Çok konuşuluyor ama bir narsist eş kurbanı da benim, gelin dertleşelim

prettiestgirl .!.:

Herkese selam hanımlar,

Daha evliliğimin 1 senesi dolmadan boşanıyorum.
Neler neler yaşadım, paranoyaklık, güvensizlikle suçlanmalar, her şeyin sorumlusu ben olmam.. fiziksel-sözel şiddet.
Hep anlattıkları gibi ilişkinin başlarında love bombing, sürekli konusmak istemeler, daha ilk aylardan evlilik teklifi.
Sonrasında onun hayatına karışmamdan rahatsız oldugunu belirtti. Böyle böyle başladı.
Ona normal gelen her şey bana anormal geliyordu ( Fazla spesifik detay veremiyorum, tanıdıkların burayı takip etme ihtimaline karşı)
Psikoloğa gittim, yetmedi psikiyatriste gittim. İlaçlara başladım. Ben sanki ben gibi değildim. Sürekli her yaptıgım eleştiriliyordu.
Her şeyin en doğrusunu o bilirdi. Bütün bunların yanında onun eski sevgilisi sürekli beni takip edip, benden ölesiye nefret ediyordu. (Laf çarpmalar vs.. sosyal medya üzerinden) ve inanılmaz ortak ilgi alanları vardı. Her şey böyle başladı, kafamda sürekli acaba mı? sorusu.
Öfke kontrolsüzlüğü vardı, her tartışmamızda üzerime yürümeler, bağırmalar, fiziksel şiddet (detaya giremeyeceğim içimden küfür ediyorum şu an)
O kadar safmışım ki, burada yazılanları okudukça bire bir aynılarını yaşadıgımı gördüm. Daha 2 hafta öncesine kadar bütün her şeyin sorumlusu benim, güvensizlikle onu itham ettim diyordum. Sürekli boşanacağım için ağlıyordum. Şimdi Allah kurtarmış iyi ki çocugum olmamış diyorum. Böyle tecrübesi olanlar lütfen siz de yazın, dertleşelim. Bu süreci nasıl atlattınız ?

Genişletmek için tıkla...

Klnncc1 .!.:

Zararın neresinden dönersen kârdır da evlenmeden önce de belliymiş o zaman ayrılmayı düşünmediniz mi hiç ? Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

prettiestgirl .!.:

Evlenmeden önce bu kadar belli etmedi, zaten 6 ayda evlendik. İşimiz gücümüz yerinde evlilikte tanırız diye. Çok büyük bir hataymış. Psikolojim yerle bir şu an

Genişletmek için tıkla...

prettiestgirl .!.:

Herkese selam hanımlar,

Daha evliliğimin 1 senesi dolmadan boşanıyorum.
Neler neler yaşadım, paranoyaklık, güvensizlikle suçlanmalar, her şeyin sorumlusu ben olmam.. fiziksel-sözel şiddet.
Hep anlattıkları gibi ilişkinin başlarında love bombing, sürekli konusmak istemeler, daha ilk aylardan evlilik teklifi.
Sonrasında onun hayatına karışmamdan rahatsız oldugunu belirtti. Böyle böyle başladı.
Ona normal gelen her şey bana anormal geliyordu ( Fazla spesifik detay veremiyorum, tanıdıkların burayı takip etme ihtimaline karşı)
Psikoloğa gittim, yetmedi psikiyatriste gittim. İlaçlara başladım. Ben sanki ben gibi değildim. Sürekli her yaptıgım eleştiriliyordu.
Her şeyin en doğrusunu o bilirdi. Bütün bunların yanında onun eski sevgilisi sürekli beni takip edip, benden ölesiye nefret ediyordu. (Laf çarpmalar vs.. sosyal medya üzerinden) ve inanılmaz ortak ilgi alanları vardı. Her şey böyle başladı, kafamda sürekli acaba mı? sorusu.
Öfke kontrolsüzlüğü vardı, her tartışmamızda üzerime yürümeler, bağırmalar, fiziksel şiddet (detaya giremeyeceğim içimden küfür ediyorum şu an)
O kadar safmışım ki, burada yazılanları okudukça bire bir aynılarını yaşadıgımı gördüm. Daha 2 hafta öncesine kadar bütün her şeyin sorumlusu benim, güvensizlikle onu itham ettim diyordum. Sürekli boşanacağım için ağlıyordum. Şimdi Allah kurtarmış iyi ki çocugum olmamış diyorum. Böyle tecrübesi olanlar lütfen siz de yazın, dertleşelim. Bu süreci nasıl atlattınız ?

Genişletmek için tıkla...

prettiestgirl .!.:

Evlenmeden önce bu kadar belli etmedi, zaten 6 ayda evlendik. İşimiz gücümüz yerinde evlilikte tanırız diye. Çok büyük bir hataymış. Psikolojim yerle bir şu an

Genişletmek için tıkla...

notredam .!.:

İlk konumu okursanız benimle aynı şeyleri yaşamışsınız neredeyse, ben canımı zor kurtardığımı düşünüyorum deliden çocuk olmadan ayrılmak en iyisi emin olun suçlu biz değiliz zamanla içiniz soğuyunca hata bende mi demeyin lütfen bu tip delilerden uzaklaşmak en iyi çözüm oluyor düzelmez bunlar

Genişletmek için tıkla...

rumuzrumuz .!.:

6 aylık süreçte sizi hiç şakayla karışık küçümser gibi davrandı mı

Genişletmek için tıkla...

prettiestgirl .!.:

Herkese selam hanımlar,

Daha evliliğimin 1 senesi dolmadan boşanıyorum.
Neler neler yaşadım, paranoyaklık, güvensizlikle suçlanmalar, her şeyin sorumlusu ben olmam.. fiziksel-sözel şiddet.
Hep anlattıkları gibi ilişkinin başlarında love bombing, sürekli konusmak istemeler, daha ilk aylardan evlilik teklifi.
Sonrasında onun hayatına karışmamdan rahatsız oldugunu belirtti. Böyle böyle başladı.
Ona normal gelen her şey bana anormal geliyordu ( Fazla spesifik detay veremiyorum, tanıdıkların burayı takip etme ihtimaline karşı)
Psikoloğa gittim, yetmedi psikiyatriste gittim. İlaçlara başladım. Ben sanki ben gibi değildim. Sürekli her yaptıgım eleştiriliyordu.
Her şeyin en doğrusunu o bilirdi. Bütün bunların yanında onun eski sevgilisi sürekli beni takip edip, benden ölesiye nefret ediyordu. (Laf çarpmalar vs.. sosyal medya üzerinden) ve inanılmaz ortak ilgi alanları vardı. Her şey böyle başladı, kafamda sürekli acaba mı? sorusu.
Öfke kontrolsüzlüğü vardı, her tartışmamızda üzerime yürümeler, bağırmalar, fiziksel şiddet (detaya giremeyeceğim içimden küfür ediyorum şu an)
O kadar safmışım ki, burada yazılanları okudukça bire bir aynılarını yaşadıgımı gördüm. Daha 2 hafta öncesine kadar bütün her şeyin sorumlusu benim, güvensizlikle onu itham ettim diyordum. Sürekli boşanacağım için ağlıyordum. Şimdi Allah kurtarmış iyi ki çocugum olmamış diyorum. Böyle tecrübesi olanlar lütfen siz de yazın, dertleşelim. Bu süreci nasıl atlattınız ?

Genişletmek için tıkla...

Tacro .!.:

İyi ki çocuk yok hiç evlenmemiş gibisin ben 8 yıl dayandım 2 çocukla o yüzden şanslısın bunun farkında ol ve üzülme bile

Genişletmek için tıkla...