çok güçlüydüm ama artık hiçbişeyi kaldıramıyorum, annem babamdan ayrılmak üzere, 7 aydır ne babam beni görüo nede ben onu, bana düşman oldu boşanmalarının sorumlusu olarak beni görüo hepsi, babannemler amcamlar, babamı o kadar çok özlüyorumki, arkadaşım dediğim insanlar terketti, sevgilim terketti hayatımda düzgün giden hiçbişe yok, bikez daha bu durumda kalmıştım arkadaşlarım yardımıyla ayağa kalkabildim o kadar kötüydümki 2 tane hastalık atlatmıştım, ama şuan o kadar yalnızımki zaten anneme hiçbişe anlatamıyorum, tüm güvendiğim insanlar terkedip gitti,babam kaç kez okulumun önüne geldi dövmek için bütün arkadaşlarıma rezil oldum, sevgilim dediğim adama her sıkıntımı anlatmıştım çünkü daha önce anlatmıyorum die ayrılmıştık herşeyi anlattım ve beni terkedip giderken herşeyi yüzüme vurdu o güvendiğim herif, dostum dediklerim şuan kuyumu kazıyolar, hayatımda annemden başka kimsem yok oda sara hastası ona bişe olursa die ödüm kopuyo biyerde duramıyorum
neden seni suçlu buluyolar canım:S
hadi annenle baban ayrıldı..senden de ayrılmadı ya bu adam..
sen evladısın düşünmesi lazım..
kardeşin falan yok mu peki?
annene anlatmamakla iyi yapıyosun..ama babanla görüşmeme konusunda o ne diyo?
arkadaş sevgili konusuna gelince de onlar unutulur canım..yeterki şu anki sağlık problemleriniz ve ailevi durumunuz düzelsin inşallah..
allah yardımcın olsun..
canim benim,sükür annen var,fazla kötü sey düsünme,yoksa korkular hayatini daha cok zorlastirir.
Allaha bol dua et.Anne ve babanin ayrilmasi elbette cok zor birsey,ama hayat iste,malesef ayrilikta oluyor.
baban niye oyle dusunuyor biraz acarmisin konuyu arkadaslarinda sevgilinde iyigunun dostuymus bosver onlar kaybetmis olur sen degil annene Allah acil sifalar versin kendini uzme hersey guzel olucak Insallah
bi abim var askerde oda çocuk gibi zaten umrunda değil işi bile yok koskoca adam geleceğini düşünmüo o daha, annem babana istersen git dio ama ben o eve gidersem sağlam çıkmam eminim okula bile beni dövmeye geldi güvenliklere söyledim, boşanmalarından kendi sorumlu ama beni suçlu olarak gösteriolar akıl verdi gibisinden
sende ben gibisin ya çok takıyosun..
bence şuanda tek düşünmen gereken şey annen..
abinin işini bile takmıssın tatlım..boşver kendi geleceği..
babasızlık da biyere kadar sonuçta senin olmana vesile olan insan seni umursamıyosa senin biraz geri çekilmen kendini üzmemen gerekir hayatım..belki olaylar durulduğunda geçer babanın siniri de..
çok iyi anladım seni ama.. biraz gamsız olmayı dene..
annenin hastalığı geçme ihtimali vardır heralde?
hem geçerde zaten inş..dua et sen..
boşver kimseyi anne kız rahat rahat yaşayın işte..
annene mutlu olduğunu hissettirirsen oda mutlu olur..içten içe üzüldüğünü hisseder yoksa
Ben hiçbirşey anlamadım canım... :26:
Baban neden seni dövmeye geldi? Neden annen babana gitmeni söylüyor? Yani sen ailenin arasını bozacak ne yapmış olabilirsin de suçluyorlar? Ve de son olarak erkek arkadasın neyi yüzüne vurdu? açıklarsan anlamış oluruz... zor durumdasın belli, üzüldüm RABBİM yardımcın olsun canımcım
Seni çok iyi anlıyorum canım.Benim anneem babamda ayrıldı lisedeyken.MAhkeme babama verdi iki yıl üvey anne çocuklarla ve 180 derece değişmiş olan babamla kalmak zorunda kaldım.Gelececiğimi mahvettiler kazandığım üniye göndermedi. Bende çalışmaya başladım ve daha reşit olmadan topladım eşyalrımı anneme geldim.Çok büyük kavgalar yaşadık babamla ama içimden ne geliyorsa söyledim döktüm içimi.Ki ben babamı deli gibi severdim ama yaptığı şeyler bütün sevgimi bitirdi.11 yıldır görmüyorum.Annem yaptı herşeyimi evlendim annem koştu herşeyimi.Diycem o ki annene destek ol onu yalnız bırakma ve şu an kimseyide kafana takma gerçek dostlar bu zamanda belli olur.O yüzden giden arkadaşlarına hiç üzülme.Mümkünse okul saatine uygun bir iş bul hem oku hem çalış canım.Ayakların üstünde durup herşey yoluna girmeye başlayınca sende daha iyi hissedeceksin kendini.Ve emin ol kii kaybeden sen olmayacaksın.
teşekkür ederim, 20 yaşıma kadar o kadar çok şey yaşadımki o ailede, her gün psikiatriye giderdim evdeyken hep uyku hapı içerdim bi gün daha görmesin gözlerim die zorla kendimi uyuturdum hep, kendimi dışlanmış hissediorum kimse dost bildiklerim sevdiğim bile dert dinlemekten bıktı terketti, evlilikten o kadar korkuyorumki şuanda artık kimseye güvenemem 2 senelik beraberliğimi bitirdim ben onu annemle tanıştırcaktım tek bi hatam olmadı konuşularak halledilmeyecek hiçbişey yoktu ama o kaçmayı tercih etti, o varken herşeyi bu kadar takmazdım ama oda kaçtı, sana senin desteğine ihtiyacım var dediğimde bana yemek yiorum dedi ve telefonu yüzüme kapattı
Bence gidenlere hiç takma kafana.O insanki seni gerçekten sevip değer verseydi yanında olurdu bırakıp gitmeyi seçmezdi.Şimdi evliliği takma kafana.Bende asla evlenmiycem diyordum o zamanki halimle.Ama 21 yaşında evlendim :))) Allah herkesin karşısına doğru insanı doğru zamanda çıkarsın inşallah.Allaha şükür evlendiğime hiç pişman olmadım :) Hakkında herşeyin hayırlısı olsun.hap içme olaylartını falanda bırak artık :) Çünkü gerçekten bu günler geçtiğinde o günlere gülerek bakıyorsun. Sen dediğim gibi annenin yanında ol.Onunla herşeyini paylaş rahatlat onu.O içinden git der ama gönlü hiç istemez emin ol.Benim annemde mahkeme babama verince velayeti içinden demiş kızım bana döner diye ki öylede oldu.Çünkü neyin iyi kötü olduğunu anlayabilcek yaştaydım. Sen dik dur kendine ve annene laf getirtme okula işine bak canım.İnan ki sen öyle oldukça iyi olmanı istemeyenler daha bir kötü olacaklar. Kimsedende lafını esirgeme hiç bir şeyi içinde tutma.
gidenlere hiç üzülme canım maalesef vefasız insan çok bu dünyada hiç takılma öylelerine
annene sarıl destek ol ona okuluna odaklan.yapabilirsen bir işe gir çalış
babanı amcanı nineni falan düşünme ne derlerse desinler zaten bir müddet sonra bıkarlar konuşmazlar
senin önceliğin okulun dersin kendi hayatın olsun birde annen
şu gitti bu şunu dedi şöyle oldu böyle oldu diye düşünüp kendini kahretme
herkese güvenme ve baban bile olsa herkese hakettiği kadar değer ver
annene de acil şifalar diliyorum canım
"Kimsesiz hiç kimse yok, her kimsenin var kimsesiçok güçlüydüm ama artık hiçbişeyi kaldıramıyorum, annem babamdan ayrılmak üzere, 7 aydır ne babam beni görüo nede ben onu, bana düşman oldu boşanmalarının sorumlusu olarak beni görüo hepsi, babannemler amcamlar, babamı o kadar çok özlüyorumki, arkadaşım dediğim insanlar terketti, sevgilim terketti hayatımda düzgün giden hiçbişe yok, bikez daha bu durumda kalmıştım arkadaşlarım yardımıyla ayağa kalkabildim o kadar kötüydümki 2 tane hastalık atlatmıştım, ama şuan o kadar yalnızımki zaten anneme hiçbişe anlatamıyorum, tüm güvendiğim insanlar terkedip gitti,babam kaç kez okulumun önüne geldi dövmek için bütün arkadaşlarıma rezil oldum, sevgilim dediğim adama her sıkıntımı anlatmıştım çünkü daha önce anlatmıyorum die ayrılmıştık herşeyi anlattım ve beni terkedip giderken herşeyi yüzüme vurdu o güvendiğim herif, dostum dediklerim şuan kuyumu kazıyolar, hayatımda annemden başka kimsem yok oda sara hastası ona bişe olursa die ödüm kopuyo biyerde duramıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?