"Kocam dövüyor,evine bakmıyor,kendime nasıl bağlarım"ları gördükçe sizin gibi hemcinslerimi gördükçe gurur duyuyorum.
Hem anne,hem baba olup evladınıza kol kanat gerebilmis,zorlukların çoğunun üstesinden gelmissiniz.
Kendinizi bunca yükün altında kötü hissetmeniz,boşluğa düşmeniz üstüne bir de yanlizlikla yüzlesmeniz kolay değil elbette.
Eminim bunların da altından kalkacak,emeklerinizin karşılığını almaya başladığınız da yeniden doğmuş gibi olacaksınız..
Tüm güzellikler sizi bulsun
İnşallah hepinize teşekkür ederim
Çok hoşsunuz valla beni güldürdünüz Allah ta sizi güldürsün emi... Hayatım boyunca söylediğim ilk ve tek yalan ona söylenmişti. Ahı mı tuttu acaba :) Bu arada hafızanıza hayran kaldım :)
Hayatta bazı şeyler için geç kalınmamalı , kendimden biliyorum :)
Haklı olabilirsiniz daha doğrusu haklısınız... Konuşmam gerek biliyorum para için değil içimde ki öfkeyi büyütmemek adına konuşmalıyım en azından.. Niyetleniyorum da konuşmak için , iki haftadır annemle babam bakıyor cumartesi günleri çocuğa teyze tatilde de :) Ama annem o kadar ağlıyor ki para yok , ben çok hastayım , o öyle yaptı , bu böyle yaptı diye ... Dün akşam dedim nasıl para yok evi kaça aldınız ki siz , kalan paraya ne oldu ... Bankada dedi... Kelimeleri yutuyorum o anda hiçbir şey demek gelmiyor içimden... Bir gün cinnet geçirmem inşallah o öyle karşıma geçip ağladığında ben ne yapayım , ne haldeyim biliyor musun diye bağırmam umarım
Onlar yaptiklarini hakli cikarmak icin, ya da ustunu ortmek icin konusuyor olabilirler. Siz sakince konusmayi deneyin, yarariniza olur. Simdiye kadar hic yansitmadim uzulmeyin diye, ama cok zorlaniyorum, dayanamiyorum artik diyin. Gururunuzdan anlatmadiginiz seyleri tek tek soyleyin. Odak noktaniz kendiniz ve oglunuz olsun, konunun baska yerlere cekilmesine izin vermeyin. Ben zannediyorum ki ablaniz surekli anlatiyor, onlarin kafasina yer ediyor. Siz de hakkiniz olani istiyorsunuz, bunun yolu da belli. Vazgecmeyin hakkinizdan. Zaten bir dolu seyle ugrasiyorsunuz, bi de bu yuku tasimayin.Haklı olabilirsiniz daha doğrusu haklısınız... Konuşmam gerek biliyorum para için değil içimde ki öfkeyi büyütmemek adına konuşmalıyım en azından.. Niyetleniyorum da konuşmak için , iki haftadır annemle babam bakıyor cumartesi günleri çocuğa teyze tatilde de :) Ama annem o kadar ağlıyor ki para yok , ben çok hastayım , o öyle yaptı , bu böyle yaptı diye ... Dün akşam dedim nasıl para yok evi kaça aldınız ki siz , kalan paraya ne oldu ... Bankada dedi... Kelimeleri yutuyorum o anda hiçbir şey demek gelmiyor içimden... Bir gün cinnet geçirmem inşallah o öyle karşıma geçip ağladığında ben ne yapayım , ne haldeyim biliyor musun diye bağırmam umarım
hafta sonları ek iş yapmak gibi bi düşünceniz yok mu ?ya da Eşinizden nafaka felan yardım almıyormusunuz?
Evet yapmam gereken bu en azından rahatlamış olurum. Kuzenim de bir kaç defa annemin konuşmalarına şahit olmuş , teyzem fena halde duygu sömürüsü yapıyor , sürekli ağlıyor , bir de senin için o her şekilde başının çaresine bakar , onun kimseye ihtiyacı yok filan diye sağda solda konuşuyor dedi. Bu da beni yaralıyor açıkcası ben bakarım başımın çaresine doğru ama gerçekten beklediğim tek şey yalandan da olsa düşünülmek , ileride bana bir şey olursa çocuğuma sahip çıkacaklarına inanmak , şu an ben varken ilgilenmeyen benden sonra ilgilenir mi diyorum ya da belki şimdi ben varım diye mi ilgilenmiyorlar bilmiyorum ki.... İlk fırsatta konuşacağım inşallah kendim de o gücü ve sakinliği bulabilirsem.
Eşimden nafaka filan almıyorum. Hafta sonum pazar gününden ibaret ki o da hiçbir şeye yetmiyor. Temizlik , çamaşır , ütü , yemek ve hafta içi çocuk yuvada evde benimle olmak hakkı yavrumun.Güzel dilekleriniz için teşekkür ediyorum.ALLAH güç kuvvet versin size.bunu tüm kalbimle diliyorum.yazdıklarınızdan da anlaşıldığı üzere siz güçlü ,akıllı bir kadınsınız.
