eşimle cumartesi günü şiddetli bi kavga yaptık . kavga esnasında eşim o kadar kendini kaybediyor ki ve herşey öyle çabuk gelişiyor ki ben ne olup bittiğini anlayamadan bi bakıyorum iş çığrından çıkmış.
bu anlarda eşim beni o kadar kırıyor ki hem sözleriyle hem de davranışlarıyla. iki gündür de konuşmuyoruz. ve ben ona çok kırgınım. koluma vurdu mosmor oldu kolum etrafı dağıttı off off yazarken bile utanıyorum ya. iki gündür konuşmuyoruz ve ben bu kadar iğrenç hallere düştükten sonra onla konuşacak çok utanıyorum kendimi çok değersiz hissediyorum. normalde mükemmel anlaşıyoruz ama kavga anında nasıl değişiyor of
ama şimdi iki gün önce o kadar öfkeden saldıracak yer arayan adam bugün evden çıkarken bana bi şeyler demeye çalışıyor falan. ben cevap vermedim. mesaj atmış ona da cevap yazmadım tabi.
şimdi o kendince barışmak için adım atıyor ben karşılık vermesem ''kinci'' olmuş olacağım. halbuki kin ve nefrette değil kırgınlıktan dolayı onla konuşamam. böyle düşünüyorum ama bana bi laf atsa hemen yelkenleri suya indirmekten de korkuyorum çünkü daha önce böyle çok yaptım.
yani bence tartışma konusunda % 100 haklı olsa bile o an öyle davranmamalı ama
şimdi ben eşimi yaptıklarından dolayı pişmanlık yaşamasını sağlayacak, ve benim kindar değil kırgın olduğumu anlatacak ne yapayım ne söyleyeyim
Arkadaşlar şiddetin hiç bir mantıklı açıklaması olamaz.
Şayet ben eşimden böyle bir şey görsem, o an anında ben de ona dalardım.
Hemen akabinde doktora gider darp raporu alır, sonrasında da karakola giderdim...
Bir daha yapacagı zaman en azından bir kere olsun düşünürdü...
Şiddetin hiç bir mantıklı açıklaması yoktur diye başladığınız cümleye bende dalardım diye devam etmeniz anlam veremediğim şekilde tezat olmuş... Sizde şiddet uyguluyor olursunuz bu durumda öğle değil mi?
Konu sahibine gelince bence de biraz burnunu sürtün bir daha böyle bir şey yaptığında sizi kaybedeceğini hissettirin...
Tezatlik var evet ama soyle dusundum
o benim canimi yakarken bir kenara sinip beklemezdim karsilik verirdim tutamazdim kendimi hincimi alir ben de onun canini yakardim
kaldi ki kim ki bana vuracak?
sonra da kanuni yollardan isimi hallederdim
ay allah korusun ne diyorum ben yaaa :))
Su son cümlenizi hep söyleyin, cünkü bu hayat öyle bir hayat ki bir tokati ile insanin altini üstüne cevirir.
Insan olanin basina gelmeyecek is yoktur.
eşimle cumartesi günü şiddetli bi kavga yaptık . kavga esnasında eşim o kadar kendini kaybediyor ki ve herşey öyle çabuk gelişiyor ki ben ne olup bittiğini anlayamadan bi bakıyorum iş çığrından çıkmış.
bu anlarda eşim beni o kadar kırıyor ki hem sözleriyle hem de davranışlarıyla. iki gündür de konuşmuyoruz. ve ben ona çok kırgınım. koluma vurdu mosmor oldu kolum etrafı dağıttı off off yazarken bile utanıyorum ya. iki gündür konuşmuyoruz ve ben bu kadar iğrenç hallere düştükten sonra onla konuşacak çok utanıyorum kendimi çok değersiz hissediyorum. normalde mükemmel anlaşıyoruz ama kavga anında nasıl değişiyor of
ama şimdi iki gün önce o kadar öfkeden saldıracak yer arayan adam bugün evden çıkarken bana bi şeyler demeye çalışıyor falan. ben cevap vermedim. mesaj atmış ona da cevap yazmadım tabi.
şimdi o kendince barışmak için adım atıyor ben karşılık vermesem ''kinci'' olmuş olacağım. halbuki kin ve nefrette değil kırgınlıktan dolayı onla konuşamam. böyle düşünüyorum ama bana bi laf atsa hemen yelkenleri suya indirmekten de korkuyorum çünkü daha önce böyle çok yaptım.
yani bence tartışma konusunda % 100 haklı olsa bile o an öyle davranmamalı ama
şimdi ben eşimi yaptıklarından dolayı pişmanlık yaşamasını sağlayacak, ve benim kindar değil kırgın olduğumu anlatacak ne yapayım ne söyleyeyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?