Aşk çok şeydir ama bir yerde de hiçbir şeydir. Kendini tanıyan birisin sen. Geleceği de öngörebiliyorsun. Evet sürüklenmişsin , olabilir, hangimiz neye sürüklenmiyoruz ki , kendini yargılamayı bırak şimdi. Sen sınırlarını bilen birisin. Beraber olduğun adama haksızlık olacağini düşünmüşsün hayır katılmıyorum, elbette bir kadına, sevgiye ihtiyacı var ama çocuklarını 2 kat fazla düşünmek zorunda. O çocukları tek başına yapmadı o kadın, evet kadına da anne demeye bin şahit ister ya neyse ! Bu adam ya sana başta diyecekti ben evlatlarımdan asla geçemem ve sen de bu konuda sorumluluk alacak bu fedakarlığı benle paylaşacaksın diye adamın alnından öperdik. Ama adam yan çizip duruyor. Sen asla o çocukları sevmek zorunda değilsin, onlarla ilgilenmek zorunda değilsin güzel arkadaşım, burda tamamen sevgilin hatalı. Senin de hakkın elbette hiçbir sorumluluğu ve bağı olmayan bir adamla beraber olmak, onla yuva kurup babalık heyecanını ilk kez senle paylaşacağini bilmek. Benzer süreçleri yaşadım. Bana da verildi benzer sözler "annesiyle yaşiyor zaten sen merak etme" dendi, çok geçmeden "annesi evlenecek olursa yanımıza alırız ben üvey babasıyla yaşamasına müsade etmem" dendi. Elbette hakkıdır ama ben kendimi tanıyorum. Yapamam. 24 yaşındaymışsın sanırım, çook gençsin, neler çıkar karşına. Hakkında en hayırlısı olsun. Hayata bir kere geliyoruz, ve bu hayatta sadece mesleğimizi ve eşimizi kendi irademizle seçiyoruz, sen de dilerim seni en mutlu edecek eşi seçersin kendine.
Ya bazen gerçekten senin elinde olmadan birşeylerin içine sürükleniyorsun ve buna engel olamıyorsun. Ayrılık kararını aldım ben böyle bir evlilik yapamam zaten. Ama hep aynı şeyleri yaşıyorum ve hatayı kendimde aramaya başladım bu benim kaçıncı 
