Yine Yalnızım Yine Yalnızımm hep yalnızım Konuşacak İçimdekileri dökebilcek tek bir arkadaşım bile yok yanımda...Artık gözyaşlarım bile unutmuş ağlamayı,uzun bir aradan sonra yine akmaya başladılar, iki seneden beri teklif eden sonra teklifine karşılık alan insan sadece bir hafta içinde nasılda değişiyor...Hergün mesajlar atan son üç gündür arayıp sormuyor bile...bitsin artık dediğimde cevap vermeye bile yetinen biri nasıl benim arkadaşım olmuş onca sene...gururum okadar kırıldıkii sadece ona üzülüyorum...okadarmı sıkıcı bır ınsanım okadarmı çekilmezim yada okadarmı çirkinim...neden kimse yanımda değil neden hep yalnız bırakıyolar...Neden kaçıyorlar...Adam gibi çıkıp karşıma deseki ya sevmedim ben senii ısınamadım böle böle bu kadarmı zor...sadece bi cevap...Belkide sadece sorun benim...bunca zaman inanmamış kalbim keşke şimdide inanmamış olsaydı...keşke yine kalbimi korumak zorunda kalsaydım izin vermeseydım birilerinden hoşlanmasına...Yine kırdı geçtigururumu rezil etti beni kendıme...yine güçlü sapasağlam olabilsem..çok yanıyor canım aldatsaydı belki geçerdi o bırakıp gıtseydı zamanla gecerdı ama hiç bişi yokmuş gibi davranması hıç yokmuşum gibi önemsizzz gereksız bırıymışım gibi ...o kadar kırıldım kii...yazarsam belki geçer sandım içimi dökersem rahatlarım sandım artık o kadar sıkıldım kii hep bana denk gelmelerinden o kadar yoruldumkii....