dayım ve oğlundan nefret ediyorum...sebebinide şöyle anlatayım;
bundan 4 yıl önce okul tatilinde memleketime gittim fındık toplamak için,çok güzel zaman geçirdim 1 hafta boyunca taa ki dayımın oğlunun bana aşık olduğunu duyana kadar,bir mesajla anlattı bana herşeyi,uzun zamandır bu duyguları yaşıyormuş içinde benim köye gitmemi beklemiş..duyunca şok oldum kesinlikle olmaz dedim,başımdan atmaya çalıştım..olmamasına sebep çoktu,başta dayı oğluydu,benim hayatımda başka biri vardı ve annemle dayım hiç bi zaman geçinemezler..ayrıca dayım kız çocuklara karşı insafsız biriydi..7 kızınıda başlık parasıyla verdi,hiçbirini okutmadı yıllarca çalıştırdı..çeyiz diye bişey yapmadı,köyde dedemden kalan tarlalara kız kardeşlerine sormadan el koydu.kız torunlarına bile harçlık vermeyen adi biridir..ama oğullarına asla kıyamaz..bana aşık olan oğluda ilk göz ağrıdır..neyse...
ben istemedikçe olmaz dedikçe hep üsteledi...en sonunda korktuğum oldu bütün akraba çevre öğrendi bu durumu sağolsun ağzı hiç durmadı..sonra ben istanbula geri döndüm hala peşimi bırakmadı,öss ye hazırlanmak için dershaneye yazıldım...ve bigün istanbula beni istemeye geldiler,babam benim kızım okuyor,evlenicek kızım yok dedi.annem en baştan karşıydı bu duruma çünkü yengemi dayımı asla sevmez..ama dayımda oğlu için sürekli bastırdı.öss döneminde onların yüzünden yaşamadığım sıkıntı kalmadı..bi de bunların dışında köydeki yerler için annemle dayımın arasında kavgalar çıktı..yengem dedemin tarlalarının avukatı kesildi başımıza..az kalsın mahkemelik olucaktık..
sonra ben üniv.kazandım..ist.dışında okudum ama o hala beni bırakmadı..ve birgün yine geldiler istemeye ve babamın cevapı yine aynı oldu..bu sefer dayım evimizde bize anneme demediğini bırakmadı..oğlu artık kendini öldürmekle beni tehdit etmeye başladı..hastalanmış sözde,durumu kötüye gitmiş..oğluna bşey olursa sebebi ben olucaktım,dayım bana veya oğluma bişey olursa cenazeme gelmeyin dedi (bu sözüde yıllar önce dedem dayım ve karısı için demişti..anneme ve teyzemlere vasiyet etmişti..)daha sonra buna rağmen yine uğraştı ama olmadı..bende kuzen olarak bile değeri kalmadı..arkamdan her sözü konuştular her türlü iftirayı attılar,beni ailemi ne kadar çok üzdüler..
sonra ben mezun oldum,iş hayatına atıldım,oda başkasıyla sözlenmiş..bende sevdiğim adamla nişanlandım..babam nişan için onlara davetiye gönderdi belki aramızdaki buzlar erir diye ama onlar davetiyeyi açmadan sobaya atmışlar..annem hep söylemiştir hala da söyler..dayımın 6 tane kız çocuğu annemin elinde büyüdü,bekarken hep annem bakmış..dayım kız çocuğum oldu diye eve bile gelmek istemezmiş..dayım 6 kız evlendirdi annem hepsine gidemese bile altınını aldı gönderdi..çeyizlerine bir parça hediye aldı..ailesinden çok belki annemin hakkı vardır üstlerinde Allah daha iyi bilir..aylar sonra bir düğünde karşılaştık onlarla iki düşman gibiydik..sonra amcamın oğlu onun kız kardeşiyle evlendi gönül bu ya..ama dayımlar kızlarını vermemek için çok uğraştı..kız evden çıkarken senin artık bir ailen yok dediler..ama 8 milyar başlık parasını cebine attı..sonra bir kızı dayımın istemediği birine kaçtı..yıllar oldu hala görüşmüyorlar..daha sonra ben nişanı attım zor günler yaşadım tabi onlarda bu durumdan baya bir mutlu oldular..öz amcamın oğlu bile onlara yaranıcam diye benim arkamdan güldü ohh çekti..yıllar sonra dayım ilk defa bizim kapımızı çaldı..sebep köydeki yerlere tapu çıkıcakmış,kız kardeşlerinden imza almaya gelmiş,karşılığında da herbirine 60 gr bilezik vericekmiş ama yer falan vermek istemedi.annemle teyzemlerde kabul etmedi..hepside yerlerini haklarını aldılar..dayımın ilk defa toprak için ağladığını gördüm.ve dayımla yine tartıştık ve akrabalığımız tamamen bitti..
sonra ben başka biriyle nişanlandım ve şimdi çok mutluyum..oda yakında nişanlanıcakmış...birgün babamla denk gelmişler yolda düğünüme gelicekmisiniz enişte demiş,babamda söz veremem demş.sonra yine beni sormuş,o benim için artık kardeşimdir demiş..bende duyunca sinirlendim.şimdimi aklına gelmiş dedim.bana yıllardır yapmadığını bırakmadı..tabi düğünü olucak ya adam lazım..hep içimde kaldı bu olaylar,dedem bile ölürken öz oğlunu cenazesinde istememekte ne kadar haklıymış dedim..ama sonuç olarak ne oldu bir akrabalık ilişkisi böylelikle bitti,amcamın oğluylada görüşmüyorum artık..hepsini tek tek Allah'a havale ettim..en büyük adalet ilahi adalet dedim..annem de haklarını helal etmedi ne dayıma nede çocuklarına..benden ve ailemden uzak dursunlar bize bulaşmasınlarda ne yaparsalar yapsınlar...
bundan 4 yıl önce okul tatilinde memleketime gittim fındık toplamak için,çok güzel zaman geçirdim 1 hafta boyunca taa ki dayımın oğlunun bana aşık olduğunu duyana kadar,bir mesajla anlattı bana herşeyi,uzun zamandır bu duyguları yaşıyormuş içinde benim köye gitmemi beklemiş..duyunca şok oldum kesinlikle olmaz dedim,başımdan atmaya çalıştım..olmamasına sebep çoktu,başta dayı oğluydu,benim hayatımda başka biri vardı ve annemle dayım hiç bi zaman geçinemezler..ayrıca dayım kız çocuklara karşı insafsız biriydi..7 kızınıda başlık parasıyla verdi,hiçbirini okutmadı yıllarca çalıştırdı..çeyiz diye bişey yapmadı,köyde dedemden kalan tarlalara kız kardeşlerine sormadan el koydu.kız torunlarına bile harçlık vermeyen adi biridir..ama oğullarına asla kıyamaz..bana aşık olan oğluda ilk göz ağrıdır..neyse...
ben istemedikçe olmaz dedikçe hep üsteledi...en sonunda korktuğum oldu bütün akraba çevre öğrendi bu durumu sağolsun ağzı hiç durmadı..sonra ben istanbula geri döndüm hala peşimi bırakmadı,öss ye hazırlanmak için dershaneye yazıldım...ve bigün istanbula beni istemeye geldiler,babam benim kızım okuyor,evlenicek kızım yok dedi.annem en baştan karşıydı bu duruma çünkü yengemi dayımı asla sevmez..ama dayımda oğlu için sürekli bastırdı.öss döneminde onların yüzünden yaşamadığım sıkıntı kalmadı..bi de bunların dışında köydeki yerler için annemle dayımın arasında kavgalar çıktı..yengem dedemin tarlalarının avukatı kesildi başımıza..az kalsın mahkemelik olucaktık..
sonra ben üniv.kazandım..ist.dışında okudum ama o hala beni bırakmadı..ve birgün yine geldiler istemeye ve babamın cevapı yine aynı oldu..bu sefer dayım evimizde bize anneme demediğini bırakmadı..oğlu artık kendini öldürmekle beni tehdit etmeye başladı..hastalanmış sözde,durumu kötüye gitmiş..oğluna bşey olursa sebebi ben olucaktım,dayım bana veya oğluma bişey olursa cenazeme gelmeyin dedi (bu sözüde yıllar önce dedem dayım ve karısı için demişti..anneme ve teyzemlere vasiyet etmişti..)daha sonra buna rağmen yine uğraştı ama olmadı..bende kuzen olarak bile değeri kalmadı..arkamdan her sözü konuştular her türlü iftirayı attılar,beni ailemi ne kadar çok üzdüler..
sonra ben mezun oldum,iş hayatına atıldım,oda başkasıyla sözlenmiş..bende sevdiğim adamla nişanlandım..babam nişan için onlara davetiye gönderdi belki aramızdaki buzlar erir diye ama onlar davetiyeyi açmadan sobaya atmışlar..annem hep söylemiştir hala da söyler..dayımın 6 tane kız çocuğu annemin elinde büyüdü,bekarken hep annem bakmış..dayım kız çocuğum oldu diye eve bile gelmek istemezmiş..dayım 6 kız evlendirdi annem hepsine gidemese bile altınını aldı gönderdi..çeyizlerine bir parça hediye aldı..ailesinden çok belki annemin hakkı vardır üstlerinde Allah daha iyi bilir..aylar sonra bir düğünde karşılaştık onlarla iki düşman gibiydik..sonra amcamın oğlu onun kız kardeşiyle evlendi gönül bu ya..ama dayımlar kızlarını vermemek için çok uğraştı..kız evden çıkarken senin artık bir ailen yok dediler..ama 8 milyar başlık parasını cebine attı..sonra bir kızı dayımın istemediği birine kaçtı..yıllar oldu hala görüşmüyorlar..daha sonra ben nişanı attım zor günler yaşadım tabi onlarda bu durumdan baya bir mutlu oldular..öz amcamın oğlu bile onlara yaranıcam diye benim arkamdan güldü ohh çekti..yıllar sonra dayım ilk defa bizim kapımızı çaldı..sebep köydeki yerlere tapu çıkıcakmış,kız kardeşlerinden imza almaya gelmiş,karşılığında da herbirine 60 gr bilezik vericekmiş ama yer falan vermek istemedi.annemle teyzemlerde kabul etmedi..hepside yerlerini haklarını aldılar..dayımın ilk defa toprak için ağladığını gördüm.ve dayımla yine tartıştık ve akrabalığımız tamamen bitti..
sonra ben başka biriyle nişanlandım ve şimdi çok mutluyum..oda yakında nişanlanıcakmış...birgün babamla denk gelmişler yolda düğünüme gelicekmisiniz enişte demiş,babamda söz veremem demş.sonra yine beni sormuş,o benim için artık kardeşimdir demiş..bende duyunca sinirlendim.şimdimi aklına gelmiş dedim.bana yıllardır yapmadığını bırakmadı..tabi düğünü olucak ya adam lazım..hep içimde kaldı bu olaylar,dedem bile ölürken öz oğlunu cenazesinde istememekte ne kadar haklıymış dedim..ama sonuç olarak ne oldu bir akrabalık ilişkisi böylelikle bitti,amcamın oğluylada görüşmüyorum artık..hepsini tek tek Allah'a havale ettim..en büyük adalet ilahi adalet dedim..annem de haklarını helal etmedi ne dayıma nede çocuklarına..benden ve ailemden uzak dursunlar bize bulaşmasınlarda ne yaparsalar yapsınlar...
