın en önemli günlerini...eşimin gelmesine 1 gün kala ben şu anda yatağında melekler gibi uyuyan oğluşumun meğer isyanlar içindeyken çoktaaaaan bedenime sızıvermiş olduğunu öğrendim...
benim minik mucizem nasıl geldiyse senin mucizen de bir yerlerden el sallıyor sana simtencim...asla umutsuzluk yok...yalnız kalmayacaksın tabiiki..o seninle olacak ve çoook mutu olacaksınız bu günler de yaşanmamış gibi olacak hiç merak etme...

en büyük kokumdu yaslaninca tek kalmak oda basima geldi sanirimbilmiyorumkismile

Çocuğun varsa illa da yaşlılıkta seni düşünür yalnız bırakmaz diye bir şey yok.
Olmayınca hiç olmazsa yok da arayanım da yok dersin. Bir umutla baklemezsin.
Ama varken arayıp sormayanlar var.
Bence o daha zor. huzurevi programlarında bunları duyuyoruz ve üzülüyoruz tabii ki.
Yıllarca çocukları tarafından aranıp sorulmayanlar var.:gitme:

alsanaalsanasmile biz kocaman bi aileydik..
sofralarımız hep doluydu..
çocuk sahibiyim bir tane oğlum var ve yeter..
onun çoluk çombalağını göreyım tek arzum:)
çocuk aile olduğunuzun göstergesidir..

ARZUM78 .!.:

çocuk aile olduğunuzun göstergesidirdemiş arkadaş
Çocuksuz da aile olunabilir. Benim çocuğum yok ama iki kişilik bir aileyiz bizde

Genişletmek için tıkla...

Çocuk aile olduğunuzun göstergesi olamaz, çocuk sahibi olamayan ya da olmak istemeyen çiftler aile değil midir yani? Evlenince çifte aile cüzdanı verilir, artık eşiniz sizin ailenizdir.