- 1 Mayıs 2017
- 608
- 283
- 23
- 34
- Konu Sahibi Rengarenk kelebekler
- #1
Kendimi hep böyle etiketleyip durdum..Bir türlü sağlam arkadaşlıklar edinemiyorum.Bunun sebebini de bilmiyorum..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..
kendinize haksizlik etmeyin
