-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
E
EU3
Ziyaretçi
- Konu Sahibi MeDuSa
- #22
annes ve babasını çocuk yaşta kaybeden biri olarak yazılarınızı okurken kalbim daraldı mafoldumben
yapma böyle cnm yapma bugünlerin kıymetini bil ana -baba gibi yar olmaz abla ve enişte biyere kadar kaç gün mutlu olabilirsin ki yanlarında sonuçta asla senin evin olmaz olamaz onların evi..
hem hiç bişi paylaşmıyoruz demişsin ,hemde annem herşeyinle ilgileniyor daha ne olsun ne yapmalarını isterdin ki anlıyamadım valla
lmaz:
allah başından eksik etmesin onları :Saruboceq:
nolur beni yanlış anlama ama çok üzüldüm çokk :1no2:
yapma böyle cnm yapma bugünlerin kıymetini bil ana -baba gibi yar olmaz abla ve enişte biyere kadar kaç gün mutlu olabilirsin ki yanlarında sonuçta asla senin evin olmaz olamaz onların evi..
hem hiç bişi paylaşmıyoruz demişsin ,hemde annem herşeyinle ilgileniyor daha ne olsun ne yapmalarını isterdin ki anlıyamadım valla
lmaz:allah başından eksik etmesin onları :Saruboceq:
nolur beni yanlış anlama ama çok üzüldüm çokk :1no2:
- Konu Sahibi MeDuSa
- #24
önemli olan aradaki yaş farkı değil,
paylaşımda bulunmak...
bence babanızla da,annenizle de arkadaş gibi olun,
kollarına girin,yürüyüşe çıkın,babanızla tavla oynayın,
anenizle sohbet edin dertleşin...
onlar bu yaşa kadar sizleri büyütüp,okutmakla
uğraşmışlar,bence bundan sonraki görev size ve kardeşlerinize düşüyor...
evet belki sıkılıyor olabilirsiniz,gençsiniz,farklı şeylerden
zevk alıyorsunuz ama anlayışlı olmak gerekiyor...
değişik faaliyetlere katılın,spor yapın,
arkadaş çevrenizle planlar yapın,kitap okuyun ama anne ve babalardan sıkılmayın,
onlara, yalnız olmadıklarını hissettirin derim...
inanın sonradan üzülürsünüz...
sevgiler...
paylaşımda bulunmak...
bence babanızla da,annenizle de arkadaş gibi olun,
kollarına girin,yürüyüşe çıkın,babanızla tavla oynayın,
anenizle sohbet edin dertleşin...
onlar bu yaşa kadar sizleri büyütüp,okutmakla
uğraşmışlar,bence bundan sonraki görev size ve kardeşlerinize düşüyor...
evet belki sıkılıyor olabilirsiniz,gençsiniz,farklı şeylerden
zevk alıyorsunuz ama anlayışlı olmak gerekiyor...
değişik faaliyetlere katılın,spor yapın,
arkadaş çevrenizle planlar yapın,kitap okuyun ama anne ve babalardan sıkılmayın,
onlara, yalnız olmadıklarını hissettirin derim...
inanın sonradan üzülürsünüz...
sevgiler...
- Konu Sahibi MeDuSa
- #25
yaşadığını hissettiğin sorunlar annenin babanın yaşından ve onların yaşadığı menepoz antropozdan değil senin yaşından , ergenlik döneminden kaynaklanıyor canım...
ben annemle babamın ikinci evliliklerinden doğan çocuklarıyım.annem 31 babam 47 yaşındayken doğmuşum...yaşadığım en büyük üzüntü beni büyüten zamanın , onların daha fazla yaşlanması için çalışmasıydı...hala da öyle..dedğin gibi birçok farklılıklar oluyor olacakta..kim eskide eskisi gibi kalıyor ki..en azından sen bundan 5 yıl önceki gibmisin karakter olarak anlayış olarak hayata bakış açın olarak....kimseden aynı olması beklenemez zaten...
her geçen gün insana birşey katıyor birşey eksiltiyor..ne dün gibi geçecek bu günün , ne bugün yarının aynısı olacak...önemli olan beraber olduğun anların tadını çıkartmak...
biliyormusun ileride anne babanla daha fazla zaman geçiriyo olman senin yanına, diğer kardeşlerinden daha fazla mutluluk bırakacak..daha fazla anın olacak..allah herkese uzun ömür versin ....
ben annemle babamın ikinci evliliklerinden doğan çocuklarıyım.annem 31 babam 47 yaşındayken doğmuşum...yaşadığım en büyük üzüntü beni büyüten zamanın , onların daha fazla yaşlanması için çalışmasıydı...hala da öyle..dedğin gibi birçok farklılıklar oluyor olacakta..kim eskide eskisi gibi kalıyor ki..en azından sen bundan 5 yıl önceki gibmisin karakter olarak anlayış olarak hayata bakış açın olarak....kimseden aynı olması beklenemez zaten...
her geçen gün insana birşey katıyor birşey eksiltiyor..ne dün gibi geçecek bu günün , ne bugün yarının aynısı olacak...önemli olan beraber olduğun anların tadını çıkartmak...
biliyormusun ileride anne babanla daha fazla zaman geçiriyo olman senin yanına, diğer kardeşlerinden daha fazla mutluluk bırakacak..daha fazla anın olacak..allah herkese uzun ömür versin ....
- Konu Sahibi MeDuSa
- #26
Merhaba;
yazılanları okudum ancak bence sen onların ilgisin yanlış algılıyorsun bence bunun yaşla yaş farkıyla ilgisi yok belkide anne ve babanın yaklaşımıyla ilgili bir sorun olabilir....
annem abimi 19 beni 21 yaşında doğurmuş yani oldukça genç ve beraber büyüdük diyebilirim.
37 yaşında kardeşim dünyaya geldi ben 16 abim 18 yaşındaydı bundan daha büyük bir yaş farkı olabilir mi şu anda 11 yaşında ve senin yazdıklarını okuyunca yaklaşımlarında bir fark var mı hem evet hem hayır....
en küçük olmasının şansını yakalamış durumda kardeşim 3 yaşındayken üniversiteye gittim abim 6 7 aylıkken gitmişti ve uzun yıllar ev dışındaydık sonra ben evlendim ama bağımız hiç kopmadı kardeşimin en iyi arkadaşı babam sürekli onunla vakit geçiriyor saatlerce sohbet edibiliyorlar 11 yaşında olmasına rağmen ki bizimle de bu şekilde bir ilişkileri vardı annemin babamın tavrı bize nasılsa kardeşime daha rahat daha relax davranıyorlar
en küçük olmak bence avantaj deneyimlerin sonunda dünyaya geldiği için daha tecrübeli yaklaşıyorlar...
eğer annenle max 20 yaş fark olsaydı yine aynı tavırlar olurdu buna inan
ayrıca j.j.rousseau bir sözü vardır...
toplumların geliştiği ebeveynler ve çocuklar arasındaki çatışmalardan belli olur diye
hiç üzülecek yada sıkıntı yaratacak bir şey yok rahat ol :asigim::asigim:
yazılanları okudum ancak bence sen onların ilgisin yanlış algılıyorsun bence bunun yaşla yaş farkıyla ilgisi yok belkide anne ve babanın yaklaşımıyla ilgili bir sorun olabilir....
annem abimi 19 beni 21 yaşında doğurmuş yani oldukça genç ve beraber büyüdük diyebilirim.
37 yaşında kardeşim dünyaya geldi ben 16 abim 18 yaşındaydı bundan daha büyük bir yaş farkı olabilir mi şu anda 11 yaşında ve senin yazdıklarını okuyunca yaklaşımlarında bir fark var mı hem evet hem hayır....
en küçük olmasının şansını yakalamış durumda kardeşim 3 yaşındayken üniversiteye gittim abim 6 7 aylıkken gitmişti ve uzun yıllar ev dışındaydık sonra ben evlendim ama bağımız hiç kopmadı kardeşimin en iyi arkadaşı babam sürekli onunla vakit geçiriyor saatlerce sohbet edibiliyorlar 11 yaşında olmasına rağmen ki bizimle de bu şekilde bir ilişkileri vardı annemin babamın tavrı bize nasılsa kardeşime daha rahat daha relax davranıyorlar
en küçük olmak bence avantaj deneyimlerin sonunda dünyaya geldiği için daha tecrübeli yaklaşıyorlar...
eğer annenle max 20 yaş fark olsaydı yine aynı tavırlar olurdu buna inan
ayrıca j.j.rousseau bir sözü vardır...
toplumların geliştiği ebeveynler ve çocuklar arasındaki çatışmalardan belli olur diye
hiç üzülecek yada sıkıntı yaratacak bir şey yok rahat ol :asigim::asigim:
- Konu Sahibi MeDuSa
- #27
ah be güzelim benim annemle aramda 42 yaş var biliyomusun... ben şimdi 22 yaşındayım ve annem 64. artık orta yaşlı bile değil direk yaşlı. hiç bir ortak noktamız yok. ergenlik çağımdayken çok dert ediyordum ama artık takmıyorum. haliyle daha çabuk olgunlaştım ben şimdi kendi kendime ortak nokta yaratmaya çalışıyorum. beraber vakit gçirebilmek için bişeyler yaratıyorum.oluyo gidiyo be.. napalım kader olur gider zamanla takmamayı öğrenirsin cnm benm yerimseniben
- 28 Kasım 2008
- 6.205
- 59
- 158
- 39
- Konu Sahibi MeDuSa
- #28
yaş değil kişilk farklılığı da etkiliyor bunu.. ne anne babalar var 60ında ama spor yapar enerjik espirili...
ama daha 30 yaşında olupda sakin hayat süernde var.
o yüzden bence bir kursa yazılın kafanızı dağıtın evde anlatacak konuşacak birşeylerde olur. onlar içinde eğlenceli şeyler bulmaya çalışın.
ama daha 30 yaşında olupda sakin hayat süernde var.
o yüzden bence bir kursa yazılın kafanızı dağıtın evde anlatacak konuşacak birşeylerde olur. onlar içinde eğlenceli şeyler bulmaya çalışın.
- Konu Sahibi MeDuSa
- #29
bu arada benim kardeşim de yok. evde annem babam ve ananemle yaşıyorum. düşün artık... dertleşecek kimsem de yok. arkadaşlarıma da anlatmam aile iiçi olyları.. kendi kendime ağlar dururum çıkar yol bulamayınca... artık anlaşamamak ta üzmüyo beni. en çok üzüldüğüm şey onları yaşlı görmek... artık kaybetmekten korkmaya başladım 22yaşımda. hem de bunları tek başıma yaşıyorum. paylaştığım bi kardeşim de yok
