Herkese merhaba hanimlar.Ben yaklaşık iki yıllık evliyim.Kv ile altlı üstlü oturuyorum.Eşim bı buçuk aydır işsiz.Bi süredir iş arıyordu babasi annesi de sürekli eşime işten çık sana iş bulucaz tarzı söylemlerde bulunuyorlardı.Eşim de iş yerinde yaşadığı sorunlardan sonra sanırım biraz da onlara güvenerek istifa etti.Ama sonra işler umuldugu gibi gitmedi.annesi babası eşim issiz diye sürekli beni aşağıladilar,laf soktular ve iş falan da bulmadılar.Bazen bizi görmezden geldiler eskisinden daha fazla murahele etmeye basladilar.Bu arada ben üni 3.sinifim.Benim çalışma imkanim yoktu yani.Ben normal zamanda da bursla gciniyorum.Bu süreçte eşime kötü de konuşsalar eşim üzülmesin diye ona yansıtmadim bursumla da faturalari vs ödedim.simdi Allah kısmet ederse ben eşime bı arkadaşım aracılığıyla iş buldum.Simdi hanımlar sorum ve içimi sıkan şeyler şunlar ben isi okuluma yakın buldum.Evden de taşınıriz diyerek.Ama kendi anne babam bile burda ne kadar sıkıntı yaşadığımi bile bile ordan taşınmayin kira zor olur vs diyolar.Diget konularimi okuyan arkadaşlar bilir ben rahatsızım ve çocuk sahibi olmak için tedavi görmem lazım,doktor anne olma sansin az dedi ve doktor stres yapma bu hormonlarını çok etkiler diyor.Benim bu evde geçirdiğim her gün stres.Annem rahatsizligimi bilmiyor.Herkesin kararımı elestirmesinden ve beni başından atmasından bıktım.Annem kendi sorununu saatlerce anlatır ama konu ben olunca kimseye bişey diyemem,aman bu mu dert vs diyor.Aslinda annemi iyi tanırim zamanında ağır travmalar yaşadığım zaman da bana destek olmadı.Ama çok zor geliyor su an hem kv kp,hem bu kimsesizlik hissi.Burda bakıyorum evlatlar insanlar için ozellikle anneler için çok şey.Uzun oldu biliyorum ama okuyan herkese teşekkür ediyorum.Ben mi abartiyorum bilmiyorum ama annem her sorunumda arkasını dönüyor