merhaba. cok bunaldim bari buraya dokeyim icimi dedim. yapi olarak cok saf biriyim aslinda. cocukken hele durum feciydi. sonra acaip kurnaz sira arkadasim ve insanlarin attigi kaziklarla azcik ayiktim. ama dogamda bu olmadigi icin uyanik olmak icin ekstra caba gostermem lazim ve bu da yoruyor. kendimi biraktigim zamanda kazigi yemis oluyorum.
disarda falan genelde uyanik olmaya calisirim. hakkimi savunurum eger yorgun ve bikkin degilsem. cunku esasinda kavga ve tartismayi sevmiyorum. hakli da olsam haksiz da olsam, tartismanin sonucu lehime de olsa mutsuz oluyorum tartisma sonucunda. ciddi bir efor sarfediyorum yani kendi capimda.
6 yildir ayni isyeridneyim. neler geldi neler gecti ne amirler ne sistemler. isle beraber ev kredisine girmiştim. ve esim bu surecte cok is degistirdi issiz kaldi simdi de kendi isini yapiyo ama sicak para pek gecmiyo ele. ilk yillar maasim krediyi bile karsilamiyordu. bu sebepten ben kendimi oyle ezikledim ki . aman hakli bile olsan sus. issiz kalirsan kredi cok zora girer vs diye. cunku calistigim yerde hakliya bakmama ihtimalleri cok yuksek. ahbap cavus iliskisiyle yuruyor isler.
dolayisiyla ben susa susa iyice ezik oldum isyerinde. artik sesimi cikarmak istiyorum ama yok gene kalıyorum..bide benim kendimce bir is ahlakim var. mesela burda bir ust amirin ustune gidip konusup isini halleden cok. ben o durumu buyuk saygisizlik olarak gorup yapamiyorum.
yeri geldi mobbinge bile ugradim. surekli calisma yeri degistigi icin Allahtan o mobbingi yapan kisiyle ayni ortamda degilim artik. cocugumun hatrina esimin arkamda saglam duramayisindan bu hallere geldim. ki normalde is bitirici becerikli biriyimdir. yani ole devasa pasif biri degilim. toplantilarda konusurum. genel durumlardaki fikirlerim etkili olur falan.
ama gel gelelim calisma saatlerim ayarlanirken bir turlu sesimi cikaramiyorum. hep en kotu programda benim oluyo. daha simdiden kafamda kuruyorum bi sonraki programda da en kotusu benim olacak diye. cok mutsuzum bu yuzden. ogrenilmis caresizlik bu mu oluyor
kredim bitince gerekirse az maas ama çok çalışma olsun gene raziyim ve burayi bırakmaya kararliyim. isyerimde huzurum olsun istiyorum artik
disarda falan genelde uyanik olmaya calisirim. hakkimi savunurum eger yorgun ve bikkin degilsem. cunku esasinda kavga ve tartismayi sevmiyorum. hakli da olsam haksiz da olsam, tartismanin sonucu lehime de olsa mutsuz oluyorum tartisma sonucunda. ciddi bir efor sarfediyorum yani kendi capimda.
6 yildir ayni isyeridneyim. neler geldi neler gecti ne amirler ne sistemler. isle beraber ev kredisine girmiştim. ve esim bu surecte cok is degistirdi issiz kaldi simdi de kendi isini yapiyo ama sicak para pek gecmiyo ele. ilk yillar maasim krediyi bile karsilamiyordu. bu sebepten ben kendimi oyle ezikledim ki . aman hakli bile olsan sus. issiz kalirsan kredi cok zora girer vs diye. cunku calistigim yerde hakliya bakmama ihtimalleri cok yuksek. ahbap cavus iliskisiyle yuruyor isler.
dolayisiyla ben susa susa iyice ezik oldum isyerinde. artik sesimi cikarmak istiyorum ama yok gene kalıyorum..bide benim kendimce bir is ahlakim var. mesela burda bir ust amirin ustune gidip konusup isini halleden cok. ben o durumu buyuk saygisizlik olarak gorup yapamiyorum.
yeri geldi mobbinge bile ugradim. surekli calisma yeri degistigi icin Allahtan o mobbingi yapan kisiyle ayni ortamda degilim artik. cocugumun hatrina esimin arkamda saglam duramayisindan bu hallere geldim. ki normalde is bitirici becerikli biriyimdir. yani ole devasa pasif biri degilim. toplantilarda konusurum. genel durumlardaki fikirlerim etkili olur falan.
ama gel gelelim calisma saatlerim ayarlanirken bir turlu sesimi cikaramiyorum. hep en kotu programda benim oluyo. daha simdiden kafamda kuruyorum bi sonraki programda da en kotusu benim olacak diye. cok mutsuzum bu yuzden. ogrenilmis caresizlik bu mu oluyor
kredim bitince gerekirse az maas ama çok çalışma olsun gene raziyim ve burayi bırakmaya kararliyim. isyerimde huzurum olsun istiyorum artik
