- 12 Aralık 2017
- 1.681
- 863
- 53
- Konu Sahibi Usaklibirkiz
- #1
Arkadaşlar öncelikle hayırlı geceler. 1 yıllık evli 9 haftalık hamileyim. Bulantı kusma o kadar zor günler geçiriyorum ki adeta yaşayan bir ölü gibiyim.
Herneyse kırgınlığım annem ve ablama. Annem 6 yıl önce Doğum yaptı, ablamın da 2 çocuğu var. 18 yasında abla oldum, 15 yasında teyze oldum. Doğumdu lohusalıktı hem annem hem ablam için kendimi parçaladım. Fakat şimdi benim onlara ihtiyacım varken hiç yanımda olmuyorlar.
Evimi saldım, kendimi saldım. Resmen psikolojim bozuldu. Eşim işten geliyor menemen makarna ne bulsa yiyor. Bi yandan ona kıyamıyorum zaten yoğun çalışıyor. Kızım bir kaşık pişirdik getirdik veya eşin geçerken alsın kokusunu duymadan ye demiyorlar. Veya gelelim evini silip süpürelim bir çorba yapalım demiyorlar.
Yaptıklarımı Allah rızası için yaptım bugünler geçici deyip kendimi teselli ediyorum ama bu duygusal günlerde kendimi çok kötü hissediyorum..( ayrıca düşük tehlikem var progestan kullanıyorum )
Herneyse kırgınlığım annem ve ablama. Annem 6 yıl önce Doğum yaptı, ablamın da 2 çocuğu var. 18 yasında abla oldum, 15 yasında teyze oldum. Doğumdu lohusalıktı hem annem hem ablam için kendimi parçaladım. Fakat şimdi benim onlara ihtiyacım varken hiç yanımda olmuyorlar.
Evimi saldım, kendimi saldım. Resmen psikolojim bozuldu. Eşim işten geliyor menemen makarna ne bulsa yiyor. Bi yandan ona kıyamıyorum zaten yoğun çalışıyor. Kızım bir kaşık pişirdik getirdik veya eşin geçerken alsın kokusunu duymadan ye demiyorlar. Veya gelelim evini silip süpürelim bir çorba yapalım demiyorlar.
Yaptıklarımı Allah rızası için yaptım bugünler geçici deyip kendimi teselli ediyorum ama bu duygusal günlerde kendimi çok kötü hissediyorum..( ayrıca düşük tehlikem var progestan kullanıyorum )