- 10 Mart 2013
- 1.862
- 1.491
- Konu Sahibi elmalikurabiyee
- #1
İyi günler hanımlar,
Kafam şu sıralar çok karışık. Sizden fikir almak istedim. Ben şuanda sevgilimin olduğu şehirde yüksek lisans yapıyorum. Burada iş bulurum diye binbir hevesle geldim ancak henüz iş bulamadım. Sevgilim bu sene son sınıfta. İnşallah mezun olacak. Mezun olunca ailesi memlekete dönmemizi istiyorlar. İkinize de buradan iş buluruz gül gibi geçinir gidersiniz diyorlar. Yaza nişan yapacağız inşallah. (ikimiz de aynı memleketliyiz bu arada.) Şimdiden bize ev alma telaşına düştüler ev bakıyorlar bile. Aslında çok mantıklı yönleri var memlekette olmamızın. Kazandığımız elimize kalacak, kira derdimiz olmayacak. Çocuklarımıza kayınvalidem de annemler de bakar. Hastalanırsın bir problemin olur destek çıkacak hep birileri bulunur. Mesleklerimizde güzel iyi paralar da kazanabiliriz. Zaten bu şehirden de bıktım. (istanbul) Çok yıpratıcı bir şehir. Ancaaaak benim gitmek istemememde ki sebepler de var tabiki. En başta memlekette her daim huzursuzluk yaşayacakmışım gibi hissediyorum. Annem babam ayrı babamın kendi hayatı var çocukları var, onlarla denk gelme düşüncesi bile beni çıldırtıyor. Bunun haricinde sevgilim tek erkek çocuk ve çoook el üstünde tutuluyor. İleride sürekli ailesiyle içli dışlı olma fikri bana cazip gelmiyor. Allah var şimdiye kadar bir kötülüklerini görmedim ama zaten çok tanımıyorum ailesini. Arada telefonlaşıyoruz falan. Çok ciddi bir karar verme aşamasındayım. Uykularım kaçıyor bu konu yüzünden. Sizce ne yapmalıyım? Biraz uzun oldu ancak herşeyi açıkça anlatmak istedim. Şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim.
Kafam şu sıralar çok karışık. Sizden fikir almak istedim. Ben şuanda sevgilimin olduğu şehirde yüksek lisans yapıyorum. Burada iş bulurum diye binbir hevesle geldim ancak henüz iş bulamadım. Sevgilim bu sene son sınıfta. İnşallah mezun olacak. Mezun olunca ailesi memlekete dönmemizi istiyorlar. İkinize de buradan iş buluruz gül gibi geçinir gidersiniz diyorlar. Yaza nişan yapacağız inşallah. (ikimiz de aynı memleketliyiz bu arada.) Şimdiden bize ev alma telaşına düştüler ev bakıyorlar bile. Aslında çok mantıklı yönleri var memlekette olmamızın. Kazandığımız elimize kalacak, kira derdimiz olmayacak. Çocuklarımıza kayınvalidem de annemler de bakar. Hastalanırsın bir problemin olur destek çıkacak hep birileri bulunur. Mesleklerimizde güzel iyi paralar da kazanabiliriz. Zaten bu şehirden de bıktım. (istanbul) Çok yıpratıcı bir şehir. Ancaaaak benim gitmek istemememde ki sebepler de var tabiki. En başta memlekette her daim huzursuzluk yaşayacakmışım gibi hissediyorum. Annem babam ayrı babamın kendi hayatı var çocukları var, onlarla denk gelme düşüncesi bile beni çıldırtıyor. Bunun haricinde sevgilim tek erkek çocuk ve çoook el üstünde tutuluyor. İleride sürekli ailesiyle içli dışlı olma fikri bana cazip gelmiyor. Allah var şimdiye kadar bir kötülüklerini görmedim ama zaten çok tanımıyorum ailesini. Arada telefonlaşıyoruz falan. Çok ciddi bir karar verme aşamasındayım. Uykularım kaçıyor bu konu yüzünden. Sizce ne yapmalıyım? Biraz uzun oldu ancak herşeyi açıkça anlatmak istedim. Şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim.