Slm kizlar.. Neden yazdigimi da bilmiyorum aslinda ama yine de icimi dokmek istedim biraz.
Ya gercekten kendimi ovmek icin soylemiyorum hatta bence hic ovunulecek bisey de degil neyse. Cok merhametli oldugumu dusunuyorum. Yani bazen ise yariyor ama cogunlukla herseyden sonra kendimi enayi gibi hissediyorum.
Mesela fakir ya da zor durumda birilerini gorsem (hatta fotograf bile olsa) gun boyunca aklimdan cikmiyor. Veya ogretmen oldugum icin ogrencilerimin bazilarini surekli dusunuyorum. Neyse bunlar iyi taraflari.
Ama biriyle tartisirken cok laf soylemek istemiyorum. Ya da birisi bana o kadar kotuluk yapmasina ragmen ben bisey yapamiyorum. Bazen yapiyorum ama icim yanarak, yani o kisiye de uzuluyorum hep. Baskalarini kendimden once dusunuyorum.
Sacmaliyorum farkindayim. Bunun caresi de yok, niye yazdigimi da bilmiyorum. İcimi dokeyim dedim..
Faydali olabilecek bi yorumunuz varsa beklerim :)
Ya gercekten kendimi ovmek icin soylemiyorum hatta bence hic ovunulecek bisey de degil neyse. Cok merhametli oldugumu dusunuyorum. Yani bazen ise yariyor ama cogunlukla herseyden sonra kendimi enayi gibi hissediyorum.
Mesela fakir ya da zor durumda birilerini gorsem (hatta fotograf bile olsa) gun boyunca aklimdan cikmiyor. Veya ogretmen oldugum icin ogrencilerimin bazilarini surekli dusunuyorum. Neyse bunlar iyi taraflari.
Ama biriyle tartisirken cok laf soylemek istemiyorum. Ya da birisi bana o kadar kotuluk yapmasina ragmen ben bisey yapamiyorum. Bazen yapiyorum ama icim yanarak, yani o kisiye de uzuluyorum hep. Baskalarini kendimden once dusunuyorum.
Sacmaliyorum farkindayim. Bunun caresi de yok, niye yazdigimi da bilmiyorum. İcimi dokeyim dedim..
Faydali olabilecek bi yorumunuz varsa beklerim :)
