Çocukluktan olunca da çok da şey olmuyor
Efenim biz henuz portakalda vitaminken,
4 kişilik bir grup arkadaştık.
7. Sınıfta o kadar eziyet ettik ki bütün öğretmenlere, 8. Sınıfta hepimizi dağıttılar.
En yakın arkadaşımın olduğu sınıftüa da esim yeni gelen çocuktu.
Sonra en yakın arkadaşımı elimden caldi

Neyse bu en yakın arkadaşımla lisede görüşmeye devam ettik, ama ben platonik aşığım da. Aci cekiyorum agliyorum arada. Sonra vazgeçiyorum. Aradan zaman geçiyor bir şey oluyor aklıma düşüyor geçti böyle lise.
Üniversite ilk sene,
Bu arkadaşımla okul çıkışı buluşacağız, derken tramvayda eşimle karşılaşıyoruz.
Biz de bulusacaktik e hadi gel vaktin varsa oluyor.
Akşamında açık alanda oturuyoruz, ben garsondan sal isteyecek oluyorum. Eşim pistir o boşver diye kendi polarini veriyor. (Evet titiz)
Sonra o günden sonra da bırakmıyor.
Hatta her okul çıkışıma geliyor.
Okul cikisima gelemedigi gunler evimin kapisina, saat gectiyse pencerenin altına.
Böyle 2 sene geçiyor ama ben arkadaşız sanıyorum.
Loreth
+1yani

Ben buna kimseye soylemedigim her şeyi dokuluyorum.
Soyle aşıktım, böyle sevdim diye diğer arkadaşımı falan anlatıyorum arada.
Neyse once bir teselli falan ediyor,
Sonra da la böyle aşk mi olur aşk dediğin böyle olur diyor ve olaylar gelişiyor :)