çok mu abartıyorum ama üzülüyorum:(

merhaba arkadaşlar 5 aylık evliyim küçük bi ilçede çalışıyoruz eşimle. sosyal aktivite olarak ev gezmelerinden başka bi şey yok burda. bende arkadaşlarla ev toplantılarını seven biri değilim. eşim ise arkadaşlarıyla buluşup kahve dediğimiz yerlere takılıyo nefret ediyorum.bu haftada 2_3 sefer oluyo (nöbetlerimiz olmasa o arkadaşlarıyla hergün gidecekte ALLAH tan nöbet tutyoz)evde olduğumuz günlerde özellikle akşam yemeği yiyeceğimiz saatlerde arkadaşları arıyo hadi dışarı çıkalım diye yada kendisi 2-3 saat evvelden çıkıyo dışarı akşam yemeğine geç geliyo bende onsuz yemek yemek zorunda kalıyorum ve tek başına yemek yemekten nefret eden birisi olduğumu bildiği halde yapıyo. kaç kere uyardım hatta konuşmadım kavga ettim akşam yemeklerinde evde olacaksın diye tamam dedi söz verdi ama bugün yine aynısını yaptıu arkadaşı çağırdı karşı dairede oturuyolar hadi gel çıkalım dedi bende biz daha yemek yemedik çıkmasa dedim eşim ne dese beğenirsiniz ben bisküvi atıştırdım aç değilim şimdilik dedi tamam dedi karımda izin verirse gelirim diyo vermiyorum dedim ama dinlemedi gitti ve benim yine iştahım gitti sinirden de ağlıyorum çokmu abartıyorum ne hiçbişey bilmiyorum zaten buradanda nefret ediyorum eşiminde böle yapması beni dahada üzüyo hatta soğuyorum haksızmıyım siz ne tepki verirdiniz.:44:biraz uzun oldu kusura bakmayın arkadaşlar belki size saçmada gelebilir ama çok takıyorum.

Heralde haklisin kizmakla bende ayni durumda olsam ayni senin gibi düsünürdüm
Esin evliligin bilincinde degil anlasilan bekar hayatini devam ettiriyor

bu erkekler;
kahveden çıkmayacaksa,
eşlerini evde yalnız bırakacaklarsa,
arkadaşları için gece yataktna kalkıp onlara yardım edeceklerse,
arkadaşlarının bir telefonuyla ayaklanan,eşlerinin binlerce cevapsız çağrısından sonra oturdukları yerden sakin bir şekilde kalkacaklarsa,
analarını eşleriyle kıyaslayacaklarsa,
artık anne,babasından oluşan ailesini eşi ve kendisinden oluşan ailesiyle birleştirmeye çalışacaksa,
evli olup gözleri hala dışarıyı görecekse.
haftasonunu eşiyle değilde arkadaşları ya da analarıyla geçireceklerse,
eşlerini yalnızlığa mahkum edecekelrse

ne diye evlenirler anlamam!

gündüzden sorun bugün kendini evli gibi mi hissediyorsun bekar gibi mi diye?
neden derse akşama eşiyle yemek yiyecek olgun bir eş mi var hala gençliğine bekarlığına doyamamış biri mi diye merak ettim de.
ve eğer akşam yemeğine yakın dışarı çıkarsa sofrayı kurun süsleyin öylece bırakın. sizde o yemeği yemeyin(aç kalmayın karnınızı doyurun ama çaktırmayn) masa öylece kalsın yarın akşama kadar..
protesto edin.

akşam için bir kaç dvd alın. yemekten sonra izleriz deyin.

çıkma zamanlarına bir düzen getirmesini söyleyin. hayatında öncelik ev olması gerekir diyin. bol bol konuşun.
sert çıkışlary yapmayın. iğneli bir dille uyarın.

arkadaşlar yorumlarınız için teşekkür ederim hepsini dikkate alıcam inşallah düzelir ailemlede konuştum onlarda sizin gibi düşünüyorlar orta bil yol bulmak lazım diye sinirlenmeden konuş diyolar yalnız ben bi süreliğine akşam yemeği hazırlamıcam. kendisinede söledim hatalı olduğunu kabul etti ve morali bozuldu ama umrumda değil konuşmuyorum şuan ben onun istediği yemekleri sırf o severek yesin diye yapıyorum ama o arkadaşlarına hayır demeyi öğrenemedi gitti. inşallah biraz düzelir...