Cok önemsememiz lazim...

Gxuxlsxuxm Sultan · 14 Mayıs 2009

Ilk okul zamanlariniza gidin...gamyoncuiremsu

Her sinifta tabiri caizse iki kategori cocuk vardi...

1. Herkesin oynamak arkadas olmak istedigi cocuk
2. Cogunlukla tenefüsleri yanliz geciren, kimsenin ilgilenmedigi cocuk...

Ben almanyada ilk okula basladim...o dönemleri hatirladigim zaman aslinda 2. kategorideki cocuktum...yanliz degildim bir türk arkadasim daha vardi ve benden 1 yas büyük ablam benimle ayni sinifdaydi... :delphin:

Fakat her zaman o herkesin oynamak istedigi cocuklara özenerek bakmisimdir...ve o cocuk aklimla acaba neden sinifdaki diger cocuklar olsun ögretmenimiz olsun o cocuklara bizden daha farkli davraniyor diye düsünürdüm....CADIARZU

Simdi bir yetiskin ve anne olarak cevabim sudur...

Bir Anne ve Baba cocuklarinla nasil ilgileniyor nasil deger veriyor nasil üstüne titriyorsa o cocukda gerek okulda gerek arkadas cevresinde ayni ilgiyi ve degeri görüyor...
O cok popüler olan cocuklarin anneleri her veli toplantisinda her okul faaliyetinde her okula ilgili bir projede en önde gidenlerdi...cocuklarinin okullari icin gerekirse is yerinden izin bile alirlar her konuda tam destek verirlerdi... :delphin:

Benim annemin babamin dogru düzgün bir veli toplantisina veya okul faaliyetine katildigni hatirlamiyorum....Nedeni...Almanca bilmiyoruzki kizim ne yapacaz orda...Derslerimizde bile yardimci olamiyorlardi bize...kaldiki gezilere faaliyetlere katilsinlar..benneyaptımki

Evet simdi anladim...cocuklarimizin okullarinda mutlu olmalarini istiyorsak onlari cok ama cok önemsememiz lazim..a.s

combine · 14 Mayıs 2009

Gülsüm Sultan .!.:
Ilk okul zamanlariniza gidin...gamyoncuiremsu

Her sinifta tabiri caizse iki kategori cocuk vardi...

1. Herkesin oynamak arkadas olmak istedigi cocuk
2. Cogunlukla tenefüsleri yanliz geciren, kimsenin ilgilenmedigi cocuk...

Ben almanyada ilk okula basladim...o dönemleri hatirladigim zaman aslinda 2. kategorideki cocuktum...yanliz degildim bir türk arkadasim daha vardi ve benden 1 yas büyük ablam benimle ayni sinifdaydi...

Fakat her zaman o herkesin oynamak istedigi cocuklara özenerek bakmisimdir...ve o cocuk aklimla acaba neden sinifdaki diger cocuklar olsun ögretmenimiz olsun o cocuklara bizden daha farkli davraniyor diye düsünürdüm....CADIARZU

Simdi bir yetiskin ve anne olarak cevabim sudur...

Bir Anne ve Baba cocuklarinla nasil ilgileniyor nasil deger veriyor nasil üstüne titriyorsa o cocukda gerek okulda gerek arkadas cevresinde ayni ilgiyi ve degeri görüyor...
O cok popüler olan cocuklarin anneleri her veli toplantisinda her okul faaliyetinde her okula ilgili bir projede en önde gidenlerdi...cocuklarinin okullari icin gerekirse is yerinden izin bile alirlar her konuda tam destek verirlerdi...

Benim annemin babamin dogru düzgün bir veli toplantisina veya okul faaliyetine katildigni hatirlamiyorum....Nedeni...Almanca bilmiyoruzki kizim ne yapacaz orda...Derslerimizde bile yardimci olamiyorlardi bize...kaldiki gezilere faaliyetlere katilsinlar..benneyaptımki

Evet simdi anladim...cocuklarimizin okullarinda mutlu olmalarini istiyorsak onlari cok ama cok önemsememiz lazim..a.s

Bunu hiç düşünmemiştim fakat haklı olabilirsin...

Gxuxlsxuxm Sultan · 15 Mayıs 2009

combine .!.:
Bunu hiç düşünmemiştim fakat haklı olabilirsin...

Sadece okul hayatinda degil..sonraki dönemlerimizdede bu böyle bence...

Arkasinda her konuda destek olan, deger veren, ilgili alakali ailesi olan bir kadina veya kiza hem esinin hem esinin ailesinin bakisida cok farkli degilmi? :delphin:

Anne baba evinde cok önemsenen bir cocuk kisilik olarakda daha güclü ve kendine güvenen bir yapida ....kendini ezdirmiyor..hakkini ariyor...gerek is hayatinda gerek sosyal hayatinda gerek evliliginde büyük ihtimal ile daha basarili oluyor...a.s

Zaten kendine tüm arti ve eksileri ile güvenen ve deger veren insan baska insanlardan deger görür....kendini degersiz gören baskasindanda deger görmez

Böyle güclü bir kisiligin sabit olmasi icin cocuklukta gösterilen ilgi alaka ve sevgi cok önemli

fxuxsfxuxs · 15 Mayıs 2009

sen kendini ne kadar sever, ne kadar değer verirsen çevrendekiler de sana o kadar değer verir ve seni sever
kendimizi sevmemizin en önemli şartı da aileden yeterli ilgi ve sevgiyi görmemiz değil mi zaten?
çocukken bu konuyu ben de çok düşünürdüm
fulya vardı bizim sınıfta, kızlar erkekler herkes onu çok severdi, oyunlarda onunla eş olmak isterdi
neden acaba diye düşünürdüm, ben de yalnız değildim ama onun kadar popüler de değildim:))
çok kendine güvenle, mutlu, pozitif bir çocuktu, hala da öyledir, üniversitede karşılaştık, hiç değişmemiş hala çok seviliyor, kendini sevenlere de değer veriyor
böyle çocuklar yetiştirebiliriz umarım

Gxuxlsxuxm Sultan · 15 Mayıs 2009

füsfüs .!.:
sen kendini ne kadar sever, ne kadar değer verirsen çevrendekiler de sana o kadar değer verir ve seni sever
kendimizi sevmemizin en önemli şartı da aileden yeterli ilgi ve sevgiyi görmemiz değil mi zaten?
çocukken bu konuyu ben de çok düşünürdüm
fulya vardı bizim sınıfta, kızlar erkekler herkes onu çok severdi, oyunlarda onunla eş olmak isterdi
neden acaba diye düşünürdüm, ben de yalnız değildim ama onun kadar popüler de değildim:))
çok kendine güvenle, mutlu, pozitif bir çocuktu, hala da öyledir, üniversitede karşılaştık, hiç değişmemiş hala çok seviliyor, kendini sevenlere de değer veriyor
böyle çocuklar yetiştirebiliriz umarım

Insallah canim...a.s

Selenais · 15 Mayıs 2009

Cok dogru tamamen katiliyorum

Ama kendimdende örnek vermek isterim, biz 4kardesiz. Erkekler zaten annem tarafindan simartiliyor onlar ayri havada=) Ama ben ve kiz kardesim özellikle babamdan cok ilgi görürdük, halada öyledir.

Yalniz kisilik farkliliginida gözardi etmemek lazim tabi, evde benle kiz kardesim arasinda hicte ayirim yapildigini düsünmüyorum, ama ben yinede biraz arka planda olmayi seven biriyim. yalnizligi degil ama az ve öz arkadasliklar kurar herkesle konusmam kaynasmam kolay kolay, cokda pesinden kosulan aranilan biri degildim okulda, bir grubumuz vardi tabiki ilk okuldan lise yillarina kadar..Ve okadardi yani

Ama kiz kardesim deli dolu asiri sosyal bütün okulu pesinden sürükleyebilen biri, herkes tanir onu, cokda basarilidir herkes onunla grupta olmak ister bir proje veya okul gazetesi hazirlarken, tiyatroda yer alir sarki söyler dans eder, benim tam tersim yani =)

Yani bazi cocuklara istedigin kadar ilgi alaka özgüven ver, yinede okuldaki o populer cocuk olmayabilir, ama yine Gülsüm sultanin dedigi gibi, bu hayatin diger taraflarinda gösterir kendini.. esi ve esinin ailesi, arkadaslari isi v.b..

*Kus-Yuvasi* · 15 Mayıs 2009

Gülsümcüm, cok güzel bir konuya deginmissin. alkisalkisalkis

Cocuklarimiz bizim icin en degerli hazinelerimiz, fakat iyi degerlendire bilirsek. Hazinenin bir anlami yoktur, gerektigi gibi yatirim yapamassak. Eger yatirim dogru ise, o zaman o hazine kat kat büyür ve artar bile ...

Canim benim cocuguma cok deger vermeye calisiyorum, cünkü o benim Birtanem ve Herseyim, dünya bir yana yavrum bir yana ... Benim icin zaten ilk etapda kizim ve esim gelir, tabi bende varim aralarinda ... hihoyyyt

Her konuda onu anlamaya, onu dinlemeye ve daima onun arkasinda oldugumu her daim hissettirmeye calisiyorum ...

Fakat Selenais´inde dedigi gibi, kiz kardesim ve ben cok farkliyizdir, halbuki ikimizde ayni tarzda büyütüldük, ben daha fazla arka planda olmayi severim, fakat kiz kardesim ön planda olmayi cok ister, bu birazda karakter meselesi galiba ...

Önemli olan kendine ve cevreye hayirli bir evlad yetistirmek, Allah insallah bunu bize nasip eder ... :Saruboceq:

HeartLess · 15 Mayıs 2009

çocuk yetiştirmek dünyanın en zor işi...
çocuk aile de ne görürse ,onu gösterir...
anne babalar çocuklarına özgüveni,sevgiyi,saygıyı
dürüstlüğü ne kadar öğretirlerse,verirlerse,onun kat kat fazlasını
alırlar diye düşünüyorum...
çocuklar evde sürekli eleştirlirse,aşağlanırsa,
dışarıda da,gerek arkadaş çevresinde,gerek okul hayatında
pısırık,kendine güvensiz biri olur...
onların da bir birey olduğunu,onlarında söz hakkı olduğunu
unutmamalıyız ki,nerede olursa olsun
kendini ifade edebilsin...
biliyruz ki,çocuklar çok acımasız olurlar kendi aralarında,
sessiz,özgüvensiz arkadaşlarını ezerler,dışlarlar...
anne baba olarak bizlere çok iş düşüyor...
sevgiler...

gullerdiyari · 15 Mayıs 2009

Size katiliyorum Gülsüm Sultancim bende yurt disinda yasayan biriyim cevremde bu gibi sorunlari cok duydum ben buraya evlenince geldim ama burada okula gitmis arkadaslarim var aileleri dil bilmedikleri icin yada cok fazla umursamadilari icin veli toplantisi gezi gibi hicbir faaliyete katilmiyorlarmis okulda neolup bittiginden habersizlermis bundan dolayi yasadiklari zorluklari hep dile getirirler :delphin:

Bunu azcok bildigim icin almancam cok güzel deyil idare eder ama genede hep onlarin yanlarinda olmaya calistim bizler anne baba olarak bunlar bizim görevimiz onlarla nekadar yakin olursak onlari dinleyip sorunlarini paylasip ortak olursak özgüveni olan kendien ve cevresine hayirli biri olarak yetisirler.
cocuk yetistirmek cok zor allah hepimizin yardimcisi olsun:Saruboceq:
güzel bir konu acmissin yüregine saglika.s.

kelebek088 · 15 Mayıs 2009

Aslında bu biraz da öğretmende de bitiyor. Nerde etkinliklere çok katılan, nerde zengin veli onları her işe ortak ediyorlar. Tabi onların çocukları da anneleri sayesinde popüler oluyor. Çocukların oynanmak istenen aranan sorulan çocuklar olması elbette çok güzel. Ben de sinik sessiz bir çocuktum. ıkiz kardeşlerim olduğunda annem benim okulla ilgili işlerimle ilgilenemezdi. Ben de bunun acısını çok duymuşumdur. Onun için şimdi öğrencilerimden nerde sessiz sakin pısmış olan varsa onu aktif hale getirmeye çalışıyorum. Bazen de nasılsa diğer öğrencileri ile aileleri ilgileniyor seviyor önem veriyor diyorum. Objektif olmak gerçekten zor...

Güzel bir konuya değinişsiniz. Teşekkürler.

Selenais · 15 Mayıs 2009

kelebek088 .!.:
Aslında bu biraz da öğretmende de bitiyor. Nerde etkinliklere çok katılan, nerde zengin veli onları her işe ortak ediyorlar. Tabi onların çocukları da anneleri sayesinde popüler oluyor. Çocukların oynanmak istenen aranan sorulan çocuklar olması elbette çok güzel. Ben de sinik sessiz bir çocuktum. İkiz kardeşlerim olduğunda annem benim okulla ilgili işlerimle ilgilenemezdi. Ben de bunun acısını çok duymuşumdur. Onun için şimdi öğrencilerimden nerde sessiz sakin pısmış olan varsa onu aktif hale getirmeye çalışıyorum. Bazen de nasılsa diğer öğrencileri ile aileleri ilgileniyor seviyor önem veriyor diyorum. Objektif olmak gerçekten zor...

Güzel bir konuya değinişsiniz. Teşekkürler.

Sizin gibi ögretmenler oldukca cocuklarin sirti yere gelmez ne diyim.. keske bütün ögretmenler böyle düsünse.. tebrikleralkisalkisalkis

kelebek088 · 15 Mayıs 2009

Selenais .!.:
Sizin gibi ögretmenler oldukca cocuklarin sirti yere gelmez ne diyim.. keske bütün ögretmenler böyle düsünse.. tebrikleralkisalkisalkis

Teşekkür ederim. Aslında öğretmenlik dışında ben de kendim yaşadığım için bu sorunları hala hatırladıkça içim acıyor. Öğretmenim hep ailesi okula gelen özellikle sınıf annesi vs... gibi velilerin çocukları ile ilgiliydi geri kalanlar onu hiç ilgilendirmezdi. Belki de hayat tecrübesi... Öyle olunca diğer çocuklar da öğretmenin etkisinde kalıp o popüler çocuklarla oynamak isterdi hep. Gerçekten zor bir durum ya. Her zaman hayatta hak ettiğimiz ilgi ve sevgiyi görmeyebiliyoruz galiba. Ama bunu ileride çocuklarımıza ve şuan öğrencilere göstermek en iyisi bence...

Lotus · 15 Mayıs 2009

katılıyorum Gülsüm sana...
çocuk mutlaka annesiyle ve babasıyla gurur duymak istiyor...
onların en güzel, en akıllı, en başarılı olduğunu bilmek istiyor...
sevildiğini ne olursa olsun sevileceğini bilmek istiyor...
mesela ben çocukken annesi çalışan arkadaşlarıma çok özenirdim...
bir arkadaşım vardı o benden daha başarılıydı bu başarısını annesinin çalışmasına bağlardım...
o yüzden çalışan bir anne olmayı tercih ettim...
çocuk özdeğeri 0-2 yaş arasında anneden özgüveni 2-6 yaş arası babadan alıyor...
özgüveni hep çok yüksek bir çocuktum ama özdeğerimi çok sonra farkettim...
babamla hep iyi bir diyoloğumuz oldu ama annemi çok sonraları sevdim...
çocuklarınızı sevin...
kendi hayatınızın çözülmemiş sorunlarını onlara yüklemeyin...
kendi hayatlarınızdaki sorunlarla boğuşurken onlar büyüyorlar...
uslu çocuk olursan seni severimlerle büyütmeyin... koşulsuz sevin ki koşulsuz sevmeyi öğrensinler...

hadibakem · 15 Mayıs 2009

bende 2 kategorideki çoçuklardandım
annem babam iş geçim derdinden bize ilği gösteremezlerdi.
nerdee
hep içine kapanık bir kız olmuşumdur.
üni. sonra özgübvenim arttı kendimi farkettim
inş. kızımı yetişdiğim gibi yetiştimrek istemiyorum
hep bu maddiyat sorunlar varya onlar mahvetti beni.

mors · 15 Mayıs 2009

elfida cok guzel cok samimi yazmissin..
bunlara kesinlikle katiliyorum...birsey daha eklemek istiyorum cocuklar sevgiyi,guveni evde istedigi sekilde goremezlerse,hissedemezlerse bunu disarida ariyorlar bu yuzden yanlislar yapabiliyor..cocuk dogurmakla buyumez,anne ve baba isteyerek ve kendini hazir hissederek cocugun hak ettigi imkanlari ona saglayarak yetistirmek gerekir..

kendi hayatınızın çözülmemiş sorunlarını onlara yüklemeyin...
kendi hayatlarınızdaki sorunlarla boğuşurken onlar büyüyorlar...
uslu çocuk olursan seni severimlerle büyütmeyin... koşulsuz sevin ki koşulsuz sevmeyi öğrensinler...

Gxuxlsxuxm Sultan · 15 Mayıs 2009

kelebek088 .!.:
Teşekkür ederim. Aslında öğretmenlik dışında ben de kendim yaşadığım için bu sorunları hala hatırladıkça içim acıyor. Öğretmenim hep ailesi okula gelen özellikle sınıf annesi vs... gibi velilerin çocukları ile ilgiliydi geri kalanlar onu hiç ilgilendirmezdi. Belki de hayat tecrübesi... Öyle olunca diğer çocuklar da öğretmenin etkisinde kalıp o popüler çocuklarla oynamak isterdi hep. Gerçekten zor bir durum ya. Her zaman hayatta hak ettiğimiz ilgi ve sevgiyi görmeyebiliyoruz galiba. Ama bunu ileride çocuklarımıza ve şuan öğrencilere göstermek en iyisi bence...

Aynen bunlari bende yasadim iste....
Tabikide cok ilgi alaka oldugu halde yinede icine kapanik cekingen duran cocuklar var...yapi itibari ile fazla girisken olamazlar...ama yinede cocugnun okulu ile ilgili alakali bir veliyi karsinda gören ögretmen o ögrencisine cok daha farkli bakiyor kanimca... :delphin:

Elfida .!.:
katılıyorum Gülsüm sana...
çocuk mutlaka annesiyle ve babasıyla gurur duymak istiyor...
onların en güzel, en akıllı, en başarılı olduğunu bilmek istiyor...
sevildiğini ne olursa olsun sevileceğini bilmek istiyor...
mesela ben çocukken annesi çalışan arkadaşlarıma çok özenirdim...
bir arkadaşım vardı o benden daha başarılıydı bu başarısını annesinin çalışmasına bağlardım...
o yüzden çalışan bir anne olmayı tercih ettim...
çocuk özdeğeri 0-2 yaş arasında anneden özgüveni 2-6 yaş arası babadan alıyor...
özgüveni hep çok yüksek bir çocuktum ama özdeğerimi çok sonra farkettim...
babamla hep iyi bir diyoloğumuz oldu ama annemi çok sonraları sevdim...
çocuklarınızı sevin...
kendi hayatınızın çözülmemiş sorunlarını onlara yüklemeyin...
kendi hayatlarınızdaki sorunlarla boğuşurken onlar büyüyorlar...
uslu çocuk olursan seni severimlerle büyütmeyin... koşulsuz sevin ki koşulsuz sevmeyi öğrensinler...

Kosulsuz eflidacim...dedigin gibi...Cocuklarimizin ilerki hayat dönemlerindede bunun cok büyük rölü var....Evlilik hayatini ele alirsa mesela...Ailesini her ne olursa olsun dag gibi arkasinda bilen bir kadin kaderimdir cekerim deyip bin birtülü haksizliga hakarete ve siddete boyun egmez.....ailem der ve kosar kollarina....a.s

Rabbim hepimize kendine ve özelliklerine güvenen cocuklar yetistirmeyi nasip etsin.:Saruboceq:

çakırgözlü .!.:
bende 2 kategorideki çoçuklardandım
annem babam iş geçim derdinden bize ilği gösteremezlerdi.
nerdee
hep içine kapanık bir kız olmuşumdur.
üni. sonra özgübvenim arttı kendimi farkettim
inş. kızımı yetişdiğim gibi yetiştimrek istemiyorum
hep bu maddiyat sorunlar varya onlar mahvetti beni.

Sen kizinin okul dönemlerinde cok daha farkli bir Anne olackasin canim...
Rabbim iyi günlerini göstersin sana insallah:1hug:

kelebek088 · 15 Mayıs 2009

Gülsüm Sultan .!.:
Aynen bunlari bende yasadim iste....
Tabikide cok ilgi alaka oldugu halde yinede icine kapanik cekingen duran cocuklar var...yapi itibari ile fazla girisken olamazlar...ama yinede cocugnun okulu ile ilgili alakali bir veliyi karsinda gören ögretmen o ögrencisine cok daha farkli bakiyor kanimca...

Evet çocukların yapısından da kaynaklanıyor. Bir de şu var genelde evde susturulan konuşturulmayan veya konuştuğunda birşey söylediğinde terslnip azarlanan çocukları dışarıya açmak daha zor oluyor. benim ailem böyle değildi ama öğretmenim bir soruya doğru cevap vermediğin zaman tekme tokat döverdi. O nedenle ben hiç sınıfta sesimi çıkarmazdım. 5 yıl boyunca susunca da sonra açılmak zor oluyor. Öğretmenin bakış açısı konusunda ise çok haklısın. Öğretmen bence şunu düşünüyor. Okulu önemseyen çocuğunu önemseyen veli geliyor. Bu veliyi de çocuğunu da ben de önemserim diyor. Ama bazı veliler var 50 kere çağırırsın yıl içinde gelmez. İşte böyle olunca öğrenciye karşı olumsuz düşünüyorsun. Halbuki o öğrencinin suçu değil ki... Bunu idrak edemiyor insan bazen... Haklısın...

Gxuxlsxuxm Sultan · 15 Mayıs 2009

kelebek088 .!.:
Evet çocukların yapısından da kaynaklanıyor. Bir de şu var genelde evde susturulan konuşturulmayan veya konuştuğunda birşey söylediğinde terslnip azarlanan çocukları dışarıya açmak daha zor oluyor. benim ailem böyle değildi ama öğretmenim bir soruya doğru cevap vermediğin zaman tekme tokat döverdi. O nedenle ben hiç sınıfta sesimi çıkarmazdım. 5 yıl boyunca susunca da sonra açılmak zor oluyor. Öğretmenin bakış açısı konusunda ise çok haklısın. Öğretmen bence şunu düşünüyor. Okulu önemseyen çocuğunu önemseyen veli geliyor. Bu veliyi de çocuğunu da ben de önemserim diyor. Ama bazı veliler var 50 kere çağırırsın yıl içinde gelmez. İşte böyle olunca öğrenciye karşı olumsuz düşünüyorsun. Halbuki o öğrencinin suçu değil ki... Bunu idrak edemiyor insan bazen... Haklısın...

Canim ben almanyada yasiyorum...3-4 kusak olduk artik burda...bizden doganlar ve sonrakiler yine cok sansli...cünkü anneleri babalari türkceden güzel konusuyor almancayi...herseyden haberdarlar....faaliyetlere gezilere veli toplantilarina katiliyorlar....

Fakat 2. kusak böyle degildi...dil sorunu vardi..anneler babalar cocuklarinin okumalarini istesede yardimci olamiyorlardi...

Ama yinede almanlarda bu ön yargi malesef kaldi...yabanci uyruklu cocuklarin daha dogrusu türk cocuklarinin anne ve babalari hala ilgisiz sorumsuz anneler babalar olarak görülüyor...benneyaptımki

Zamaninda türk cocuklarinin cok hakki yenildi...gayet zeki akilli olan cocuklar sirf dogru düzgün almanca konusamadiklari icin ögrenme özürlü cocuklarin okullarina yollandilar...ve anne babalarda buna müsade etti...cünkü bilmiyorlardiki ne demek oldugnu.... :delphin:

Sükür artik bunlari astik....türklerde üniverste okuyor...hakkini ariyor...ve kendini ezdirmiyor...ve inanki bazen almanlardan güzel almanca konusuyorlar....yerimseniben

kelebek088 · 15 Mayıs 2009

Şuan durumun böyle olması çok sevindirici... Pembe gazetede röportajını okumştum. Tabii ki orasını Türkiye ile kıyaslamak çok zor ama herşey insanın elinde demişler. Sen istedikten sonra orada da herşeyi yoluna koyabilirsin. Tabii kendi aileni kastediyorum... Artık insanlar biraz daha bilinçli. Böyle olduğunu bilmek hoş...

kuzuzuzubambino · 15 Mayıs 2009

Gülsüm Sultan .!.:
Ilk okul zamanlariniza gidin...gamyoncuiremsu

Her sinifta tabiri caizse iki kategori cocuk vardi...

1. Herkesin oynamak arkadas olmak istedigi cocuk
2. Cogunlukla tenefüsleri yanliz geciren, kimsenin ilgilenmedigi cocuk...

Ben almanyada ilk okula basladim...o dönemleri hatirladigim zaman aslinda 2. kategorideki cocuktum...yanliz degildim bir türk arkadasim daha vardi ve benden 1 yas büyük ablam benimle ayni sinifdaydi...

Fakat her zaman o herkesin oynamak istedigi cocuklara özenerek bakmisimdir...ve o cocuk aklimla acaba neden sinifdaki diger cocuklar olsun ögretmenimiz olsun o cocuklara bizden daha farkli davraniyor diye düsünürdüm....CADIARZU

Simdi bir yetiskin ve anne olarak cevabim sudur...

Bir Anne ve Baba cocuklarinla nasil ilgileniyor nasil deger veriyor nasil üstüne titriyorsa o cocukda gerek okulda gerek arkadas cevresinde ayni ilgiyi ve degeri görüyor...
O cok popüler olan cocuklarin anneleri her veli toplantisinda her okul faaliyetinde her okula ilgili bir projede en önde gidenlerdi...cocuklarinin okullari icin gerekirse is yerinden izin bile alirlar her konuda tam destek verirlerdi...

Benim annemin babamin dogru düzgün bir veli toplantisina veya okul faaliyetine katildigni hatirlamiyorum....Nedeni...Almanca bilmiyoruzki kizim ne yapacaz orda...Derslerimizde bile yardimci olamiyorlardi bize...kaldiki gezilere faaliyetlere katilsinlar..benneyaptımki

Evet simdi anladim...cocuklarimizin okullarinda mutlu olmalarini istiyorsak onlari cok ama cok önemsememiz lazim..a.s

Elimizden geldiğince çocuklarımızın yanında olmamız gerekiyor

Cok önemsememiz lazim...

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

yanılsamalar ülkesi

Popüler Üye

Kelepceliyim ben sana

SANA MUHTACIM ALLAHIM

Popüler Üye

hayat beni nden yoruyosun

Dokunmasınlar kanatlarıma

Kelepceliyim ben sana

Dokunmasınlar kanatlarıma

kimse olmadı senin gibi..

oğlum bırakma anneni

cantanem

Popüler Üye

Dokunmasınlar kanatlarıma

Popüler Üye

Dokunmasınlar kanatlarıma

Anne Şeni Çok Şeviyom....

Benzer Konular