Çok yalnizim..

Rengarenk kelebekler

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
1 Mayıs 2017
608
283
23
34
Benim sorunlarım yalnızlığına basladi.Yeni atandığım kurumadaki arkadaşlık ortamına isinamadim.Evde de yalnız kaliyorum
Ailemden kilometrelerce uzaktayım.kimseyle arkadaşlık kuramiyorum.Aslinda çocukluğumdan beri boyleydim.Arkadas edinemiyorum .Sorun belki bende belki de karşı tarafta .Bilmiyorum
Ama daha önce doğuda çalışırken daha rahattim .oradaki ortamın daha samimi daha sıcaktı .Burda bunalıma girdim.zaten sorunlarım vardi.iyice içine kapandim.Depresyon geçiriyorum şu an
.ciddi anlamda..
Hiç çaba göstermedin mi arkadaşlık kurmak için diyenler olacak..Evet gösterdim ..Gezi turlarına katıldım arkadaşlarımla ..onlarla bir şeyler yapmaya çalıştım .Ama pozitif bir ortam olusmadi..Mesela bir aktivite yapılacak.Bana haber verilmiyor.Storylerden filan görüyorum. Okulda genelde evli arkadaşlarla iletişim kuruyorum
Ama onların da kendi isleri ,çoluk çocukları var..

Yani kimse beni istemiyor..Desem ki alınganlık yapıyorum.Ortaya atılan bir teklif olsa hemen kosarim..Ama hep yalnizim.inanin selam bile alınmıyor .
Ben de iyice uzaklastiım herkesten...evde depresif depresif panik atak geçirerek takılıyorum .Napiimm zorla da bir ortama giremem ki..Ama bu böyle gitmez..Bir şeyler yapmak lazım.. Ya ben de bir sorun var ya da insanlar da..
Doktorum kapalı kutu olduğunu ve bu süreçte iletişime kapalı göründüğümu ve bunun farkında olmadığımi soyledi..Hakli da..Ama depresif de olsam gayretim gorulmeliydi .mesela doğu da hiç yalnız kalmazdim.istesem de kalmazdim.Hele ki böyle bir surecte..Kimseden beklentim de yok.
Ama bunaldim ..inanin ki bunaldimmm..Kimseyi anlayamiyorum..Insanlar samimiyetsiz samimiyet icinde..Arkadaslik kurmayı geçtim bari selam verin..Bir guluverinn ..
 
Senin kendince kurguladığın sıkıntıların olabilirmi acaba ? Mesela geçmişte çok samimi olup 2 gün sonra huy değiştiren olduysa sana bozuk yapan olduysa belkide o yüzden güven kurup girişken olamıyosundur. Girişkensende güven kuramıyosun banelleşmiş bir arkadaşlıktan korkuyosun bence..
 
Bence herkese fazla anlam yüklüyorsun. İnsanların dostları, yakın arkadaşları ve arkadaşları olur bence. Benim tahminime göre dedikodu olmasın, bana iyi davranılıyorsa arkamdan konuşulmasın. Bende davet edileyim her yere istiyorsunuz. Dostlarınız ve yakın arkadaşlarınız dışındakiler maalesef bazen sizinle vakit geçirmek istemeyecek, bazen yokmuşsunuz gibi davranacak ama paylaşımlar artıkca bağlar kuvvetlenecek ve yakın arkadaşlarınız hatta 1-2 dostunuz bile olacak. İnsanlara fazla anlam yüklemeden keyif almaya çalışın karşılıklı.
 
Her seyi karsidan beklemem..boyle şeyler ortayabkonan bir yemek gibi dir..bana özellikle gel demelerine gerek yok.Ama ortada bir kasıt var sanki..yani haberim olmuyor faaliyetlerden.olduktan sonra ogreniyirum.ama bende de isteksizlik var..sogudum herkesten.Sebebi var ya da yok bilmiyorum ama soğudum.. Çünkü çok kullanılsın geçmişte arkadaşlarım tarafından..
 
Acaba enerjiniz bu kirilganliginiz belli mi oluyor da oyle davraniyorlar.
Farkinda olmadan sevmeyecekleri bir sey mi yaptiniz ondan olabilir.

Eger bunlar yoksa samimi insan bulmak zor siz ictenlik ariyorsaniz inanin ona sahip olan cok azdir bunu kabul edin belki iyi gelir.

Bir de biz o kisileri tanimiyoruz tam olarak yorum yapmak zor.
 
Benzer bir süreç geçirmiştim. Bir ilçede çalışıyodum ve etrafımdaki herkes evli ve oralılardı. Yani boş zamanlarında fazlasıyla meşgullerdi. O yüzden kimseden beklentim olmadı. Bir iki arkadaşla seyrekçe görüşmüştüm. Ve o sene deli gibi kitap okumuştum. Şimdiki koşuşturmacanın içinde bazen özlediğim olmuyo değil o zamanları. Kendim ve ben. Mutluydum ya :) bugünlerin kıymetini bilmenizi tavsiye ederim. Kendinizle barışın. Bol bol kitap okuyup yabancı dilinizi geliştirmeye odaklanabilirsiniz mesela.
 
Enerjim düşük kabul ediyorum.1 sene içindeki enerjimi düşmesine sebep olan çok şey yasadim.Anlatsam uzun sürer.Ama kalkmak için çaba gösterdim. Insanlarla iyi geçinmeye calistim.soylediginiz gibi içtenlik ariyorum.Samimiyetten ziyade samimi niyet ariyorum.Zor belki ..
 
Bi de doktorum major depresyon teşhisi koydu.inanin şu aralar attigim her adımdan korkiyirum.kitao okumaktan bile..cunku çok sorguluyorum . Cok şükür ki iyiye gidiyorum.Buraya böyle bir konu açmam bilr büyük bir adım

En azından normal hayatla ilgili bir sorunumu yazabiliyorum.dediklerinizi yapmaya çalışacağım ..
 
Canın sıkılırsa özelden de yazabilirsin.ben de öğretmenim ve daha yeni yeni alisiyourm.cidden zor hem uzakta olmak hem ortamda bu tarz sorunlarınsorhnlarin olması.ama orası bizim işimiz.yapip çıkmak en mantiklisi
 
Teşekkürler canim.Insan yalnız kalınca çok düşünüyor .düşündükçe hasta oluyorum.sukur ki isimi seviyorum .cocuklarimi seviyorum. Isım benim en büyük hobim..
 
Aynı şeyleri bende yaşadım ilk atandigimdan .okul da kemikleşmiş yapı ve hepsi evli çocuklu yıllardır beraber çalışan bayanlardi .çok sıkıcı muhabbetler ev eş çocuk başka muhabbet yoktu.tavsiye edeceğim tek şey sosyallik illa okulda olacak diye düşünme disarda da tanisacagin birileri olsun .sonuçta orası işin ve günün belli bir bölümü ordasin...ben ilk sene aile katılımı adı altında yarım saatlik velilerime gidiyordum hem meşgale hem öğrencileri aileleri tanımak adına iyi oluyordu .bu sayede tanıdığım çok güzel aileler oldu hala görüşürüm bazılarıyla.
 
Dışarıda gerçekten samimi insan bulabilmek zor. Özellikle de iş ortamında. Biraz da şans meselesi.
Beklentiyi düşük tutmak lazım.
İyi yönlerine bakmak lazım.
Az insan çok huzur demek bence. İnsanların gündelik dertlerini dinlemek kafa yormak zorunda kalmıyorsun mesela:)

Bir yazıda da şöyle okumuştum iş hayatı veya aile hayatı için bu benim hobim dememek lazımmış.
Çünkü hobiler sana zevk veren uğraşlardır.
Mesela bir sinema filmi izlemek hobi değil ama film arşivi yapmak hobiymiş.
Kitap okumak hobi değil ama iyi kitapların olduğu bir koleksiyon yapmak hobi sayılırmış.
Buna benzer iş dışında boş zamanlarını doldurabileceğin sosyal olabileceğin ortamlara girebilirsin.
 
Haklisin.denedim aslinda.ama yok ..biraz da benden kaynaklanıyor. Bir sorun yasayı ca genelleyeb bir insanim..ama deniyorum ..
 
Ben d
Ben dr okuma yazma kursu verdim.Kafs dagittum.iyi oldu..
 
İlk atandigim yerde ben de aynı sorunları yaşadım. Sonra ailemin yanına döndüm yalnızlık sorunlarım da bitti. Ailemin yanına gelince yalnızlık hissimden kurtulduğum için daha insanları kendime çektiğimi düşünüyorum
 
Benim ailemle de sorunlarım var..onlarin yanına gelince dr aynı şeyleri yasiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…