Üniversite günlerimi acayip özlüyorum kızlar. O kafama göre takıldığım, hesap vermek zorunda olmadığım günleri falan. Şimdi evdeyim hep çalışmıyorum da kpssden bekliyoruz bişeyler. Şeytan bazen diyor ki çık git bu şehirden. Yine yaşa istediğin gibi falan. Ama olmuyor bi tarafta sevdiceğim var bi tarafta ailem gitsem sevgilimi falan silmem lazım yani. Ama eve tıkılıp kaldım eski bakımlı güzeller güzeli poche'den eser kalmadı. Resmen tükenmişlik sendromu yaşıyorum. Napcam netcem nasıl toplıcam kendimi ben 
