Çok kırgınım..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Dünyada milyonlarca kadın hamile kalıp doğuruyor, bende bu mıy mıylığı anlamıyorum. Bende tek başıma iki hamilelik yaşayıp tek başıma büyüttüm. İkisinde de ilk 4 ay kafam klozetten çıkmamıştı. İkisinide Sezeryanla yaptım üstelik. İnsanlardan birsey beklemeyip kendi başınızın çaresine bakın. Haftalık yardımcı çağırın yarım günlük bir günlük. Geldiğinde evi toparlatip 3-5 çeşit yemek yaptırıp porsiyonlara bölüp dondurun. Günlük çıkarıp ısıtıp yiyin.
Başınızdan geçmiş ama hala mıymıylık olarak anlıyorsanız pes daha fazla yazmayacağım
 
Kuzum gebeligin hayirli olsun😊 Hepimiz uc asagi bes yukari benzer durumlar yasadik. Biraz sabir, bir kac hafta sonra her sey yoluna girer, bulantilar gecer. Hamilelikle duygusalligimiz da biraz artiyor yapcak bisey yok. Bence uzulmek yerine tatli dille annenden yardim isteyebilirsin sanki. Yani trip atarak degil de, acikca halini anlatarak. "Anne cok kotuyum, ve bir tencere yemege ihtiyacim var. Bana yardim et." dersen saniyorum ki reddetmez. Annemiz bile olsa bazen karsidaki halimizi biz soylemeden anlayamayabilir. Ne kadar ne durumda oldugunu da gorse belki sen acik acik yardim istemeden o dusunemiyo olabilir. 😊
 
Başınızdan geçmiş ama hala mıymıylık olarak anlıyorsanız pes daha fazla yazmayacağım
Sen yazma ben yazayım. Bak kuzum yarın birgun çocuk doğucak işler daha da sarpasaracak. Güçlü olmak zorundasın. Annesin sen artık. Kimseye ihtiyacın yok. Senin senden başka kimseye ihtiyacın yok. Kadın mükemmel şekilde yaratılmış, zor olsada her durumda başımızın çaresine bakabilecek durumdayız. Şimdi oturup kendine üzülmek yerine, ben bunu başarıcam demelisin. Ailenden kimse hayatta olmasaydı ne yapacaktın? Haftada bir iki gün yardımcı eve alıp önceki yazdıklarımi yaptırmayı dene. Rahat edersin biraz.
 
Arkadaşlar öncelikle hayırlı geceler. 1 yıllık evli 9 haftalık hamileyim. Bulantı kusma o kadar zor günler geçiriyorum ki adeta yaşayan bir ölü gibiyim.
Herneyse kırgınlığım annem ve ablama. Annem 6 yıl önce Doğum yaptı, ablamın da 2 çocuğu var. 18 yasında abla oldum, 15 yasında teyze oldum. Doğumdu lohusalıktı hem annem hem ablam için kendimi parçaladım. Fakat şimdi benim onlara ihtiyacım varken hiç yanımda olmuyorlar.
Evimi saldım, kendimi saldım. Resmen psikolojim bozuldu. Eşim işten geliyor menemen makarna ne bulsa yiyor. Bi yandan ona kıyamıyorum zaten yoğun çalışıyor. Kızım bir kaşık pişirdik getirdik veya eşin geçerken alsın kokusunu duymadan ye demiyorlar. Veya gelelim evini silip süpürelim bir çorba yapalım demiyorlar.
Yaptıklarımı Allah rızası için yaptım bugünler geçici deyip kendimi teselli ediyorum ama bu duygusal günlerde kendimi çok kötü hissediyorum..( ayrıca düşük tehlikem var progestan kullanıyorum )
Şu hamilelik ve lohusalık döneminde öğrendiğim tek şey kimseden bişey beklememek çünkü hormonlarla birlikte çok yıpranıyorsun. Ben beceremedim umarım sen yapabilirsin...
 
Kuzum gebeligin hayirli olsun😊 Hepimiz uc asagi bes yukari benzer durumlar yasadik. Biraz sabir, bir kac hafta sonra her sey yoluna girer, bulantilar gecer. Hamilelikle duygusalligimiz da biraz artiyor yapcak bisey yok. Bence uzulmek yerine tatli dille annenden yardim isteyebilirsin sanki. Yani trip atarak degil de, acikca halini anlatarak. "Anne cok kotuyum, ve bir tencere yemege ihtiyacim var. Bana yardim et." dersen saniyorum ki reddetmez. Annemiz bile olsa bazen karsidaki halimizi biz soylemeden anlayamayabilir. Ne kadar ne durumda oldugunu da gorse belki sen acik acik yardim istemeden o dusunemiyo olabilir. 😊
Teşekkür ederim :) haklısın bu yorum beni çok motive etti..
 
Sen yazma ben yazayım. Bak kuzum yarın birgun çocuk doğucak işler daha da sarpasaracak. Güçlü olmak zorundasın. Annesin sen artık. Kimseye ihtiyacın yok. Senin senden başka kimseye ihtiyacın yok. Kadın mükemmel şekilde yaratılmış, zor olsada her durumda başımızın çaresine bakabilecek durumdayız. Şimdi oturup kendine üzülmek yerine, ben bunu başarıcam demelisin. Ailenden kimse hayatta olmasaydı ne yapacaktın? Haftada bir iki gün yardımcı eve alıp önceki yazdıklarımi yaptırmayı dene. Rahat edersin biraz.
Teşekkür ederim bu yorum bana güç verdi.. inşallah bulantılar geçince rahatlarım
 
tamam da siz çocuğu başkasına güvenerek mi yaptınız? annenin bu yaşta küçük çocuğu kendi evi sorumlulukları var , ablanın keza başı daha kalabalık.siz daha 9 haftalık hamilesiniz, ablanız bunları 2 defa yaşadı şimdi 2 tane çocuk ve bir evle boğuşuyor.ona kim yardım etsin?hamilelik nazınız şimdiden başlamış bence.kusura bakmayın ama çocuğu yaptıysanız sizin ve eşinizin sorumluluğunda.ailesi yakınında olmayan ya da ölmüş olanlar napsın? içinden gelen yapar o ayrı ama kimsenin yükümlülüğü yok.
 
Teşekkür ederim eksik olmayın çok şükür beni anlayan birisi olmuş. Konu açtığıma pişman oldum Mune Mune konumu kapatır mısın ben moral bulmaya açtım ama ille muhalefet olacak bi güruh var ya burda iyice moralimi bozdular
Talebiniz üzerine konunuz yorumlara kapatılmıştır Hoppa
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X