Covidden dolayı mı çocuklar böyle?

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Bugün 2.5 yaşındaki oğlumu ilk defa oyun grubuna götürdüm. Ama o kadar tedirgin, ürkek davrandı ki. Evde neşeli neşeli ya da benim yanındayken bıcır bıcır konuşan çocuk, duruşu bile değişti. Çok üzüldüm o haline. Öğretmenleri gel diyorlar benimki bakıyor sonra elinden tutup götürüyorlar. Ders sonunda şarkı söylediler el çırparak benimki epey korktu yine sesten.
Erken doğum olmuştu ve biraz yavaş, sakin ve çekingen bir çocuk. Tanıdığı bildiği yerlerde normal davranıyor ama ilk defa bir yere gidince çok tedirgin davranıyor. Pandemiden dolayı karı-koca biraz pimpirikli olduğumuz için dışarı pek çıkarmadık yani kalabalık bir insan ortamı çok görmedi oğlum. Ben elimden geldiğince markette ya da dışarda vs birileriyle iletişime geçirmeye çalışıyorum onu. Ben varken yanında bu kadar sakin değil ama ben yokken yanında kreşte falan ezilecek gibi.
Kendimi de suçlamaya başladım ben mi bir konuda eksiğim diye. Diğer çocuklar gayet ordan oraya saldırıyorlardı, özgüvenlilerdi. Pandemiden dolayı mı böyle olduk nedir bilmiyorum. Sizde durumlar nasıl? Ne yapmalıyım sizce? Oyun grubunda kapıdan müdahale etmedim pek, arada seslenip destek oldum. Böyle bir şey yaşayıp çözen var mı? Yardımcı olun lütfen sabahtan beri çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Bugün 2.5 yaşındaki oğlumu ilk defa oyun grubuna götürdüm. Ama o kadar tedirgin, ürkek davrandı ki. Evde neşeli neşeli ya da benim yanındayken bıcır bıcır konuşan çocuk, duruşu bile değişti. Çok üzüldüm o haline. Öğretmenleri gel diyorlar benimki bakıyor sonra elinden tutup götürüyorlar. Ders sonunda şarkı söylediler el çırparak benimki epey korktu yine sesten.
Erken doğum olmuştu ve biraz yavaş, sakin ve çekingen bir çocuk. Tanıdığı bildiği yerlerde normal davranıyor ama ilk defa bir yere gidince çok tedirgin davranıyor. Pandemiden dolayı karı-koca biraz pimpirikli olduğumuz için dışarı pek çıkarmadık yani kalabalık bir insan ortamı çok görmedi oğlum. Ben elimden geldiğince markette ya da dışarda vs birileriyle iletişime geçirmeye çalışıyorum onu. Ben varken yanında bu kadar sakin değil ama ben yokken yanında kreşte falan ezilecek gibi.
Kendimi de suçlamaya başladım ben mi bir konuda eksiğim diye. Diğer çocuklar gayet ordan oraya saldırıyorlardı, özgüvenlilerdi. Pandemiden dolayı mı böyle olduk nedir bilmiyorum. Sizde durumlar nasıl? Ne yapmalıyım sizce? Oyun grubunda kapıdan müdahale etmedim pek, arada seslenip destek oldum. Böyle bir şey yaşayıp çözen var mı? Yardımcı olun lütfen sabahtan beri çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

meryemcanelif .!.:

benimki de öyle, pandemide iyice eve kapandık. iletişim kurmuyor cocuklarla..
daha sosyal olan cocuklari gözlemlediğimde ya kalabalık aileleri olanlar ya da pandemide ailesi konu komsu vs gezen tipler.
ben bu ara çokça parka cikariyorum kaynaşsın diye. düzenli cikarin bolca vakit gecirin parkta.

Genişletmek için tıkla...

Aylakkadin .!.:

Kesinlikle.mudahale etmeyin. Öğretmeni onu en dogru sekilde yönlendirir.
Soyle düşünün ilk girdiğiniz ortamda siz nasılsınız? Yetiskin olarak bizler çekiniyoruz ki o küçücük yavrunun bunu yasamasi gayet normal. Saglikla büyüsün insalah.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Bugün 2.5 yaşındaki oğlumu ilk defa oyun grubuna götürdüm. Ama o kadar tedirgin, ürkek davrandı ki. Evde neşeli neşeli ya da benim yanındayken bıcır bıcır konuşan çocuk, duruşu bile değişti. Çok üzüldüm o haline. Öğretmenleri gel diyorlar benimki bakıyor sonra elinden tutup götürüyorlar. Ders sonunda şarkı söylediler el çırparak benimki epey korktu yine sesten.
Erken doğum olmuştu ve biraz yavaş, sakin ve çekingen bir çocuk. Tanıdığı bildiği yerlerde normal davranıyor ama ilk defa bir yere gidince çok tedirgin davranıyor. Pandemiden dolayı karı-koca biraz pimpirikli olduğumuz için dışarı pek çıkarmadık yani kalabalık bir insan ortamı çok görmedi oğlum. Ben elimden geldiğince markette ya da dışarda vs birileriyle iletişime geçirmeye çalışıyorum onu. Ben varken yanında bu kadar sakin değil ama ben yokken yanında kreşte falan ezilecek gibi.
Kendimi de suçlamaya başladım ben mi bir konuda eksiğim diye. Diğer çocuklar gayet ordan oraya saldırıyorlardı, özgüvenlilerdi. Pandemiden dolayı mı böyle olduk nedir bilmiyorum. Sizde durumlar nasıl? Ne yapmalıyım sizce? Oyun grubunda kapıdan müdahale etmedim pek, arada seslenip destek oldum. Böyle bir şey yaşayıp çözen var mı? Yardımcı olun lütfen sabahtan beri çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Shusui .!.:

Bence de pandemiden. Benim kız 3 yaş 3 aylık. Sitenin parkında bahçesinde çok güzel oynar. Sitedeki çocuklarla koşturur falan ama dışarı çıkınca içine çöküyor sanki çocuk. Zaten yeni yeni çıkıyoruz aşılandıktan sonra yoksa evdeydik 1.5 yıldır ,bir siteyi gördü çocuk. Markette falan elleme,dur , yapma, getir elini sileyim falan diye paniklerken çocukları bastırdık korkuttuk herhalde

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Bugün 2.5 yaşındaki oğlumu ilk defa oyun grubuna götürdüm. Ama o kadar tedirgin, ürkek davrandı ki. Evde neşeli neşeli ya da benim yanındayken bıcır bıcır konuşan çocuk, duruşu bile değişti. Çok üzüldüm o haline. Öğretmenleri gel diyorlar benimki bakıyor sonra elinden tutup götürüyorlar. Ders sonunda şarkı söylediler el çırparak benimki epey korktu yine sesten.
Erken doğum olmuştu ve biraz yavaş, sakin ve çekingen bir çocuk. Tanıdığı bildiği yerlerde normal davranıyor ama ilk defa bir yere gidince çok tedirgin davranıyor. Pandemiden dolayı karı-koca biraz pimpirikli olduğumuz için dışarı pek çıkarmadık yani kalabalık bir insan ortamı çok görmedi oğlum. Ben elimden geldiğince markette ya da dışarda vs birileriyle iletişime geçirmeye çalışıyorum onu. Ben varken yanında bu kadar sakin değil ama ben yokken yanında kreşte falan ezilecek gibi.
Kendimi de suçlamaya başladım ben mi bir konuda eksiğim diye. Diğer çocuklar gayet ordan oraya saldırıyorlardı, özgüvenlilerdi. Pandemiden dolayı mı böyle olduk nedir bilmiyorum. Sizde durumlar nasıl? Ne yapmalıyım sizce? Oyun grubunda kapıdan müdahale etmedim pek, arada seslenip destek oldum. Böyle bir şey yaşayıp çözen var mı? Yardımcı olun lütfen sabahtan beri çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

Merhaba herkese,
Bugün 2.5 yaşındaki oğlumu ilk defa oyun grubuna götürdüm. Ama o kadar tedirgin, ürkek davrandı ki. Evde neşeli neşeli ya da benim yanındayken bıcır bıcır konuşan çocuk, duruşu bile değişti. Çok üzüldüm o haline. Öğretmenleri gel diyorlar benimki bakıyor sonra elinden tutup götürüyorlar. Ders sonunda şarkı söylediler el çırparak benimki epey korktu yine sesten.
Erken doğum olmuştu ve biraz yavaş, sakin ve çekingen bir çocuk. Tanıdığı bildiği yerlerde normal davranıyor ama ilk defa bir yere gidince çok tedirgin davranıyor. Pandemiden dolayı karı-koca biraz pimpirikli olduğumuz için dışarı pek çıkarmadık yani kalabalık bir insan ortamı çok görmedi oğlum. Ben elimden geldiğince markette ya da dışarda vs birileriyle iletişime geçirmeye çalışıyorum onu. Ben varken yanında bu kadar sakin değil ama ben yokken yanında kreşte falan ezilecek gibi.
Kendimi de suçlamaya başladım ben mi bir konuda eksiğim diye. Diğer çocuklar gayet ordan oraya saldırıyorlardı, özgüvenlilerdi. Pandemiden dolayı mı böyle olduk nedir bilmiyorum. Sizde durumlar nasıl? Ne yapmalıyım sizce? Oyun grubunda kapıdan müdahale etmedim pek, arada seslenip destek oldum. Böyle bir şey yaşayıp çözen var mı? Yardımcı olun lütfen sabahtan beri çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...