- 13 Ocak 2014
- 1.232
- 302
- 34
sevgili KK bayanları. bendeki dert Allah kimseye yaşatmasın. bunu bütün kalbimle söylüyorum.
sevgilim var 1 yılı geçtik çok şükür.
neler yaşadığımızı detaylı ve elimden geldiğince kısaca anlatmak istiyorum. lütfen konumu okuyup empati yaparak yorumlar yazın.
arkadaş ortamında tanıştık. ikimizinde yaşı 24. tanıştığımız sıralarda askere gitmek için hazırlanıyordu. biz başladık bi şekilde.
herşey mükemmeldi, ailesiyle vakit geçirmek yerine benimle vakit geçirdi hep.
askere gönderdim onu acemi birliğine. hergün ailesinden önce beni arar konusur hasret gidermeye çalışırdık.
o zaman samimi bir kız arkadasımın doğum günüydü bana kafede kutlycaz denildi tamam dedim.
sevgilime de durumu anlattım. anlayışla karşıladı tabiki senin içinde değişiklik olur dedi.
ama bi kafeye değil bulunduğumuz şehrin yerlilerin evine gittik 3 kız 3 erkek. bu durumdan hoşnut değildim zaten gece boyu ne muhabbetlerine karıştım ne de eğlencelerine.
ertesi gün sevgilime bu durumu anlattığımda bana aşırı kızdı. o kişileri tanıyordu ne işin vardı onlarda çekip evine gelebilirdin dedi suratıma kapadı teli. neyse o tartışmanın ertesi günü atladım otobüse sevgilimin yanına gittim. arayı düzelttik.
annem bulunduğum şehire gelmişti kuzenimle beraber. biraz gezelim dedik araba kiraladık sakaryadan izmite gittik ben, annem, kuzenim, ev arkadaşım ve sevgilisi.
sevgilim aradığın da söyledim şuan izmitteyiz geziyoruz diye ama arkadasımın sevgilisinin yanımızda olduğunu söylemedim.
aptallık bende çocuğun olduğunu söylemiyorum ama facede yer bildirimine çocuğun isminide yazıyorum.
yemin töreninden sonra faceye bakmış benimki tabi aradı bi ton laf söyledi nasıl söylemezsin madem söylemiyorsun neden isim yazıyorsun felan felan... neyse yine gönlünü aldım bi şekilde.
dağıtım iznine geldiğinde yine ailesinin yanına gitmek yerine hep benimleydi. o sıra benden hoşlanan biri vardı bana faceden " lunatic ben haftasonu ankaraya gidiyorum sen de gel görüşelim " yazmış bunu sevgilim okudu ve kim bu diye sordu. doğruyu söyleyemedim bi ablanın kocası diyerek yalan söyledim. ona çok kızdı adamla nasıl muhabbet edersin vs. diye.
böyle böyle benim yaptığım ufak hatalar birikti ama ilk başındaydı bunlar. sonradan asla ondan bişey gizlemedim. dürüst olmaya çalıştım ama nafile.
askerliği bir şekilde atlattık zor oldu bizim için. ilk ankaraya benim yanıma geldi 4 gün kaldı burda. çok güzeldi o günler benimle ciddi olduğunu ve ailemle tanışmak istediğini söyledi. kabul ettim tanıştılar.
iş bulayım 1-2 yıl için de yuvamızı kurarıxz diyordu bu adam o günlerde.
kendi memleketine sakaryaya gitti bana o dönem görücü geldi ama haberimiz yoktu. çat kapı geldiler.
anlattım bu durumu offf yine kıyamet koptu. ailen beni tanıyor ciddiyiz biliyorlar nasıl kabul edersiniz. vs. vs. sonra bu konusmanın akşamına lunatic ben çok düşündüm daha yükseklisans yapacam beni bekleyeceksin dimi. gerginliğim bu yüzden seni kaybetmek istemiyorum ama kariyerde yapmak istiyorum dedi. tamam dedim seviyorsam elbetteki bekleyecektim.
ben okula gittiğim bi zaman (yani okulum onun bulunduğu şehirde) birlikte olduk. büyük hata bi gaflet nefsime engel olamadım. kan gelmedi benden hiç bişey demedi ta ki telefonumda açık bir resmimi görene kadar. o zaman başladı yine saymaya ben seni farklı tanıdım bu nasıl bi foto. benden önce biriyle bişey yaşamadım diyorsun ama bir damla kan bile gelmedi. diye etmediğini bırakmadı. aptal gibi hala kendimi savunma çabasındaydım ben. eski konuları da açtı üstelik zaten bu eski konular tartışmaların sonuna muhakkak açılır. bi türlü güvenini kazanamadım sanırım.
o günden sonra bana inandığını söyledi ve eskisi gibi tartışmamız olmadı hiç. işsizlik psikolojisiyle arada tartışıyorduk çok alıngan olmuştu ama önemli tartışmalar değildi bunlar.
şimdi iş buldu çok şükür istanbul da. ama artık eskisi kadar çok konusamıyoruz. aramızda problem yok yine eskisi gibi bana. sevdiğini bazen hisedebiliyorum. ama bilmiyorum bazen canım çok sıkılıyor iş bulduğu halde evlilik lafını açmıyor. benden adım attığımın hesabını istiyor ama kendisi hiç bişeyini söylemiyor. sürekli kuzeniyle dışarda ve uzağız sürekli kafamda bazı şeyler kuruyorum. whatsappa onunla konustuğum zamanlar dışında girdiğimde kiminle konustun, hiç whatsapptan çıktığın yok gibi laflar ediyor. ama kendi sürekli whatsappta tek laf etmiyorum. karşımdaki insana çabuk güveniyorum ve benim gözümde herkes iyidir. tabiki bu huyumdan bende nefret ediyorum. kızıyor ona güvenme kimseye herkes sen değil bak üzülen sen olursun diye. daha anlatmadığım bir çok bunlar gibi şeyler var.
ve bazen acaba bekaretimi ona verdiğim için mi bu kadar bağlıyım. diye düşünmüyor değilim. bazen geliyor o kadar çok seviyorum ki. bazen de off bitti senle uğraşmak istemiyorum yoruyorsun beni demek geliyor içimden...
şimdi bilmiyorum açık yazabildim mi ama sizden yorum bekliyorum. bu kişiyle evlilik olsun elbette çok istiyorum. ona nasıl davranmalıyım, ya da kendime aşık etmek istiyorum. hani şu öküzlükten kurtulup biraz romantik olan erkekler var ya sevgilisinin ağzına bakanlar, onlar gibi olsun demiyorum ama birazda onlar gibi olsun.
berbat yazdığımın farkındayım affınıza sığınıyorum umarım bu ilişki burda yapılan yorumlarla daha da güzel olur.
teşekkür ediyorum şimdiden...
sevgilim var 1 yılı geçtik çok şükür.
neler yaşadığımızı detaylı ve elimden geldiğince kısaca anlatmak istiyorum. lütfen konumu okuyup empati yaparak yorumlar yazın.
arkadaş ortamında tanıştık. ikimizinde yaşı 24. tanıştığımız sıralarda askere gitmek için hazırlanıyordu. biz başladık bi şekilde.
herşey mükemmeldi, ailesiyle vakit geçirmek yerine benimle vakit geçirdi hep.
askere gönderdim onu acemi birliğine. hergün ailesinden önce beni arar konusur hasret gidermeye çalışırdık.
o zaman samimi bir kız arkadasımın doğum günüydü bana kafede kutlycaz denildi tamam dedim.
sevgilime de durumu anlattım. anlayışla karşıladı tabiki senin içinde değişiklik olur dedi.
ama bi kafeye değil bulunduğumuz şehrin yerlilerin evine gittik 3 kız 3 erkek. bu durumdan hoşnut değildim zaten gece boyu ne muhabbetlerine karıştım ne de eğlencelerine.
ertesi gün sevgilime bu durumu anlattığımda bana aşırı kızdı. o kişileri tanıyordu ne işin vardı onlarda çekip evine gelebilirdin dedi suratıma kapadı teli. neyse o tartışmanın ertesi günü atladım otobüse sevgilimin yanına gittim. arayı düzelttik.
annem bulunduğum şehire gelmişti kuzenimle beraber. biraz gezelim dedik araba kiraladık sakaryadan izmite gittik ben, annem, kuzenim, ev arkadaşım ve sevgilisi.
sevgilim aradığın da söyledim şuan izmitteyiz geziyoruz diye ama arkadasımın sevgilisinin yanımızda olduğunu söylemedim.
aptallık bende çocuğun olduğunu söylemiyorum ama facede yer bildirimine çocuğun isminide yazıyorum.
yemin töreninden sonra faceye bakmış benimki tabi aradı bi ton laf söyledi nasıl söylemezsin madem söylemiyorsun neden isim yazıyorsun felan felan... neyse yine gönlünü aldım bi şekilde.
dağıtım iznine geldiğinde yine ailesinin yanına gitmek yerine hep benimleydi. o sıra benden hoşlanan biri vardı bana faceden " lunatic ben haftasonu ankaraya gidiyorum sen de gel görüşelim " yazmış bunu sevgilim okudu ve kim bu diye sordu. doğruyu söyleyemedim bi ablanın kocası diyerek yalan söyledim. ona çok kızdı adamla nasıl muhabbet edersin vs. diye.
böyle böyle benim yaptığım ufak hatalar birikti ama ilk başındaydı bunlar. sonradan asla ondan bişey gizlemedim. dürüst olmaya çalıştım ama nafile.
askerliği bir şekilde atlattık zor oldu bizim için. ilk ankaraya benim yanıma geldi 4 gün kaldı burda. çok güzeldi o günler benimle ciddi olduğunu ve ailemle tanışmak istediğini söyledi. kabul ettim tanıştılar.
iş bulayım 1-2 yıl için de yuvamızı kurarıxz diyordu bu adam o günlerde.
kendi memleketine sakaryaya gitti bana o dönem görücü geldi ama haberimiz yoktu. çat kapı geldiler.
anlattım bu durumu offf yine kıyamet koptu. ailen beni tanıyor ciddiyiz biliyorlar nasıl kabul edersiniz. vs. vs. sonra bu konusmanın akşamına lunatic ben çok düşündüm daha yükseklisans yapacam beni bekleyeceksin dimi. gerginliğim bu yüzden seni kaybetmek istemiyorum ama kariyerde yapmak istiyorum dedi. tamam dedim seviyorsam elbetteki bekleyecektim.
ben okula gittiğim bi zaman (yani okulum onun bulunduğu şehirde) birlikte olduk. büyük hata bi gaflet nefsime engel olamadım. kan gelmedi benden hiç bişey demedi ta ki telefonumda açık bir resmimi görene kadar. o zaman başladı yine saymaya ben seni farklı tanıdım bu nasıl bi foto. benden önce biriyle bişey yaşamadım diyorsun ama bir damla kan bile gelmedi. diye etmediğini bırakmadı. aptal gibi hala kendimi savunma çabasındaydım ben. eski konuları da açtı üstelik zaten bu eski konular tartışmaların sonuna muhakkak açılır. bi türlü güvenini kazanamadım sanırım.
o günden sonra bana inandığını söyledi ve eskisi gibi tartışmamız olmadı hiç. işsizlik psikolojisiyle arada tartışıyorduk çok alıngan olmuştu ama önemli tartışmalar değildi bunlar.
şimdi iş buldu çok şükür istanbul da. ama artık eskisi kadar çok konusamıyoruz. aramızda problem yok yine eskisi gibi bana. sevdiğini bazen hisedebiliyorum. ama bilmiyorum bazen canım çok sıkılıyor iş bulduğu halde evlilik lafını açmıyor. benden adım attığımın hesabını istiyor ama kendisi hiç bişeyini söylemiyor. sürekli kuzeniyle dışarda ve uzağız sürekli kafamda bazı şeyler kuruyorum. whatsappa onunla konustuğum zamanlar dışında girdiğimde kiminle konustun, hiç whatsapptan çıktığın yok gibi laflar ediyor. ama kendi sürekli whatsappta tek laf etmiyorum. karşımdaki insana çabuk güveniyorum ve benim gözümde herkes iyidir. tabiki bu huyumdan bende nefret ediyorum. kızıyor ona güvenme kimseye herkes sen değil bak üzülen sen olursun diye. daha anlatmadığım bir çok bunlar gibi şeyler var.
ve bazen acaba bekaretimi ona verdiğim için mi bu kadar bağlıyım. diye düşünmüyor değilim. bazen geliyor o kadar çok seviyorum ki. bazen de off bitti senle uğraşmak istemiyorum yoruyorsun beni demek geliyor içimden...
şimdi bilmiyorum açık yazabildim mi ama sizden yorum bekliyorum. bu kişiyle evlilik olsun elbette çok istiyorum. ona nasıl davranmalıyım, ya da kendime aşık etmek istiyorum. hani şu öküzlükten kurtulup biraz romantik olan erkekler var ya sevgilisinin ağzına bakanlar, onlar gibi olsun demiyorum ama birazda onlar gibi olsun.
berbat yazdığımın farkındayım affınıza sığınıyorum umarım bu ilişki burda yapılan yorumlarla daha da güzel olur.
teşekkür ediyorum şimdiden...
