Çok yoruldum

Artık çok yoruldum 22 yaşındayım haziranda mezun oldum 1 ay önce iş yok diye parasız sigortasız muhasebecinin yanına girdim. Orda yanlış bir yola girecekken son anda yoldan döndüm sırf iş hayatıma leke getirmesin diye. konumu okuduysanız önceki biliyorsunuzdur zaten. Annem ve babamın arası berbat boşanma aşamasına geldiler. Ben zaten babamla 2 kelime dışında hiç bir şekilde konuşmuyorum aramız felaket kötü ne yaptıysam baba kız olmayı beceremeyen iki aile ferdiyiz. Annem hep üzgün. Onu bu ortamdan kurtarmak için para kazanmak zorundayım. Ama iş tecrübem yok sırf tecrübe olsun diye muhasebeci de duruyorum.Ama nereye kadar? Sevgiliye ihtiyaç duyan kızlardan değilim ama yine de birisi olsun yanımda destek olsun istiyorum. Hayatım felaket ilerliyor benim için yani.Anksiyetem var sorunlar arttıkça hayatın içinde daha çok boğuluyorum. Allah sağlık versin gerisi hallolur diyorum kendime ama işte keşke diyorum işim olsa para kazansam anneme bakabilsem babamdan uzaklaşsak ve yanımda sırtımı yaslayabileceğim Bi sevgilim hayat arkadaşım olsa. Daha gencim belki yolun başındayım. Ben mi çok acele ediyorum herşeyin Bi zamanı mı var hayatım düzelecek mi daha mı kötü olacak muhasebecinin yanında vakit mi kaybediyorum. Artık düşünmekten çok yoruldum. Ben çok gülen gittiği yere neşe saçan bir insandım ama eski benden eser yok artık.Ve o halimi çok özlüyorum Bana yol gösterin lütfen