Damgalanmak.

Mesela biri benden x istedi, ben de hayır demeyi yeni öğrenmiş biri olarak istemiyor olduğumdan hayır dedim. Cevap şu, “senelerce sana değer bile vermeyen itin tekine her şeyi yaptın ama, hasta dedin öyle dedin böyle dedin, bize gelince neyse…”
Kendimi bu hataları yaptığım için hayatımın geri kalanında o şekilde her şeye eyvallah diyerek yaşamaya mecbur hissetmeye başladım.
Canim istedi yedirdim sanane, dersin. Insallah senin basina gelmez benim yerimde olmani istemem dersin.. amann bazen insanin oz kardesleri bile neler neler soyluyor.. konusunu etmeyecegin seylerin lafini ediyor. Bu kadar takma
 
Aslında benim derdim annem. Abim, annemle yaşıyor ve alkol-madde problemi olan biri, ki şu an (sayemde) çok iyi durumda. Zamanında dava açıp zorunlu tedavi kararı çıkarttırdım, hastaneye yatırdım onu. Haftada 3 kere ölümün eşiğine gelirken şu an yine eskiye göre daha iyi. Bütün mesele buradan çıkıyor. Ben onun ikide bir bira içmesine katlanamıyorum, madde almasına çıldırıyorum. "Biz bu durumdayız ve kenetlendik (annemle ayçiçek yağını bölerek falan kullanıyoruz, gelirim de iyi ama hem borçlarım var hem de hayat aşırı pahalı), senin yaptığına bak, utanmıyorsun, yüzsüzsün" diyorum o da bana saldırıyor. Arkadaşlarımdan da bu şekilde ayan beyan olmasa da ima eden çok oluyor. "Zaten sen şöyle şöyle yapmamış mıydın, şimdi neye ses ediyorsun?" gibi. Delireceğim artık, katlanamıyorum bu duruma.

Borç almak kefil göstermek bir tarafa abime de destek oluyorum. Buna rağmen duyuyorum bu sözleri.
İstiyor ki siz verin madde paralarını. Yerinizde olsam abimin annemle yaşamasını engellemenin yolunu ararım. Allah tez zamanda kurtarsın sizi inşallah
 
Böyle diyebilecek insanlarla arkadaş olmayı bırak aynı ortamda bile bulunmam nasıl o haddi verdin onlara 🙄 abimde olsa diyemez ya öyle bir şey yüzüne bile bakmam abime de arkadaşıma da kendin kazan kendin ye artık böyleyim işinize geliyorsa gelmiyorsa yallah diyebilmelisin. O kadar zorluğu aşmışsın bunu mu aşamayacaksın lou üzme kendini saçma insanlar için. 🎈
Beni de yıpratan bu. Çevremden hep “amaan sen zaten bu adamı çekmeye mahkumsun değişmezsin”i duydum. Değiştim. Çok değiştim hem de. Arkamda koskoca çevrem var sandım. Sadece bir ek geldi kurulan cümleye. “Louder salak” değil “Louder salaktı” oldu.
 
İstiyor ki siz verin madde paralarını. Yerinizde olsam abimin annemle yaşamasını engellemenin yolunu ararım. Allah tez zamanda kurtarsın sizi inşallah
Amin. Annem istese hemen hallederim. Ama istemiyor. Kimse çünkü abimi istemiyor. Babam da bıktı artık. Varını yoğunu tedavisine harcamıştı. Kendisi de yatalak düzeyinde hasta (eskiden hiç kalkamıyordu şimdi az çok kalkıyor).
 
Mesela biri benden x istedi, ben de hayır demeyi yeni öğrenmiş biri olarak istemiyor olduğumdan hayır dedim. Cevap şu, “senelerce sana değer bile vermeyen itin tekine her şeyi yaptın ama, hasta dedin öyle dedin böyle dedin, bize gelince neyse…”
Kendimi bu hataları yaptığım için hayatımın geri kalanında o şekilde her şeye eyvallah diyerek yaşamaya mecbur rehissetmeye başladım.
Çok sinir oldum bu resmen şiddettir. Falanca senin ırxına geçti ses çıkarmadın ben de yapcam demek gibi bir şeydir.

Elin itini hayatımdan nasıl çıkardıysam sizi de çıkarırım ağzına bile s.çrm bana bu şekilde feriştshı gelse davranamaz, sana sıkıntımı kederimi başıma kalk diye mi anlattım ben gevşek herif, aynı mevzuyu bir kere daha aç da gör ebenin Hereke’sini diyin dikin horozu tepeye. Asla taviz vermeyin.


Önceki konuları bilmeden bodoslama daldım resmen. Bunları hayatınızdan çıkarmak/ yokmuş gibi davranmak/ ciddiye almamak falan da çözüm olabilir tabi ams tepki vermek sizi rahatlatır. Enerji boşalması iyidir.
 
Benim bu konu hakkında tek düşüncem şudur ki bence bir insan birine ne kadar kendini açarsa o kadar eleştirme hakkı veriyor. Burada bunun doğru olmadığını söyleyip kendi hayatında bunu başkasına yapan o kadar kişi vardır ki. Demem o ki gerçekten diğer insanlarla iletişimine baktığınızda ona güvenip paylaşılan şeyleri kullanmayacağından emin olduğunuz birine derdinizi anlatın. Çok zor durumda her dert herkese anlatılmak ister sizi de anlıyorum ama ben kendi deneyimlerimden yola çıkarak bunun çok kötü olduğunu biliyorum. Bunun yerine çok ihtiyacınızın olduğunu düşündüğünüz zaman terapistle konuşabilirsiniz.
 
Benim bu konu hakkında tek düşüncem şudur ki bence bir insan birine ne kadar kendini açarsa o kadar eleştirme hakkı veriyor. Burada bunun doğru olmadığını söyleyip kendi hayatında bunu başkasına yapan o kadar kişi vardır ki. Demem o ki gerçekten diğer insanlarla iletişimine baktığınızda ona güvenip paylaşılan şeyleri kullanmayacağından emin olduğunuz birine derdinizi anlatın. Çok zor durumda her dert herkese anlatılmak ister sizi de anlıyorum ama ben kendi deneyimlerimden yola çıkarak bunun çok kötü olduğunu biliyorum. Bunun yerine çok ihtiyacınızın olduğunu düşündüğünüz zaman terapistle konuşabilirsiniz. Zaten çok kötü bir süreçten geçmişsiniz bence size bunu diyen birinin de ağzına edin utandırın, bazıları sadece bundan anlar çünkü.
 
Mesela biri benden x istedi, ben de hayır demeyi yeni öğrenmiş biri olarak istemiyor olduğumdan hayır dedim. Cevap şu, “senelerce sana değer bile vermeyen itin tekine her şeyi yaptın ama, hasta dedin öyle dedin böyle dedin, bize gelince neyse…”
sende sonunda hayır demeyi öğrendiğim için sevinmeliyken şimdi de acımı kullanarak beni ezmeye manipüle etmeye çalışıyorsun öyle mi?
hayır lafını duyduğun birine böyle belaltı vuracak kadar yıkıksan kimseden birşey isteme
demeliydiniz
 
Bir hırsla açtığım bu konuda kendimi ne kadar ifade edebilirim bilmiyorum. Belki hırslı halim geçince daha net yazabilirim, şimdiden kusura bakmayın.

Bilen pek çok kişi zaten var, bilmeyenler için kendimi kullandırdığım, maddi manevi sömürüldüğüm bir evlilik geçti başımdan. Ama ben boşansam ve yeni bir hayat kursam da bunun baskısından damgasından kurtulamıyorum.

Kimle aramda sürtüşme çıksa “sen zaten elin bilmemnesine yedirdin ona anlayışlıydın noldu sesin bana mı çıkıyor” tarzında cevaplar veriyor bana. Artık bu durumdan bıktım. Tartışma konusu tamamen benim geçmişime evriliyor ve bakıyorum ki tartışılan şey benim “salaklığım” oluvermiş.

Mutsuz bir evliliği bitirip kendime yeni bir hayat kurdum, hatalarımın bedellerini kimseye ödetmedim ama bu eski evlilik denen lanetin belasından kurtulamayacak mıyım? Ölüp gitmem tek çaresi mi? O zaman bile arkamdan söylenir bu gerçi. Şüphem yok.

Dayanamıyorum artık.
Hayır elbette ne ölümü!
Sadece ilk yazını okuyarak sonrasında ki hiç bir konuşmayı pkumayarak yazıyorum bunu.

Geçmişini insanların sana koz olarak kullanmasının sebebi onlara bu hakkı tanıman biraz aslında.
Anlatma? Ailenden biri şahit olmuş birileri yapıyorsa koy mesafeni!

Hele de hayatına duygusal anlamda alacağın kimseye hiç bir şey anlatman gerekmiyor.
Evlensin anlaşamadık ayrıldın bitti.
Kabul et ve yoluna devam.
Sen geçmişini bir yük gibi omzunda taşırsan o ilişkiye getirirsen asla ama asla kurtulamazsın bundan çğbkğ insanların en çok sevdiği şey zayıf buldukları ilk an açığını hatanı eksiğini yüzüne vurmak olacak...
Sakın ama sakın kimseye hiç bir şeyin fazlasını söyleme.
Önce sen kendini kabul et sonra da seni böyle seven insanlarla yoluna devam et.
Sen kıymetlisin sana aksini düşündürenleri hayatından lütfen çıkart.
 
Benim bu konu hakkında tek düşüncem şudur ki bence bir insan birine ne kadar kendini açarsa o kadar eleştirme hakkı veriyor. Burada bunun doğru olmadığını söyleyip kendi hayatında bunu başkasına yapan o kadar kişi vardır ki. Demem o ki gerçekten diğer insanlarla iletişimine baktığınızda ona güvenip paylaşılan şeyleri kullanmayacağından emin olduğunuz birine derdinizi anlatın. Çok zor durumda her dert herkese anlatılmak ister sizi de anlıyorum ama ben kendi deneyimlerimden yola çıkarak bunun çok kötü olduğunu biliyorum. Bunun yerine çok ihtiyacınızın olduğunu düşündüğünüz zaman terapistle konuşabilirsiniz. Zaten çok kötü bir süreçten geçmişsiniz bence size bunu diyen birinin de ağzına edin utandırın, bazıları sadece bundan anlar çünkü.
Öyle haklısınız ki. Bu süreci yaşarken aynı evde olduğum, her saniye her an konuşup görüşüp destek olan kişiler bunların çoğu. Şimdiki aklım olsaydı hiçbir acımı yaşantımı paylaşmadan kendimi bir odaya kapatırdım sanırım. Çok büyük hayal kırıklığı oldu bu durum benim için. Gerçekten boşanmaktan falan zor.
 
sende sonunda hayır demeyi öğrendiğim için sevinmeliyken şimdi de acımı kullanarak beni ezmeye manipüle etmeye çalışıyorsun öyle mi?
hayır lafını duyduğun birine böyle belaltı vuracak kadar yıkıksan kimseden birşey isteme
demeliydiniz

Hayır elbette ne ölümü!
Sadece ilk yazını okuyarak sonrasında ki hiç bir konuşmayı pkumayarak yazıyorum bunu.

Geçmişini insanların sana koz olarak kullanmasının sebebi onlara bu hakkı tanıman biraz aslında.
Anlatma? Ailenden biri şahit olmuş birileri yapıyorsa koy mesafeni!

Hele de hayatına duygusal anlamda alacağın kimseye hiç bir şey anlatman gerekmiyor.
Evlensin anlaşamadık ayrıldın bitti.
Kabul et ve yoluna devam.
Sen geçmişini bir yük gibi omzunda taşırsan o ilişkiye getirirsen asla ama asla kurtulamazsın bundan çğbkğ insanların en çok sevdiği şey zayıf buldukları ilk an açığını hatanı eksiğini yüzüne vurmak olacak...
Sakın ama sakın kimseye hiç bir şeyin fazlasını söyleme.
Önce sen kendini kabul et sonra da seni böyle seven insanlarla yoluna devam et.
Sen kıymetlisin sana aksini düşündürenleri hayatından lütfen çıkart.
Dersimi aldım ama çok geç oldu maalesef. O damgayı yedim artık. Burada bile konu açarken biri gelir de "aa sen şu it gibi muamele görürken parasını hayatını yediren salak değil misin?" yazacak diye geriliyorum artık. Keşke değiştirebilsem geçmişimi. Keşke.
 
Dersimi aldım ama çok geç oldu maalesef. O damgayı yedim artık. Burada bile konu açarken biri gelir de "aa sen şu it gibi muamele görürken parasını hayatını yediren salak değil misin?" yazacak diye geriliyorum artık. Keşke değiştirebilsem geçmişimi. Keşke.
kendine fazla yükleniyorsun birkere hepimiz önce kendimize dönüp bakalım hangimiz hatalar yapmadık var mı aramızda hata yapmayan ? tecrübeleri böyle ediniyoruz işte
sen o hatayı devam ettirmedin önemli olan bu ve kimsenin belaltı vurmaya hakkı yok
 
Öyle haklısınız ki. Bu süreci yaşarken aynı evde olduğum, her saniye her an konuşup görüşüp destek olan kişiler bunların çoğu. Şimdiki aklım olsaydı hiçbir acımı yaşantımı paylaşmadan kendimi bir odaya kapatırdım sanırım. Çok büyük hayal kırıklığı oldu bu durum benim için. Gerçekten boşanmaktan falan zor.
belkide sana baktıklarında kendi yaptıkları hatalarıda gördüklerinden bu kadar agresiflerdir
o süreçte yanında düzgün dursalardı ? ne kadar sinsilermiş gerçekten iyi niyetle derdine ortak olmamışlar sanki kendilerinin yok mu yanlışları sende zamanında bunu yapmıştın diyeceğin ,zibilyon tanedir eminim senle onlar arasındaki fark bu o yüzden sen onları anlayamazsın . mesafe koy gitsin bazı şeylerin affı yok en yakınım dediğim kendisi için böyle incitemez. asla izin verme sakın ...
 
Dersimi aldım ama çok geç oldu maalesef. O damgayı yedim artık. Burada bile konu açarken biri gelir de "aa sen şu it gibi muamele görürken parasını hayatını yediren salak değil misin?" yazacak diye geriliyorum artık. Keşke değiştirebilsem geçmişimi. Keşke.
Ne münasebet ya, önce kendine olan şu ah vah tüh keşke halinden bir sıyrıl.
Kusura bakma ama sen kendine kıymet vermiyorsun ki kimse vermez.
Buradan biri çıkıp ne hakla sana öyle bir cümle söyleyebilir. Çok ama çok saçma.
Sen kendine bunu yapmalarına izin verme.
Asla ama asla da annen baban bile olsa söyleyemezler.
Lütfen bunu ima bile edene çst diye cevabını ver
 
Öyle haklısınız ki. Bu süreci yaşarken aynı evde olduğum, her saniye her an konuşup görüşüp destek olan kişiler bunların çoğu. Şimdiki aklım olsaydı hiçbir acımı yaşantımı paylaşmadan kendimi bir odaya kapatırdım sanırım. Çok büyük hayal kırıklığı oldu bu durum benim için. Gerçekten boşanmaktan falan zor.
Duygusal derinliği olmayan insanları çok umursamamak ve hayatta tutmamak lazım. Ya da hep iyi şeyleri anlatmak lazım, dostum bildiğim 1-2 kişi haricinde benim mutluluğuma mutlu olan görmedim bırakın siz derdinizi anlatmayan olarak kalın.
 
Hepimiz benzer hatalar yaptık, kendimizi kullandırttık, paramızı yedirdik hiç haketmeyen insanlara. Hepimiz aptallık yaptık. Ama akıllandık. Tecrübe edindik. Bu kadar katı olmayın kendinize. İnsan bazen olayın içindeyken göremiyor, görse bile ipler elinde olmuyor, iradesi zayıflıyor. Sizi bununla vuran kişi sizin dostunuz değildir. Sana hayır diyorum çünkü ben eski Louder değilim değiştim, eski hatalarımdan ders çıkarttım diceksiniz.
 
Bende evlendim boşandım. Ne evlenirken, ne boşanırken kimseye fikir sormadım. Ruh hastası, kıskanç bir ablam var. Onun dışında ailem yorum yapmadı. Ablam ben boşanınca resmen bayram etti. Ortada kaldı filan dedi. Ablamla hiç bir zaman abla-kardeş gibi olmadık. Şu anda zaten konuşmuyoruz.
Siz anne ve babanızla konuşun. Boşandığınız için zor bir süreç yaşadığınızı, psikolojinizi sağlam tutmak için çaba verdiğinizi ama abinizin köstek olduğunu söyleyin. Abiniz heralde anne ve babanızdan çekinir diye tahmin ediyorum.
 
Sizinkisi okyanusu geçip derede boğulmak

Bakın çok ciddi söylüyorum
Kimse vazgeçilmez değildir vazgectiklerim iyi bilir
Yazısını dokun gözlerine
Yeni jargon artık ayarlar sosyal medyada veya WhatsApp bilmem ne fotoğraflarında veriliyor tavsiye ederim o küçük beyinliler emin olun bunu böyle algılar :)
 
Abin belki sitem edebilir ama arkadaşlarının birşey demeye hakkı yok.eski eşin ile kendilerini bir tutmaları sacma
Çok afedersiniz ama, abi, kız kardeşi boşandı diye neden sitem edebilir? Kardeşinin yüzüne bu bir ayıpmış gibi davranabilir?

Ennnn yakın kişi dahil, kimsenin tek kelime etmeye hakkı yok böyle konularda.

Aile dediğin destek olur, köstek değil. Hadi destek olmayı beceremedi, bari gölge etmesinler.
 
Back
X