Yakında şahit olduğum bir cift var. Aldatildiktan sonra mutlu evlilik yapan.
Bu kişilere özel bir durum bence. Ben olsam devam edemezdim. Kadın devam etmeyi seçti.
Kadın asla ogrenemezdi bir şey olduğunu. Adam geldi kendi anlatti, bir kerelik bir şey yaşamış yurtdışında iken diye. Adamın pismanligina inandı.
Aralarındaki ilişki bundan sonra adamın ona inandirmaya çalışması ile geçmedi. Bir kere konuştular, 1 hafta falan sürdü napacaklarina karar vermeleri. Ondan sonra konu bir daha hiç açılmadı. Ben meseleyi adamdan dinledim. Beni inandirmak zorunda değildi. Ama yediği haltın altında eziliyordu, köpek gibi de pişmandı.
Ve bence hayatı boyunca kadın mutlu olsun diye de çabalar.
Konuyu bilen kimsenin olmaması islerini kolaylaştırdı bence.
Bu durumu çiftin dışında bilen tek kişi benim diye biliyorum. Şimdi mutlular. 2 kızları var. 8 yıldır evliler.
Burada anahtar nokta karakter bence. Ne adam nasıl olsa affetti moduna girdi, ne de kadın affettikten sonra adamın basının etini yedi.
Bunu yapabilen kaç kişi olur bilmiyorum ama yapılırsa devam edilebiliyor demekki.