Herkese merhaba,
kafamda cözemedigim bir takim sorular var, bu yüzden buraya konu actim. Sorularima gelmeden önce ilk kendimden bahsedeyim biraz.
Biraz karisik bir kisiligim var sanirim, sürekli duygu degisimi söz konusu. Kisacasi bir anım diyer anıma uymuyor. Sanki ne istedigini, ne yapacagini bilmeyen biriyim. Degisken biriyim. Herseyden cabuk sıkılırım.
Simdi gelelim asil problemime. Yukarda bahsettigim seyler iliskime de yansiyor.
- Sevgilimle yan yanayken hersey iyi güzel, mutluyum. Ama ayriyken zar zor mesaj yazarim.
- Bir hata yapsa hemen sogurum
- Bir kac kez ayrilmaya kalktim kavga sonrasinda falan. Ayrilmak isterken zorlanmisimdir hep, sevgim daha agir basiyodu sanki. Hani insan sonradan anlar ya aslinda ne kadar cok sevdigini. Ama normal zamanlarda aklimdan hep "acaba dogru secim miydi, acaba gercekten seviyor muyum?" diye gecer. (Sevgilimin yabanci olmasi büyük etken sanirim bu düsüncelerde, türk olsaydi nasil olurdu diye soruyorum kendime)
- Cok iyi anlasiyoruz, ama bazen yapi olarak, veya hayat tarzimizin uymadigini düsünüyorum
Bu yüzden sizlere sorum: Bunlar normal mi, siz hic gelgitler yasadiniz mi? Niye ben böyleyim, niye bi cok seviyorum, bi tam tersiymis gibi davraniyorum? Bir insanin duygularinin sürekli deyismesinin nedeni ne olabilir? Nasil cözerim bu durumu?
Simdi böyle okuyunca eminim size dengesiz biriymisim gibi gelecek, bari ayril da cocuga yazik olmasin diye düsüneceksiniz. Ama amacim bu sorunu cözmek. Inanin her mesajiniz, her fikriniz bana yardimci olacak. Lütfen biseyler deyin, kendime yabancilastim artik.....
Bir psikologa görünmem sart oldu. Ama neyse ki birkac kisi benzerlik oldugunu söyledi, en azindan tek ben degilmisim bu durumu yasayan 
