-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çözemediğim sorunum.
- Konu Sahibi Noraa89
- Başlangıç Tarihi
- 19 Şubat 2007
- 8.459
- 9.530
- 723
iyi bir psikolog size çok iyi gelecektirMerhaba, sabah psikolog seçimi ile ilgili konu açmışken açıkçası psikologa gitme sebebim olan konu ile ilgili de hem biraz dertleşmek hem de fikir almak istiyorum. Daha önce 1 psikiyatri deneyimim oldu, psikiyatr terapi almamı önerdi.
Daha önce benim derdime benzer biri daha konu açmıştı.Sorunum şu, 31 yaşındayım yaklaşık 19-20 yaşında beri hayatıma giren çoğu insanda ilişkimi batırmadan bitiremiyorum, oluruna bırakamıyorum hiçbir şeyi. İlişkiye karşımdaki kişiyi çok beğendiğim için başlamıyorum, biraz hoşlantı vardır, kriterlerim uyuyordur karşı tarafta ilgilidir bana karşı bu sebepten başlıyorum, ne zamaki karşı taraf ilgisini çekince kafamda milyonlarca soru oluşuyor? -acaba biri mi var, başkasını mı buldu? -bu cümleyi derken neyi kastetti -acaba soğudu mu benden -vs. sürekli bunları düşünerek kendime işkence ediyorum hayatı. Bunları düşünürken de beynim o kadar yorulur ki beden ağrısından daha yorucu. Telefona bakmaktan, mesaj beklemekten artık başıma ağrılar giriyor. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum, aklım sadece bu sorunlarda oluyor. Sonrasında Bu böyle olmayacak diyip aniden ilişkiyi bitiriyorum ne zamanki karşı taraf ilişki bitince umursamayınca bu kez bende elde etme hırsı oluyor. bu kez tekrar barışmak için çabalıyorum. Tekrar başlıyorum tekrar saçpa sapan hareketlerle karşımdaki kişiyi bunaltıyorum. Bu döngü sürekli böyle devam ediyor. En son karşımdaki kişiyle de kendimi rezil edip bitirdim.(4-5 kez bitirip ben döndüm her seferinde) Karşımdaki kişi "ben anlamıyorum sen neden silemiyorsun" diyince çok üzüldüm ama hala elde etme çabası içerisine giriyorum.
Yukarıda anlattığım durumu 5-6 kişide yaşadım, dönüp baktığım zaman istisnasız hep aynı şeyleri yaşıyorum. Karşımdaki kişişer benden kaçarak uzaklaşıyor. Sorunun çoğu bende ama Onlarda da sorun yok değil, mesela en son görüştüğüm kişi para konusunda beni sömürmeye kalktı izin vermedim ama hala görüşmeyi de kesmedim, böyle saplantılı bi durum yaşıyorum. Burada anlattıklarım en basiti, bana bağıran insanın bile peşinden gittim öyle diyeyim((
En son dün böyle hastalıklı bir ilişkiyi bitirdim, çok mutsuzum bitmiş olduğu için değil artık geri dönüş yapmayacağımı biliyorum ama ilerisi için korkuyorum. Bu kadar hatalar yapacaksam Hayatıma hiç kimseyi almamak en mantıklısı sanırım ama o da olmuyor.. Bu durumu sadece kız kardeşim çok az da annem biliyor, kız kardeşim sen kendine engel olamadıktan sonra kimse sana yardımcı olamaz, senin kendi çizgilerin olacak sen dur diyeceksin diyor.Şimdi artık kesin karar verdim, bi uzmanla görüşeceğim ama kardeşim öyle diyince içimde korku oluşuyor, ya psikolog da çözüm olmazsa, ya hayatımın sonuna kadar bu bu hastalıklı durumdan kurtulamazsam diye. Ben yaş aldıkça, olgunlaştıkça bu durum düzelir sanıyordum ama 21-22 yaşında nasıl davranıyorsam hala aynıyım hiçbir farkı yok davranışlarımın. Psikolog artık tek seçenek ama hala korkuyorum düzelmezsem diye...
Dipnot: duygusal ilişki dışında hayatımda hiçbir sorun yok, mesleğim var, kendimi geliştirmeye çalışan, spor, sinema, tiyatro, kitap vs sürekli aktif olmaya çalışan biritim gel görki öyle şeyler yapıyorum ki o okuduğum okul, kitaplar, yaptıklarım, ilişkinin başındaki normal davranışlarım sıfırlanıyor, hastalıklı uzak durulması gereken kişi olup çıkıyorum.
biraz uzun oldu kusura bakmayın ama 10 senenin özeti budur
- 27 Nisan 2019
- 5.130
- 13.300
- 198
Çok iyi geldi mesajınız en ufak teselliye bile o kadar ihtiyacım var ki... Son saplantılı ilişkmi attım kafamdan ona üzülmüyorum, beni endişelemdiren gelecek. Hiç düzeltmem diye korkuyorum, umarım dediğiniz gibi olur.
- 27 Nisan 2020
- 518
- 821
- 53
- 37
Psikolog değilim ama anlattığınız duygu hepimizin içinde var aslında. Çocukları düşünürseniz etraflarındaki sevgi ilgi tahammül seviyesini ölçmek için çeşit türlü yaramazlık yaparlar ve ailenin sabrını denerler. Hatalarımıza ne derece tahammül edileceğini öğrenip o duyguyu yeniyoruz zamanla. Zaman zaman da geri geliyor yetişkinlikte. Siz de sanki beni bırakacak mı korkusundan kurtulmak için ilgiye ihtiyaç duyuyorsunuz ve en zorlayıcı şeyleri en başından yapıyorsunuz. Duygu olarak anlaşılabilir çok kişinin paylaştığı bir duygu ve çözümsüz olduğunu sanmıyorum ama bunu karşınızdakini üzüp yoracak şekilde dışa vurmamalısınız. Umarım bu duyguyu yönetmeye yardımcı olacak bir profesyonel yardım bulursunuz.
Mesleği olan,aktif,bilinçliyim diyorsunuz ama bilinçli biri gibi davranmıyorsunuz. sanki biraz yalan söylemişsiniz. Böyle olan birinin bunu yaşaması olanaksız sizin dediğinizi 17 yaşımda yaşadım o da bir kere yani çok anlamsızsınızMerhaba, sabah psikolog seçimi ile ilgili konu açmışken açıkçası psikologa gitme sebebim olan konu ile ilgili de hem biraz dertleşmek hem de fikir almak istiyorum. Daha önce 1 psikiyatri deneyimim oldu, psikiyatr terapi almamı önerdi.
Daha önce benim derdime benzer biri daha konu açmıştı.Sorunum şu, 31 yaşındayım yaklaşık 19-20 yaşında beri hayatıma giren çoğu insanda ilişkimi batırmadan bitiremiyorum, oluruna bırakamıyorum hiçbir şeyi. İlişkiye karşımdaki kişiyi çok beğendiğim için başlamıyorum, biraz hoşlantı vardır, kriterlerim uyuyordur karşı tarafta ilgilidir bana karşı bu sebepten başlıyorum, ne zamaki karşı taraf ilgisini çekince kafamda milyonlarca soru oluşuyor? -acaba biri mi var, başkasını mı buldu? -bu cümleyi derken neyi kastetti -acaba soğudu mu benden -vs. sürekli bunları düşünerek kendime işkence ediyorum hayatı. Bunları düşünürken de beynim o kadar yorulur ki beden ağrısından daha yorucu. Telefona bakmaktan, mesaj beklemekten artık başıma ağrılar giriyor. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum, aklım sadece bu sorunlarda oluyor. Sonrasında Bu böyle olmayacak diyip aniden ilişkiyi bitiriyorum ne zamanki karşı taraf ilişki bitince umursamayınca bu kez bende elde etme hırsı oluyor. bu kez tekrar barışmak için çabalıyorum. Tekrar başlıyorum tekrar saçpa sapan hareketlerle karşımdaki kişiyi bunaltıyorum. Bu döngü sürekli böyle devam ediyor. En son karşımdaki kişiyle de kendimi rezil edip bitirdim.(4-5 kez bitirip ben döndüm her seferinde) Karşımdaki kişi "ben anlamıyorum sen neden silemiyorsun" diyince çok üzüldüm ama hala elde etme çabası içerisine giriyorum.
Yukarıda anlattığım durumu 5-6 kişide yaşadım, dönüp baktığım zaman istisnasız hep aynı şeyleri yaşıyorum. Karşımdaki kişişer benden kaçarak uzaklaşıyor. Sorunun çoğu bende ama Onlarda da sorun yok değil, mesela en son görüştüğüm kişi para konusunda beni sömürmeye kalktı izin vermedim ama hala görüşmeyi de kesmedim, böyle saplantılı bi durum yaşıyorum. Burada anlattıklarım en basiti, bana bağıran insanın bile peşinden gittim öyle diyeyim
En son dün böyle hastalıklı bir ilişkiyi bitirdim, çok mutsuzum bitmiş olduğu için değil artık geri dönüş yapmayacağımı biliyorum ama ilerisi için korkuyorum. Bu kadar hatalar yapacaksam Hayatıma hiç kimseyi almamak en mantıklısı sanırım ama o da olmuyor.. Bu durumu sadece kız kardeşim çok az da annem biliyor, kız kardeşim sen kendine engel olamadıktan sonra kimse sana yardımcı olamaz, senin kendi çizgilerin olacak sen dur diyeceksin diyor.Şimdi artık kesin karar verdim, bi uzmanla görüşeceğim ama kardeşim öyle diyince içimde korku oluşuyor, ya psikolog da çözüm olmazsa, ya hayatımın sonuna kadar bu bu hastalıklı durumdan kurtulamazsam diye. Ben yaş aldıkça, olgunlaştıkça bu durum düzelir sanıyordum ama 21-22 yaşında nasıl davranıyorsam hala aynıyım hiçbir farkı yok davranışlarımın. Psikolog artık tek seçenek ama hala korkuyorum düzelmezsem diye...
Dipnot: duygusal ilişki dışında hayatımda hiçbir sorun yok, mesleğim var, kendimi geliştirmeye çalışan, spor, sinema, tiyatro, kitap vs sürekli aktif olmaya çalışan biritim gel görki öyle şeyler yapıyorum ki o okuduğum okul, kitaplar, yaptıklarım, ilişkinin başındaki normal davranışlarım sıfırlanıyor, hastalıklı uzak durulması gereken kişi olup çıkıyorum.
biraz uzun oldu kusura bakmayın ama 10 senenin özeti budur
Neden yalan söyleyeyim ki bu konuda. Orada anlatmak istediğim ilişki dışında gayet normalim, sosyal olmaya, vaktimi iyi değerlendirmeye, kendimi geliştirmeye çalışan biriyim ama ilişki konusunda söz ettiğim gibi.
Ayrıca ben zaten konumda da belirttim şu an me yapıyorsam 20-21 yaşında yaptıklarımla aynı, zaman geçse de bu sorunum la ilgili hiç ilerleme kaydedemedim.
Çok denedim hatta her seferinde bu kez değişicem diyip kendimeçok şans verdim ama yönetemiyorum bu durumu aşamıyorum, umarım uzmann desteğiyle aşabilirim.
- 30 Nisan 2014
- 5.475
- 17.101
- 248
Kız arkadaşlarınız, dost diyebileceğiniz insanlar var mı? İş yerinde nasılsınız? Yalan söylemek değil de önemsememiş olabilirsiniz. Daha çok sevgili olayına öncelik vermiş olabilirsiniz.
Bir anda samimi olup bir anda soğur musunuz? İnsanlar sırf sizi sevsin diye kötü anlarını kollar mısınız?
Bir anda samimi olup bir anda soğur musunuz? İnsanlar sırf sizi sevsin diye kötü anlarını kollar mısınız?
- 25 Nisan 2020
- 686
- 1.148
- 43
- 31
Bence bu durumunuzu kabullenip farkında olmanız bile bir başlangıçtır pes etmeyin devamı gelecektirMerhaba, sabah psikolog seçimi ile ilgili konu açmışken açıkçası psikologa gitme sebebim olan konu ile ilgili de hem biraz dertleşmek hem de fikir almak istiyorum. Daha önce 1 psikiyatri deneyimim oldu, psikiyatr terapi almamı önerdi.
Daha önce benim derdime benzer biri daha konu açmıştı.Sorunum şu, 31 yaşındayım yaklaşık 19-20 yaşında beri hayatıma giren çoğu insanda ilişkimi batırmadan bitiremiyorum, oluruna bırakamıyorum hiçbir şeyi. İlişkiye karşımdaki kişiyi çok beğendiğim için başlamıyorum, biraz hoşlantı vardır, kriterlerim uyuyordur karşı tarafta ilgilidir bana karşı bu sebepten başlıyorum, ne zamaki karşı taraf ilgisini çekince kafamda milyonlarca soru oluşuyor? -acaba biri mi var, başkasını mı buldu? -bu cümleyi derken neyi kastetti -acaba soğudu mu benden -vs. sürekli bunları düşünerek kendime işkence ediyorum hayatı. Bunları düşünürken de beynim o kadar yorulur ki beden ağrısından daha yorucu. Telefona bakmaktan, mesaj beklemekten artık başıma ağrılar giriyor. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum, aklım sadece bu sorunlarda oluyor. Sonrasında Bu böyle olmayacak diyip aniden ilişkiyi bitiriyorum ne zamanki karşı taraf ilişki bitince umursamayınca bu kez bende elde etme hırsı oluyor. bu kez tekrar barışmak için çabalıyorum. Tekrar başlıyorum tekrar saçpa sapan hareketlerle karşımdaki kişiyi bunaltıyorum. Bu döngü sürekli böyle devam ediyor. En son karşımdaki kişiyle de kendimi rezil edip bitirdim.(4-5 kez bitirip ben döndüm her seferinde) Karşımdaki kişi "ben anlamıyorum sen neden silemiyorsun" diyince çok üzüldüm ama hala elde etme çabası içerisine giriyorum.
Yukarıda anlattığım durumu 5-6 kişide yaşadım, dönüp baktığım zaman istisnasız hep aynı şeyleri yaşıyorum. Karşımdaki kişişer benden kaçarak uzaklaşıyor. Sorunun çoğu bende ama Onlarda da sorun yok değil, mesela en son görüştüğüm kişi para konusunda beni sömürmeye kalktı izin vermedim ama hala görüşmeyi de kesmedim, böyle saplantılı bi durum yaşıyorum. Burada anlattıklarım en basiti, bana bağıran insanın bile peşinden gittim öyle diyeyim
En son dün böyle hastalıklı bir ilişkiyi bitirdim, çok mutsuzum bitmiş olduğu için değil artık geri dönüş yapmayacağımı biliyorum ama ilerisi için korkuyorum. Bu kadar hatalar yapacaksam Hayatıma hiç kimseyi almamak en mantıklısı sanırım ama o da olmuyor.. Bu durumu sadece kız kardeşim çok az da annem biliyor, kız kardeşim sen kendine engel olamadıktan sonra kimse sana yardımcı olamaz, senin kendi çizgilerin olacak sen dur diyeceksin diyor.Şimdi artık kesin karar verdim, bi uzmanla görüşeceğim ama kardeşim öyle diyince içimde korku oluşuyor, ya psikolog da çözüm olmazsa, ya hayatımın sonuna kadar bu bu hastalıklı durumdan kurtulamazsam diye. Ben yaş aldıkça, olgunlaştıkça bu durum düzelir sanıyordum ama 21-22 yaşında nasıl davranıyorsam hala aynıyım hiçbir farkı yok davranışlarımın. Psikolog artık tek seçenek ama hala korkuyorum düzelmezsem diye...
Dipnot: duygusal ilişki dışında hayatımda hiçbir sorun yok, mesleğim var, kendimi geliştirmeye çalışan, spor, sinema, tiyatro, kitap vs sürekli aktif olmaya çalışan biritim gel görki öyle şeyler yapıyorum ki o okuduğum okul, kitaplar, yaptıklarım, ilişkinin başındaki normal davranışlarım sıfırlanıyor, hastalıklı uzak durulması gereken kişi olup çıkıyorum.
biraz uzun oldu kusura bakmayın ama 10 senenin özeti budur
Yalan değildir belki eksiktir yada yanlıştır. Hayatta illa ilişki olmak zorunda değil. Tabi evlenip güzel bir yuva hayatı daha Tatlı kılar ama sizin sorununuz bence ısrarla birinin olmasını istemeniz
- 16 Ağustos 2016
- 3.700
- 9.376
- 158
İyi bir psikoloğa gidin. Evet siz kendinize yardımcı olup siz çözeceksiniz. Ama hayatımızdaki sorunları bazen tek başımıza çözemiyoruz. Bu sorunlar yaşımızdan bağımsız devam ediyor da olabilir. Siz de bu konuda yardımı alanında uzman olan birinden alırsanız sorunu çözmenize fayda sağlayacaktır.
- 19 Nisan 2020
- 40
- 44
- 88
Merhaba,
Kesinlikle psikolog çok iyi gelecektir size. Yetişkinliğimizde sık sık yaşadığımız problemler , çocukluğumuzla, erken yaş dönemlerimizle çok ilgili. Mesela aile ilişkiniz nasıl ? Anne ile ? Baba ile ? Kendinize yeterince şefkatli misiniz ? Ya da hiç farkında bile olmadığınız şekilde bilinçatında bir sorun mu birikti ? İyi bir psikolog , nokta atışı yaparak kök sebebi bulabilir.Mutlu günler :)
Kesinlikle psikolog çok iyi gelecektir size. Yetişkinliğimizde sık sık yaşadığımız problemler , çocukluğumuzla, erken yaş dönemlerimizle çok ilgili. Mesela aile ilişkiniz nasıl ? Anne ile ? Baba ile ? Kendinize yeterince şefkatli misiniz ? Ya da hiç farkında bile olmadığınız şekilde bilinçatında bir sorun mu birikti ? İyi bir psikolog , nokta atışı yaparak kök sebebi bulabilir.Mutlu günler :)
Etrafımda sevilen biriyim, arkadaşlık ilişkilerim de iyidir. Evet bu konuyu biraz öncelik haline getirdim, hayatımda biri olmayınca boşlukta gibi hissediyorum halbuki enerjimi harcayacağım bir sürü imkanım, fırsatımda var.
Genelde bana ilgi duyan, el üstünde tutan insanlardan uzaklaşıyorum. Aslında ilişkinin başında umursamaz olmanın sebebi bu, karşı taraf ilgi gösteriyor en başında, ne zamanki ilgi azalıyor, bir şeylerden şüphe duymaya başlıyorum o zaman saplantılı bir hale dönüyor.
Ay resmen kocamın ruh ikizi 
sevgili olduğumuz dönemde hiçbir sorunumuz yokken, sen çok iyisin kesin beni terkedeceksin o günü bekleyemem deyip beni terketmişti
ertesi gün de ben sensiz yapamıyorum diye destan gibi mesaj atmış vs vs
Bu psikolojik bir şey tabi iyi bir terapistle çözülüyor gayet, benim eşim bu ve bunun gibi pek çok şeyi kafaya takmayı bıraktı terapiyle. Hatta o kadar rahatladı ki sigarayı da bıraktı, günde 1 paketten fazla içtiği olurdu. Umutlu olun ve ufak tefek sebeplerle terapiyi bırakmayın, terapisti değiştirmeyin. Sabredin, hepsi düzelecek.
sevgili olduğumuz dönemde hiçbir sorunumuz yokken, sen çok iyisin kesin beni terkedeceksin o günü bekleyemem deyip beni terketmişti ertesi gün de ben sensiz yapamıyorum diye destan gibi mesaj atmış vs vsBu psikolojik bir şey tabi iyi bir terapistle çözülüyor gayet, benim eşim bu ve bunun gibi pek çok şeyi kafaya takmayı bıraktı terapiyle. Hatta o kadar rahatladı ki sigarayı da bıraktı, günde 1 paketten fazla içtiği olurdu. Umutlu olun ve ufak tefek sebeplerle terapiyi bırakmayın, terapisti değiştirmeyin. Sabredin, hepsi düzelecek.
Derdime çözüm ararken yalan, yanlış, eksik bilgi neden vereyim?
Sorunun temelinde bu var sanırım evet hayatımda sürekli birini istiyorum ama ben ne zamanki arrık uzun bir süre hayatıma kimseyi almıxam dedikten sonra yine bir ilişki içerisinde buluyorum kendimi. Hatta başında herşey o kadar güzel ki yine aynı sorunları yapamayacağımı düşünüp kestirip atmıyorum ama zamanla aynı döngülün içerisinde buluyorum kendimi.
Ay resmen kocamın ruh ikizi
Bu psikolojik bir şey tabi iyi bir terapistle çözülüyor gayet, benim eşim bu ve bunun gibi pek çok şeyi kafaya takmayı bıraktı terapiyle. Hatta o kadar rahatladı ki sigarayı da bıraktı, günde 1 paketten fazla içtiği olurdu. Umutlu olun ve ufak tefek sebeplerle terapiyi bırakmayın, terapisti değiştirmeyin. Sabredin, hepsi düzelecek.
Benin givi olan bir kaç kişi tanıdım, ama erkek versiyonuna hiç rastlamaamıştım:) aynı şeyi yaptım ben de terkedilirim diye terkettim:)) eşinizi gerçekten seviyormuşsunuz beni kimse bu halimle çekmedi:)) mutluluğunuz daim olsun umarım ben de eşiniz gibi olumlu sonuç alırım:)))
- 26 Ekim 2015
- 8.467
- 20.455
- 348
- 30 Kasım 2019
- 12.730
- 40.941
- 598
