- 14 Eylül 2010
- 5.771
- 4.993
- 448
- Konu Sahibi siyahvekirmizi
- #101
Merhaba arkadaslar ben 39 yasinda iki cocuk annesiyim büyük kizim 18 Kücük kizim 15 yasinda,bu zamana Kadar baska cocuk düsünmedim hatta kesinlikle istemedim ücüncü cocugu fakat kizlarim cok baski yapiyor kardes istiyoruz diye o Kadar israr ediyorlarki acaba onlara haksizlikmi yapiyorum ilerde pismanmi olurum diye son zamanlarda aklim karisti.Biz bu arada Almanyada yasiyoruz dün Kücük kizim geldi anne biliyormusun gazetede okudumki Almanyada artik kadinlar ilk cocuklarini 35 ten sonra yapiyorlarmis diyor,arkadaslar fikirlerinize ihtiyacim var gercekten bu yasta olucak ismi?
Merhaba. Ben 41 yaşında, geç evlenip hala çocuk sahibi olamamış birisi olarak tedaviden tedaviye koşuyorum. Doktorların bile ilk söylediği ilk şey yaş. Bir ara "40 yaş üstü anne olmaya çabalayanlar" topiğine uğramanızı öneririm. Torun sahibiyken anne olan arkadaşımız var.
Asıl söylemek istediğim şey kendi annemle yaşadıklarım. Annem 41 yaşındayken, bir kardeşimizin daha olması için epey dil döktüm. (Bir erkek kardeşim var bu arada) Emekliliğinde depresyona girmeyeceğini ya da çalışırken bizimle zaman geçirememiş olmanın acısını çıkarıp suçluluk duygusundan kurtulacağını düşünmüştüm. Emekli olunca depresyona girdi, bize daha düşkün ama boğucu oldu... İstemedi, yapmadı. Bahanesi yaştı. Kardeşim 36 yaşında baba olmaya hazırlanıyor ve annem 63 yaşında. "Keşke sen söylediğinde doğursaymışım bir tane" diyor şimdi.
Diyeceğim şu; yaş sınırı bize önceki nesillerden geçen bir söylem. 15 yaşında evlenip, 40 yaşında torun sahibi olup tüm cinsel yaşamı kapatan bir toplumun ardından geliyoruz biz. Ama bu sizin hayatınız, sizin bedeniniz. Kızlarınızın talebi elbette önemli ama eşiniz ve sizin ortak istek ve kararınız dışında hiç bir şey geçerli değil.
Uzun oldu kusura bakmayın. Hem annemin itirazı, hem benim çabam yönünden görmenizi istedim durumu.