- 1 Mayıs 2017
- 608
- 283
- 23
- 34
- Konu Sahibi Rengarenk kelebekler
-
- #1
Her seyi karsidan beklemem..boyle şeyler ortayabkonan bir yemek gibi dir..bana özellikle gel demelerine gerek yok.Ama ortada bir kasıt var sanki..yani haberim olmuyor faaliyetlerden.olduktan sonra ogreniyirum.ama bende de isteksizlik var..sogudum herkesten.Sebebi var ya da yok bilmiyorum ama soğudum.. Çünkü çok kullanılsın geçmişte arkadaşlarım tarafından..Bence herkese fazla anlam yüklüyorsun. İnsanların dostları, yakın arkadaşları ve arkadaşları olur bence. Benim tahminime göre dedikodu olmasın, bana iyi davranılıyorsa arkamdan konuşulmasın. Bende davet edileyim her yere istiyorsunuz. Dostlarınız ve yakın arkadaşlarınız dışındakiler maalesef bazen sizinle vakit geçirmek istemeyecek, bazen yokmuşsunuz gibi davranacak ama paylaşımlar artıkca bağlar kuvvetlenecek ve yakın arkadaşlarınız hatta 1-2 dostunuz bile olacak. İnsanlara fazla anlam yüklemeden keyif almaya çalışın karşılıklı.
Enerjim düşük kabul ediyorum.1 sene içindeki enerjimi düşmesine sebep olan çok şey yasadim.Anlatsam uzun sürer.Ama kalkmak için çaba gösterdim. Insanlarla iyi geçinmeye calistim.soylediginiz gibi içtenlik ariyorum.Samimiyetten ziyade samimi niyet ariyorum.Zor belki ..Acaba enerjiniz bu kirilganliginiz belli mi oluyor da oyle davraniyorlar.
Farkinda olmadan sevmeyecekleri bir sey mi yaptiniz ondan olabilir.
Eger bunlar yoksa samimi insan bulmak zor siz ictenlik ariyorsaniz inanin ona sahip olan cok azdir bunu kabul edin belki iyi gelir.
Bir de biz o kisileri tanimiyoruz tam olarak yorum yapmak zor.
Bi de doktorum major depresyon teşhisi koydu.inanin şu aralar attigim her adımdan korkiyirum.kitao okumaktan bile..cunku çok sorguluyorum . Cok şükür ki iyiye gidiyorum.Buraya böyle bir konu açmam bilr büyük bir adımBenzer bir süreç geçirmiştim. Bir ilçede çalışıyodum ve etrafımdaki herkes evli ve oralılardı. Yani boş zamanlarında fazlasıyla meşgullerdi. O yüzden kimseden beklentim olmadı. Bir iki srkadaşla seyrekçe görüşmüştüm. Ve o sene deli gibi kitap okumuştum. Şumdiki koşuşturmacanın içinde bazen özlediğim olmuyo değil o zamanları. Kendim ve ben. Mutluydum ya :) bugünlerin kıymetini bilmenizi tavsiye ederim. Kendinizle barışın. Bol bol kitap okuyup yabancı dilinizi geliştirmeye odaklanabilirsiniz mesela.
Burda tam tersi..yeniler beni dışlıyor .eskiler daha icten..Bi an acaba ben mi yazdım dedim. Malesef iş ortamı şans meselesi.bazı yerlerde eskiler yenileri aralarına almiyo
Herkesle arkadaş olmak zorunda değilsin.bir kişi bile yeter sana .hepi topu 10dk lik teneffüsler.Burda tam tersi..yeniler beni dışlıyor .eskiler daha icten..
Teşekkürler canim.Insan yalnız kalınca çok düşünüyor .düşündükçe hasta oluyorum.sukur ki isimi seviyorum .cocuklarimi seviyorum. Isım benim en büyük hobim..Canın sıkılırsa özelden de yazabilirsin.ben de öğretmenim ve daha yeni yeni alisiyourm.cidden zor hem uzakta olmak hem ortamda bu tarz sorunlarınsorhnlarin olması.ama orası bizim işimiz.yapip çıkmak en mantiklisi
Haklisin.denedim aslinda.ama yok ..biraz da benden kaynaklanıyor. Bir sorun yasayı ca genelleyeb bir insanim..ama deniyorum ..Dışarıda gerçekten samimi insan bulabilmek zor. Özellikle de iş ortamında. Biraz da şans meselesi.
Beklentiyi düşük tutmak lazım.
İyi yönlerine bakmak lazım.
Az insan çok huzur demek bence. İnsanların gündelik dertlerini dinlemek kafa yormak zorunda kalmıyorsun mesela:)
Bir yazıda da şöyle okumuştum iş hayatı veya aile hayatı için bu benim hobim dememek lazımmış.
Çünkü hobiler sana zevk veren uğraşlardır.
Mesela bir sinema filmi izlemek hobi değil ama film arşivi yapmak hobiymiş.
Kitap okumak hobi değil ama iyi kitapların olduğu bir koleksiyon yapmak hobi sayılırmış.
Buna benzer iş dışında boş zamanlarını doldurabileceğin sosyal olabileceğin ortamlara girebilirsin.
Ben dr okuma yazma kursu verdim.Kafs dagittum.iyi oldu..Aynı şeyleri bende yaşadım ilk atandigimdan .okul da kemikleşmiş yapı ve hepsi evli çocuklu yıllardır beraber çalışan bayanlardi .çok sıkıcı muhabbetler ev eş çocuk başka muhabbet yoktu.tavsiye edeceğim tek şey sosyallik illa okulda olacak diye düşünme disarda da tanisacagin birileri olsun .sonuçta orası işin ve günün belli bir bölümü ordasin...ben ilk sene aile katılımı adı altında yarım saatlik velilerime gidiyordum hem meşgale hem öğrencileri aileleri tanımak adına iyi oluyordu .bu sayede tanıdığım çok güzel aileler oldu hala görüşürüm bazılarıyla.
Benim ailemle de sorunlarım var..onlarin yanına gelince dr aynı şeyleri yasiyorum.İlk atandigim yerde ben de aynı sorunları yaşadım. Sonra ailemin yanına döndüm yalnızlık sorunlarım da bitti. Ailemin yanına gelince yalnızlık hissimden kurtulduğum için daha insanları kendime çektiğimi düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?