Çünkü kimseye anlatmak istemiyorum

miami007

Herseyin hayırlısı
Kayıtlı Üye
3 Şubat 2013
3.210
1.478
448
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
Geçmiş olsun kayiplariniz için.
Bir test falan yaptırın, sebebi neymiş diye. Belki tedavi falan olursunuz düzelir.

Okulu bitirmeniz de çok güzel.
Çok iyi gelecektir size.

Yeni çizdiğiniz yol mu dedikodunuzun yapıldığı falan. Bunu anlamadim.
Gerisi için başarılar dilerim
 
Çok zor şeyler yasamissiniz. Ama biraz kendi hayatınıza olumlu yönden bakmaya ihtiyacınız var.Sagliklisiniz, muhtemelen yaşınız genç, okulunuzu bitiririyorsunuz inşallah çok güzel günler sizi bekliyor. Bosverin millet dedikodunuzu yapsın, başkalarının dünyasına, fikirlerine odaklanmayin. Siz kendi hedeflerinize hayallerinize kendi dünyanıza odaklanın. ..Allah nasip ettiyse çocuğunuz hayırlı zamanda, sizin hayatınız için en doğru zamanda gelsin. ..
 
Belli ki daha çok gençsiniz.Biraz uzaklaşın çocuk olayından,Bi çıkın o psikolojiden.

Aradan bir kaç yıl geçsin.Bu kadar üstüste hem bedeninize hem ruhunuza zarar.

Üstelik bir evladınız da varmış.Herkesin oluyor, şıp diye hamile kalıyor diye bakmayın olaya

Bir evladım var hiç olmayan ne yapsın diye düşünün?

Bir kaç yıl sonra isterseniz tekrar denersiniz.
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
Çok üzüldüm bebekleriniz için. Allah hayırlısını versin. Hayır da şer de Allah'tan.

Böyle insanlarla görüşmeyin. Dinlemeyi bilen insan gerçekten çok az konuşup konuşup karşıdakine fırsat vermeyen, dinleyen anlamayan, araya hemen kendini karıştıran aman neyse. Üzmeyin insanlar için kendinizi.

Evlisiniz, çocuğunuz da var okul ve KPSS de var maşallah her şeye yetişiyosunuz:) güçlü birisiniz sizi anlamayan insanlar için üzmeyin kendinizi.

Çok dolarsanız da burada kalabalık abla kardeşiz ne güne duruyoruz dinleriz sizi :)
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
Durumunuza üzüldüm düşük ve kürtajlarınız için tedavi yöntemlerini deneyin inşallah sağlıklı bi çocuk dünyaya getirirsiniz. Üniversiteyi bitirmenizde ayrı bi başarı bence insanların dedikodusuna karşı sadece bınunla bile avutabilirsiniz kendinizi. Önemli olan eşinizle probleminizin olup olmadığı eğer yoksa bence sorununuzda yokturda biraz psikolojiniz zedelenmiş olabilr. Sonuçta 1 evlat sahibisiniz hiç çocuk olmasa bu isteğinizi anlardım. Umarım en kısa zamanda atlatırsınız bu sorunlarınızı.
 
Kayıplarınız için üzüldüm ama Allaha çok şükür bir oğlunuz varmış Allah bağışlasın.Siz çok güçlü bir insansınız çünkü yaşadığınız zor günlere rağmen hayatınızı güzel bir şekilde idame ettirmek için bir çaba sarfetmişsiniz okul okumuşsunuz sizi tebrik ederim.Evli misiniz merak ettim.Kaybettiklerinize üzülmeyi bırakın Allah’ın size bağışladıklarına şükredin çok şükür bir yavrunuz var sağlıklısınız okul okuyorsunuz.Her şey daha güzel olacak :KK200:
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
Allah yardımcınız olsun,cennetinde buluşun İnşAllah,oğlunuzada bereketli,mutlu bir ömür nasip etsin:KK200: Siz çok isterseniz,çok dua ederseniz nasipse olur. Öncelikle kendinize inanın ve çevreyi boşverin insanlar konuşur da konuşur,her şeyi konuşurlar,siz bu hayata bir kere geliyosunuz o yüzden önemli olan kulağınızı kapatabilmeniz. Azmedin,atanın ve hayatınızı şekillendirinHoppa Ayrıca yaralarınızdan faydalananları hayatınızdan kovun.
 
Çok geçmiş olsun canım
Bardağın dolu tarafından bakmalıyız
Okuyorsun ne güzel bitecek inşallah
Kpss kazanacağına inanıyorum
İstemek başarmanın yarısıdır
Bir tane çocuğun var
Hiç olmayan (ben) napsın
Milletin dediklerine kalsa yaşamayalım
Ağzı olan konuşur
Uzaklaşın sizi rahatsız edenlerden
Rabbim bugünümüzü aratmasın
 
Kağıtlara dökün duygularınızı rahatlatır. Açın sizi anlatan şarkıları aksın göz yaşlarınız rahatlarsınız. Allah bağışlasın oğlunuz dayanağınız, desteğiniz ve rutini yaşama sebebiniz. Kaçıp gitmiyorsanız anneliğinizdendir. Dost zor bulması çok zor. Nasipte varsa denk gelirsiniz ama yoksa kağıtla kalem dostunuz olsun. ( yırtıp atınca ya da yakınca alınmaz, gücenmez, sırrınız bilinmez, dedikodunuzu yapmaz). Yaş, zaman, yaşanmışlık değiştirir insanı. Hatta her yaşta başka gelir insana yaşananlar.. Birikmişlik en güzel gezilerek yeni eğlenceli insanlarla laflayarak ve bol kahkaha atarak geçiştirilir. Kuaförler kısa bir süre için bile olsa iyi hissettirir insana kendini. Alışveriş,yeni kıyafetler en sevdiklerim ve tabi spor yapmakta lazım ne demiş atalar sağlıklı beden sağlıklı kafa
 
Oncelikle. Basiniz sag olsun.
Yasadimklariniz kolay degil, olmayacak da.
Lakin; zaten bir evladiniz varmis.
Bu denli cocuk israri niyeydi onu anlamadim.
Olmadiysa olmasin. Kendinizi oglunuza adayin.
Elestirmek icin soylemiyorum sakin yanlis anlamayin ancak zaten halihazirda bir oglunuz varken neden onunla ilgilenmek varken bu kargasa? Uc dusuk ve iki kurtajdi sanirim? Neden bu denli yordunuz kendinizi ki? Benim de dusugum ve ardindan gelen kurtajim oldu fakat ben kazara hamile kalmistim. Zaten halihazirda iki evladim vardi. Yani ne bileyim, dusuklere kayiplara ragmen vücudunuzu ne kadar yormussunuz, uzuldum sizin adiniza..

Cevreniz sizi neden bu denli etkiliyor?
Ekmeginiz suyunuz onlardan mi geliyor?
Kim onlar? Neden hayatiniza etki etmelerine izin veriyorsunuz? Iste bu da bir hata. Bile isteye yapilan bir hata. Hayat bir sinavdir; kolay degildir bu sinav. Ve bizim guclu olmamiz lazim.

O kadar cok sey atlatmissiniz ve benim hikayenizden cikardigim sonuc; kendinizi hep ikinci plana atmissiniz. Kendinize hic onem vermemis hep hirpalamissiniz. Hem bedenen hem de ruhen. Kendinize yonelin oncelikle. Kendinize eziyet etmek yerine deger verin. Oglunuzla daha cok ilgilenin. Ailenize sarilin. Basariniza odaklanin.

Son olarak; kulaklarinizi dis seslere tikayin.
Olur mu?
 
Kurbağalar bir gün yarışma düzenlemiş. Hedef; çok yüksek bir kulenin tepesine çıkmakmış. Bir sürü kurbağa da arkadaşlarını seyretmek için toplanmış ve yarış başlamış. Gerçekte seyirciler arasında hiç biri yarışmacıların kulenin tepesine çıkabileceğine inanmıyormuş. Sadece şu sesler duyulabiliyormuş: ''Zavallılar! hiç bir zaman başaramayacaklar!''

Yarışmaya başlayan kurbağalar kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker yarışı bırakmaya başlamışlar. İçlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmadan kuleye tırmanmaya çalışıyormuş. Seyirciler bağırmaya devam ediyorlarmış: ''Zavallılar! hiç bir zaman başaramayacaklar!''

Sonunda bir tanesi hariç, hepsinin ümitleri kırılmış ve bırakmışlar. Ama kalan son kurbağa büyük bir gayret ile mücadele ederek kulenin tepesine çıkmayı başarmış. Diğerleri hayret içerisinde bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. Bir kurbağa ona yaklaşmış ve sormuş; ''Bu işi nasıl başardın?'' diye. O anda farkına varmışlar ki; Kuleye çıkan kurbağa sağırmış!

Siz de, hayallerinizi gerçekleştiremeyeceğinizi söyleyen söz ve kişilere karşı hep sağır kalın. Olumsuz düşünen insanları duymayın!…
 
Detay verilmeyince insan birsey yazamiyor.
Bebekleriniz icin cok uzuldum. Rabbim oglunuza hayirli saglikli guzel omurldr versin.
Kendime bir yol cizdim demissiniz ama esinizden bahsetmemissiniz. Sanirim oglunuzla bu yolda yalniz yuruyeceksiniz. Basarilar ve mutluluklar dilerim.
Etrafinizdaki insanlardan bahsetmissiniz bir de. Yasadiginiz cevreyi degistiremiyor musunuz? Yardimci olmayi isterdim.ama gercekten cok ustu kapali bir konu. Uzgunum. Mutlu olmanizi dilerim. Kim ne derse desin siz yolunuza devam edin. Azminize hayran kaldim bu arada.
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Insanlarin me düsündügünü ya da düsünecegini bos verin. Evladiniz var. Okulunuz var. Önünüzde bir yol ve hedef var. Parazit yapan insanlarin düsüncelerini ve tutumlarini bos verin. Enerjinizi bosusuna tüketmeyin. Allah sabir versin kayiplariniz olmus. Oglunuzu size bagislasin sarilin ona.
 
Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....
Canım benim seni o kadar iyi anlıyorum ki bende beni umutsuzluğa sürükleyen insanlarla birlikteyım okumaya çalışıyorum. Hala çaba göstermemiz aslında içimizde hala umut olduğunu gösteriyor. Bazen diyorum kendime aynı senin gibi çek git. Bitirmek yada kötü son ömür boyu umutsuz ve mutsuz olmaktan iyidir diyorum. Gidemiyorumda kalamıyorumda. Kötü son derken boşanmak olduğun yeri terk etmek onu kastediyorum. Evet büyük hayeller kurduk bi çok şey için olmadı. Belki de gösterdiğimiz çabalarımızı atamıyoruz bi kenara bilemiyorum. Ama her hece bir sabaha ulaşır bunu biliyorum. En güzel sabahlara uyanmak istiyorum senin gibi. Rabbim bizim gibi olanlara yardım etsin. Umarım herşey gönlümüzce olur
 
Kayıplarınız için geçmiş olsun, başınız sağolsun.
Fakat benim anlayamadığım, oğlunuz varken neden bu kadar çok üst üste deneme yaptınız, 7 düşük 3 kürtaj.
Hangi aralıklarla oldu bu ? Bildiğim kadarıyla doktorun bir kürtaj ya da düşükten sonra rahimin dinlenmesi için belli bir zaman dilimi hamile kalmayı yasaklaması gerekir ?

Kendinizi bu kadar neden sıktığınızı ben anlamadım. Yargılamak için demiyorum gerçekten anlamadım bunun için gerçekten kusuruma bakmayın :(
 
Back
X