Arkadaşlar, ben 10 yıl çalışma hayatı olan biriyim..2 kızım var,biri 5 yaşında, ikinci henüz 5,5 aylık. ikinci doğumumdan sonra işten ayrıldım, artık ev hanımıyım..Aslında kızıma kendim baktığım için çok mutluyum, ilk kızımı malesef bakıcıya bırakmak durumunda kalmıştım. Ama sağolsun bebeğim o kadar huysuz ve yaramaz ki, doğduğu günden beri kapı dışarı adım atamaz olduk. Zaten kış ve soğuk, hasta olur diye korkumdan da çıkamıyorum ama diğer taraftan sürekli ayağımda sallayarak uyuttuğum için dışarı bir yere gittiğimizde uyuyamıyor ve çığlık çığlığa ağlıyor. Tek gidebildiğim yer haftanın bir iki günü annem ve ablamın evi..
Bu arada bu duruma eşimin de anlayışsızlığı ekleniyor..İşinden dolayı zaten eve akşam 8'den önce gelmiyor, haftanın bir iki günü de mutlaka bir arkadaşıyla buluşacağını söyleyip , daha da geç geliyor..Geçen pazar günü , bugün bebek uyandıktan sonra dışarı bir yemeğe gidelim dedim, ne dese beğenirsiniz.. bu gün de evde oturuverin dedi..inanamadım, hergün sokaklarda geziyoruz sanki, adam bugün de evde oturun diyo..yani anlayacağınız aşırı bunalmış durumdayım, bugünleri nasıl atlatırız bilmiyorum..Allaha şükür sağlığımız yerinde allah başka dert vermesin ama ben çok sıkıldım.. benim gibi olan arkadaşlardan yorum bekliyorum..
Bu arada bu duruma eşimin de anlayışsızlığı ekleniyor..İşinden dolayı zaten eve akşam 8'den önce gelmiyor, haftanın bir iki günü de mutlaka bir arkadaşıyla buluşacağını söyleyip , daha da geç geliyor..Geçen pazar günü , bugün bebek uyandıktan sonra dışarı bir yemeğe gidelim dedim, ne dese beğenirsiniz.. bu gün de evde oturuverin dedi..inanamadım, hergün sokaklarda geziyoruz sanki, adam bugün de evde oturun diyo..yani anlayacağınız aşırı bunalmış durumdayım, bugünleri nasıl atlatırız bilmiyorum..Allaha şükür sağlığımız yerinde allah başka dert vermesin ama ben çok sıkıldım.. benim gibi olan arkadaşlardan yorum bekliyorum..
