- 23 Eylül 2017
- 789
- 781
- 53
- Konu Sahibi tolstoyevski
-
- #21
her birinizde kendime dair o kadar çok şey gördüm ki :) şimdi tek tek cevaplayabildiğim kadar cevaplayacağım hepsini
ben de çok büyük sıkıntılar atlattım ama o sıkıntıların acısı beni yeni yeni törpülemeye başladı galiba uyanışım yeni yeni oldu. O büyük sıkıntıları atlatırken uyansaydım insanlarin gerçek yüzünü hemen görseydim belkide kalbim kaldırmazdı ve daha fazla depresyona girerdim atlatmam uzun sürerdiReklamlara ağlardım. Filmlere haberlere ağlardım. Masum bir köpek görüp ağlardım. Yıllar önceki konulara bazen oturup oturup ağlardım. Zamanla çeşitli sıkıntılar yaşaya yaşaya köredi duygusallığım. Şimdi sadece yaşadığım acıları hatırlayınca üzüntü duyarım o kadar. Beni sıkıntılarım törpüledi mesela
ben 20yi doldurdum sayılır aslında kalbi temiz tutmak iyi niyetli olmak çok kutsal bir şey.. Ama insanına göre olmalı bu durum,ben tecrübe ederken bu durumu üzülüyordum önceden, şimdi de böyle olmalı demek ki, insan ilişkileri bu, demeye başladım. Bir noktadan sonra yaşadığim bir olay sonrası öyle bir uyandım ki tamam dedim üzülmenin yerini bu hisler almaya başladı. Aslında rahatladım da :) Ama insan bu değişime alışamıyor özünde o sempatik tatlı cana yakın insan dururken :) İşte onu da hakeden insanları bulduğumda göstermeye başlıyorum onun dısında kimseye açık etmiyorum artık. Gönül istiyor ki hepsine açık edeyim ben buyum diyeyim... ama insanlar çok tuhaf. Üzülüyor kendini açık edenÇok güzel izah etmişsin okudukça kendim yazıyor sandım:) zamanında kimsenin kalbi kırılmasın diye korkan ,aman uzermiyim karşı tarafı sabret,sen uzulsende o üzülmesin diye kendime telkinde bulunan saf iyi niyetli cimcime kız gitti..bambaşka cesaretli,haksızlığa tahammülü olmayan,kalbimi kiranlari hemen bende kıran ve bundan üzüntü duymayan bir insana dönüştüm.insanlarin gerçek yüzlerini bukadar görmüyordum,çok saf ve temizdim..malesef incine incine,ezilen ben ola ola artık bende karşı tarafın kalbi kirilirmi duygusu gitti.kendimi daha güçlü hissediyorum.ama bazen yinede acımasız birimi oldum diye üzülüyorum.en çokta 30 lu yaşlarda böyle oldum.sjz kaç yaşındasınız?
bende böyle hareket eder oldum artık çünkü eğer benim hatam yoksa o hatasını farketmeli ben kırılacağıma o (kalbi varsa) kırılmalı,düşünmeli. Kısas mantığıyla rahatladım ama iyi niyetim hâlâ iyi insanlar için mevcut :)aynı eski ben simdi beynimin icinde duygusalligim yuzunden kırılıpta kıramadıklarımin kavgasını veriyorum gecmis cok acıtıyor umursamayan olmak icimde kalip beni yiyecegine seni yesin mantigimla daha mutluyum
Şu fazla mı taş kalpli oldum? sorusu benide kemiriyor arada ama bence iç huzuru için gerekli.. Hiçbir insan tam anlamıyla iyi değildir bu yüzden :) İyiliği içimde taşıyorum sıcakkanlılığı samimiyeti de ama bunu sadece gerçekten iyi insanlara gösteriyorum bende,ve bununla test ediyorum insanları, gösterdiğimde saçma sapan hareketleri olursa yanlışı olursa anında siliyorum artık. Düşünüp geri gelirse kendini sorgulayıp silkelenirse affedebilirim..Bende 2,3 sene öncesine kadar sizin gibiydim.Aman insanları kirmayim ya o insan kötü biri değilde ben böyle düşünüyorsam filan derdim.Ama ben sustukça insanlar üzerime üzerime geldi.
En yakın arkadaşımın beni kullandığını bile anlayamadım.
Ama şimdi beni kullanmaya çalışanı bana kötülük yapanı silip atıyorum.Biri bana kötü birşey demişse anında cevabını alıyor.
Bazen fazla mı taş kalpli oldum diyorum kendime çünkü babaannemin bize yaptıklarından dolayı cenazesine bile gitmedim.
Bana yapılan iyiliğide kötülüğüde asla unutmam.Artık merhametim anlayışlı olmam sadece iyi insanlara ve hayvanlara.
Özündeki iyiliği ve saflığı koru ama kimseye belli etme kendini. Kim sana nasıl davranıyosa sende öyle davran mentalitesindeyim ve kim kırıyosa beni bende ona acımasız davranıyorum artık /mesafeli yani, mesafe de iyidiroruc oruc cok güzel geldi bu yorum sizde konu sahibesi buna bi çözüm bulursaniz lütfen benimlede paylasin. Bende bu safliktan duygusalliktan sıkıldım
artık o duyguları dondurmuş gibi davranıyorum ve belli etmiyorum kimseye kendimi..kıyamam sana bende öyleyim ve duygusallık iyi bişey gibi görünsede dışardan bşize çlok zarar veriyo ve insanlar bayılıyo kullanmaya bu huyumuzu..
Aslinda haklısınız denemeye degecek bi çözümÖzündeki iyiliği ve saflığı koru ama kimseye belli etme kendini. Kim sana nasıl davranıyosa sende öyle davran mentalitesindeyim ve kim kırıyosa beni bende ona acımasız davranıyorum artık /mesafeli yani, mesafe de iyidir
Oooo:) 20 yaşa göre oldukça aklibasinda bir kızsin..keşke bende o yaşlarda bu durumu anlayabilseydim bukadar üzülmedim..birgün bı arkadaşım bana minel sen bu hassasiyetinle gerçekten kanser olursun demişti ne demek istediğini anlayamamıştım,bir başkasiysa minel kadife gibisin.sen bu kadife halinle çok üzülürsün demişti.simdi düşünüyorum da kadife oldu kaya:) yalnız bana değer verenlere karşı hala aynıyım.eminolun yaş aldıkça daha da görüyorsunuz ikiyüzlülüğü,sahteliği ve daha güçlü oluyorsunuz.ben 20yi doldurdum sayılır aslında kalbi temiz tutmak iyi niyetli olmak çok kutsal bir şey.. Ama insanına göre olmalı bu durum,ben tecrübe ederken bu durumu üzülüyordum önceden, şimdi de böyle olmalı demek ki, insan ilişkileri bu, demeye başladım. Bir noktadan sonra yaşadığim bir olay sonrası öyle bir uyandım ki tamam dedim üzülmenin yerini bu hisler almaya başladı. Aslında rahatladım da :) Ama insan bu değişime alışamıyor özünde o sempatik tatlı cana yakın insan dururken :) İşte onu da hakeden insanları bulduğumda göstermeye başlıyorum onun dısında kimseye açık etmiyorum artık. Gönül istiyor ki hepsine açık edeyim ben buyum diyeyim... ama insanlar çok tuhaf. Üzülüyor kendini açık eden
Duygusalsin ama akillisin takdir ettim.Şu fazla mı taş kalpli oldum? sorusu benide kemiriyor arada ama bence iç huzuru için gerekli.. Hiçbir insan tam anlamıyla iyi değildir bu yüzden :) İyiliği içimde taşıyorum sıcakkanlılığı samimiyeti de ama bunu sadece gerçekten iyi insanlara gösteriyorum bende,ve bununla test ediyorum insanları, gösterdiğimde saçma sapan hareketleri olursa yanlışı olursa anında siliyorum artık. Düşünüp geri gelirse kendini sorgulayıp silkelenirse affedebilirim..
silince böyle tatlı insanın öfkesini nasıl üzerime çektim deyip tıpış tıpış geri gelmelerini ve pişmanlıklarını afallamalarını izlemek de çok hoşOha ayniyiz.! Diyecegim su: sil gec kendine yatirim yap. Bence biz duygusal insanlar olaral cok tatli varliklariz üzeni silmeliyiz
Ben de sen gibiyim ancak sadece hayatımızdan insanlrı cıkartmakla bitmiyor ki bu duygusallıkHerkese selamlar sevgili KK hanımları,
Başlıktan da anlaşılacağı üzere çok duygusalım ve bu durumu aşmaya çalışıyorum ama yapamıyorum fıtrat galiba diyerek kabullenmeye başladım az çok. Duygusallığımın bana bu yaşıma kadar çok fazla zararı oldu yeni farkediyorum bunları hem ruhen hem bedenen. Kendimi akıllı sanırdım ama akılsızın ve saf kalplinin tekiymişim o yüzden de bu zamana kadar söylemeyemediğim, sustuklarımın acısı var içimde bazı insanlara karşı. Şu an öyle bir konumdayım ki acımasız vefasız çabuk silen birine dönüşebilirim hatta neredeyse dönüşeceğim. Beni kötü hissettiren kim varsa ister yıllardır dostum olsun anında hayatımdan uzaklaştırıp mesafe koymak istiyorum, bu zamana kadar anlamıyordum kimin verdiğim değeri hak edip etmediğini herkese çok saf ve sevgi dolu yaklaşıyordum. Ama böyle birine dönüşmek isteği bile beni yaralıyor çünkü yaradılış mı desem özüm itibariyle mi desem cana yakınım ve samimiyim. Durumum bu ve çok doluyum, paylaşmak istedim.
Bahsedilen durumlara üzülmekten ve duygusallaşmaktan korkmuyorum ama iletişim içerisinde olduğum insanlara karşı duygularımı kontrol etmeliyim diyorum kendi kendime çünkü zaten yeterince duygusalken bir de onlara üzülürsem erken yaşlanacağımı hissediyorum :) Yoksa aç bir insana üzülmek, masum bir yaralı hayvana ya da minik bir bebeğe bakarken duygusallaşmak yetisini kaybetmedim kaybetmek de istemem çok kutsal geliyor çok temiz geliyor bu duygular bana:)Ben de sen gibiyim ancak sadece hayatımızdan insanlrı cıkartmakla bitmiyor ki bu duygusallık
Ben herseye inanılmaz üzülüyorum
Hayvanlara aç insanlara
Sevdiklerimden eşim annem kardesim babamdan ufacık birsey duysam hemen üzülüp günlerce atlatamiyorum
Eşim bana karsı cok iyi huyludur ama çok nadir de olsa örnek olarak of tamam dese günlerde neden bana böyle konustu diye içimden sorgularım sindiremem
Dememeli derim beni sevse demezdi derim:)
Baska insanlar bunlara gülüp gecerken benim canim sıkılır modum düşer
Haberleri izlesem düşünürüm üzülürüm
Güzel bir mekanda yemek yerken bile yiyemeyenleri düşünürüm üzülürüm
Benim yasım 38 bir de:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?