slm kizlar,
yurtdisinda yasiyorum. gecen sene babam vefat etti ve bundan onceki bi sene cok kotu gecti, hastalikla ugrasmak cok zor, allah kimseleere vermesin. sonrasinda okul icin direk baska bi ulkeye gitmek zorunda kaldim tek basima. bu sadece bi sene icindi, ve artik bitti, geri dondum. belki bilenler vardir, 1-2 hafta once nisanlimdan ayrildim, yasadigimiz yerde aile yok, hepsi turkiye'de.
ben ailenin en buyuk cocuguyum ve babam hastalandiginda dogal olarak tum sorumluluk bendeydi. butun aile cok kotu etkilendi, eminim hicbirimizin psikolojisi iyi degil. eski nisanlim herseyde yanimdaydi, onun ailesi falan arkamdaymis gibi hissediyordum. ama simdi onlarda gitti, icimde hep bir korku var, allah korusun her an birine bisey olacakmis gibi hissediyorum ve nasil ustesinden gelirim bilmiyorum.
olacakla olecege care yok biliyorum ama bu korkuyloa yasamak cok zor, cok yanliz ve mutsuzum, arkanda kimsenin olmamasi cok kotu bisey
yurtdisinda yasiyorum. gecen sene babam vefat etti ve bundan onceki bi sene cok kotu gecti, hastalikla ugrasmak cok zor, allah kimseleere vermesin. sonrasinda okul icin direk baska bi ulkeye gitmek zorunda kaldim tek basima. bu sadece bi sene icindi, ve artik bitti, geri dondum. belki bilenler vardir, 1-2 hafta once nisanlimdan ayrildim, yasadigimiz yerde aile yok, hepsi turkiye'de.
ben ailenin en buyuk cocuguyum ve babam hastalandiginda dogal olarak tum sorumluluk bendeydi. butun aile cok kotu etkilendi, eminim hicbirimizin psikolojisi iyi degil. eski nisanlim herseyde yanimdaydi, onun ailesi falan arkamdaymis gibi hissediyordum. ama simdi onlarda gitti, icimde hep bir korku var, allah korusun her an birine bisey olacakmis gibi hissediyorum ve nasil ustesinden gelirim bilmiyorum.
olacakla olecege care yok biliyorum ama bu korkuyloa yasamak cok zor, cok yanliz ve mutsuzum, arkanda kimsenin olmamasi cok kotu bisey
