kızlarrr,aslında çok derin bir konu,hamilelik dönemini cehennem gibi yaşamış biriyim.her gece ağlamaktan gözlerim şişerdi.bu yüzden 3. ayımdan sonra kanamalı bi hamilelik geçirdim.tüm bunlar eşimin ailesi yüzünden oldu.6 ay yattım bir kez geldiler hakaret üstüne hakaret.ee çocuk doğduktan sonra tam bir torun aşkı başladı.şimdi kızım 3 yaşında.çocuğu alıp giderler parka. saatlerce gelmezler.gitsinler lafım yok.ama artık iş çığrından çıktı.5 saat dışardaydılar kayınvaldem giyim almış olmadı değiştirecek.3 dakikalık yol illa oda gelsin.bize götüreyim dedi. olmaz getir karnı aç yıkanıcak dedim.3 saat sonra getirdialsanaalsanasmile.sonraki alışlarında iftara gidicez 1 saat sonra getirin dedim.iftar okunacak hala yoklar.eşim gitti parktan aldı getirdi.yetişemedik tabii iftara. o gece eşime dedim birdaha dışarı salmıyacağım evde görsünler dedim.bugün yolda kayınpederimle karşılaştık. parka götürücem dedi.izin vermiyorum dedim.işte kıyametin koptuğu an.beni babama şikayet edicekmiş,eşime söyliycekmiş....sanki çocuğuzda:bbo:neyse eşim geldi.onu işteyken arayıp söylemişler.görümcem aradı zır zır zır.baktım 5 dk sonrakapıda zile sürekli basıyo.eşim indi onu gönderdi.20 dk sonra kayınpederim geldi.neymiş babamıda alıp gelicekmiş.uyuyamazmış bugece.eve bir özelharekatın gelmediğ kaldı.resmen taciz ediyolar.artık nefret ediyorummmmmmm.artık yüzlerini görmek istemiyorum.bana akıl verin kızım nasıl bir yöntemle onları görsün.çocuğum var diye sevinemiyorum hamileliğin ilk gününden beri...............