• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok mu sevimsiz bir insanım?

Öyle tabi haklısın.Topluca bir şeyler yapmak istediler ve benim kurs programım vardı.Ben de sabab yapalım ben de sizlerle vakit geçirmek istiyorum dedim.Arkadasin verdiği cevabı ne dese begenirsiniz:"Hocam kalın siz hem dinlenmiş olursunuz.Arkanizdan dedikodunuzu yapicak değiliz ya." Oldu..
Bir o eksikti bir dedikodu yapsaydınız diye lafı yapıştırsaydın hey Allah'ım ya ne insanlar var
 
Benim aklıma şu geldi.Kadın kadına ortamda fazla dikkat çekiyor olabilirsiniz yani fiziksel anlamda. Ya da hiç ilgilerini çekmiyor olabilirsiniz. İkinci dediğimse bi tarz değiştirin. Acaba bugün ne giyecek, saçı nasıl vs. diye merak etsinler sizi. Ay ne alaka diyebilirsiniz de aklıma geldi öyle
 
Benim aklıma şu geldi.Kadın kadına ortamda fazla dikkat çekiyor olabilirsiniz yani fiziksel anlamda. Ya da hiç ilgilerini çekmiyor olabilirsiniz. İkinci dediğimse bi tarz değiştirin. Acaba bugün ne giyecek, saçı nasıl vs. diye merak etsinler sizi. Ay ne alaka diyebilirsiniz de aklıma geldi öyle
Ye kürküm ye misali
Öyle yanaşacaklarına hiç yanaşmasınlar
Karekteri için değer vermeyeceklerse çula Çaputa değerde olmasın
Kendi dünyasında en azından az biraz mutlu olurda...
Çuldan çaputtan öte değer biçmeyenlerinyanında Onuda olmaz
 
Kendimi hep böyle etiketleyip durdum..Bir türlü sağlam arkadaşlıklar edinemiyorum.Bunun sebebini de bilmiyorum..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..

Bilmiyorumda bu basligi gorunce otomatikmen acaba sevimsizmi die dusundum
 
Benim aklıma şu geldi.Kadın kadına ortamda fazla dikkat çekiyor olabilirsiniz yani fiziksel anlamda. Ya da hiç ilgilerini çekmiyor olabilirsiniz. İkinci dediğimse bi tarz değiştirin. Acaba bugün ne giyecek, saçı nasıl vs. diye merak etsinler sizi. Ay ne alaka diyebilirsiniz de aklıma geldi öyle
Giyimime çok önem veririm.
 
Kendimi hep böyle etiketleyip durdum..Bir türlü sağlam arkadaşlıklar edinemiyorum.Bunun sebebini de bilmiyorum..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..
Canm bıraz ukala ol, birazda daha fazla konusmaya gayret et gerekirse her lafa gır bırınede yanas ozman duzelır
 
Sizi takmayanı siz dünden takmayın
Evet, söylendi zaten insan kendine yetmeyi bilmeli. Ve özgüven.. Kendin kendi değerinin farkında olursan bu ışık sizden yansır. Ihtiyacın olmaz, gözüne de gözükmez
Yani olmasalar da olur..
Yaşınız küçük sandım, ama öğretmenmişsiniz. "Sizin daha insanlardan yüzünüz dönmedi mi, gönlünüz kırılmadı mı, ne medet beklenir ki" Insanlara ekseren çok güvenmem. Güvenmediyim insanlardan medet de beklemem.
Elini eteğini çekmek en iyisi.
 
Sizi takmayanı siz dünden takmayın
Evet, söylendi zaten insan kendine yetmeyi bilmeli. Ve özgüven.. Kendin kendi değerinin farkında olursan bu ışık sizden yansır. Ihtiyacın olmaz, gözüne de gözükmez
Yani olmasalar da olur..
Yaşınız küçük sandım, ama öğretmenmişsiniz. "Sizin daha insanlardan yüzünüz dönmedi mi, gönlünüz kırılmadı mı, ne medet beklenir ki" Insanlara ekseren çok güvenmem. Güvenmediyim insanlardan medet de beklemem.
Elini eteğini çekmek en iyisi.
Aynen arkadasim az insan cok huzur ..
 
Kendimi hep böyle etiketleyip durdum..Bir türlü sağlam arkadaşlıklar edinemiyorum.Bunun sebebini de bilmiyorum..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..

Zannediyoruz ki biz insanlara nasıl davranırsak onlarda bize öyle davranır.Ama öyle değil işte.Önce biz kendimizi seveceğiz,kendimize değer vereceğiz ki o değeri başkalarından göreceğiz.Mesela çok mutlu olduğunuzda konuşmalarınızla,mutsuz olduğunuzdaki konuşmalarınız bir mi? Mutluyken canlıyızdır,enerjiğizdir,pozitifizdir.Karşımıza da aynen bunu iletiriz.Onlar da çok negatif değilse ister istemez bize çekilecek. Mesela kendimden örnek vereyim eğer iş ortamında değil de,kafamın uyduğu insanlarla buluşacaksam kendimi ışıl ışıl hissediyorum mutluluktan.O ışıltıyı yansıtıyor olmalıyım ki hiç tanımadığım insanlar bile diğer arkadaşlarım gibi oluyor sanki yılllardır arkadaşız diyorlar.İş ortamında ise bilerek ve isteyerek modumu kendime çeviriyorum profesyonel açıdan,Çünkü biliyorum aşırı sıcak oluyorum iş ortamında sonra bir şey olursa çok soğuyorum.İş ortamı haricinde görenler tabiki şaşırıyor biz seni hiç böyle bilmezdik diye : ))) Evet bu benim bilinçli seçimim.Siz de bilinçli seçimler yabilirsiniz nacizane.Etrafımız bizi bize yansıtıyor, kimisi soğuk olarak algılıyor kimisi garip ama negatife negatif işte tatlım ya da işte pozitif ise pozitif
 
Kendimi hep böyle etiketleyip durdum..Bir türlü sağlam arkadaşlıklar edinemiyorum.Bunun sebebini de bilmiyorum..
Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde kendimi hep arka planda hissediyorum.Yalnizim da..Kimseye bir zararım da yok.Ark niyetim de olmaz..Nasil anlatacağımi bilmiyorum ama sevilmediğini düşünüyorum
..yeni bir ortama girdim..Arkadas edinemedim.Onlarin arasına girmeye calisiyorum.Kendimi uzak da tutmuyorum.Ama ilgi görmüyorum.
Şöyle anlatayim.Ben "Günaydın "dediğimde bazen kuru bir gunaydinla bazen de hiç bir şeyle gecistiriliyorum..Bir başka arkadaş dediğinde daha farkli.."Nerelerde kalsın,canim,cicim.."gibi güzel sizlerle karşılaniyor. Geçen iki günlük bir geziye çıktık.Benimle birlikte bir arkadaş daha rahatsızlandı.Ona ilaçlar,pestiller yetiştirilirken beni kimse görmedi bile.Tek başıma ayakta kalmaya çalıştım ki ben o arkadaştan çok daha kotuydum.Belki söylediklerim size basit gelebilir ama benzer şeyleri sürekli yaşamak beni uzuyor..Cok takmıyorum ama bazen insan arkadaşı olsun istiyor.
Onlar toplu bir şey yaparken en son duyan ben oluyorum , o da mecburen.Bu geziye de onlarla kaynaşmak için gitmistim.
Kimseye yapışmak da istemiyorum.Kisacasi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum.
Basit gelebilir size ama beni anlayan arkadaşlar da olacaktir.O yüzden buraya konu actim..
Kendini soyutladigin icin insanlar da seni farketmiyor önemsemiyor. Sen kendini onemsemezken neden baskalari cok onem versin sana. Ozguven sorununu asip insanlarla iletisime gecersen o zaman gunaydin dediginde boynuna sarilir sana da gunaydin canim arkadasim derler. Silik olmayi tercih eden sen kimse beni gormuyor diye sikayet eden yine sen...
 
Sanirim universitelisiniz. Universitede boyle seyler olabilir. Yani anlamsiz bir sekilde bazen bazi insanlarin yaninda kotu ve yalniz hissedersiniz. Iste o ortamdan uzaklasin. Zaten bir arkadas grubuna dahil olmak universitede uzun surede kaybettirir. Gidin calisma salonunda, kantinde, artik her nerede takılıyorsaniz insanlarla birebir iletisim kurun. Yani atiyorum bugun baska bir grupla yarin baska bir grupla oturun. Olabildiğince samimi olmaya kasmadan cok insanla tanisin. Kendinize en yakin insani bulma ihtimaliniz artacak. Zamanla en sevdiginiz insanla daha cok zaman geçirmeye baslayacaksiniz zaten. Sevimsiz olduğunuzu düşünmüyorum. Ki olsaniz nolur, sizi sevimli bulacak illa ki bir sevimsiz daha vardir :KK19:
Ama sizi mutsuz eden insanlara kendinizi sevdirmeye calismayin.
 
Sanirim universitelisiniz. Universitede boyle seyler olabilir. Yani anlamsiz bir sekilde bazen bazi insanlarin yaninda kotu ve yalniz hissedersiniz. Iste o ortamdan uzaklasin. Zaten bir arkadas grubuna dahil olmak universitede uzun surede kaybettirir. Gidin calisma salonunda, kantinde, artik her nerede takılıyorsaniz insanlarla birebir iletisim kurun. Yani atiyorum bugun baska bir grupla yarin baska bir grupla oturun. Olabildiğince samimi olmaya kasmadan cok insanla tanisin. Kendinize en yakin insani bulma ihtimaliniz artacak. Zamanla en sevdiginiz insanla daha cok zaman geçirmeye baslayacaksiniz zaten. Sevimsiz olduğunuzu düşünmüyorum. Ki olsaniz nolur, sizi sevimli bulacak illa ki bir sevimsiz daha vardir :KK19:
Ama sizi mutsuz eden insanlara kendinizi sevdirmeye calismayin.
Teşekkürler cevabınız için ama üniversiteli değilim.Ogretmenim.bu sorun hep var bends malesef..
 
Sizi takmayanı siz dünden takmayın
Evet, söylendi zaten insan kendine yetmeyi bilmeli. Ve özgüven.. Kendin kendi değerinin farkında olursan bu ışık sizden yansır. Ihtiyacın olmaz, gözüne de gözükmez
Yani olmasalar da olur..
Yaşınız küçük sandım, ama öğretmenmişsiniz. "Sizin daha insanlardan yüzünüz dönmedi mi, gönlünüz kırılmadı mı, ne medet beklenir ki" Insanlara ekseren çok güvenmem. Güvenmediyim insanlardan medet de beklemem.
Elini eteğini çekmek en iyisi.
Hem dost kazığı yedim hem de ilişkimde yari yolda bırakılsın.Insanlara çok güvenim yok..Hatta hic..belki guvensizligimden yaklaşamıyorum..Alingan dVraniyorum..Ama hayat tecrübesi iste..
 
Aynen bende senin gibiyim ... zaman değişti artık bizim gibi insanlar sevilmiyor ortamlar da ... sevilmek istiyorsan tatlı dilli olacaksın yağ yakmayı bileceksin ... sessiz sessiz duran î istemiyorlar .. BEN öyle düşünüyorum en azından
 
Back
X