Öncelikle hemen üni. 3.sınıf öğrencisi olduğumu söyleyeyim de liseli sanmayın, konu içeriği biraz liselileşebilir ziraBiraz da uzun oldu ama okuyup teselli verirseniz sevinirim.
Yaklaşık 1.5-2 yıldır sınıf arkadaşlarımdan birinden hoşlanıyorum, bu konuda bir takıntım vardır eğer bu hisler karşılıksızsa ve o kişinin kulağına giderse ben bundan çok utanıyorum, sanki dünyanın sonuymuş gibi. Sanki o çocuk bana ''bu kıza mı bakıcam ben o kadar kız varken'' diyecekmiş gibi geliyor.
Neyse, okulun başlarında bu durumu 4-5 tane o zamanlar yakın olduğum arkadaşlarıma anlatmıştım, sonra samimyetim bozuldu bu kişilerle. Muhtemelen başkalarına söylemişlerdir o kapasitede insanlar çünkü, böyle böyle hoşlandığım çocuğun kulağına gitmiştir. Emin gözüyle bakıyorum ondan hoşlandığımı bildiğine. Ve çok utanıyorum bu durumdan. Çok kafama takmaya başladım, keşke hemen okul bitse de bu ortamdan çıksam diye düşünüyorum. Hep rezil olmuşum hissi var kafamda.
Not: henüz başlardayken, ben kimseye söylememişken baya baya bakışmalarımız oluyordu, sürekli bana bakarken yakalıyordum arkadaşlarım da öyle. Hatta senden hoşlanıyor diyen arkadaşlarım da var. Ama kaç zaman geçti hoşlanıyor olsa bir erkek nolursa olsun ufacık da olsa bir adım atar diye düşünüyorum o yüzden bu tür ümitlere kendimi kapattım. Geçenlerde yakın bir arkadaşı resmen ağzımı aradı, sevdiğin biri var mı diye,hayır dedim var var ben anlarım dedi, sonra direk sınıftan mı diye sordu. Ben de hayır başka bölümden falan dedim. Bu olaydan sonra ben direk kesin biliyorlar ondan hoşlandığımı o yüzden ağzımı aradılar diye düşündüm.
Ya cidden çok çekiniyorum bu durumdan. Hatta anlamaması için sevgilim var diye yalan atmayı bile düşünüyorumÇok çekingen ve korkağım bu konularda. Biraz teselli verin, aman dünyanın sonu değil ya deyin, rezil olmadın deyin
Bu durumdan çekinme herşey olacağına varır.Öncelikle hemen üni. 3.sınıf öğrencisi olduğumu söyleyeyim de liseli sanmayın, konu içeriği biraz liselileşebilir zira
Yaklaşık 1.5-2 yıldır sınıf arkadaşlarımdan birinden hoşlanıyorum, bu konuda bir takıntım vardır eğer bu hisler karşılıksızsa ve o kişinin kulağına giderse ben bundan çok utanıyorum, sanki dünyanın sonuymuş gibi. Sanki o çocuk bana ''bu kıza mı bakıcam ben o kadar kız varken'' diyecekmiş gibi geliyor.
Neyse, okulun başlarında bu durumu 4-5 tane o zamanlar yakın olduğum arkadaşlarıma anlatmıştım, sonra samimyetim bozuldu bu kişilerle. Muhtemelen başkalarına söylemişlerdir o kapasitede insanlar çünkü, böyle böyle hoşlandığım çocuğun kulağına gitmiştir. Emin gözüyle bakıyorum ondan hoşlandığımı bildiğine. Ve çok utanıyorum bu durumdan. Çok kafama takmaya başladım, keşke hemen okul bitse de bu ortamdan çıksam diye düşünüyorum. Hep rezil olmuşum hissi var kafamda.
Not: henüz başlardayken, ben kimseye söylememişken baya baya bakışmalarımız oluyordu, sürekli bana bakarken yakalıyordum arkadaşlarım da öyle. Hatta senden hoşlanıyor diyen arkadaşlarım da var. Ama kaç zaman geçti hoşlanıyor olsa bir erkek nolursa olsun ufacık da olsa bir adım atar diye düşünüyorum o yüzden bu tür ümitlere kendimi kapattım. Geçenlerde yakın bir arkadaşı resmen ağzımı aradı, sevdiğin biri var mı diye,hayır dedim var var ben anlarım dedi, sonra direk sınıftan mı diye sordu. Ben de hayır başka bölümden falan dedim. Bu olaydan sonra ben direk kesin biliyorlar ondan hoşlandığımı o yüzden ağzımı aradılar diye düşündüm.
Ya cidden çok çekiniyorum bu durumdan. Hatta anlamaması için sevgilim var diye yalan atmayı bile düşünüyorum
üni öğrencisiyim bende ordan biliyorum. Mesela yanına gidip selam verip konusabilir sonra bişey olmamış gibi kalkıp gidebilirsin. Sendeki özgüveni görmesini sağla
